ΕΠΙΝΟΗΣΗ
ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ
ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΑΧ
ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
Στὴν ἀπίθανη περίπτωση ποὺ Ὀρθόδοξος πιστὸς θὰ δώριζε
ἐπίσημα ἕνα «Κοράνιο» σὲ κάποιο πρόσωπο, αὐτὸ θὰ τὸ ἔκανε μόνο ἀπὸ ἄγνοια τοῦ
περιεχομένου τοῦ Κορανίου. Καὶ ἀσφαλῶς, ὁ μὲν ἐξομολόγος του θὰ τὸν συμβούλευε
νὰ μὴ τὸ ἐπαναλάβει, ὁ δὲ τοπικὸς ἐπίσκοπος θὰ καυτηρίαζε αὐτήν του τὴν πράξη, πιθανῶς
δὲ και νὰ τὸν ἐπιτιμοῦσε.
Δὲν
κάνουν τὸ ἴδιο, ὅμως, οἱ ποιμένες, τὰ τρία τελευταῖα χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα παρατηρεῖται
μιὰ ἀσέβεια πρωτόγνωρη, τὴν ὁποία διαπράττουν ὄχι κάποιοι πιστοί, ἀλλὰ οἱ «ὀρθόδοξοι»
Πατριάρχες: συναγωνίζονται ποιός θὰ δωρίσει (μὲ τὸν καλύτερο
τρόπο) «Κοράνιο» σὲ μουσουλμάνους!!!
Καὶ ἐνῶ
οἱ πιστοὶ ἐκπλήσονται καὶ ἀγανακτοῦν, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐπίσκοποι, κατὰ τὴν
προσφιλῆ τους τακτικὴ ...σιωποῦν, ἀφήνοντας τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν νὰ
ἀλλοιώνονται καὶ νὰ διαφθείρονται «ἔτι καὶ ἔτι».
Δὲν
γνωρίζουν, ἄραγε, ὅλοι αὐτοί, πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι, ὅτι τὸ «Κοράνιο»
ὑβρίζει τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ὁποῖον αὐτοὶ ὑπηρετοῦν καὶ ὀφείλουν νὰ
ὑπερασπίζονται; Τόσες δεκαετίες στὸ βαθμὸ τοῦ ἐπισκόπου, δὲν διάβασαν ποτέ τους
τὸν λόγο τοῦ ἀπ. Παύλου «τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, ἢ τίς μέρις
πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (2Κορ. 6,15). Δὲν γνωρίζουν ὅτι ὁ Χριστὸς ζήτησε ἀπὸ τοὺς
μαθητές του νὰ πορευθοῦν εἰς ὅλον τὸν κόσμον κηρύττοντας καὶ προβάλλοντας μόνον
τὸν ἀληθινὸν Θεό; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ἀποτελεῖ ὑπέρτατη βλασφημία, τὸ νὰ ἀποκαλεῖ
ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ Κοράνιο «Ἱερὸ» καὶ «Ἅγιο»; Ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ
ἐπίσκοποι ἐκλαμβάνουν τὸν ἑαυτό τους ὡς ἀνεξέλεγκτους πρίγκηπες, οἱ ὁποῖοι
μποροῦν ἀσύστολα νὰ καταπατοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση καὶ ταυτόχρονα,
ἐξαπατώντας τοὺς πιστούς, νὰ ἰσχυρίζονται παραπλανητικῶς ὅτι προστατεύουν τάχα τὴν
Ὀρθοδοξία καὶ σὲ τίποτα δὲν τὴν προδίδουν;
Κι ἐφ’
ὅσον οἱ Πατριάρχες –παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν– συνεχίζουν συστηματικῶς, ἀναιδῶς
καὶ ἐπιμόνως νὰ χαράσσουν ἄλλη κακόδοξη γραμμή, διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη τῶν
Ἁγίων, μὲ τὸ νὰ προάγουν τὸν διαχριστιανικὸ καὶ διαθρησκειακὸ Οἰκουμενισμό, καὶ
νὰ ἐξυμνοῦν τὸ «Κοράνιο» (ποὺ ἀρνεῖται τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ), ἄραγε δὲν
ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν ψευδεπισκόπων; Δὲν ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν ψευδοδιδασκάλων,
οἱ ὁποῖοι –κατὰ τὴν προφητεία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων– θὰ
ἐμφανιστοῦν στοὺς ἐσχάτους χρόνους; Ποιούς ἄλλους χειρότερους ψευδεπισκόπους
ἀπ’ αὐτοὺς πρέπει νὰ περιμένουμε;
Θὰ
παρουσιάσουμε δι’ ὀλίγων τὶς προσβλητικὲς καὶ βλάσφημες –ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας
καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου– ἐκφράσεις τοῦ «Κορανίου», τὸ ὁποῖο αὐτοὶ προσφέρουν,
ὡς τὸ πιὸ ἐκλεκτὸ δῶρο!
Πρίν, ὅμως, τὴν μικρὴ αὐτὴ παρουσίαση, θὰ θυμίσουμε,
ὅτι τὸν δαιμονικὸ χορὸ τῆς προσφορᾶς ὡς δώρου (καὶ ἔμμεσης προβολῆς τοῦ
«Κορανίου» ὡς ἰσάξιου μὲ τὴν Ἁγία Γραφή), ξεκίνησε ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος,
ὅταν δώρισε Κοράνιο στὸν μουσουλμᾶνο πρόεδρο τῆς Coca-Cola (Η.Π.Α.,
29.10.2009). Δές: www.patriarchate.org/multimedia/video. Αὐτὸς
πρῶτος, λοιπόν, χωρὶς τύψεις συνειδήσεως, ὡς κοσμοπολίτης ἡγέτης, τόλμησε νὰ τὸ
δωρίσει καὶ νὰ χαρακτηρίσει ὡς «Ἱερὸ» καὶ «Ἅγιο» Κοράνιο, τὸ βιβλίο ποὺ ὑβρίζει
τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό!
Τὴν
σκυτάλη πῆρε ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, ὁ ὁποῖος δώρισε «Κοράνιο»
στὸν Πρόεδρο τῆς Σουδανικῆς Δημοκρατίας κ. Omar Al-Bashir μετ’ ἀφιερώσεως
προσωπικῆς καὶ ἀσημένιου δίσκου (28/02/2010).
Στὶς
15/8/2010, πάλι ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος
(ἀποδεικνύοντας ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ τυχαῖο γεγονός, ἀλλ’ ἐντεταγμένο
στὰ Νεοταξικὰ σχέδια), δώρισε «Κοράνιο» στὸν Μουφτῆ τῆς Τραπεζοῦντας.
www.entoytwnika.blogspot.com/2010/08/blog-post_9969.html.
Καὶ τώρα ἂς δοῦμε πῶς ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὸ «Κοράνιο» (τὸ ὁποῖον αὐτοὶ ἐπέλεξαν νὰ δωρίσουν, ὡς κάτι ἐκλεκτὸν καὶ θαυμάσιον) ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Πίστις μας. Κατὰ τὸ «Κοράνιο», λοιπόν:
1. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΟΣ
ΤΟΥ ΑΛΛΑΧ, ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΠΡΟΦΗΤΗΣ.
«Εἶπε (τὸ βρέφος Ἰησοῦς): “Εἶμαι
στ’ ἀλήθεια ἕνας δοῦλος τοῦ ΑΛΛΑΧ. Μοῦ ἔδωσε τὸ Βιβλίο (τὴν ἀποκάλυψη) καὶ
μὲ ἔκανε ἕνα προφήτη”. Αὐτὸς (εἶναι) ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιὸς τῆς Μαριάμ» (Κοράνι, 19, 30
καὶ 34).
«Ἡ
κατάσταση τοῦ Ἰησοῦ μπροστὰ στὸν ΑΛΛΑΧ εἶναι ὅμοια μ’ ἐκείνη τοῦ Ἀδάμ, ποὺ τὸν
ἔπλασε ἀπὸ χῶμα» (Κοράνι 3· 59).
«Γιατὶ ἀκόμα καυχήθηκαν: “ φονεύσαμε τὸν
Χριστὸ Ἰησοῦ, τὸ παιδὶ τῆς Μαριάμ, τὸν Ἀπόστολο τοῦ ΑΛΛΑΧ”. Κι ὅμως δὲν
τὸν σκότωσαν, κι οὔτε τὸν σταύρωσαν, ἀλλ’ ἔτσι φαίνεται σ’ αὐτούς... Ἀλλὰ ὁ
ΑΛΛΑΧ τὸν σήκωσε ψηλὰ κοντά Του γιατὶ ὁ ΑΛΛΑΧ εἶναι πανίσχυρος. Σοφός... Καὶ
δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἀπ’ τοὺς ὀπαδοὺς τῆς Βίβλου ποὺ νὰ πεθαίνει χωρὶς νὰ
πιστέψει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἄνθρωπος» (Κοράνι 4·
157-159).
«Ὁ Μεσσίας ὁ γιὸς τῆς Μαριὰμ δὲν ἦταν
τίποτ’ ἄλλο, παρὰ ἕνας Ἀπόστολος. Τόσοι καὶ τόσοι ἀπόστολοι πέρασαν πρὶν
ἀπ’ αὐτόν. Ἡ μητέρα του ἦταν μιὰ φιλαλήθης γυναῖκα... Κοίταξε πῶς ὁ ΑΛΛΑΧ τοῦ
φανέρωσε τὶς Ἐντολές Του...
Τότε εἶπε ὁ ΑΛΛΑΧ: “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς Μαριάμ!
Θυμήσου τὴν χάρη Μου σὲ σένα... Σ’ ἐνίσχυσα μὲ τ’ Ἅγιο Πνεῦμα... σοῦ ἔμαθα τὸ
Βιβλίο καὶ τὴ Σοφία, καὶ τὸ Νόμο καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, κι ἀκόμα ἔφτιαξες -μὲ τὴν
ἄδειά Μου- ἕνα πουλί, καὶ γιάτρεψες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- τοὺς ἐκ γενετῆς τυφλοὺς
καθὼς καὶ τοὺς λεπρούς, κι ἀνάστησες -μὲ τὴν ἄδειά μου- τοὺς νεκρούς”» (Κοράνιο 5· 75,
110, 112).
2. ΜΟΝΟ
Ο ΑΛΛΑΧ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ – ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
«Πράγματι βλαστήμησαν ὅσοι εἶπαν: “Ὁ ΑΛΛΑΧ
εἶν’ ἕνας ἀπ’ τοὺς τρεῖς τῆς Τριάδας”, γιατί, δὲν ὑπάρχει ἄλλος θεὸς ἐκτὸς ἀπὸ
τὸν Ἕνα Θεό. Καὶ ἂν δὲν παραιτηθοῦν ἀπ’ τὸν λόγο τους αὐτό, τότε αὐτοὶ εἶναι
ἄπιστοι...» (Κοράνιο 5· 73).
3. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ (κατὰ τὸ Κοράνιο)
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΩΣ ΜΟΝΟΝ ΘΕΟ ΤΟΝ ΑΛΛΑΧ
«Κι εἶπαν οἱ μαθητές: “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς
Μαριάμ! Μήπως μπορεῖ ὁ Κύριός σου, νὰ
μᾶς στείλει ἀπ’ τὸν οὐρανό, ἕνα στρωμένο τραπέζι;” Εἶπεν (ὁ Ἰησοῦς): “Φοβηθεῖτε
τὸν ΑΛΛΑΧ, ἂν εἶστε πιστοί”» (Κοράνιο 5· 112).
«Καὶ πρόσεξε, ὅταν ὁ ΑΛΛΑΧ θὰ πεῖ: “Ὤ! Ἰησοῦ,
γιὲ τῆς Μαριάμ! Μήπως εἶπες στοὺς ἀνθρώπους: <Λατρεύετε ἐμένα καὶ τὴν μητέρα
μου σὰν Θεοὺς ἐκτὸς ἀπ’ τὸν ΑΛΛΑΧ;> ”Δόξα σὲ Σένα! ” Εἶπε ὁ Ἰησοῦς. ”Ποτὲ δὲν θὰ ἔλεγα ὅ,τι
δὲν εἶχα δικαίωμα (νὰ πῶ)... Ποτὲ δὲν τοὺς εἶπα τίποτε παραπάνω ἀπὸ ὅσα μὲ
διέταξες νὰ πῶ: “Νὰ λατρεύετε τὸν ΑΛΛΑΧ, τὸν Κύριό μου καὶ τὸν Κύριό
σας”, κι ἤμουν μάρτυρας γι’ αὐτοὺς ἐφ’ ὅσον βρισκόμουν κοντά τους» (Κοράνιο 5·
116-117).
«Πῆραν
τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς ἀναχωρητές τους γιὰ κυρίους, ἀντὶ τὸν ΑΛΛΑΧ καὶ (πῆραν γιὰ
Κύριο τὸ Μεσσία τὸ γιὸ τῆς Μαριάμ, [παρότι] εἶχαν διαταχθεῖ νὰ μὴ λατρεύουν
παρὰ μόνο τὸν ΑΛΛΑΧ, τὸν Ἕνα. Δὲν ὑπάρχει θεὸς παρὰ μόνο Ἐκεῖνος (ὁ ΑΛΛΑΧ).
Δόξα στὴν Παντοδυναμία Του!» (Κοράνιο 9· 31). http://tikaras.files.wordpress.com/2008/05/korani-greek1.pdf
Ἦταν δυνατὸν –κ.
Βαρθολομαῖε, κ. Θεόδωρε, κ. Θεόφιλε– οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ δώριζαν βιβλία
τῶν αἱρετικῶν, ὅπως τοῦ Ἀρείου, Νεστορίου, Μακεδονίου κ.λπ. σὲ πιστοὺς ἤ
ἀπίστους; Ὄχι μόνο δὲν δώρισαν, ἀλλὰ οἱ Ἅγιοι (σὲ ἀντίθεση μὲ σᾶς ποὺ
ἐκθεμελιώνετε τὴν Πίστη καὶ ἑτοιμάζετε τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντίχριστου) θεωροῦσαν
μόλυσμα ἀκόμα καὶ νὰ ἔχουν βιβλία τῶν αἱρετικῶν στὰ σπίτια τους οἱ πιστοί· ἀπέφευγαν
ἀκόμα καὶ νὰ ἀναφέρουν τὶς αἱρετικὲς ἰδέες (ἐκτὸς ἂν ἔπρεπε νὰ τὶς
ἀνασκευάσουν), γιατὶ καὶ μόνο τὸ ἄκουσμά τους μόλυνε τὴν ἀκοὴ καὶ τὶς καρδιὲς
τῶν πιστῶν!
Ἐξέταζοντας
παρόμοιο θέμα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, παραθέτει τὴν ὑποθετικὴ διαλογικὴ
συζήτηση τοῦ Μωάμεθ μὲ τὸν Χριστό, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς παραδέχεται(!) ὅτι
εἶναι ψεῦτες ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι Θεός!!! (Κοράνιο, 19, 29 κατὰ
μετάφραση ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ:
«”Ὤ Ἰησοῦ, σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸς εἰμὶ τοῦ
Θεοῦ καὶ Θεός;". Καὶ ἀπεκρίθη φησὶν
ὁ Ἰησοῦς· "Ἴλεώς μοι, Κύριε· σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον, οὐδὲ ὑπερηφανῶ εἶναι
δοῦλος σου· ἀλλ' ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψαν, ὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον, καὶ
ἐψεύσαντο κατ' ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πεπλανημένοι"».
Καὶ ἐπιλέγει ὁ π. Θεόδωρος: «Κατὰ τὰ ἄλλα ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ὀνομάζουμε
τὸ Κοράνιο “ἱερὸ” καὶ νὰ τὸ ἐξισώνουμε μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ τὸ ὁποῖο τὸ ἴδιο τὸ
“ἱερὸ” Κοράνιο πιστεύει ὅτι γράφτηκε ὄχι ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ ἀπὸ ἀνθρώπους “παραβάτας”,
“ψεύστας” και “πεπλανημένους”. Ἀπέμεινε τελικῶς κάτι ποὺ νὰ πιστεύουμε καὶ νὰ
ἀκολουθοῦμε;» (Θεοδώρου Θ. Ζήση, πρωτοπρ., Διαθρησκειακὲς Συναντήσεις).
Ποιό Εὐαγγέλιο, λοιπόν, κηρύττουν οἱ «ἡγέτες» τῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Ποιά πίστη διδάσκουν; Τί ἄραγε πιστεύουν; Γιατί ἀκόμα τοὺς
ἀνέχονται, τοὺς ἀποδέχονται καὶ τοὺς ὑποδέχονται οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι, ὁ
ἱερὸς κλῆρος καὶ οἱ πιστοί;
Ἀλήθεια,
οἱ ἐπίσκοποι ποὺ μιλοῦν γιὰ μετάνοια τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς
βγάλει ἀπὸ δυσκολίες πρόσκαιρες καὶ ὑλικὲς (τὴν οἰκονομικὴ καὶ κάθε ἄλλη κρίση),
δὲν ὑποψιάζονται, ὅτι ἡ ἀδιαφορία γιὰ θέματα Πίστεως, ἀποτελεῖ σοβαρότερο θέμα
καὶ ἁμάρτημα φοβερὸ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ; Ὅτι ἡ ἀδιαφορία καὶ ἡ σιωπή,
ὅταν προσβάλλεται ὁ Θεὸς καὶ ἡ Πίστη, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους, ὡς
«τρίτο εἶδος ἀθεΐας» καὶ ἄρα αὐτὴ ἡ μετάνοια ὅλων μας –μὲ πρώτους τοὺς ἐπισκόπους–
προηγεῖται;
«Φιλορθόδοξος
Ἕνωσις “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»