Είναι επικίνδυνο να δογματίζουν κάποιοι για Κάρτες, βιομετρικά και σφραγίσματα! (Β΄)

      Γιὰ τὸ μεγάλο θέμα τὸ σχετικὸ μὲ τὶς Κάρτες  καὶ τὸ σφράγισμα ἔγινε μιὰ νύξη σὲ προηγουμένη ἀνάρτηση (ἐδῶ). Ἐπειδὴ ὑπῆρξαν ἐρωτήματα κατ’ ἀνάγκην ἀπαντοῦμε γενικὰ τὰ ἑξῆς:

Ἡ βάση μας γιὰ τὴν συζήτηση εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή καὶ εἰδικὰ ἡ Ἀποκάλυψη. Οἱ γνῶμες-ἑρμηνεῖες τῶν Ἁγίων μᾶς προσφέρουν βοήθεια, ἀλλὰ δὲν εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Πολλοὶ Ἅγιοι δὲν συμφωνοῦσαν ἢ ὑπερέβαλαν σχετικὰ μὲ τὰ θέματα περὶ Ἀντιχρίστου, αὐτὸ ὅμως δὲν τοὺς κάνει λιγότερο Ἁγίους.

Ἡ Ἀποκάλυψη, λοιπόν, εἶναι ξεκάθαρη στὸ θέμα τοῦ σφραγίσματος: αὐτὸ θὰ δοθεῖ συγκεκριμένα στὸ δεξὶ χέρι ἢ στὸ μέτωπο, θὰ δοθεῖ ὅταν θὰ ἔχει ΟΧΙ ἁπλῶς ἔρθει, ἀλλὰ ἀφοῦ θὰ ἔχει φανερωθεῖ ὁ Ἀντίχριστος· θὰ ἔχει τότε ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἀνοικοδόμηση (θὰ εἶναι λειτουργικὸς δηλαδὴ ὁ ναὸς στὸν ὁποῖος θὰ καθήσει ὡς ἄλλος «θεὸς» ὁ Ἀντίχριστος)· καί, βέβαια, θὰ ἔχουν προηγηθεῖ οἱ δύο προφῆτες, οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς ἀποκαλύψουν ποιός θὰ εἶναι καὶ στὴ συνέχεια θὰ θανατωθοῦν ἀπὸ αὐτόν.

Καὶ τὸ ἐρώτημα: Τί ἀπὸ αὐτὰ ἔγινε; Τίποτα. Ἔτσι πέσαμε στὸν πειρασμό, ὥστε μὲ μπροστάρηδες Ἱερωμένους νὰ λέγονται διάφορα ἀστήρικτα πράγματα, ποὺ ἕνα τόσο σοβαρὸ σωτηριολογικὸ θέμα νὰ τὸ εὐτελίζουν τόσο, ποὺ ὅταν θὰ ἔρθει ἡ ὥρα νὰ ἀποφασίσουμε, νὰ μὴ δώσουμε τὴν πρέπουσα σημασία.

Θυμηθεῖτε τί ἔχει ἕως τώρα ὑποστηριχθεῖ:

1. Ἡ ταυτότητα ἔλεγαν (πρὶν μερικὲς δεκαετίες) ἔχει τὸ 666, μὴν τὴν πάρετε.

2. Ὁ γραμμωτὸς κώδικα (bar code) στὰ τρόφιμα-προϊόντα ἔχει τὸ 666, μὴν παίρνετε τρόφιμα μὲ τὸ bar code.

3. Τὰ κομπιοῦτερ καὶ τὰ κινητὰ ἔχουν WWW ποὺ ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸ 666 καὶ τὸ χάραγμα, συνέχιζαν.

4. Τὸ Α.Μ.Κ.Α. καὶ ἡ Κάρτα ἀποτελεῖ σφράγισμα, μὴν τὸ πάρετε, εἶπαν κατόπιν οἱ ἴδιοι κύκλοι.

5. Δὲν τὸ ἔχει μὲν τὸ 666 (ὁ Α.Μ.Κ.Α ἢ ἡ Κάρτα, εἶπαν στὴ συνέχεια), ἀλλὰ ἀποτελοῦν προδρομικὸ χάραγμα, ἀρραβώνα κ.λπ., χωρὶς πουθενὰ νὰ μιλᾶ γιὰ κάτι τέτοιο ἡ ἱερὴ Ἀποκάλυψη.

6. Εἶπαν, ἐπίσης, πὼς πρόκειται γιὰ χάραγμα πρὸ χαράγματος.

6. Τώρα, ἀφοῦ ὅλα αὐτὰ ἀποδείχτηκαν ἀνακρίβειες, μιλᾶνε γιὰ τὶς ἠλεκρονικὲς ταυτότητες κ.λπ.

Ἂς δοῦμε λοιπόν, τί λένε δύο κυρίως Ἅγιοι, ἕνας τῶν πρώτων αἰώνων κι ἕνας σύγχρονος, δηλ. ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος κι ὁ ἅγιος Παΐσιος, γιατὶ δὲν μποροῦμε στὰ πλαίσια μιᾶς ἀπαντήσεως, ἑνὸς ἄρθρου νὰ ἐπεκταθοῦμε περισσότερο.

        Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος λέγει ὅτι ἡ «περίοδος τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ διαρκέσει μόνο ἑπτὰ χρόνια», καὶ σὲ αὐτὸ συμφωνοῦν ὅλοι σχεδόν. Τὰ πρῶτα 3½ χρόνια θὰ κηρύξουν οἱ δύο προφῆτες σὲ ὅλο τὸν κόσμον περὶ τῆς παρουσίας τοῦ ἀντιχρίστου καὶ θὰ λένε: «Μὴ πείθεσθε τῷ μέλλοντι ἐλεύσεσθαι καὶ ὀφθῆναι ἐχθρῷ· ὅτι ἀντίδικός ἐστι».

     Στὰ ἄλλα 3½ χρόνια λέγει ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος (δηλ. τὴν β΄ περίοδο ποὺ θὰ βασιλέψει ὁ Ἀντίχριστος), «ἐκείνους ποὺ θὰ τὸν ἀποδεχθοῦν σὰν Θεό, θὰ τοὺς σφραγίσει μὲ τὴν σφραγίδα του. Μόνον ἐκείνους. Τοὺς ἄλλους ποὺ δὲν θὰ θελήσουν νὰ τὸν ἀναγνωρίσουν σὰν Θεό, “τοὺς μὴ βουλομένους ὑπακοῦσαι αὐτῷ… τιμωρίαις ἀνεικάστοις καὶ βασάνοις πικροτάταις ἀναλώσει αὐτούς”».

Δὲν θὰ ἐπιβάλει μὲ τὸ ζόρι τὸ χάραγμα.  Ἐν γνώσει τους θὰ προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο ὁπότε καὶ θὰ πάρουν τὸ σφράγισμα μὲ τὸ ὄνομα του. Ἔτσι, ἐφ’ ὅσον δὲν θὰ μποροῦν νὰ ἀγοράσουν καὶ νὰ πωλήσουν, νὰ πληρώσουν τὰ χρέη τους κ.λπ., κάποιοι θὰ ἀναγκασθοῦν νὰ κατοικήσουν στὴν ὕπαιθρο,  κάποιοι θὰ κινδυνεύσουν νὰ πεθάνουν ἀπὸ τὴν πείνα, ἀλλὰ καί, ὅπως λένε Ἅγιοι Πατέρες, κάποιοι θὰ τραφοῦν μὲ θαυμαστὸ τρόπο ἀπὸ τὸ Θεό, ὅπως τράφηκε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς στὴν ἔρημο.

Ὅ,τι λοιπὸν γίνει, θὰ γίνει ἐν γνώσει μας. Συνειδητὰ θὰ πάρουμε τὸ ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς σφράγισμα. Τὸ σφράγισμα δὲν θὰ γίνει ἐν ἀγνοία μας, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔχουν διακόψει κάθε πνευματικὴ ζωή καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὰ θέματα τῆς πίστεως. Ἄρα δὲν θὰ θὰ πάρουμε τὸ σφράγισμα μὲ κάποιο τατουάζ, ἀπὸ κάποιο δορυφόρο, ἀπὸ τὴν τηλεόραση ἢ τὸ κομπιοῦτερ, ἢ κατὰ τὴν λήψη βιομετρικῶν στοιχείων. Ἂν ἐκεῖ γίνονται κάποιες παρεμβάσεις στὸ σῶμα, ἁρμόδιοι εἶναι νὰ μᾶς τὸ ποῦνε οἱ εἰδικοί, ἀλλὰ ὅ,τι γίνεται ἐν ἀγνοίᾳ μας, αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ σφράγισμα.

Βέβαια ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν στέρηση ἐλευθεριῶν μας ὡς πολιτῶν, εἶναι φανερὸ ὅτι γίνονται γιὰ νὰ μᾶς ἐθίζουν, ὥστε νὰ μὴν ἀντιδράσουμε καὶ νὰ δεχθοῦμε τὸ σφράγισμα (καὶ καλὰ κάνουμε καὶ ἀντιδροῦμε), ἀλλὰ δὲν εἶναι τὸ σφράγισμα. Ἂν κάποιος τὸ θεωρήσει ὡς σφράγισμα καὶ ὡς «ξεβάπτισμα», βάζει σὲ κίνδυνο τὴ ζωή του, ἀλλὰ καὶ τῶν δικῶν του.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς π.χ., διδάσκει ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ δεχθοῦν τὸ χάραγμα, θὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ συνειδητὰ θὰ πιστέψουν στὸν Ἀντίχριστο (λόγῳ τοῦ καλοῦ προσώπου ποὺ θὰ παρουσιάσει στὴν πρώτη περίοδο, καὶ τῶν «θαυμάτων» ποὺ θὰ κάνει).

Γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «…τῷ ἀντιχρίστῳ προσκυνῆσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὑπακοῦσαι, αὐτὸν τὸν ἀληθῆ Θεὸν καὶ τὸν αὐτοῦ ἀληθῆ καταλιπόντας Χριστὸν αὐτοῖς αὖθις ἐξ οὐρανῶν ἐπελεύσεται…, ἵνα πρῶτον τιμωρηθῶσιν οἱ τῷ ἀντιχρίστῳ πιστεύσαντες, οἷς τὸν νοῦν προσηλώθησαν, καὶ δι’ οὗ ὃ Θεῷ τῷ ἀντιθέῳ ἐπείσθησαν» (Ὁμιλ. Εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Β΄ Παρουσίας).

Αὐτοὶ ποὺ πῆραν μιὰ Κάρτα, πρὶν ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, καὶ ποὺ κανένας ἐπίσημος κυβερνήτης ἢ τεχνικὸς δὲν ἔχει ἐπίσημα διαβεβαιώσει ὅτι πρόκειται γιὰ διαταγὴ τοῦ Ἀντιχρίστου, τὸ μόνο κακὸ ποὺ κάνουν, εἶναι ὅτι ἐθίζονται -εἰδικὰ οἱ νέοι- καὶ βέβαια ἐπιτρέπουν νὰ φαλκιδεύονται οἱ ἐλευθερίες τους. (Τὸ ἴδιο συμβαίνει, ὅταν πρόκειται γιὰ κάτι παρόμοιο, ὅπως ἰριδογράφημα καὶ εἶναι δική τους βέβαια ἀπόφαση εἶναι, ἂν θὰ τὸ δεχθοῦνε).

Μάλιστα ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος διευκρινίζει ὅτι «τὸ χάραγμα θὰ δοθεῖ, ἀφοῦ πρῶτα θὰ κάμει ὁ ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος ἢ ὁ ψευδοπροφήτης, νὰ λαλήσει ἡ εἰκόνα τοῦ θηρίου» (Περὶ Χριστοῦ καὶ ἀντιχρίστου, κεφ. 49).

Μετὰ ἀπ’ αὐτά, ἂς δοῦμε καὶ τί γράφει ὁ ἅγιος Παΐσιος, τοῦ ὁποίου οἱ θέσεις νομίζω ἔχουν παρεξηγηθεῖ.

           Ὁ Ἅγιος ἀσφαλῶς θέλησε μὲ ὅσα εἶπε νὰ βάλει «τὴν καλὴ ἀνησυχία», στοὺς ἐσχατολογικοὺς χρόνους ποὺ βρισκόμαστε, ὥστε νὰ μὴν ἀδιαφορήσουμε γι’ αὐτὸ τὸ σωτηριολογικὸ θέμα. Διαβάζουμε ἀπὸ τὸ φυλλάδιο «Σημεῖα τῶν καιρῶν». Λέει ὁ ἅγιος Γέροντας:

       «Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ τὴν κάρτα, καὶ τὴν ταυτότητα, τὸ “φακέλλωμα, γιὰ νὰ προχωρήσουν πονηρὰ στὸ σφράγισμα, θὰ λένε συνέχεια στὴν τηλεόραση, ὅτι πῆρε κάποιος τὴν κάρτα τοῦ δείνα, καὶ τοῦ σήκωσε τὰ χρήματα ἀπὸ τὴν τράπεζα. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, θὰ διαφημίζουν <<τέλειο σύστημα>>” τὸ σφράγισμα στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο». Λέγει ἐδῶ ὁ ἅγιος Παΐσιος ὅτι ἡ Κάρτα ἀποτελεῖ σφράγισμα;

Στὴν συνέχεια, στὸ ἴδιο φυλλάδιο λέγει: «Ἄλλοι ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, ἄλλοι τὸ ἐκμεταλλεύονται καὶ δημιουργοῦν προβλήματα. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ πάρει μιὰ θέση σωστή. Νὰ μιλήσει, νὰ ἐξηγήσει στοὺς πιστούς, γιὰ νὰ καταλάβουν ὅτι, ἂν πάρουν τὴν ταυτότητα, αὐτὸ θὰ εἶναι πτώση»! (σελ. 41). Αὐτὰ τὰ ἔλεγε πρὶν ἀπὸ 30 περίπου χρόνια. Ὅλοι ἔχουμε πάρει ἀπὸ τότε ταυτότητα. Ἀποτελεῖ αὐτὸ «πτώση»; Δὲν νομίζω νὰ τὸ ἰσχυρισθεῖ αὐτὸ κάποιος, ποὺ ἔχει πάρει ὄχι μόνο ταυτότητα, ἀλλὰ καὶ κομπιοῦτερ, καὶ κινητὸ κ.λπ., καθόσον μάλιστα ὁ Ἅγιος, εἶναι φανερὸ ὅτι μιλώντας γιὰ ταυτότητα, ἐννοοῦσε γιὰ ταυτότητα μὲ τὸ 666, κάτι ποὺ τελικὰ δὲν ὑπῆρξε!

Τὸ διευκρινίζει παρακάτω: «Τώρα, ἀφοῦ ὁ ὑπουργὸς ὑποσχέθηκε νὰ μὴ βάλει τὸ 666 στὶς ταυτότητες… κι αὐτὸ κάτι εἶναι… Ἂς βγοῦν οἱ πρῶτες (ταυτότητες)· θὰ ἐξετασθοῦν καὶ ἂν βγεῖ ψεύτης ὁ ὑπουργὸς, θὰ εἶναι δίκαιος ὁ ἀγώνας»  (ἐναντίον τους) (σελ. 41-42). Παρόμοια πρέπει νὰ σκεφτοῦμε καὶ τώρα: Ἂς βγοῦν οἱ πρῶτες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες· θὰ ἐξετασθοῦν καὶ θὰ ἀποφασίσουμε».

Παρακάτω: «Θὰ προχωρήσουν πονηρὰ στὸ σφράγισμα. Μὲ διάφορα πονηρὰ μέσα θὰ κάνουν ἐκβιασμούς, γιὰ νὰ δέχονται οἱ ἄνθρωποι τὸ σφράγισμα στὸ μέτωπο ἢ στὸ χέρι… Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος θὰ ἀρχίσουν νὰ διαφημίζουν «τὸ τέλειο σύστημα», τὸ σφράγισμα μὲ ἀκτίνες λέιζερ… Τὰ τριάμισι χρόνια θὰ εἶναι δύσκολα καὶ θὰ τὴν πληρώσουν μερικοὶ ποὺ δὲν θὰ συμφωνήσουν μὲ αὐτὸ τὸ σύστημα…

-Γέροντα, θὰ μποροῦν νὰ ἐπιβάλλουν μὲ τὴ βία τὸ σφράγισμα;

-Μέχρι ἐκεῖ ἡ …εὐγένειά τους δὲν θὰ φθάσει! Θὰ εἶναι εὐγενεῖς, γιατὶ θὰ εἶναι …Εὐρωπαῖοι. Θὰ δείξουν ἀνωτερότητα. Δὲν θὰ βασανίζουν ἀνθρώπους, ἀλλὰ δὲν θὰ μπορεῖ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος, ἂν δὲν ἔχει τὸ σφράγισμα» (σελ. 43-44).

Καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ ἀγωνιοῦν καὶ φωνάζουν ζηλωτικά, καὶ φοβίζουν τοὺς ἄλλους, στὸ φυλάδιο «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» διαβάζουμε καὶ τὸ ἑξῆς:

«Φωνάζουμε γιὰ τὸν Ἀντίχριστο, γιατὶ δὲν ἔχουμε Χριστὸ μέσα στὴν καρδιά μας… αὐτοὶ ποὺ φωνάζουν πιὸ πολύ, συνήθως εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀρνοῦνται καὶ πρῶτοι… Αὐτὸ ὅμως ποὺ θέλω νὰ πῶ, εἶναι αὐτὸ ποὺ μοῦ εἶπε κι ὁ γέρο-Παΐσιος ὅταν κάποτε συζητήσαμε αὐτὸ τὸ γεγονός.

«Πάτερ μου, ἂς μὴν κάνουμε τὰ τρεισήμισι ἐκεῖνα χρόνια περισσότερα. Ἀρκεῖ ἡ ταλαιπωρία αὐτῶν τῶν τρεισήμισι ἐτῶν κι ὅσοι ἀντέξουν. Ἂς μὴν τὰ αὐξήσουμε κι ἂς μὴν μεγαλώσουμε τὴν ταλαιπωρία τοῦ καιροῦ ἐκείνου μὲ τὴν ἀγωνία μας καὶ μὲ τὸν φόβο μας. Ἀλλὰ ἂς κρατήσουμε τὶς δυνάμεις μας, ζώντας ἁπλὰ κι εἰρηνικὰ μέχρι ἐκείνη τὴν ὥρα, διότι θὰ τὶς χρειαστοῦμε τότε»!

Καὶ γιὰ τὴν ἀντιγραφή: Π.Σ.