Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΠΟΛΛΑ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ.



Ο π. ΙΩΗΛ ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ


ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ
ΜΕ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ


π. Ἰωὴλ Κωστάνταρος, ὁ ὁποῖος κάθε Σάββατο ἀσχολεῖται ἐπιτυχῶς μὲ τὴν ἀνάλυση κάποιου Εὐαγγελικοῦ ἢ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, μᾶς ἐξέπληξε στὸ Σαββατιάτικο ἄρθρο του δυσάρεστα, διότι χωρὶς κάποια προηγούμενη κρούση, παρατήρηση, συμβουλή (παρόλο ποὺ μὲ κάποιον ἀπὸ μᾶς εἶχε στὸ παρελθὸν ἐπικοινωνία καὶ θὰ μποροῦσε νὰ συζητήσει τὸ θέμα), τὰ ἔβαλε μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ πράξη τῆς ἀποτειχίσεως ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς τὴν ὁποία ἀκολουθήσαμε, τυπικὰ μέν, ἐφαρμόζοντας ἕνα ἱερὸ Κανόνα, οὐσιαστικὰ ὅμως, ἀκολουθώντας τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ τῶν Ἀποστόλων, ὅπως ἐφαρμόστηκαν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους μας, καὶ τὴν ὁποία ἀκόμα καὶ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος (τοῦ ὁποίου ἐπιλεκτικὰ ἐπικαλοῦνται ὡς πρὸς τὴν δυνητικὸτητα τοῦ Κανόνος) ἀποδέχεται!
Πρὸς αὐτὸν, λοιπόν, ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀπευθύνουμε τὸ κείμενο αὐτό.
Εἶναι σαφές, πάτερ, ὅτι ἀναφέρεσθε καὶ σὲ μᾶς, ἐπικαλούμενος τὴν σχιζοφρενικὴ Τελεβάντια ἐπιχειρηματολογία περὶ «ἀποτειχίσεως», ποὺ κανένας Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας δὲν διδάσκει. Ἀποδεικνύουμε ἐδῶ καὶ κάποια χρόνια, ὅτι ἀκολουθοῦμε τὴν διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· ἔχουμε δημοσιεύσει γι’ αὐτὸ τὸ θέμα ἑκατοντάδες ἄρθρα καὶ σχόλια στὸ διαδίκτυο, σὲ περιοδικὰ καὶ σὲ βιβλία, καὶ ἐσεῖς δὲν κάνατε τὸν κόπο νὰ τὰ ἀντικρούσετε, ἀλλὰ ὡς ἀπόλυτη ἐκκλησιαστικὴ αὐθεντία τὰ διαγράφετε· καὶ ἀποκαλεῖτε τὴν ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῶν Ἀποστόλων μαρτυρούμενη διδασκαλία-πράξη ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς
«ως δήθεν Πατερική γραμμή και αυθεντική Ορθοδοξία», χωρὶς νὰ προσάγετε τὴν ἀναίρεση ὅσων γράψαμε, ἢ τὴν στήριξη τῶν δικῶν σας θέσεων μὲ ἀνάλογα (ἔστω καὶ ἐλάχιστα) πατερικὰ κείμενα!
Φανταζόμαστε ὅσα περὶ σχίσματος γράφετε, νὰ μὴ ἀναφέρονται σὲ μᾶς· γιὰ κάθε ἐνδεχόμενο ὅμως σᾶς πληροφοροῦμε ὅτι δὲν ἔχουμε ἀποσχιστεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους της, ποὺ ἐσεῖς καὶ ὁ Ἐπίσκοπός σας, ἀπὸ δειλία (ποὺ τὴν βαπτίζετε «διάκριση») δὲν τολμᾶτε νὰ τοὺς κατονομάσετε ἢ νὰ ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ αὐτούς. Πέφτετε ἔτσι στὴν αἵρεση τοῦ «ὀνοματοκρυπτισμοῦ», ὅπως προσφυῶς ὀνόμασε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης (παρόλο ποὺ καὶ ὁ ἴδιος τὴν ἐφαρμόζει!) τὴν δειλία νὰ κατονομάσει κανεὶς τοὺς αἱρετικούς, νὰ παύσει νὰ τοὺς μνημονεύει, νὰ σταματήσει τὴν μετ’ αὐτῶν κοινωνία καὶ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ αὐτούς!
Στὴ συνέχεια, πάτερ, ἐπικαλεῖσθε τὸ ἕτερο Τελεβάντιο ἐπιχείρημα (αὐτὸ δὰ ἂν εἶναι «γιὰ κλάματα») σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο  οἱ ἀποτειχισμένοι καὶ ὁ πνευματικός τους, «ενώ αργά ή γρήγορα συνειδητοποιεί κανείς την πλάνη και την παρασπονδία του, “αισχύνεται” όμως και να την ομολογήσει. Και γιατί αυτό; Διότι τώρα φοβάται να αντιμετωπίσει τον συρφετό της ομάδας των “συναγωνιστών” που και αυτοί ίσως, από αυτόν τον ίδιον να οδηγήθηκαν στην κατ' άτομο ή και στην ομαδική “αποτείχιση” και αποκοπή».
Ἐδῶ, πάτερ, μᾶς συκοφαντεῖτε ἀνεπίτρεπτα. Πότε ἀποκοπήκαμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; Οἱ θεολογικές σας γνώσεις αὐτὸ σᾶς λένε; Ὅτι ἡ ἀποτείχιση ἀποτελεῖ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; Δὲν ἀποτελεῖ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Γιὰ ρωτῆστε τὸν ἐκλεκτὸ πνευματικὸ καὶ ἱερομόναχο π. Θεόδωρο Διαμάντη, ποὺ συμμετεῖχε καὶ ὑπέγραψε κείμενα τῆς ὁμάδος Κληρικῶν καὶ μοναχῶν, πόσες φορὲς ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης μίλησε καὶ προετοίμασε τοὺς κληρικοὺς τῆς ὁμάδος γιὰ τὴν ἀποτείχιση;
Ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο. Πότε, πάτερ, ἀσχοληθήκατε ξανὰ μὲ μᾶς; Πότε μᾶς ἐπισημάνατε ὅτι σφάλουμε; «Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς». Σὲ αὐτὸ σημειώνει ὁ ἱ. Χρυσόστομος: «ὰν προληφθῇ, τουτέστιν, ἐὰν συναρπαγῇ. Ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον. Οὐκ εἶπε, Κολάζετε, οὐδὲ, Καταδικάζετε, ἀλλὰ, Διορθοῦσθε».
Λοιπόν, πότε, π. Ἰωήλ, μᾶς ἀποδείξατε ὅτι πλανώμεθα; Πότε μᾶς συμβουλέψατε, ἔστω, ὅτι ἡ ἀποτείχιση εἶναι μιὰ λανθασμένη ἐνέργεια; Ἐσεῖς ποτέ. Παρόλο ὅτι σᾶς ἐπισκεφτήκαμε στὴν Κόνιτσα μὲ σκοπὸ νὰ συζητήσουμε καὶ αὐτὸ τὸ θέμα! Μᾶς ἀποφύγατε!
Μήπως ὅμως, κάποιος ἄλλος ποιμένας μᾶς τὸ ἀπέδειξε; Μήπως κάποιος ἀνταποκρίθηκε στὴν παράκλησή μας, στὴν πρόκληση ποὺ τοῦ ἀπευθύναμε; Μήπως ἡ πατρική του ἀγαπητικὴ καρδιά συγκινήθηκε (καθόσον γράψαμε ὅτι αὐτὴ ἡ ἐνέργεια ἀποτελεῖ γιὰ μᾶς θέμα σωτηρίας), καὶ μᾶς ὑπέδειξε ἁγιοπατερικὰ τὸ τυχὸν λάθος μας; Μήπως εὐαισθητοποιήθηκε στὶς -ἐδῶ καὶ τέσσερα χρόνια- δημοσιεύσεις μας, διὰ τῶν ὁποίων ζητούσαμε τὴν πανεπιστημιακή, καθηγητική γνώμη τους, ἢ τὴν πατρική, ποιμαντορική τους βοήθεια, ὥστε νὰ μᾶς παρουσιάσει τὴν κατοχυρωμένη μὲ θεολογικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ κείμενα διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ τυχὸν δὲν συμφωνοῦσε μὲ τὶς πράξεις μας;
Καὶ ἐφόσον κανεὶς δὲν τὸ ἔκανε αὐτό, πῶς ἐσεῖς, μὲ ποιό ἀνθρώπινο ἢ θεῖο δικαίωμα, ἀποφαίνεσθε ὅτι ἡ ἀποτείχιση εἶναι «πλάνη»;
Ποιός σᾶς εἶπε, πάτερ μου, ὅτι «αἰσχυνόμαστε» γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους; Σᾶς ρωτᾶμε εὐθέως: Ἐσεῖς συμφωνεῖτε μὲ τὶς διδασκαλίες τοῦ μητροπολίτη Περγάμου, Ἰωάννη Ζηζιούλα περὶ Βαπτισματικῆς Θεολογίας; Συμφωνεῖτε μὲ τὶς μεταπατερικὲς καὶ Οἰκουμενιστικὲς κακοδοξίες τοῦ μητροπολίτη Δημητριάδος; Συμφωνεῖτε μὲ τὰ περὶ «διηρημένης» Ἐκκλησίας τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας; Συμφωνεῖτε μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ μητροπολίτη Καλαβρύτων ὅτι τὸ Filioque δὲν εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ θεολογούμενο; Συμφωνεῖτε μὲ τὸ βλάσφημο ἐπιχείρημά του, ὅτι δὲν τοῦ ἀρκεῖ τί λέγουν ὁ Κύριος καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιὰ νὰ παραδεχθεῖ ὅτι τὸ Filioque εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι "ἐκεῖ πάνω", μέσα στὴν Ἁγία Τριάδα, γιὰ νὰ εἶναι σίγουρος ὅτι τὸ Filioque ἀποτελεῖ κακοδοξία καὶ βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Συμφωνεῖτε μὲ τὴν ἀπὸ τηλεοράσεως φράση του: «Ποτὲ δὲν θὰ σᾶς διδάξω ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση»; Μήπως πρέπει νὰ πηγαίνουμε νὰ ἐκκλησιαζόμαστε στὴν ἐνορία μας, ποὺ ὁ ἱερέας πρεσβεύει τὰ ἴδια, τὰ διδάσκει στοὺς πιστοὺς, γιὰ νὰ ἀποδείξει στὸν Δημητριάδος, στὸν Μεσσηνίας ἢ στὸν Καλαβρύτων ὅτι εἶναι πειθήνιο ὄργανό του, ποὺ συνιστᾶ ταπείνωση καὶ ὑπακοὴ στὸν Δεσπότη καὶ φυσικὰ τὸν μνημονεύει;
Νὰ σᾶς πληροφορήσουμε, πάτερ μου, ἀκόμα καὶ τὰ ἑξῆς: Ὅταν κάποιοι πιστοὶ ρώτησαν τὸν π. Θεόδωρο Ζήση (ἔχουμε τουλάχιστον δύο τέτοιες μαρτυρίες) γιατί καθυστεροῦν οἱ κληρικοὶ τῆς Συνάξεως τὴν ἀποτείχιση, ποὺ εἶχαν μάλιστα προαναγγείλει μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων στὸ Μελισσοχῶρι ἐν μέσῳ χειροκροτημάτων καὶ ὁμολογιακῆς διαθέσεως, ὁ π. Θεόδωρος τοὺς ἀπάντησε ὅτι δὲν ἀποτειχίζονται, γιατὶ κάποιοι ἱερωμένοι διαφωνοῦν καί, ἂν θὰ προχωρήσουν στὴν ἀποτείχιση, κινδυνεύει νὰ διαλυθεῖ ἡ Σύναξη τῆς Γατζέας!
Ὅταν πάλι ἕνας ἐξ αὐτῶν τὸν ἐρώτησε: «Καὶ εἶναι ἡ διάλυση τῆς Συνάξεως λόγος θεολογικὸς γιὰ νὰ μὴν προχωρήσετε στὴν ἀποτείχιση;», ὁ π. Θεόδωρος ἀπάντησε πὼς υπάρχει καὶ θεολογικὴ κατοχύρωση, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ πρεσβυτέρα του ἀσθενεῖ, δὲν μπορεῖ νὰ γράψει γι’ αὐτὸ τὸ θέμα» (Μαρτυρία τοῦ θεολόγου Σημάτη Παναγιώτη). Ἐσεῖς, ὅμως, εἶπε, εἶστε ἐλεύθεροι νὰ προχωρήσετε σὲ ἀποτείχιση ἀπὸ μόνοι σας. Ἔκτοτε ἔχει γράψει καὶ κάνει ἑκατοντάδες ἄρθρα καὶ ὁμιλίες, ἀλλὰ χρόνο γιὰ νὰ γράψει τοὺς θεολογικοὺς λόγους ἐναντίον τῆς ἀποτειχίσεως, δὲν βρῆκε!
Ὅταν, ἐπίσης ἀνακοινώσαμε στὴ Σύναξη ὅτι μερικοὶ πιστοὶ ἀποφασίσαμε τὴν ἀποτείχιση, ἀφοῦ ἡ Σύναξη (τὶς ὑποσχέσεις καὶ τὴν πρωτοβουλία τῆς ὁποίας περιμέναμε ἐπὶ τρία χρόνια) δὲν τὸ κάνει, μᾶς ἀπάντησαν πάλι, (ἐνώπιον 50-60 κληρικῶν) ὅτι καλά κάνουμε, εἴμαστε ἐλεύθεροι νὰ τὸ πράξουμε. Μάλιστα ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία εἶπε: «Διάβασα τὸ τευχίδιο περὶ ἀποτειχίσεως ποὺ μᾶς στείλατε, συγχαρητήρια, εἶναι ἄψογο. Νὰ ξέρετε ὅτι κι ἐμεῖς στὸν ἴδιο δρόμο βρισκόμαστε». Ἀκόμα, τὴν ἴδια περίπου ἀπάντηση μᾶς ἔστειλε γραπτῶς ὁ κ. Νικόλαος Βασιλειάδης τῆς Ἀδελφότητος «τοῦ Σωτῆρος». Κανεὶς δὲν μᾶς ἀπέτρεψε!
Παρομοίως καὶ ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς μᾶς συνεχάρη γιὰ τὸ περὶ ἀποτειχίσεως πόνημά μας, διατυπώνοντας ταυτόχρονα καὶ κάποιες ἐπιφυλάξεις, οἱ ὁποῖες μετὰ ἕνα χρόνο περίπου διασκεδάστηκαν, ὅταν κάλεσε στὸν Πειραιᾶ τὸν πρόεδρο τοῦ «Κοσμᾶ Φλαμιάτου» κ. Ντετζιόρτζιο καὶ τὸν βράβευσε γιὰ τὸν ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ ἀγῶνα τοῦ ἰδίου καὶ τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως». Καὶ τὸν βράβευσε μαζὶ μὲ τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση! Ὑπ’ ὄψιν ὅτι, ἕως τότε, εἴχαμε δημοσιεύσει ἀρκετὰ ἄρθρα περὶ ἀποτειχίσεως στὸ περιοδικό, ἐνῶ ἤξεραν ὅτι ὁ πνευματικός μας, π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς, εἶναι καθοδηγός μας καὶ ἀποτειχισμένος ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2000!
Τί ἄλλαξε, λοιπόν, καὶ ὅλοι στὴ συνέχεια ἀρχίσατε μιὰ ἐπίθεση ἐναντίον μας, κι ἕναν ἀποκλεισμὸ ἀπὸ τὰ ἱστολόγιά σας; Ἀνακαλύψατε ὅτι τὰ δεκάδες κείμενα ποὺ δημοσιεύσαμε καὶ ἀποδείκνυαν μὲ πατερικὰ κείμενα τὴν διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς μὴ καταδικασμένους αἱρετικούς, εἶναι κακόδοξα; Παραθέσατε ἔστω καὶ ἕνα χωρίο κάποιου ἁγίου Πατέρα, ποὺ νὰ διδάσκει παραμονὴ καὶ ἐπικοινωνία μὲ διδάσκοντα αἵρεση; Κάποιον Πατέρα ποὺ νὰ διδάσκει π.χ., ὅτι οἱ θεολόγοι τῆς «Ἀδελφότητος «τοῦ Σωτῆρα» –μὲ τοὺς ὁποίους συνδέεστε– μποροῦν νὰ παραμένουν «γιὰ τὸ καλὸ τοῦ ἔργου» στὶς Μητροπόλεις Μεσσηνίας καὶ Δημητριάδος, καὶ νὰ συνεργάζονται μὲ τοὺς τοπικοὺς  Ἐπισκόπους ποὺ κακοδοξοῦν;
Εἶστε, πάτερ μου, «σοφότερος τῶν Ἁγίων Πατέρων» ποὺ μᾶς διδάσκουν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Σοφότερος ἀπὸ τὸν Ἅγιο καὶ Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη ποὺ διδάσκει «τοῖς αἱρετικοῖς μηδὲ χαίρειν λέγετε»; Γιατί λοιπόν, συκοφαντεῖτε, ὅσους προβαίνουν σὲ μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ἐνέργεια, ποὺ ὁ ΙΕ΄ Κανόνας ἐντέλλεται τὸ ἀντίθετο, δηλαδὴ ὄχι νὰ λοιδοροῦνται καὶ νὰ ἀπομονώνονται, ἀλλὰ νὰ ἐπαινοῦνται ὅσοι τὴν πραγματοποιοῦν; Ἐμεῖς δὲν ζητήσαμε νὰ μᾶς ἐπαινέσετε, (ὁ πνευματικός μας ἐξ ἀρχῆς μᾶς προειδοποίησε ὅτι θὰ ὑποστοῦμε καὶ τὰ δύο αὐτά), ἀλλὰ ἁπλῶς νὰ μὴν ἀδικεῖτε τὴν Εὐαγγελικὴ διδασκαλία.
Ἀλήθεια! Πρὸς ὅσους πιστούς, ποὺ ὡς κληρικὸς καθοδηγεῖτε, παρόμοιες συμβουλὲς δίδετε; Τοὺς διδάσκετε καὶ τοὺς καθοδηγεῖτε δηλαδή, μὲ λογικὲς διδασκαλίες τοῦ μυαλοῦ σας ἢ σύμφωνα μὲ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, ὅπως διατυπώθηκαν στὴν Ἁγία Γραφή, στοὺς Πατέρες καὶ στὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση;
Ποιός εἶπε σὲ σᾶς, καὶ κάποιους ὁμοίους σας, ὅτι ὅλες τὶς ἄλλες Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου πρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε, ἀλλὰ ὅσα ἀναφέρονται στὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἔχουμε τὴν δυνατότητα καὶ νὰ μὴν τὰ ἐφαρμόζουμε; Ποιός σᾶς εἶπε ὅτι οἱ ἱεροὶ Κανόνες δὲν εἶναι ὁδοδεῖκτες σωτηρίας, ὅτι μπορεῖτε νὰ τοὺς γράφετε στὰ φτωχικὰ ὑποδήματά σας; Πῶς ἀνέχεσθε νὰ μνημονεύεται ὁ αἱρετικὸς Πατριάρχης;
Εἶναι αἵρεση ὁ Οἰκουμενισμός, π. Ἰωήλ; Ἂν ναί, γιατί δὲν καταγγέλλετε ἐσεῖς καὶ ὁ Ἐπίσκοπός σας ὀνομαστικὰ τοὺς αἱρετικούς; Ἔτσι ἔκαναν οἱ Πατέρες; Θὰ μᾶς τρελάνετε, τελικά, προσπαθώντας ὅλοι σας νὰ μᾶς πείσετε ὅτι ὑπάρχει κάποια αἵρεση φάντασμα!!! Ἐφ’ ὅσον παραδέχεσθε ὅτι ὑπάρχει αἵρεση, ἔστω κι ἂν ἀκόμα (ὅπως κάποιοι σοβαρὰ ἰσχυρίζονται) δὲν ἔχει ἀποκαλυφθεῖ πλήρως, γιατί δὲν κατονομάσατε τοὺς διακινητὲς αὐτῆς τῆς αἱρέσεως. Ἀπὸ δειλία; Στὸ ἄρθρο σας, ὅμως, λέτε ὅτι τὴν δειλία τὴν κατηγορεῖ ὁ ἀπ. Παῦλος!
Ὁ Ἐπίσκοπός σας, ἀλήθεια, ποιά Ἐντολὴ ἔχει ἀπὸ τὸ Θεό; Νὰ λύσει τὸ Βορειοηπειρωτικό ἢ νὰ πολεμᾶ πρωτίστως τὴν αἵρεση; Πόσες φορὲς μίλησε γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ πόσες φορὲς γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο; Πόσες φορὲς παρέστη σὲ ἀντι-Οἰκουμενιστικὲς ἐκδηλώσεις καὶ πόσες στὸ Γράμμο καὶ στὸ Βίτσι; Αὐτὴ τὴ "γραμμὴ" ἀκολουθεῖτε;
Ἀντὶ νὰ γράφετε μὲ σιγουριά, πάτερ, πὼς αἰσχυνόμαστε γι’ αὐτὸ ποὺ κάνουμε, χωρὶς αὐτὸ νὰ τὸ ἔχουμε ὁμολογήσει (ἄρα ἡ κατηγορία σας εἶναι ἀνυπόστατη), καλύτερα εἶναι νὰ σπεύσετε νὰ καταδείξετε πρῶτα τὸ λάθος μας, καὶ νὰ εἶστε σίγουρος ὅτι, ἂν σφάλλουμε, θὰ ἀλλάξουμε θέσεις καὶ θὰ σᾶς θεωρήσουμε εὐεργέτη μας πνευματικό.
Γράφετε, λοιπόν: «ενώ αργά ή γρήγορα συνειδητοποιεί κανείς την πλάνη και την παρασπονδία του (καὶ ἐννοεῖτε ἐμᾶς τοὺς ἀποτειχισμένους) “αισχύνεται” όμως και να την ομολογήσει».
Θὰ θέλαμε ταπεινὰ νὰ σᾶς ὑποδείξουμε νὰ κάνετε αὐτοκριτική. Νὰ ἐξετάσετε μήπως, ἡ κληρικαλιστικὴ νοοτροπία ποὺ ὑπηρετεῖτε, σᾶς ἔχει ἀλλοιώσει τὰ κριτήρια, κι ἀντὶ νὰ βλέπετε τὴ δική σας ὀλιγωρία στὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως –ἴσως ἀπὸ ἕνα ἀσυνείδητο ἔλεγχο τῆς συνειδήσεώς σας– βλέπετε ὑπερβάσεις καὶ σχίσματα σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἴσως αὐτὸς ὁ αὐτοέλεγχος σᾶς βοηθήσει νὰ παύσετε νὰ ἐφευρίσκετε τὴν ἀρετὴ τῆς διακρίσεως ὡς δικαιολογία τῆς ἀπραξίας σας.
Διότι, πάτερ, ἀκόμα κι ἂν δεχθοῦμε ὅτι ἐμεῖς «καβαλήσαμε τὸ καλάμι», αὐτὸ πρέπει πρῶτα νὰ μᾶς τὸ ἀποδείξετε καὶ μετὰ νὰ χαρακτηρίζετε τὶς πράξεις μας ὡς «πλάνη».  Αὐτὸ δὲν ἀπαιτεῖ ἡ ἀγάπη; Καὶ μάλιστα ἡ ἀγάπη τῶν ἱερωμένων; Ἂν ὁποιαδήποτε πράξη κατάκρισης καὶ ἀδικίας καταδικάζετε, πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτὴ διαπράττεται ἀπὸ κληρικό!
Τέλος, πάτερ Ἰωήλ, εἶναι πράγματι πρωτοφανὲς καὶ πρωτάκουστο στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, νὰ παρακαλοῦνται οἱ πνευματικοὶ Πατέρες, καὶ Γέροντες, καὶ Ἐπίσκοποι νὰ ὑποδείξουν τὸ σωστὸ ἢ ἐσφαλμένο μιᾶς πράξεως τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν, καὶ οἱ πνευματικοὶ πατέρες νὰ μὴν τὸ κάνουν· ἀντίθετα δέ, νὰ ρίχνουν λάσπη στὰ πνευματικά τους παιδιά, αὐτοὺς ποὺ οἱ ἴδιοι παρακινοῦσαν καὶ προετοίμαζαν νὰ κάνουν τὴν ἀποτείχιση!

Θέλαμε νὰ ἀναφερθοῦμε καὶ σὲ μιὰ ἄλλη παράμετρο. Λέτε ὅτι πίσω ἀπὸ τὴν ἀποτείχιση χρειάζεται ἕνας ἔμπειρος πνευματικός, θεωρώντας τὸν πνευματικό μας ἄπειρο, ἀδιάκριτο, ἴσως ἐγωϊστή καί πλανεμένο.
Ἐμεῖς, ἀντίθετα τὸν θεωροῦμε ἔμπειρο πνευματικὸ Πατέρα. Ἄρα, λοιπόν, πρὸς τί ἡ ἀγωνία σας, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἀντι-οικουμενιστὲς μέχρι πρότινος τοῦ συμπαραστάθηκαν γι’ αὐτοὺς ἀκριβῶς τοὺς ἀντι-οικουμενιστικοὺς ἀγῶνες του; Θέλετε νὰ ἀναφέρουμε ὀνόματα;
Μήπως, ὅμως, τὸν παραβλέπετε, ἐπειδή αὐτὸ τὸ διάστημα παλεύει μόνος του χωρίς νὰ ἐμφανίζονται καὶ οἱ ἄλλοι κληρικοὶ συνοδοιπόροι; Μά πάντοτε στήν Ἐκκλησία κάποιοι λίγοι ἀγωνίζονταν ἐκεῖνο τὸν καιρό, κάποιοι ἄλλοι ἀργότερα, κάποιοι βοηθοῦσαν ἀπὸ τὸ παρασκήνιο μὲ τὴν προσευχή, ἄλλοι θυσίαζαν τά ἀξιώματά τους, ἄλλοι τὰ μοναστήρια τους, γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστεως.
Μὲ χαρὰ θὰ περιμέναμε αὐτὰ ποὺ αὐθαίρετα γράψατε, νὰ μᾶς τὰ ἀποδείξετε μὲ βάση τὴν Πατερική μας κληρονομιὰ καὶ Παράδοση. Ἢ νὰ νὰ τὰ διορθώσετε. Ἢ τὸ ἕνα, ἢ τὸ ἄλλο. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ πνευματικὴ πατρότητα καὶ ἡ χριστιανικὴ ἐντιμότητα.
Τὸ ἴδιο ἐλπίζουμε νὰ κάνει καὶ τὸ ἱστολόγιο «Θρησκευτικά», ποὺ ὄχι μόνο δημοσίευσε τὸ κείμενό σας, ἀλλὰ καὶ χρωμάτισε καὶ τόνισε μὲ κόκκινα γράμματα τὰ σημεῖα ποὺ ἀναφέρονται σὲ μᾶς καὶ τὴν ἀποτείχιση!
Θὰ δείξει ἔτσι, τουλάχιστον, ὅτι δὲν κινεῖται ἀπὸ ἐμπάθεια, ἀλλὰ ἀπὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν ἀλήθεια, τὴν ὁποία πρὸς τὸ παρόν, ἔτσι τὴν κατανοεῖ.
«Πατερικὴ Παράδοση»

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος16/12/13, 11:29 π.μ.

    Είναι φανερό, ότι οι μη αποτειχισμένοι συμφωνούν μαζί σας επί του Ιδεολογικού επιπέδου, αλλά διαφωνούν επί του Πρακτικού.
    Μετά μάλιστα την καθαίρεση του π. Ευθυμίου, η κατάσταση σοβάρεψε, διότι έγινε φανερό ότι , όποιος δεν αποδέχεται την Καθαίρεση, δεν μπορεί να ανήκη στην Εκκλησία της Ελλάδος.
    Το επιχείρημα ότι, γίνεται απομάκρυνση από κάποιον Επίσκοπο, και όχι από την Εκκλησία, δεν στέκει, διότι δεν δηλώνουν οι αποτειχισμένοι ούτε από ποιόν Επίσκοπο φεύγουν, συγκεκριμένα, ούτε σε ποιόν Επίσκοπο προσκολλώνται, συγκεκριμένα.
    Ζουν μέσα στην ασάφεια, χωρίς Επίσκοπο, και αυτό τους διευκολύνει να κατηγορούν δεξιά και αριστερά, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
    Αυτό όμως, δεν είναι υπεύθυνη στάση, ούτε, πολύ περισσότερο, ΕΚΚΛΗΣΙΑ , και Εκκλησιαστική συμπεριφορά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος16/12/13, 3:37 μ.μ.

    Ποιον επίσκοπο μνημονεύει ο π.Ευθύμιος Τρικαμηνάς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος16/12/13, 4:05 μ.μ.

    Για να γίνει αποδεκτή η Καθαίρεση του π. Ευθυμίου πρέπει να αποδειχθεί ότι έγινε σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες, ότι ήταν αληθινό κι όχι στημένο και κατασκευασμένο το κατηγορητήριο πρωτίστως στο Επισκοπικό και κατόπιν στο Συνοδικό Δικαστήριο. Όποιος δεν τα γνωρίζει αυτά μπορεί να φαντάζεται ό,τι. θέλει. Όσο για το επιχείρημα της απομακρύνσεως από κάποιον Επίσκοπο στέκει και παραστέκει, διότι οι αποτειχισμένοι έχουν υπογράψει δήλωση αποτειχίσεως στις μητροπόλεις που ανήκουν ο καθένας. Δεν ζούμε στην ασάφεια διότι έχουμε επίσκοπο και μάλιστα ομολογητή και αντιοικουμενιστή , ουδεμία σχέση έχοντος με την παναίρεση του Οικουμενισμού, έχουμε τον Σεβασμιώτατο Ράσκας και Πριζρένης π. Αρτέμιο.
    Αν μας λέγατε και το όνομά σας θα απαντούσαμε επωνύμως κι εμείς. Φαίνεται όμως ότι έχετε ελλιπή, ελλιπέστατη ενημέρωση γι' αυτό δικαιολογείται η άγνοιά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος16/12/13, 8:01 μ.μ.

      Οταν εκδίδεται η Δικαστική Απόφαση έχουν ήδη αποδειχθεί αυτά που λέτε.
      Κατά συνέπειαν, στην προκειμένη περίπτωση, επειδή δεν σας άρεσε η Απόφαση, ψάχνετε για δικαιολογίες, οι οποίες δεν ταιριάζουν σε σοβαρούς ανθρώπους, που θέλουν να έχουν Εκκλησιαστικό ήθος.
      Οσον αφορά τον π. Αρτέμιο, δυστυχώς δεν μπορεί να σας εξυπηρετήσει ως Επίσκοπος, διότι έχει προ πολλού Καθαιρεθεί από την Σερβική Εκκλησία.

      Διαγραφή
  4. Πρέπει να το καταλάβετε, δεν γίνεται να σας προσδώσουν εκκλησιαστική νομιμοποίηση οι αντιοικουμενιστές διότι επικοινωνούν, συνεργάζονται, συγχρωτίζονται και συνοδοιπορούν με τους οικουμενιστές, ασχέτως αν λεκτικά διαμαρτύρονται ή γράφουν ολόκληρα κείμενα αντιαιρετικά τα οποία ομολογουμένως είναι άψογα. Μέχρι εκεί φτάνουν, δεν μπορούν παραπέρα, γι' αυτό και σας απαξιώνουν και σας συκοφαντούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος16/12/13, 10:18 μ.μ.

    Η ασχετοσύνη σου συνεχίζει ανώνυμε και μιλας για καθαίρεση του Σεβ. Αρτεμίου. Εφ'όσον δέχεσαι κι αυτήν την καθαίρεση που έγινε χωρίς καν δικαστήριο με εξέταση μαρτύρων και απολογία του Σεβασμιωτάτου τότε καταλαβαίνουμε από ποιο στρατόπεδο είσαι. Στην αρχή νόμισα πως καλοπροαίρετα θέτεις κάποια θέματα. Φαίνεται όμως ότι είσαι κατασταλαγμένος και μπήκες στο ιστολόγιο για να σπείρεις ζιζάνια. Δεν έχω διάθεση να σου δώσω περισσότερες πληροφορίες για το στημένο της δίκης του π. Ευθυμίου και για το τί έγινε στο ΣτΕ. Δέχεσαι τις ανυπόστατες καθαιρέσεις αγίων ανθρώπων κι αγωνιστών γιατί είσαι εμπλεκόμενος στη δεσποτοκρατία και στο σάπιο εκκλησιαστικό κατεστημένο. Επομένως ισχύει για σένα το «ου με πείσεις καν με πείσεις». Καλά Χριστούγεννα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος17/12/13, 12:47 π.μ.

      Πράγματι είμαι καλοπροαίρετος, και δεν ανήκω σε στρατόπεδο, διότι δεν επιθυμώ να κάνω πόλεμο.
      Πιστεύετε εσείς ότι αν δεν παραδέχεσθε καθαιρέσεις κληρικών από Συνόδους, προκύπτει για σας ψυχική ωφέλεια ?
      Είναι πράγμα θεάρεστο αυτό ? Εσείς έχετε λεπτή και ευαίσθητη συνείδηση, ενώ οι Επίσκοποι που αποφασίζουν, ( έχοντας πλατειά γνώση των περιστατικών, την οποία εμείς δεν έχουμε,) έχουν συνείδηση σκληρή και αναίσθητη ?
      Σκεφτείτε, μήπως κάνετε λάθος.
      Καλά Χριστούγεννα και σε σας.

      Διαγραφή

  6. Είναι απολύτως σεβαστή η απάρνησή σου να κάνεις πόλεμο, μα μη περιμένεις το Θεό "πολεμούντα υπέρ σου" διότι Αυτός θεωρεί καλοπροαίρετος όχι όσους επαινούν έτσι οι ίδιοι τον εαυτό τους αλλά όσους μάχονται και πολεμούν υπέρ της Αληθείας Αυτού "ινα τω στρατολογήσαντι Θεώ αρέσουν" και ουχί επισκόποις.

    Κι' ενώ διατείνεσαι πως δεν "επιθυμείς να κάνεις πόλεμο" εμπλέκεσαι στη πολεμική των αναρχικών και παρουσιάζεσαι κουκουλοφόρος της ανωνυμίας να μας ρίξεις μολότωφ λάσπης ότι λασπολογούμε επισκόπους με το να μην παραδεχόμαστε τις ψευτοκαθαιρέσεις τους.

    Μάθε λοιπόν, δειλέ ανώνυμε, και μη μπλέκεσαι ανεπαίσθητα στη θεοποίηση των λυκοποιμένων επισκόπων, πως οι πιστοί επί Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΑΝ τις απανωτές ψευτοκαθαιρέσεις που του επέβαλαν οι διαβολοπρόβλητοι επισκόποι, τους οποίους "φοβήθηκε όσο τίποτε άλλο στη ζωή του", στους οποίους θέλεις να αρέσεις εσύ, για τους οποίους μας ειρωνεύεσαι εσύ, ρωτώντας μας εάν "προκύπτει ψυχική ωφέλεια"...

    Βεβαίως προκύπτει, αδελφέ ή αδελφή, η μοναχέ ή μοναχή (και δε θα πέσω θύμα στο αισχρό σου παιχνίδι του παραλόγου μαντέματος, "μάντεψε ποιος είμαι") βεβαίως προκύπτει ωφέλεια να μην βρεθούμε στη λίμνη τη καιομένη μαζί με τους συκοφάντες και Αγιομάχους Πατροδιώκτας.

    Το εάν "είναι θεάρεστο αυτό" το απαντά ο Χρυσόστομος ο οποίος επευλόγησε και υπερευλόγησε τους απορρίπτοντας τις ψευτοκαθαιρέσεις του, με την ίδια αγιασμένη και επευλογούσα χείρα που διαφυλάσσεται σήμερα.

    Το εάν "είναι θεάρεστο αυτό" το εγκρίνει και επαυξάνει ο Ίδιος ο Χριστός Ο Οποίος πολεμεί (ας μη σου αρέσει αυτή η λέξη) πολεμεί σφόδρα την αίρεση και μισεί, πρόσεξε ΜΙΣΕΙ τα έργα τους, α καμείς μισούμε και πολεμούμε!

    Έχουμε όντως Αγιογραφική, Αγιοπατερική, "λεπτή και ευαίσθητη συνείδηση", όπως μας ειρωνεύεσαι ανώνυμε της κακιάς κουκούλας, ενώ πολεμούμε επώνυμα την αίρεση, "ενώ οι Επίσκοποι που αποφασίζουν έχουν πλατειά γνώση των περιστατικών, την οποία εμείς δεν έχουμε," έχουν τόσο φαρδειά και πλατειά σαν τη βαβέλεια πλατεία της Ρώμης, τόσο φαρδειά γνώση που μέσα στην κανονολογική τους αγνωσία καθαιρούν και αφορίζουν ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΥΣ!

    Αυτό ακριβώς και άλλα πολλά αποκαλύπτουν και αποδεικνύουν περίτρανα πως πράγματι "έχουν συνείδηση σκληρή και αναίσθητη!" Κι' έρχεσαι συ ο αναίσθητος, μες στις ευαισθησίες σου ένα πράγμα, να μας συμβουλεύεις, ώ συμβουλάτορα του συμβιβασμού και εύστοχε αντιλήπτορα του εφυσηχασμού, να αναθεωρήσουμε τον αγώνα μας τον οποίο ανένδοτοι άχρι θανάτου προς δόξαν Θεού διατελούμε, και μας λες "να σκεφτούμε μήπως κάνουμε λάθος"... ενώ λανθάνεις αλόγιστα στο δίκαιο και την Αληθινή Πίστη.

    Τώρα τί σοι "καλά Χριστούγεννα" εύχεσαι "και σε μας" τους απορρίπτοντες και απορριπτέους, αυτό κι' αν αμφισβητήσιμο τυγχάνει. Εμείς, έσο σίγουρος, θα έχουμε όχι μόνο "καλά" μα ευλογημένα, επιβεβαιωμένα και ειρηνικά (έστω και εν καιρώ πολέμου) προτιμούντες τον πόλεμο που μας ενώνει με τον πολεμούντα και πολεμούμενο Θεό παρά την Οικουμενιστική "ειρήνη" που μας χωρίζει από Αυτόν.

    Νικόλαος Πανταζής, Αποτειχισθείς θεολόγος, Αυστραλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.