Σχόλιο/ἀπάντηση στὴν ἀνάρτηση τοῦ κ. Ρίζου

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

            Ἀγαπητὲ κ. Ρῖζο,

Διάβασα τὴν δημόσια ὁμολογία ἀλλαγῆς στάσης σας στὸ θέμα τῶν Μυστηρίων καὶ ὡς ἐκ τούτου εἶμαι ἀναγκασμένος, δημόσια καὶ ἐγὼ νὰ τοποθετηθῶ, μιᾶς καὶ θεωρῶ ὅτι οἱ θέσεις μας ἀποτελοῦν συνέχεια τῆς ἁγιοπατερικῆς μας Παραδόσεως ποὺ ἕως τώρα ἀκολουθούσαμε συμπορευόμενοι.

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἀγῶνος ἐνάντια στὴν αἵρεση εἶχα δηλώσει ὅτι ἀκολουθῶ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἀνθρώπους, ὅσο ἀγαπητοὶ καὶ ἂν μοῦ ἦταν αὐτοί, γι’ αὐτὸ τὸν λόγο καὶ καταδίκασα μὲ ὅλες μου τὶς δυνάμεις τὴν ὁμαδοποίηση, στὶς τάξεις τῶν ἀποτειχισμένων, ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται αὐτή.

Ἡ δήλωσή σας δὲν εὐσταθεῖ καὶ δὲν εἶναι σύμφωνη με τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:

Α) Χρησιμοποιεῖτε χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἄνευ τῆς ἀνάλογης πατερικῆς ἑρμηνείας, ἀρκούμενος στὴν προσωπικὴ ἐκτίμηση. Αὐτὸ ἀποτελεῖ προτεσταντισμό, ἀφοῦ ἡ Ἁγία Γραφὴ κατανοεῖται ὀρθόδοξα ΜΟΝΟ διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Β) Τὰ ἐπιχειρήματα ποὺ παρουσιάζετε καὶ ὡς πρὸς τὴν Ἁγία Γραφή, καὶ ὡς πρὸς τὴν σημασία καὶ ἔννοια τῆς Συνόδου στὴν Ἐκκλησία, εἶναι τραγικὰ ἐλάχιστα γιὰ νὰ δικαιολογήσετε τὴν ἀλλαγὴ στάσεώς σας, ἐνῶ ἀντίθετα τὰ ἐπιχειρήματα στὰ ἄρθρα σας ὑπὲρ τῶν ἐγκύρων μυστηρίων ἦσαν ὁμολογουμένως θαυμάσια καὶ ἁγιοπατερικά.. Ὁ πιστὸς ἀδυνατεῖ παντελῶς νὰ καταλάβει πῶς ἀλλάξατε ἔτσι, καὶ τὸ μόνο ποὺ μένει ὡς πικρὴ γεύση εἶναι ἡ γεύση τῆς ἀπογοήτευσης καὶ τῆς διαπίστωσης ὅτι ὅλοι κινδυνεύουν ἀπὸ τὶς ἀτομικὲς ἀποφάσεις ἐν εἴδει Συνόδου.

Γ) Ἔχουν γραφτεῖ καὶ δημοσιευτεῖ ἑκατοντάδες σελίδων στὴν “Πατερικὴ Παράδοση” (μὲ ἀποκορύφωση τὴν τεκμηριωμένη ἐργασία τοῦ κ. Σημάτη), οἱ ὁποῖες στηριζόμενες στὴν πατερικὴ διδασκαλία, ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ ἐπιχειρηματολογία καὶ ἡ ἀλλαγὴ σκέψης σας εἶναι λάθος. Οἱ ἑκατοντάδες αὐτὲς τῶν ἀναρτήσεων εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ τώρα δὲν ἀρχίζω νὰ παραθέτω πατερικὰ κείμενα. Τὰ γνωρίζετε ὅλα πολὺ καλὰ καὶ τὰ ὑποστηρίξατε ἐνθέρμως.

Δ) Στὴν Π.Π. ὑπάρχει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς λειτουργίας της ἀνάρτηση μὲ τίτλο «Ἡ Ἀποτείχιση ὀρθοδόξων πιστῶν» ἡ ὁποία κυκλοφόρησε καὶ σὲ βιβλίο πρὸς ἐνημέρωση καὶ στήριξη τῶν πιστῶν. Στὴν σελ. 54 διαβάζουμε:

           «Ἕως ὅτου, λοιπόν, μία σύνοδος ἀποφανθεῖ καὶ καταδικάσει ἐπίσημα τοὺς αἱρετικούς, ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖ τὰ μυστήρια τους ἔγκυρα, διότι διαφορετικὰ σὲ κάθε πραγματικὴ ἢ νομιζόμενη καὶ κατὰ φαντασίαν αἱρετικὴ ἀπόκλιση ὁ κάθε πιστὸς θὰ ἀμφέβαλε γιὰ τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων. Ἡ ἐγκυρότητα, λοιπόν, τῶν μυστηρίων, εἶναι ἀνεξάρτητη ἀπὸ τὴν ἀντίδραση τῶν πιστῶν, ἀντίδραση ἐννοούμενη πάντα, μέσα στὰ πλαίσια τῶν Ἱερῶν Κανόνων».

Ἐσεῖς κ. Ρῖζο ἀνατρέπετε τώρα τὴν παραπάνω πατερικὴ θέση καὶ σκανδαλίζετε τοὺς πιστοὺς. Καὶ ἐπειδὴ ζητήσατε, ὅπως γράφετε, τὴν διαγραφὴ τῶν κειμένων σας, σᾶς λέω, ὅτι ἐσεῖς μπορεῖ νὰ ἀλλάξατε γνώμη, ἀλλὰ οἱ πηγὲς ποὺ χρησιμοποιήσατε τότε -ὡς ἀπόδειξη ἐγκυρότητας τῶν Μυστηρίων- δὲν ἄλλαξαν, παραμένουν οἱ ἴδιες. Ἀντὶ λοιπόν, νὰ σκεφτεῖτε τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐσεῖς θέλετε νὰ τὶς σβήσετε. Παραθέτω δύο τρία παραδείγματα:

«Ένα αντίστοιχο ερώτημα τέθηκε στον άγιο Μάξιμο από τον ανακριτή Τρώιλο: "Εσύ μόνο θα σωθείς και όλοι οι άλλοι θα χαθούν;".
 Ο άγιος όμως δεν απάντησε διδάσκοντας για άκυρα μυστήρια των Μονοθελητών αλλά είπε: «Άς μην επιτρέψει ο Θεός σε μένα να κατακρίνω κανένα ή να πώ ότι μόνο εγώ σώζομαι»… Είναι πολύ σημαντικό να προσέξουμε ότι ο άγιος στην απάντηση του… Δεν λέει για παράδειγμα ότι η μυστηριακή «κοινωνία» σας είναι άκυρη ή ανυπόστατη».«Μεγάλος θεολόγος κατά της εικονομαχικής αίρεσης αναδείχθηκε ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. “Αποστρεφόταν παντελώς την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους»[5][ενν. τους  εικονομάχους], και συνιστούσε στους Ορθοδόξους: "Άς προφυλασσώμαστε λοιπόν με όλη μας την δύναμι να μη λαμβάνουμε μετάληψι από τους αιρετικούς, αλλά ούτε να τους δίνουμε την δική μας… για να μη γίνουμε συμμέτοχοι της κακοδοξίας και της κατακρίσεως τους."»[6]    «Βλέπουμε έκπληκτοι  την πλήρη ανατροπή της θέσων αυτών που πιστεύουν ότι μετά το Κολυμπάρι δεν υπάρχουν Μυστήρια στην συμπορευόμενη με την αίρεση Εκκλησία, από την διδασκαλία του αγίου. Εφόσον η εικονομαχία δεν είχε καταδικαστεί ακόμα συνοδικά, ο μεγαλύτερος θεολόγος  του 8ου αιώνα δεν  βλέπει άκυρα Μυστήρια και Θ. Ευχαριστία για τα οποία διαβεβαιώνουν άλλοι σήμερα!
Ο άγιος μιλάει για «μετάληψι» έγκυρη, γιατι αν ήταν άκυρη ή ανυπόστατη θα το δήλωνε στεντορία φωνή και δεν θα το αποσιωπούσε!»

Καὶ τὸ συμπέρασμά σας, τότε:

           «ΣυμπέρασμαΝαι μεν η αναγνώριση της κακοδοξίας –και ειδικά της «κατεγνωσμένης»– μας επιτρέπει ασφαλώς και χωρίς την ανάγκη συνόδου (προ συνοδικής διαγνώμης) να αποτειχιστούμε, αλλά η αναγόρευση της ακυρότητας της ιεροσύνης και των μυστηρίων των κακοδόξων γίνεται μόνο συνοδικά».

Δὲν μπορεῖτε κ. Ρῖζο νὰ χρησιμοποιεῖτε τὶς πηγὲς ἀνάλογα μὲ τὴν προσωπικὴ ἐκτίμηση ἐνῶ, ἂν δὲν σᾶς βολεύουν πιὰ σὲ κάποια χρονικὴ στιγμή, νὰ ζητᾶτε τὴν ἀπόκρυψή τους.

Ε) Τόσο καιρὸ ἀσκήσαμε ὀρθὰ ἔλεγχο σὲ κάποιους πατέρες καὶ πιστοὺς ποὺ χρησιμοποίησαν τὴν “ἄχρι καιροῦ”-αἰώνια Οἰκονομία καὶ ἄλλες νεοφανεῖς θέσεις μονομερῶς, ἄνευ τῆς σύμφωνης γνώμης τῶν ὑπολοίπων ἀποτειχισμένων καὶ γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα. Δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα αὐτὸ τὸν ἔλεγχο νὰ τὸν περιορίζετε μόνο σὲ αὐτοὺς καὶ νὰ μὴν τὸν ἐπεκτείνετε σὲ ὅλους, ὅσους πράττουν τὸ ἴδιο. Διότι ἡ θέση περὶ κατ’ Οἰκονομίας ἐγκύρων Μυστηρίων ποὺ δέχεστε κ. Ρῖζο, εἶναι μία μὲν μεμονωμένη τοποθέτηση, ποὺ προέρχεται καὶ αὐτὴ ἀπὸ ποιμαντικὸ ἐνδιαφέρον καὶ ἀπὸ προσπάθεια νὰ ἐξυπηρετηθοῦν οἱ πιστοί, εἶναι ὅμως πρὶν ἀπὸ Σύνοδο καὶ ἐκκλησιαστικὰ ἀμάρτυρη· κανένας Πατέρας ποτὲ δὲν νομοθέτησε μεμονωμένα μία τέτοια θέση γιὰ ὅλα συνολικὰ τὰ μυστήρια τῶν μὴ κεκριμένων αἱρετικῶν.

Ἀλλὰ καὶ ὡς ἐπιχείρημα δὲν στέκει. Διότι εὐλόγως θὰ ρωτήσει ὁ κάθε πιστός: ἂν ὑποθέσουμε ὅτι τὰ Μυστήρια τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἄκυρα, διότι αὐτοὶ εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ αὐτὴ δὲν μπορεῖ νὰ περιέχει αἱρετικοὺς ὡς ἀμόλυντη, τότε, α) οἰκονομία μποροῦμε νὰ κάνουμε, ἀλλὰ οὐδέποτε νὰ ἀλλάξουμε τὴν ἐκκλησιολογία, β) ἂν θεωρήσουμε τὰ Μυστήρια κατ’ οἰκονομία ἔγκυρα, δὲν ξαναθέτουμε τοὺς αἱρετικοὺς ἐντὸς Αὐτῆς καὶ τὴν καθιστοῦμε μολυσμένη; Ἐπίσης αὐτὴ ἡ Οἰκονομία διαρκεῖ ἐδῶ καὶ δέκα καὶ παραπάνω χρόνια, δηλ. κατήντησε καὶ αὐτὴ «ἄχρι καιροῦ».

Οἱ Πατέρες ὅμως κ. Ρῖζο, ὅπως καλὰ γνωρίζετε θέτουν χρονικὰ ὅρια στὴν Οἰκονομία. Καὶ ὑποθέτουμε: ὅταν αὐτὴ ἡ Οἰκονομία μία μέρα τῶν ἡμερῶν ξαφνικὰ τελειώσει, οἱ πιστοὶ ποὺ θεωροῦσαν τοὺς ἑαυτούς τους π.χ. παντρεμένους, ξαφνικὰ θὰ ἀνακηρυχθῦν ἀπὸ τὴν μία μέρα στὴν ἄλλη ἀνύπαντροι καὶ οἱ βαπτισμένοι, ἀβάπτιστοι; Μία τέτοια ἀντιμετώπιση δύο μέτρων καὶ δύο σταθμῶν καὶ μία τέτοια στάση ἀπέναντι στὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ποὺ καθιστᾶ ὅμηρους τοὺς πιστοὺς στὴν σκέψη ἑνὸς ἢ μίας ὁμάδας ἀνθρώπων δὲν εἶναι δίκαιη, οὔτε πατερική.

ΣΤ) Συνειδητοποιεῖς ἀδελφέ μου, ὅτι καταδικάζεις τὰ περίπου 300.000.000 μέλη τῆς Ἐκκλησίας, εἴτε ὡς σεσηπότα μέλη (Οἰκουμενιστές) εἴτε ὡς μὴ σεσηπότα (ἀνημέρωτους, φοβισμένους, ἀδύναμους, ἐργάτες ἴσως τῆς ἑνδεκάτης ὥρας) ὡς ἀβάπτιστους, ἀνύπαντρους, ἀκοινώνητους, ἄνευ εὐχελαίου. Αὐτὸ εἶναι ἔργο μόνο τῆς Ἐκκλησίας ἐν Συνόδῳ. Ξεχάσατε μᾶλλον ὅτι στὰ βιβλία ποὺ γράψαμε μαζί, αὐτὴ ἦταν ἡ κύρια κατηγορία ἐνάντια στοὺς Ματθαιϊκοὺς καὶ σὲ ὅσους, ὑποστηρίζουν τὰ ἴδια!

Ἡ θέση μας παραμένει ἡ ἴδια: Ὅσο δὲν γίνεται μία σύνοδος ὅλων τῶν ἀποτειχισμένων πατέρων, δυστυχῶς θὰ ἐμφανίζεται τὸ φαινόμενο τῶν μονομερῶν ἀποφάσεων ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν μακρυὰ ἀπὸ τὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων. Ἀκόμα καὶ τώρα παρακαλοῦμε νὰ συγκληθεῖ μία Σύναξη ὅλων τῶν ἀποτειχισμένων πατέρων πρὸς ἐπίλυση ὅλων τῶν θεμάτων, ὅπως ἐπιβάλλει ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση.

Εἶναι πράγματι λυπηρὸ καὶ κοστίζει πολὺ νὰ γράφω τέτοια λόγια γιὰ ἕναν ἀδελφό καὶ συναγωνιστή. Ἡ ὑπεράσπιση ὅμως τῆς Ἀλήθειας δὲν ἀποτελεῖ προνόμιο μόνο τοῦ κ. Ρίζου ἀλλὰ τοῦ κάθε πιστοῦ ἀκόμα καὶ ἐμοῦ τοῦ τελευταίου. Δηλώνω λοιπόν, καὶ ἐγώ ὅτι διαφωνῶ, μὲ τὴν νέα θέση τοῦ κ. Ρίζου, πιστεύω ὅτι τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἔγκυρα καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι εἰς κρῖμα καὶ κατάκριμα, ἐπιφέρουν μολυσμὸ καὶ καταδίκη στὸν ἐν γνώσει κοινωνοῦντα (τὰ ἄκυρα, οὔτε μυστήρια εἶναι, οὔτε ἐπιφέρουν μολυσμό!). Ἡ ἀποτείχιση ποὺ ἔχω πράξει μοῦ ἀρκεῖ γιὰ νὰ μὴν ὑποστῶ αὐτὰ ποὺ κατὰ τοὺς Πατέρες ἐπιφέρει ἡ κοινωνία μὲ αἱρετικοὺς καὶ ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι θέμα ὀρθοδόξου συνόδου.

Αδαμάντιος Τσακίρογλου