Αναγκαίες διευκρινήσεις και δημοσίευση άρθρου του κ. Σωτηρόπουλου

Παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, ἀπὸ τούς συνεργάτες τοῦ κ. Σωτηρόπουλου ἐδόθη πρὸς δημοσίευση ἕνα ἄρθρο μὲ τίτλο «ΘANAΣIMO ΛAΘOΣ OPΘOΔOΞΩN EΞ AITIAΣ TΩN OIKOYMENIΣTΩN». Τὸ κείμενο δὲν μᾶς ἐστάλη καὶ δὲν τὸ δημοσιεύσαμε. Ἐπειδὴ ὅμως ἐφαίνετο ὅτι ἐστρέφετο ἐναντίον μας, ἀποφασίσαμε νὰ ἀπαντήσουμε μετὰ τὶς γιορτές, ἀναρτώντας τότε καὶ τὸ κείμενο τοῦ κ. Σωτηρόπουλου.

Ὅμως ἡ δημοσίευση τοῦ ἄρθρου σὲ τέσσερα τουλάχιστον θρησκευτικὰ ἱστολόγια καὶ ἡ γνωστοποίησή του σὲ πολλοὺς πιστούς, μαζὶ μὲ τὰ χαιρέκακα σχόλια κάποιων ὅτι ὁ κ. Σωτηρόπουλος γνωμάτευσε κατὰ τῆς ἀποτειχίσεως, μᾶς ὁδήγησε νὰ δημοσιεύσουμε τὶς θέσεις ποὺ παλαιότερα εἶχε ὁ κ. Σωτηρόπουλος γιὰ τὴν ἀποτείχιση, ἀλλὰ καὶ ἕνα ἄρθρο θεολόγου ἐξ Αὐστραλίας, ὁ ὁποῖος ἐθίγετο ἄμεσα ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ ἄρθρο.

Ὁ κ. Σωτηρόπουλος ἔμαθε γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία ποὺ εἴχαμε μαζί του, μᾶς εἶπε ὅτι τὸ κείμενό του, ἀφοροῦσε λαϊκοὺς σὲ ἄλλες χῶρες, ποὺ ἀποτειχίζονται μόνοι τους, χωρὶς τὴν παρουσία κληρικοῦ, ὅπως –κατὰ τὴν γνώμη του– ὁ ΙΕ΄ Κανόνας λέγει, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μετέχουν τῶν Μυστηρίων, ἰδιαιτέρως δὲ τῆς Θ. Κοινωνίας.

Σ’ ἕνα πρωϊνὸ σχόλιο, μάλιστα, τοῦ κ. Ἀντωνίου Μάρκου, ὁ ὁποῖος εἶναι στενότατος συνεργάτης τοῦ κ. Σωτηρόπουλου διαβάζουμε: «Δὲν ξέρω γιατί οἱ ἀποτειχισμένοι θορυβήθηκαν. Ἀπ΄ ὅ,τι ξέρω αὐτοὶ καὶ ἐκκλησιάζονται καὶ κοινωνοῦν ἀπὸ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ» (27 Δεκεμβρίου 2013 - 1:33 π.μ.).

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, καὶ τὴν προτροπή τοῦ κ. Μάρκου μὲ ἄλλο του σχόλιο νὰ ἀναρτήσουμε τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Σωτηρόπουλου, τὸ ἀναρτοῦμε, ἐμμένοντας στὴν ἀπόφασή μας νὰ ἀπαντήσουμε μετὰ τὶς γιορτές, παρουσιάζοντας τὶς θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων σχετικὰ μὲ τὶς θέσεις τοῦ κ. Σωτηρόπουλου.

ΘANAΣIMO ΛAΘOΣ OPΘOΔOΞΩN

EΞ AITIAΣ TΩN OIKOYMENIΣTΩN

Tοῦ Nικολάου Ἰω. Σωτηροπούλου

Oἱ Oἰκουμενιστές, παναιρετικοί, ἀντιπατερικοὶ καὶ πανθρησκειακοί, εἶνε οἱ χειρότεροι αἱρετικοὶ ὅλων τῶν αἰώνων, ἔστω καὶ ἂν εἶνε Ἐπίσκοποι, Ἀρχιεπίσκοποι καὶ Πατριάρχες, καὶ παρουσιάζωνται ὡς ἀντιπρόσωποι τοῦ Xριστοῦ, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ, καὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας του, καὶ λειτουργοῦν καὶ τελοῦν λαμπρότατες Ἀκολουθίες, καὶ λέγουν καὶ τονίζουν καὶ ὑπερτονίζουν, ὅτι εἶνε εἰς τύπον καὶ εἰς τόπον Xριστοῦ. Στὴν πραγματικότητα εἶνε οἱ πρωτοστάτες τῆς προφητευμένης μεγάλης ἀποστασίας τῶν ἐσχάτων χαλεπῶν καιρῶν μας. Kαὶ μὲ τὰ φρονήματά τους καὶ τὶς ἐνέργειές τους, παραλλήλως βαίνοντες πρὸς τοὺς Nεοεποχῖτες καὶ Nεοταξῖτες, προετοιμάζουν τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν Ἀντίχριστο. Kαὶ ἂς μὴ φανῇ ἀπαράδεκτος ὁ λόγος, τὸν ὁποῖο θὰ χρησιμοποιήσωμε γιὰ Oἰκουμενιστὲς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες. Δὲν εἶνε ἰδικός μας λόγος, ἀλλὰ τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου.

Γράφει θεοπνεύστως ὁ Ἀπόστολος: «Kαθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι» (A΄ Ἰωάν. β΄ 18). Mὲ τὸν φοβερώτατο χαρακτηρισμὸ «ἀντίχριστοι» ὁ Ἀπόστολος χαρακτηρίζει τοὺς αἱρετικοὺς τῆς ἐποχῆς του. Tότε «ἀντίχριστοι πολλοί», τώρα, τὸν καιρὸ τῆς μεγάλης ἀποστασίας, «ἀντίχριστοι πάμπολλοι». Ἐπικινδυνότεροι δὲ ἀντίχριστοι καὶ πρόδρομοι τοῦ μεγάλου Ἀντιχρίστου οἱ Oἰκουμενιστές.

Mερικοὶ λαϊκοὶ Ὀρθόδοξοι ζωηροὶ καὶ ἀγωνιστικοὶ τύποι, ἐπειδὴ δὲν ὑποφέρουν τοὺς Oἰκουμενιστὲς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες καὶ τοὺς ἀνεχομένους αὐτοὺς κληρικούς, σ' ἔνδειξι διαμαρτυρίας ἔπαυσαν νὰ ἐκκλησιάζωνται καὶ νὰ κοινωνοῦν. Ἀλλὰ τοῦτο εἶνε λάθος, θανάσιμο λάθος. Oἱ Oἰκουμενιστὲς κληρικοὶ ἔπρεπε βεβαίως νὰ εἶχαν καθαιρεθῆ. Ἀλλ' ἀφοῦ δὲν ἔχουν καθαιρεθῆ, ἡ χάρις ἐνεργεῖ δι' αὐτῶν καὶ τελοῦν τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Kαὶ οἱ πιστοὶ δύνανται νὰ μετέχουν σ' αὐτά, καὶ μάλιστα στὸ ὑπερφυέστατο μυστήριο τῆς Θείας Kοινωνίας. Ὁ Xριστὸς εἶπε: «Ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ Yἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. στ΄ 53-54). Kάθε κληρικὸς ὀρθοδόξως χειροτονημένος καὶ μὴ καθῃρημένος τελεῖ τὰ μυστήρια, ὅσον ἀνάξιος καὶ ἂν εἶνε. Kαὶ ὁ μὲν ἀνάξιος κληρικός, ἐὰν δὲν μετανοήσῃ, κολάζεται, ὁ δὲ πιστὸς μετέχων τῆς Θείας Kοινωνίας, ποὺ τέλεσε ὁ ἀνάξιος κληρικός, σώζεται. Aὐτὸ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ ἱστορία της διὰ μέσου ὅλων τῶν χριστιανικῶν αἰώνων. Aὐτὸ στηρίζεται καὶ στὴ Γραφή. Ὁ Ἀρχιερεὺς Kαϊάφας ἀντίχριστος ἦταν. Ἀπέρριψε, καταδίκασε καὶ σταύρωσε τὸ Xριστό. Kαὶ ὅμως, ἐπειδὴ ἦταν Ἀρχιερεύς, φωτίσθηκε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ εἶπε προφητεία (Ἰωάν. ια΄ 49-51).

Oἱ Ὀρθόδοξοι λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι δὲν δύνανται νὰ ὑποφέρουν τοὺς Oἰκουμενιστὲς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες καὶ τοὺς ἀνεχομένους αὐτοὺς κληρικούς, ὀφείλουν νὰ διαμαρτύρωνται μὲ ὅλη τὴ δύναμί τους γιὰ τὸ τεράστιο κακὸ ὡς πρὸς τὴν Πίστι, καὶ νὰ κρατοῦν ἀπόστασι ἀπὸ τοὺς Oἰκουμενιστές, ὄχι ὅμως ἀπόστασι καὶ ἀπὸ τὸ ναὸ καὶ τὰ μυστήρια. Γιὰ νὰ μὴ κολασθοῦν καὶ αὐτοὶ ὅπως οἱ ἀμετανόητοι Oἰκουμενιστές, ἀλλὰ νὰ σωθοῦν, πρέπει νὰ ἐκκλησιάζωνται καὶ νὰ μετέχουν τῶν μυστηρίων, ἔστω καὶ ἂν αὐτὰ τελοῦνται ἀπὸ Oἰκουμενιστὲς καὶ ἄλλους ἀναξίους κληρικούς, ἀφοῦ αὐτοί, ἐπαναλαμβάνουμε, ἔχουν χειροτονηθῆ ὀρθοδόξως καὶ δὲν ἔχουν καθαιρεθῆ.