Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Ξεδιάντροπα οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀποκαλύπτουν τὰ σχέδιά τους. Καὶ οἱ Ποιμένες σιωποῦν!

Σεληνιακὸ πεδίο ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία!
Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν κυριολεκτικὰ «ξεσαλώσει», ἀλλὰ οἱ Ποιμένες δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν αἵρεση ποὺ κυριαρχεῖ, δὲν διαφωτίζουν τοὺς πιστούς,  ἀλλ’ ἀναμένουν παθητικὰ τὸ μοιραῖο!
Ὁ Π. Βασιλειάδης, μιλᾶ ξεκάθαρα γιὰ ἑνότητα ...πρὶν τὴν Ἕνωση καὶ χαρακτηρίζει τὶς κακοδοξίες τῶν Παπικῶν ὡς “νόμιμη ποικιλία”, ποὺ φυσικὰ ἡ κάθε «Ἐκκλησία» θὰ κρατήσει!

Μετὰ τὰ τελευταῖα καμώματα τοῦ Πατριάρχη στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀλλαχοῦ, ὡς ἐπίσης καὶ τῶν Ἐπισκόπων, μετὰ  τὴν ἔξαρση τῶν συμπροσευχῶν καὶ τῶν Διαλόγων, μετὰ τὶς προαναγγελίες Πανορθοδόξου ἀλλὰ καὶ κοινῆς μὲ τοὺς Παπικοὺς Συνόδου, ἔρχεται καὶ ἡ συνέντευξη ποὺ ἔδωσε ὁ κ. Πέτρος Βασιλειάδης, ὡς ἐπιστέγασμα καὶ ἐπιβεβαίωση τῆς συντελεσθείσης προδοσίας. Γιὰ νὰ τὰ ἀκούσουν οἱ Ποιμένες καὶ νὰ ἀποδείξουν ἄλλη μιὰ φορὰ διὰ τῆς σιωπῆς τὴν συγκατάθεσή τους στὰ Οἰκουμενιστικὰ δρώμενα καὶ τὴν εὐπείθειά τους στὸν “Πρῶτο” τοῦ ἐσβεσμένου Φαναρίου.
Καὶ οἱ ὑπόλοιποι Χριστιανοὶ τί θὰ κάνουν; Θὰ συνεχίσουν νὰ τοὺς ἀκολουθοῦν ὥς τὸ τέλος; 

Στὴ τελευταία, λοιπόν, συνέντευξη ὁ κ. Π. Βασιλειάδης:
 * Ὁμιλεῖ ξεκάθαρα γιὰ ἑνότητα πρὶν τὴν ...Ἕνωση(!) «Ἑνότητα τῆς κοινωνίας ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ”. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐμεῖς νὰ ἐπιβάλλουμε στὴν τεράστια Καθολικὴ χριστιανικὴ κοινότητα ΟΛΕΣ τὶς ἰδιαιτερότητες τὶς ὁποῖες ἔχει ἡ δική μας Παράδοση καὶ ἡ δική μας πνευματικότητα, οὔτε ὅμως καὶ αὐτοὶ νὰ ἐπιβάλλουν σὲ μᾶς. Χρειάζεται καὶ καταφάσκεται αὐτὸ ποὺ ὀνομάζεται “νόμιμος ποικιλία”»!!!
* Δηλώνει ὅτι «ὁ θεολογικὸς διάλογος ἔχει καταλήξει σὲ σοβαρὰ ἐπιτεύγματα ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους», ἀφοῦ οἱ Παπικοὶ σχεδὸν υἱοθέτησαν τὴ θεολογία μας(!!!) τὴν ἐκκλησιολογία μας(!) καὶ ἄρα δὲν μπορεῖ πλέον νὰ μιλάει κανεὶς γιὰ ἔλλειψη ἑνότητας!!!!!!
* Ὁ κ. Βασιλειάδης διαβεβαιώνει ὅτι ἡ Κοινὴ Δήλωση Πάπα-Πατριάρχη ταυτίζεται μὲ τὶς πρόσφατες ἀποφάσεις τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν!
* Τὸ κείμενο αὐτό, λέγει, πρέπει νὰ προσυπογράψει κάθε ἐχέφρων Ὀρθόδοξος πιστός!
* Ὁ Πάπας Φραγκίσκος εἶναι ὁ ἰδανικὸς Πάπας μὲ τὸν ὁποῖον θὰ μποροῦσε οὐσιαστικὰ νὰ ταυτιστεῖ πνευματικὰ ἡ Ὀρθοδοξία!
* Δηλώνει ὅτι «ποτὲ δὲν ὑπῆρξε πλήρης διαχωρισμὸς μεταξὺ τῶν δύο Παραδόσεων, τῆς Ἀνατολικῆς καὶ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Ὑπῆρχε ἕνα σχίσμα, μία διατάραξη τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας, καὶ φυσικά, οἱ δύο διαφορετικοὶ δρόμοι πνευματικότητος (σ.σ. κι ὄχι οἱ αἱρέσεις τῶν Παπικῶν) ποὺ ἀνέπτυξαν οἱ δύο πλευρές, ἀλλὰ ποτὲ δὲν ὑπῆρχε διάσπαση τῆς ἑνότητας. Αὐτὸν τὸν ἐπαναπροσδιορισμὸ τῆς δοθείσης ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπὸ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἑνότητας, αὐτὴν τὴν ὑπογραμμίζουνε ἐκ νέου, καὶ αὐτὸ ἔχει ἀποδείξει καὶ ὁ θεολογικὸς διάλογος»!!!
* Στὸ Εὐαγγέλιο τῆς κρίσεως ἡ σωτηρία μας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουμε τὸν κάθε ἄνθρωπο, τὸν κάθε ἄλλο. Δὲν ταυτίζεται μὲ θρησκευτικὰ ἢ μὲ θεολογικὰ γεγονότα!
Ἀκολουθεῖ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν συνέντευξη τοῦ κ. Π. Βασιλειάδη. «Ἀπολαῦστε», ἴσως εἶναι ἡ καλύτερη Οἰκουμενιστική του συνέντευξη. Ἂν μάλιστα θέλετε νὰ ἀκούσετε ὅλα τὰ μαργαριτάρια του, ὑπάρχει ὁλόκληρη σὲ Βίντεο!
 (Μετὰ ἀπὸ εἰσαγωγικὰ τοῦ ἐρωτῶντος δημοσιογράφου ὁ κ. Βασιλειάδης παίρνει τὸ λόγο καὶ λέει τὰ ἑξῆς ἐξωφρενικὰ γιὰ Ὀρθόδοξο θεολόγο).
Καθηγητὴς Π. Βασιλειάδης: Ἂν τὴ διαβάσει κανείς, αὐτὴ τὴν Κοινὴ Δήλωση (σ.σ. Πάπα καὶ Πατριάρχη), οὐσιαστικὰ εἶναι σὰ νὰ διαβάζει τὶς ἀποφάσεις τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Μὲ μία μόνο ἐξαίρεση. Ἡ τελευταία παράγραφος, ὅπως κάνουν ὅλα τὰ κείμενα τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρεται στὴν ὑπερβολικὴ λατρεία τῆς Θεοτόκου καὶ εἶναι φυσιολογικὸ νὰ καταλήγει ἕνα κοινὸ Ἀνακοινωθὲν μὲ κάτι ποὺ ἀναφέρεται στὴν Θεοτόκο.
Ἂν ἐξαιρέσει αὐτὸ τὸ κομμάτι κανείς, κι ἂν ἐξαιρέσει καὶ μερικὰ πολὺ σημαντικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα δείχνουν τὸ νέο πνεῦμα τὸ ὁποῖο διακατέχει τὸν Πάπα Φραγκίσκο, αὐτὸ δηλ. τὸ πνεῦμα ἀνάγκης κοινωνικῆς προσφορᾶς καὶ κοινωνικῆς ἀναφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Χριστιανισμοῦ, κατὰ τὰ λοιπὰ εἶναι ἕνα κείμενο τὸ ὁποῖο ὄχι μόνο προσυπογράφει καὶ πρέπει νὰ προσυπογράψει κάθε ἐχέφρων Ὀρθόδοξος πιστός, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ προωθήσει ὅσο μπορεῖ.
Πραγματικὰ λέω ὅτι δὲν λείπουν οἱ ἀναφορὲς στὴν κοινωνικὴ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν πανορθοδόξων συνδιασκέψεων, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ αὐτὸς ὁ καημὸς τοῦ νέου Πάπα (δὲν ξέρω ἂν θὰ βρεθεῖ ἄλλος Πάπας μὲ τὸν ὁποῖον θὰ μπορέσει οὐσιαστικὰ νὰ ταυτιστεῖ πνευματικὰ ἡ Ὀρθοδοξία) μιλάει γιὰ τὴν εἰρήνη, γιὰ τὴν πείνα, γιὰ τὴ φτωχεία, γιὰ τὴν ἀμάθεια καὶ κυρίως γιὰ τὴν ἄνισον διανομὴ τῶν ἀγαθῶν, ποὺ πρέπει συνεχῶς νὰ ἀντιμετωπίζονται. Ἡ οἰκοδόμηση, ἑπομένως, λέει, “καθῆκον μας εἶναι νὰ ἐπιζητοῦμε τὴν οἰκοδόμηση στὴν ἀπὸ κοινοῦ μιᾶς δικαίας καὶ ἀνθρωπίνης κοινωνίας”, στὴν ὁποίαν, βεβαίως, κανεὶς “δὲν θὰ αἰσθάνεται ἀποκλεισμένος καὶ περιθωριοποιημένος”. Εἶναι ἡ 5η παράγραφος.
Ἀλλὰ πέρα ἀπ’ αὐτό. Αὐτὴ ἡ Κοινὴ Δήλωση κάνει γιὰ πρώτη φορὰ (τουλάχιστον ἀπ’ ὅ,τι ξέρω ἐγώ), κάνει λόγο καὶ γιὰ κάτι τὸ ὁποῖο στὸν πολυμερῆ οἰκουμενικὸ διάλογο, εἶχε ἀρχίσει σιγά-σιγὰ νὰ ἀναδεικνύεται. Ποιό εἶναι αὐτό; Νὰ σᾶς διαβάσω μόνο τὴν δεύτερη παράγραφο, εἶναι πολὺ σηγμαντικό:
“2. ἀδελφική ἡμῶν συνάντησις σήμερον εἶναι ἕν νέον καί ἀναγκαῖον βῆμα εἰς τήν πορείαν πρός τήν ἑνότητα. Δὲν μιλάει γιὰ Ἕνωση, αὐτὸ θὰ ἀκολουθήσει φυσικά, μὲ τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, μὲ τὸν διάλογο δηλ. τῆς Ἀληθείας, ἔχει ἀκόμη χρόνο, ἀλλὰ μιλᾶνε γιὰ ἑνότητα πρός τήν ὁποίαν μόνον τό Ἅγιον Πνεῦμα δύναται νά μᾶς ὁδηγήσῃ”. (σ.σ. Δηλ. τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, Θεός, ἀντιφάσκων πρὸς ἑαυτόν, πρὸς τὶς Ἐντολές Του, θὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ ἑνότητα πρὶν συμφωνήσουμε στὴν Ἀλήθεια!).
Καὶ ποιά εἶναι αὐτὴ ἑνότητα; Εἶναι ἑνότητα τῆς κοινωνίας ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ”. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐμεῖς νὰ ἐπιβάλλουμε στὴν τεράστια Καθολικὴ χριστιανικὴ κοινότητα ΟΛΕΣ τὶς ἰδιαιτερότητες τὶς ὁποῖες ἔχει δική μας Παράδοση καὶ δική μας πνευματικότητα, οὔτε ὅμως καὶ αὐτοὶ νὰ ἐπιβάλλουν σὲ μᾶς. Χρειάζεται καὶ καταφάσκεται αὐτὸ ποὺ ὀνομάζεται “νόμιμος ποικιλία”.
(σ.σ.: «Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;  κούσατε» ἀπὸ ἔγκυρο πρόσωπο τί ἔχουν ἀποφασίσει. Μήπως θὰ βγεῖ Ζηζιούλας Βαρθολομαῖος νὰ τὰ διαψεύσει. Ὄχι. Αὐτὰ ἐξ ἄλλου τὰ διακηρύσσουν ὄχι, κρυφά ("εἰς τὸ οὖς») οἱ διάφοροι ὑπηρέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ «ἐπὶ τῶν δωμάτων»! Καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Πατέρες ...καθεύδουν! Ἀκοῦνε τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση, καὶ λένε: «ἄχρι τοῦ καιροῦ τῆς δολοφονίας τοῦ καταδίκου, θὰ περιμένουμε. Ὅταν τὸν σκοτώσουν, ὅταν δηλαδή, διαπράξουν τὸ ἔγκλημα, ὅταν δοῦμε νὰ χύνονται τὰ αἵματα καὶ νὰ πορφυρώνουν τὴν γῆν, τότε θὰ βγοῦμε καὶ θὰ καταδικάσουμε τὸ ἔγκλημα, ἀλλὰ καὶ θὰ ποῦμε ὡς ὁ Πιλᾶτος: «Ἀθῶός εἰμι ἀπό τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε»!).
Δημοσιογρ.: Ὑπάρχει αὐτὴ ἡ διάκριση, τυγχάνει ὅμως καὶ μιὰ σύγχυση μεταξὺ τῆς λέξεως ”ἑνότητα” καὶ ”ἕνωση”. Ὅταν πρακτικά αὐτὴ τὴν στιγμὴ μιλᾶμε, καὶ μιλᾶτε καὶ ἐσεῖς, ἀλλὰ καὶ τὸ κείμενο, γιὰ ἑνότητα μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, τί σημαίνει αὐτό;
Καθηγητὴς Π. Βασιλειάδης: Σημαίνει ὅτι ποτέ, μὰ ποτέ, ὅσο καὶ νὰ θέλουν πολλοὶ νὰ τὸ τονίσουν, ποτὲ δὲν ὑπῆρξε πλήρης διαχωρισμὸς μεταξὺ τῶν δύο Παραδόσεων, τῆς Ἀνατολικῆς καὶ τῆς Δυτικῆς. Ὑπῆρχε ἕνα σχίσμα καὶ ὑπῆρχε μία διατάραξη τῆς κοινωνίας καὶ διατάραξη, θὰ λέγαμε, τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας, καὶ φυσικὰ διαφορετικοὶ δρόμοι πνευματικότητος ποὺ ἀνέπτυξαν οἱ δύο πλευρές, ἀλλὰ ποτὲ δὲν ὑπῆρχε διάσπαση τῆς ἑνότητας. Αὐτὸν τὸν ἐπαναπροσδιορισμὸ τῆς δοθείσης ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπὸ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἑνότητας, αὐτὴν τὴν ὑπογραμμίζουνε ἐκ νέου, καὶ αὐτὸ ἔχει ἀποδείξει καὶ ὁ θεολογικὸς διάλογος. Ὁ θεολογικὸς διάλογος ἔχει καταλήξει σὲ τέτοια (ὅπως τὸ ἀναφέρει καὶ τὸ κείμενο) σὲ τέτοια –θὰ λέγαμε– σοβαρὰ ἐπιτεύγματα ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους, σχεδὸν υἱοθέτησης καὶ τῆς φρασεολογίας, καὶ τῆς θεολογίας, καὶ τῆς ἐκκλησιολογίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ πλέον δὲν μπορεῖ νὰ μιλάει κανεὶς γιὰ ἔλλειψη ἑνότητας.
Βέβαια αὐτὴ ἡ ἑνότητα δὲν εἶναι πλήρης ἀκόμη. Ἡ πλήρης ἑνότης, μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου, τοῦ διαλόγου τῆς Ἀληθείας θὰ ἐπέλθει μόνο μὲ τὴν εὐχαριστιακὴ ἑνότητα, δηλαδή, ὅταν θὰ μποροῦν νὰ συμμετέχουν στὸ κοινὸ ποτήριο Καθολικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι. Αὐτὸ ἀκόμη, ὅπως καὶ τὸ ἀναγνωρίζει τὸ κείμενο, εἶναι τὸ ζητούμενο καὶ γι’ αὐτὸ δεσμεύονται νὰ προχωρήσουν πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση, θὰ λέγαμε, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν δύο αὐτῶν μεγάλων χριστιανικῶν Παραδόσεων...
Ἀποτελεῖ ἀναφέρετο, ὄχι δικαίωμα, ὑποχρέωση τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς κοινότητας νὰ βαδίσει πρὸς τὴν ἑνότητα τῶν πάντων. Αὐτὸ τὸ ὁποῖο εὔχεται ἡ Ἐκκλησία ἐν συνάξει καθημερινῶς, «ὑπὲρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως», αὐτὰ τὰ πράγματα δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τὰ ἐπιδιώκει καὶ νὰ μὴ βάζει ἕνα χέρι συνεργείας, γιατὶ εἶναι θέματα τὰ ὁποῖα ἀνήκουν στὸν Τριαδικὸ Θεό, βέβαια, ἡ ἑνότητα αὐτή· ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ μὴ ἔχει αὐτὴν τὴν εὐθύνη νὰ προωθεῖ αὐτὴ τὴν ἑνότητα. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἕνα. Καὶ τὸ δεύτερο καὶ τὸ κυριότερο, ὁ ἀπώτερος στόχος τῆς θείας οἰκονομίας εἶναι ἡ ἑνότητα τῶν πάντων (σ.σ. καὶ μετὰ τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὀργάνων του αἱρετικῶν ποὺ ἐπιμένουν ἀμετανόητα στὴν αἵρεση;) ἵνα οἱ πάντες, «ἵνα τὰ πάντα καὶ ἐν πάσει Θεός», λέει ὁ ἀπ. Παῦλος ἢ ἀργότερα λιγάκι, αὐτὸ ποὺ ἔγινε, «τὰ πάντα καὶ ἐν πάσει Χριστός». Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει καὶ δὲν μπορεῖ καὶ ἡ μαρτυρία τὴν ὁποία ὀφείλει νὰ καταθέσει ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τί κάνει; Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ σῶμα τοῦ ζῶντος Χριστοῦ. Ὡς σῶμα τοῦ ζῶντος Χριστοῦ, οὐσιαστικὰ συνεχίζει τὸ ἔργο τὸ ἀπολυτρωτικὸ ἔργο τῆς κεφαλῆς, δηλ. τοῦ Χριστοῦ. Ἔ, αὐτὸ τὸ ἔργο εἶναι ἡ σωτηρία σύμπαντος τοῦ κόσμου, τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τῆς κτιστῆς δημιουργίας..., διατήρηση τοῦ Οἰκοσυστήματος δηλαδή, ποὺ ὅλοι ξέρουμε, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι μοναδικὸς ἀνάμεσα σὲ ὅλους, ὄχι τοὺς χριστιανούς, σὲ ὅλους τοὺς θρησκευτικοὺς ἡγέτες, αὐτά, εἶναι ἀπὸ τὶς ὑποχρεώσεις τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ δυστυχῶς στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο ὑπάρχει ἕνα σύνδρομο φοβίας, ἴσως ἀπὸ ἄγνοια τοῦ πλούτου τῆς Ὀρθόδοξης θεολογίας, ἴσως γιατὶ φοβοῦνται μὴ τυχὸν ὁ δυτικὸς κόσμος ἐπικυριαρχίσει καὶ χάσουμε τὴν ταυτότητά μας. Αὐτὸ εἶναι λάθος, ἴσα ἴσα, ὅπως διεφάνη ἀπὸ εἰσήγηση τοῦ π. Εἰρηναίου Δεληδήμου, ἡ εὐεργετικὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία συνέπεια ὅλων αὐτῶν τῶν διαλόγων, ὅπου διαχρονικὰ βλέπουμε ὅτι κάθε φορὰ ποὺ ἀνοίγεται ἡ Ἐκκλησία, ἀκόμη καὶ ἂν ἔρχονται ὡς κατακτηταί, περίπτωση τῶν Σταυροφοριῶν..., αὐτὸς ποὺ ἦταν οὐσιαστικὸς νικητής, ἦταν πάντοτε ἡ Ἀνατολή. Καὶ αὐτὸ συμβαίνει καὶ σήμερα(!!!).
Δὲν πρέπει νὰ βλέπουμε τὸν κάθε ἄλλο, ὅποιος καὶ νὰ εἶναι αὐτός, ἑτερόδοξος ἢ ἑτερόθρησκος, ὡς κάτι τι τὸ ὁποῖον εἶναι διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Θυμηθεῖτε τὸ Εὐαγγέλιο τῆς κρίσεως. Ταυτίζεται ὄχι μὲ θρησκευτικά, εἴτε μὲ θεολογικὰ γεγονότα ἡ σωτηρία μας· ἡ σωτηρία μας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουμε τὸν κάθε ἄνθρωπο, τὸν κάθε ἄλλο, –καὶ φυσικὰ τὸν ὄντως ἄλλο, τὸν κάθε ἄλλο ὡς εἰκόνα τοῦ Χριστού, ὡς ἀδελφό του: «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε». Αὐτὸ ἀποτρέπει, θὰ λέγαμε, τὴν διολίσθηση πρὸς τὴν ἐκκοσμίκευση, γιατὶ καταλαβαίνω, εἶναι πολὺ φυσιολογικό, νὰ πεῖ κάποιος ὅτι ὅλα αὐτὰ γίνονται καὶ φυσιολογικὰ πηγαίνουμε, καὶ τὸ λέει ἐδῶ τὸ Κοινὸ Ἀνακοινωθὲν μιλάει ξεκάθαρα, δὲν εἶναι νὰ βροῦμε ἕνα κοινὸ παρανομαστὴ στὸ διάλογό μας, νὰ βροῦμε δηλ. κάτι καὶ ἐν πάσει περιπτώσῃ νὰ κάνουμε μία ἐπίπλαστη ἑνότητα. Ὄχι. Νὰ προχωρήσουμε στὴν ἑνότητα ἐν τῇ ἀληθείᾳ στὴν ἑνότητα ἐν τῇ μαρτυρίᾳ τοῦ Εὐαγγελίου.

 Τὸ Βίντεο

6 σχόλια:

  1. Βασιλίσκος ο κ. Π. Βασιλειάδης ?
    Διαβαζω : http://el.wikipedia.org/wiki
    Ο Πέτρος Βασιλειάδης (1945-) είναι καθηγητής του τμήματος Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

    Ο Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Θεολογία και Μαθηματικά στο Α.Π.Θ. και Βιβλική Κριτική και Θεολογία στο Λονδίνο και τη Χαϊδελβέργη. Διδάσκει Θεολογία της Καινής Διαθήκης και Διαθρησκειακό Διάλογο. Η εξειδίκευσή του αφορά στις περιοχές της Συνοπτικής Παράδοσης (Q), της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης και της Ιεραποστολικής και Οικουμενικής Θεολογίας. Όσον αφορά τις τρέχουσες θεολογικές τάσεις, κινείται στη γραμμή του Σάββα Αγουρίδη, του οποίου υπήρξε και βοηθός στη Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εστιάζοντας στην οικουμενική διάσταση του Χριστιανισμού. Έχει εργαστεί για την προώθηση των σκοπών του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών.
    Η ιστοσελίδα του εδω http://users.auth.gr/~pv/index_gr_n.htm

    Ενδιαφέρον έχει όσα διαβαζουμε στο http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2014/03/blog-post_5680.html
    "Ο σεβαστός μας δάσκαλος, π. Γεώργιος Μεταλληνός, καταγγέλλει, λοιπόν, ότι Μασώνοι είναι αυτοί που πολεμούν το μάθημα των Θρησκευτικων.

    Ολος ο κόσμος, όμως, γνωρίζει ότι οι πρωτοστάτες του αγώνα εναντίον του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι οι Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Δημητριάδος Ιγνάτιος, Σταύρος Γιαγκάζογλου και οι συν αυτώ Σύμβουλοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Πέτρος Βασιλειάδης και οι συν αυτώ ..."

    Διαβαζω και το http://www.egolpion.com/masonia_patriarxes.el.aspx Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ
    Ἡ μασονική προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

    τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ Read more: http://www.egolpion.com/masonia_patriarxes.el.aspx#ixzz33l5XQNwU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος5/6/14, 1:31 μ.μ.

    Ο άνθρωπος είπε την πραγματικότητα, όπως την βιώνουν οι Οικουμενιστές, και κάποιοι σχολιαστές, δήθεν Αντιοικουμενιστές, άρχισαν να τον υβρίζουν για τις αποκαλύψεις του αυτές. Γιατί άραγε; Διότι είπε ξεκάθαρα, ότι ήδη μεταξύ ' Ορθοδόξων " και Παπικών υπάρχει ΕΝΟΤΗΤΑ, που οδηγεί στην πλήρη ΕΝΩΣΗ. Τώρα θα ερωτήσει κάποιος ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ενότητος και ένωσης; Στην ουσία καμμία, καθώς η ενότητα είναι συγκεκαλυμένη ένωση, που σταδιακά αποκαλύπτεται και παρουσιάζεται. Ο Βασιλειάδης λέει ξεκάθαρα το τί συμβαίνει, αλλά αυτό που λέει χαλάει το παραμύθι όλων εκείνων που λένε, ότι τάχα δεν τρέχει τίποτε το σοβαρό για να ανησυχούμε και με αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζουν τους ευσεβείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως ψάχνοντας για σχέσεις του κ Καθηγητή με μασονία ... έφριξα με όσα διάβασα εδω στο http://neataksi.blogspot.gr/2014/05/blog-post_30.html
    " Θυμηθείτε όταν μετά το Πάσχα του 2012 επισκέφθηκε το Άγιον Όρος ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος, όταν αυτός ανήλθε κατόπιν αδείας αυτής της Ιεράς Κοινότητος εις τον Δεσποτικό θρόνο, εν ώρα γενομένης Θείας Λειτουργίας εις I. Ναό του Πρωτάτου εις Καρυές ! Θυμηθείτε ότι αυτός ο αιρετικός ευλόγησε και την Τράπεζα που παρετέθει εις Αγιορείτικη Μονή και δεν ετόλμησε ούτε ένας εκ των Μοναχών της εκεί Μονής να διαμαρτυρηθεί! εκτός από έναν που και αυτός ήταν εκεί «φιλοξενούμενος». Τέλος δε, ο γνωστός «άγιος» Αγιορείτης Ηγούμενος της άνω αναφερόμενης Μονής που αντ’αυτού «ευλόγησε» την Τράπεζα ο Αγγλικανός, εκδίωξε εκτός Αγίου Όρους τον «ανυπότακτο» εκείνο μοναχό ... που τόλμησε και γύρισε την πλάτη του εις τον Αγγλικανό Αρχιεπίσκοπο. Έτσι πολεμούν οι Ιερωμένοι υπέρ της Ορθοδοξίας και έτσι υπερασπίζονται αυτήν; "

    Έτσι που το πάνε ....να μου θυμάστε οτι δεν είναι μακριά η ώρα που το Αγιο Όρος θα γίνει υποβρύχιο ...Η Αγιά Σωτήρα νησί και επί της νήσου 3 τρελο καλόγεροι θα επιμελούνται καταδυτικού κέντρου για όσους θα θέλουν να επισκεφτούν τις μονές ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Eίτε ακούς τον καθηγητή Βασιλειάδη, είτε τον Ζηζιούλα, είτε τον Δημητριάδος Ιγνάτιο είναι ένα και το αυτό. Στρατωνισμένοι στον προδοτικό τους αγώνα για την ισοπέδωση της Ορθοδοξίας. Τουλάχιστον αυτοί είναι ειλικρινείς και πιστοί σε αυτό που ετάχθησαν. Οι πρωτοκλασσάτοι αγωνιστές αντιοικουμενιστές ας ανοίξουν τα ματάκια τους κι ας δουν τα γενόμενα κι ας μας πουν κι εμάς τους αδαείς τι μέλλει γενέσθαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος5/6/14, 11:40 μ.μ.

    Μπράβο Σωτήριε, συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Διάβασα τις προφητείες του Αγ. Νείλου και φοβήθηκα. Τρόμος με έπιασε διαβάζοντας αυτά που θα συμβούν στο Άγ. Όρος και το πως θα φύγει νοητώς και αισθητώς η Χάρις της Παναγίας μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μωυσής, ,π.Νικόδημος Μπιλάλης , π.Γεώργιος Καψάνης ...

    Η σωτηρία της ψυχής δεν είναι απλα πολύ μεγάλο πράμα ....
    δεν είναι ένα από τα πολλά ...
    Ποιό το όφελος αν όλο τον κόσμο κερδίσει τάχα μου ο άνθρωπος και χάσει την σωτηρία του ?

    Μετά το συλείτουργο της αποστασίας κοιμηθικαν ανθρωποι σαν τον Καντιωτη σαν τον Μητηλιναίο .
    Και όχι μόνο αυτοί αλλά και άλλοι εκλεχτοί
    Το ερώτημα είναι σώθηκαν ?

    Εχει το Αγιο Όρος ακόμα διορατικό ?
    Εχει !
    Αυτός ο καλόγερος είναι κατα την γνώμη μου αχρείος αποστάτης πλην όμως είναι χαρισματούχος

    Και επειδή ο Θεός το χάρισμα δεν το παίρνει πίσω παρά την αποστασία συνεχίζει να είναι διορατικός .

    Αν προσευχηθεί το λοιπόν θα πάρει πληροφορία για το που είναι οι εκλεχτοι κεκοιμημένοι και γιατί είναι εκεί που είναι .
    Τραβάτε το λοιπόν αγιορίτες κακόγεροι και βαλτου μετανοια να ρωτήσει ....
    και εξόρκισε τον ΜΟΝΟ αν εχει ανωθεν πληροφορία να σας πεί ...

    Και αυτό θα είναι ωφέλεια και για σας και για αυτόν και για πολλούς
    Θα έχετε ξεκάθαρο το αν έχει σχέση η μνημόνευση αιρεσίαρχη παπικού με το “Τίς ο σωζόμενος ? “και το «Μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες απ’ άρτι» (Αποκ. ιδ’13).

    Τράβα το λοιπόν αγιορίτες κακόγεροι και βαλτου μετανοια να ρωτήσει ....
    και εξόρκισε τον ΜΟΝΟ αν εχει ανωθεν πληροφορία να σας πεί ...
    Γιατί τραβάμε όσα τραβάμε ?
    Γιατί την αποστασία ,για την προδοσία ?
    ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2006 ?
    Δες στο https://www.youtube.com/watch?v=vzSuXSAPUSc

    Ρωτήστε !

    Ιερεμίας 2:
    1 ΚΑΙ έγινε λόγος τού Κυρίου σε μένα, λέγοντας: 2 Πήγαινε και βόησε στα αυτιά τής Ιερουσαλήμ, λέγοντας: Έτσι λέει ο Κύριος: Θυμάμαι για σένα την ευμένειά [μου, που σου έδειξα] στη νεότητά σου, την αγάπη τής νύμφευσής σου, όταν με ακολουθούσες στην έρημο, σε άσπαρτη γη· 3 ο Ισραήλ [ήταν] άγιος στον Κύριο, απαρχή των γεννημάτων του· όλοι εκείνοι που τον κατέτρωγαν ήσαν ένοχοι· κακό ήρθε επάνω τους, λέει ο Κύριος.
    4 Ακούστε τον λόγο τού Κυρίου, ω οίκος τού Ιακώβ, και όλες οι συγγένειες του οίκου τού Ισραήλ· 5 έτσι λέει ο Κύριος: Ποια αδικία βρήκαν σε μένα οι πατέρες σας, ώστε απομακρύνθηκαν από μένα, και περπάτησαν πίσω από τη ματαιότητα, και έγιναν μάταιοι; 6 Και δεν είπαν: Πού [είναι] ο Κύριος· αυτός που μας ανέβασε από τη γη τής Αιγύπτου, που μας οδήγησε μέσα από την έρημο, μέσα από τόπο ερημιάς και χασμάτων, μέσα από τόπο ανυδρίας και σκιάς θανάτου, μέσα από τόπο που άνθρωπος δεν πέρασε, και όπου άνθρωπος δεν κατοίκησε; 7 Και σας έφερα μέσα σε καρποφόρο τόπο, για να τρώτε τούς καρπούς του και τα αγαθά του· αφού όμως μπήκατε μέσα, μολύνατε τη γη μου, και κάνατε την κληρονομιά μου βδέλυγμα. 8 Οι ιερείς δεν είπαν: Πού [είναι] ο Κύριος; Κι εκείνοι που κρατούσαν τον νόμο δεν με γνώρισαν· και οι ποιμένες γίνονταν παραβάτες εναντίον μου, και οι προφήτες προφήτευαν διαμέσου τού Βάαλ, και περπατούσαν πίσω από [πράγματα] ανωφελή.
    9 Γι' αυτό, θα κριθώ ακόμα με σας, λέει ο Κύριος, και με τους γιους των γιων σας θα κριθώ. 10 Επειδή, διαβείτε στα νησιά των Κητιαίων, και δείτε· και στείλτε στην Κηδάρ, και παρατηρήστε με επιμέλεια, και δείτε αν στάθηκε ένα τέτοιο πράγμα. 11 Άλλαξε [ποτέ] έθνος θεούς, αν κι αυτοί δεν [είναι] θεοί; Όμως, ο λαός μου άλλαξε τη δόξα του με [πράγμα] ανωφελές. 12 Εκπλαγείτε ουρανοί, για το πράγμα αυτό, και φρίξτε, συνταραχθείτε υπερβολικά, λέει ο Κύριος. 13 Επειδή, δύο κακά έπραξε ο λαός μου· εγκατέλειψαν εμένα, την πηγή των ζωντανών νερών, [και] έσκαψαν για τον εαυτό τους λάκκους, λάκκους συντριμμένους, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.