Τα οικουμενιστικά σκαμπίλια πέφτουν το ένα μετά το άλλο στις παρειές μας,

Ἀναβιώνει ἡ «ἀποτυχημένη» Γατζέα!

Ἐκεῖ καταλήγουν ὅσοι παίζουν μὲ τὰ θέματα τῆς Πίστεως καὶ ἀλλάζουν τὶς γνῶμες τους σὰν τὰ ἄμφιά τους. Ἐπιτέλους, ἂς ἀποκτήσουν ὀλίγη ἔστω συναίσθηση τῆς βαρύτητος τῶν πράξεών τους.

Ἀποτειχισμένοι «ἀντιοικουμενιστὲς»  καὶ μὴ ἀποτειχισμένοι «ἀντιοικουμενιστές», συνεργάζονται «ἁρμονικὰ» ἀσχολούμενοι μόνο μὲ τὸ σχίσμα, πετώντας ἔτσι τὴν παναίρεση στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων!

Δημοσιεύουμε τὴν ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ τῆς ὁμάδας Ζήση (παλιᾶς καὶ νέας σὲ μία «νέα» μορφὴ συνεργασίας) σχετικὰ μὲ τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα (ἐδῶ).

Διαβάζοντας τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ ὁ κάθε νοήμων, θὰ διαπιστώσει τὸ θέατρο του παραλόγου ποὺ παίζει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ ἡ ὁμάδα του. Ἀφήνουν ἢ μᾶλλον ἀποκρύπτουν τὴν αἵρεση καὶ ἀσχολοῦνται μὲ τὸ παιδί της τὸ σχίσμα.

 Ἀναλυτικότερα:

 Ἡ ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ τῆς ὁμάδας αὐτῆς ἀρχίζει μὲ τὴν προσφώνηση

«Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ.κ. Ἱερώνυμον, Ἀθήνα

Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὶς Ἕδρες Τους.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Ὡς μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ κατὰ πνεῦμα υἱοὶ τῆς ἐπισκοπικῆς-πατρικῆς Σας εὐθύνης αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Ἐσᾶς ὡς πνευματικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς μας Πατέρες καὶ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἀνησυχία καὶ ἀγωνία μας γιὰ τὴν ἀντικανονικὴ χορήγηση τοῦ Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου».

   Ἂν διαβάσει κανεὶς τὴν εἰσαγωγὴ αὐτή, ποὺ ἀποκαλεῖ «πνευματικοὺς πατέρες» τὸν Ἀρχιεπ. Ἱερωνύμο, τὸν Δημητριάδος, τὸν Μεσσηνίας, τὸν Ἀλεξ/πόλεως, τὸν Θεσ/νίκης, τὸν Λαγκαδᾶ κ.λπ., καὶ τῶν ὁποίων οἱ ὑπογράφοντες ἀποδέχονται ὅτι εἶναι «πνευματικοί των υἱοί»,  δύσκολα θὰ πιστέψει ὅτι μιὰ τέτοιου περιεχομένου ἐπιστολὴ τὴν ὑπογράφουν ἀποτειχισμένοι γιὰ λόγους αἱρέσεως ἢ διαμαρτυρόμενοι κληρικοὶ πάλι γιὰ λόγους αἱρέσεως. Ἀντιθέτως θὰ συμπεράνει –λανθασμένα φυσικά– ὅτι ὑπογράφεται ἀπὸ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ εἴτε ἀκολουθοῦν τοὺς Οἰκουμενιστές, εἴτε ἀγνοοῦν ἀκόμα τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως, καὶ ἐμπιστεύονται ὡς ὀρθόδοξο τὸ ποιμαντικό/πατερικὸ φρόνημα τοῦ κ. Ἱερωνύμου καὶ τῆς Συνόδου, μέλη τῆς ὁποίας παραμένουν οἱ παραπάνω ἀναφερθέντες Μητροπολίτες.

Καὶ συνεχίζει ἡ ἐπιστολή:

«Συμμεριζόμαστε καὶ τὴ δική Σας ἀγωνία καὶ τοὺς σοβαροὺς κανονικοὺς καὶ ἐκκλησιολογικοὺς ἐνδοιασμοὺς καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις Σας, ὅπως ἔχουν ἐκφραστεῖ ρητῶς ἢ ἀκόμα καὶ σιωπηρῶς κατὰ τὸ πνεῦμα τῆς δικῆς Σας ποιμαντικῆς διακρίσεως.  Ἀντιλαμβανόμαστε καὶ τὶς πιέσεις πού, ὡς μὴ ὤφειλε, δέχεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς Της ἀπὸ διαφόρους ἐκκλησιαστικοὺς καὶ μὴ παράγοντες. Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι τὰ ὑγιῆ πνευματικὰ ἀντισώματα τῶν Ἐπισκόπων μας θὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς προσβολὲς τῶν ἀλλοτρίων».

           Ἡ πιὸ ἤπια λαϊκὴ ἔκφραση ποὺ μποροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε, εἶναι: «Μὰ καλὰ μᾶς δουλεύουν;»! Μέχρι ἐχθὲς τὰ ἱστολόγια τους καυτηρίαζαν δικαίως τὴν ἀπαράδεκτη στάση τῶν ἱεραρχῶν καὶ τὰ συλλείτουργά τους μὲ τοὺς σχισματικούς μὲ τὶς πιὸ σκληρὲς ἐκφράσεις καὶ τώρα τοὺς συμμερίζονται; (Π.χ. τὸ ἱστολόγιο “Tὰς θύρας τὰς θύρας” ἔφτασε νὰ χαρακτηρίσει τὸν Ἀρχιεπ. Ἱερώνυμο «κοράκι»!). Ἀναγνωρίζουν ἀστήρικτα –καλύτερα «κάνοντας στραβὰ μάτια»– ὅτι οἱ Μητροπολίτες διαθέτουν «ποιμαντικὴ διάκριση» καὶ «ὑγιῆ πνευματικὰ ἀντισώματα», αὐτοὶ οἱ Μητροπολίτες ποὺ ἀποδέχτηκαν τὴν Οἰκουμενισμὸ ἀδιαμαρτύρητα καὶ ἀπαγόρευσαν αὐστηρὰ στοὺς κληρικούς «τους» νὰ πληροφορήσουν τὸ ποίμνιο γιὰ τὴν Παναίρεση;

«…Ὡς Ἕλληνες στὴν καταγωγὴ τιμοῦμε καὶ σεβόμαστε τὸ Πατριαρχεῖο τοῦ Γένους, ὅταν αὐτὸ ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ. Θλιβόμαστε, διότι σήμερα Τὸ βλέπουμε, λόγῳ τῆς λανθασμένης ἐπιλογῆς τῆς Ἡγεσίας Του, νὰ κινδυνεύει νά βρεθεῖ ἀπομονωμένο καί νά ἀπωλέσει τὸ συντονιστικό Του ρόλο στὶς διορθόδοξες σχέσεις καὶ τὴν ἔκφραση καὶ ὑλοποίηση τῆς βούλησης τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἡ περαιτέρω ἐπιμονὴ στὶς  λανθασμένες ἐπιλογὲς μόνο δυσμενέστερες συνέπειες θὰ ἔχει γιὰ τὸν Θρόνο… Εἶναι ἐξαιρετικὰ θλιβερὸ νὰ διαπιστώνουμε ὅτι ἐνῶ παλαιότερα, σὲ πεῖσμα τῶν πολιτικῶν συμφερόντων καὶ σὲ ἐξαιρετικὰ δύσκολες ἐποχές, ὁ Οἰκουμενικὸς Θρόνος μὲ τοὺς Ἁγίους Πατριάρχες Του ἀγωνιζόταν γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν ρωσικῶν λαῶν ὑπὸ μία πνευματικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση, σήμερα  ἐνδίδει στοὺς πειρασμοὺς καὶ στὶς ὑπερατλαντικὲς πιέσεις καὶ προσπαθεῖ βίαια νὰ τοὺς χωρίσει, ἐμπλέκοντας τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα καὶ μετατρέποντας τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σὲ μέρος τῶν γεωπολιτικῶν σχηματισμῶν καὶ προβλημάτων. Τυχὸν ἀναγνώριση τῆς αὐτοκεφαλίας ἐκ μέρους μόνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς πανορθόδοξη ἀπόφαση, θὰ ἐμπλέξει καὶ τὴν τοπική μας Ἐκκλησία στὴ γεωπολιτικὴ σκακιέρα».

           Ὥστε, λοιπόν, οἱ ἀποτειχισμένοι καὶ οἱ μὴ ἀποτειχισμένοι «ἀντιοικουμενιστές» θλίβονται ὄχι γιατὶ τὸ πατριαρχεῖο αἱρετίζει ἀσυστόλως, ὄχι γιατὶ προσβάλει τὴν πίστη καὶ τὰ δόγματα, ὄχι γιατὶ καταβροχθίζει τὸ ἀποίμαντο καὶ ἀκατήχητο ποίμνιο, ὄχι γιατὶ οἱ ὑποτιθέμενοι σκοποί/ἐπί+σκοποι ἀδρανοῦν, σιγοῦν, σιγοντάρουν καὶ συνεργάζονται μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ γιατὶ ὁ πατριάρχης προωθεῖ γεωπολιτικὰ συμφέροντα καὶ ἀστόχησε στὴν ἐπιλογή του νὰ ἀναγνωρίσει τοὺς οὐκρανοὺς σχισματικοὺς ὡς ἐκκλησία!!! Δὲν ἔπρεπε νὰ ἀναφερθοῦν ἔστω καὶ γιὰ λίγο στὴν Παναίρεση; Καὶ αὐτά, ἐνῶ τὸ ἴδιο Πατριαρχεῖο ἔχει ἀναγνωρίσει διὰ ὑπογραφῆς καὶ συμπροσευχῆς κάθε καταδικασμένη αἵρεση ὡς Ἐκκλησία. Κι αὐτά, ἐνῶ ἡ Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία συμμετέχει στὴν Παναίρεση, ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ συμπροσευχὲς τοῦ Μητροπολίτη Ὀνούφριου μὲ κάθε καρυδιᾶς αἱρετικὸ καρύδι!

          Νά, λοιπόν, γιατὶ προχωράει ἡ αἵρεση καὶ γιατὶ βγαίνουν κείμενα ἀνωνύμων –μᾶλλον περὶ ἐπωνύμων τῆς ἀναφερόμενης ἐδῶ ὁμάδας πρόκειται–  μὲ τίτλο «πέθανε ὁ Οἰκουμενισμὸς ἢ ὄχι»;  Ἐνῶ αὐτὸ ποὺ πέθανε, αὐτὸ ποὺ σκότωσε βιαίως ἡ ὁμάδα αὐτή, εἶναι ἡ ὀρθοδοξοῦσα εὐσέβεια, ἡ συνέπεια, τὸ μαρτυρικὸ φρόνημα καὶ ἡ ὁμολογία.

             Καὶ καταλήγει ἡ ἀνοιχτὴ ἐπιστολή:

«Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι οἱ πνευματικοί μας Πατέρες δὲν θὰ μᾶς ἀπογοητεύσουν καὶ θὰ προβάλουν τὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καὶ τὴν κανονικὴ τάξη ὡς τὰ μοναδικὰ κριτήρια γιὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ οὐκρανικοῦ προβλήματος».

             Ὄχι δὲν θὰ σᾶς ἀπογοητεύσουν. Σᾶς προτείνουμε λοιπόν, νὰ σταματήσετε τὴν «ἀποτείχισή σας» ἡ «οἰκονομία» σας πέτυχε, ἀφοῦ οἱ πνευματικοί σας Πατέρες (ἄκουσον, ἄκουσον, ὁ Βόλου καὶ ὁ Μεσσηνίας πνευματικοὶ πατέρες τῶν Ζήση, μοναχοῦ καὶ ἱερέως, Ἱγνατίου, Μάξιμου, Μανώλη Βεζύηνα κλπ.) ἀκούγοντάς σας θὰ προβάλουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία ὡς γνήσια μέλη τοῦ Π.Σ.Ε. καὶ νὰ ἀρχίσετε νὰ συλλειτουργεῖτε καὶ ἐσεῖς μαζί τους. Προτείνουμε ἐπίσης στοὺς ἀντιοικουμενιστές, νὰ ἀλλάξουν τὴν ἐπωνυμία τους σὲ ἀντισχισματικούς.

        Εἶναι βαρὺς ὁ χαρακτηρισμὸς πρὸς πνευματικοὺς ἀνθρώπους,  ἀπὸ τοὺς ὁποίους στὸ παρελθὸν ὠφεληθήκαμε,  μὲ τοὺς ὁποίους συνεργαστήκαμε, τοὺς ὁποίους σεβόμαστε καὶ ἀγαπᾶμε καὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους (ἐφ’ ὅσον ἀλλάξουν τακτική) ζητᾶμε συνεργασία. Ἀλλὰ δὲν μένει παρὰ νὰ ποῦμε: Λίγη ἐν+τροπή, μήπως καὶ συναισθανθεῖτε τὴν εὐθύνη σας ποὺ εἶναι μεγάλη, ποὺ εἶναι τρομερή.