Ο Θεός έχει ένα θείο σχέδιο για τον καθένα από μας κι εμείς πρέπει να υποταχθούμε σ’ αυτό Του το σχέδιο. Πρέπει να αποδεχτούμε τη ζωή όπως μας δίδεται, χωρίς να ρωτάμε, «Γιατί σε μένα;». Πρέπει να ξέρουμε πως τίποτα στη γη ή τον ουρανό δεν συμβαίνει χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την παραχώρησή Του.
Το άγιο θέλημα του Θεού λειτουργεί σε μας μέσα από τους γονείς μας ή μέσα από τους δασκάλους μας ή μέσα από τους εργοδότες μας. Αν χρειάζεται να διορθώσουμε τη συμπεριφορά ενός παιδιού, θα πρέπει να το κάνουμε αυτό με πολλή αγάπη και προσοχή.
Αν το μόνο που έχουμε κατά νου είναι να αλλάξουμε τη ζωή του παιδιού, του έχουμε δώσει ήδη ένα σκαμπίλι με τους λογισμούς μας. Το έχω παρατηρήσει αυτό μέσα από τα χρόνια της θητείας μου ως ηγούμενος. Πολλές φορές έβλεπα κάποιον αδερφό να μη συμπεριφέρεται σωστά, αλλά από τη στιγμή που σκεφτόμουν να τον διορθώσω, ένιωθα ότι του είχα ήδη δώσει ένα σκαμπίλι!
Οι λογισμοί μας μπορεί να είναι πολύ διεισδυτικοί και διαθέτουν μεγάλη δύναμη. Κι αυτό αληθεύει ιδιαίτερα στην περίπτωση των λογισμών των γονέων. Ένας γονιός πρέπει να σηκώνει πολλά και να συγχωρεί τα πάντα. Μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους μόνο αν κάνουμε καλούς και αγαθούς λογισμούς.
Αν έχουμε λογισμούς που θέλουν να διορθώσουν τα λάθη των άλλων, είναι σα να τους χτυπάμε. Ανεξάρτητα πόσο κοντά μας είναι κάποιο πρόσωπο, θα απομακρυνθεί από μας, διότι θα του έχουμε δώσει ένα σκαμπίλι με τους λογισμούς μας. Κι εμείς νομίζουμε ότι οι λογισμοί δεν είναι τίποτα!
***
Όποτε τα προβλήματα πέφτουν πάνω
μου σαν άχθος δυσβάσταχτο κι εγώ προσπαθώ να σηκώσω όλες τις μέριμνες
του μοναστηριού και της αδελφότητας μόνος μου, συσσωρεύω μπελάδες σε
μένα και την αδελφότητα. Ακόμα και το ευκολότερο έργο επιτελείται με
τεράστια δυσκολία. Όταν όμως εναποθέτω τον εαυτό μου, την αδελφότητα και
καθετί άλλο στον Κύριο, τότε ακόμα και τα δυσκολότερα έργα επιτελούνται
με ευκολία. Δεν υπάρχει πίεση και βασιλεύει ειρήνη στην αδελφότητα… Μόνο όταν αφήνουμε τις έγνοιες μας στον Θεό, ο Θεός μας παρηγορεί.
Έτσι εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον το αιώνιο, επειδή αυτό μπορεί να μας το προσφέρει μόνον ο Θεός.
Ο Θεός είναι ο μοναδικός πού μπορεί να δώσει εκείνο πού η ψυχή μας επιθυμεί. Εμείς παρόλο πού είμαστε μικρά όντα σε σχέση με τα άλλα δημιουργήματα του σύμπαντος, ψάχνουμε το αιώνιο, το ατέρμονο. Ψάχνουμε και ζητάμε την απέραντη ησυχία, την ατέρμονη χαρά. Αυτά άλλωστε είναι ατέρμονα και η χαρά και η ησυχία.
Πρέπει να προσευχόμαστε αδιάκοπα, να παρακαλάμε συνεχώς την Παναγία Μάννα μας, να μεσολαβήσει για μας, πού είμαστε χωρίς δύναμη. Είναι αναγκαίο να αγαπάμε τον Κύριο τόσο δυνατά, όπως τον αγαπάει η Παναγία Μάννα και οι άγγελοι και οι άγιοι….
Σε αυτή την περίπτωση θα είμαστε και εμείς μακάριοι και ευλογημένοι, και εδώ στην γη και στον ουρανό. Επειδή ο Θεός είναι αγάπη, είναι ειρήνη, είναι και χαρά. Επειδή ο Θεός γεμίζει κάθε δημιούργημα, το όποιο τον ψάχνει με όλη την καρδιά του.
Αν αξιωθείς στην καρδιά σου τον Θεό πρόσεξε μην κάνεις τίποτα ανάξιο του θείου θελήματος. Ειδάλλως θα αναχωρήσει Εκείνος από σένα κι εσύ θα χάσεις τον θησαυρό από μέσα σου.
Σεβάσου Τον όσο περισσότερο μπορείς σε όλα τα πράγματα και μην αποδεχθείς ποτέ, όσο ενοικείς μαζί του, κάτι ενάντιο στο θέλημά Του μήπως και Τον θυμώσεις και αποχωρήσει από σένα.
Ποτέ να μην μιλάς ή προσεύχεσαι χωρίς να είσαι ολότελα συγκεντρωμένος στους λογισμούς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.