Οι συμπροσευχές κατά τον Ν. Ματσούκα

Ἐπειδὴ οἱ Οἰκουμενιστὲς θεωροῦν τὶς κακόδοξες καινοτομίες στὸ θέμα τῶν συμπροσευχῶν ὡς πρόοδο(!) καὶ ἔνδειξη ἀγάπης πρὸς τοὺς ἑτερόδοξους, ἂς διαβάσουμε τί ἔγραφε ἕνας «προοδευτικὸς» θεολόγος γιὰ τὶς συμπροσευχές, στὶς ὁποῖες ἐπιδίδεται μὲ δαιμονικὴ ἐπιμονὴ ὁ Πατριάρχης, παρὰ τὴν ἐπιμονὴ τῶν αἱρετικῶν στὶς θέσεις τους καὶ τὸν ὕπουλο πόλεμο —τὸν χειρότερο καὶ ἀποτελεσματικότερο ἕως τώρα— κατὰ τῆς Ἐκκλησίας:

Kατὰ τὸν Νικόλαο Ματσούκα, ἐπειδὴ  «ἡ αἵρεση  εἶναι ἐσφαλμένη ζωή, παραχάραξη ἀληθειῶν καὶ συνάμα ἀδιάλειπτη πολεμικὴ κατὰ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας..., μὲ πολὺ ποιμαντικὴ φροντίδα ἡ Ἐκκλησία ἀπαγόρευσε μὲ κανόνες τὴν συμπροσευχὴ μὲ τοὺς αἱρετικούς... Ἑπομένως τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀδύνατο νὰ συμπροσεύχονται μὲ πολεμίους τῆς πίστης, οἱ ὁποῖοι χωρὶς σταματημὸ ἐπιχειροῦν τὸ σκίσιμο τοῦ σώματος τῶν πιστῶν», καὶ παράλληλα «ἀπορρίπτουν τὶς θεραπευτικὲς μεθόδους ποὺ προτείνει ἡ Ἐκκλησία καὶ ἐπινοοῦν ἄλλες» (Ματσούκα Ν., Θεολογία, Κτισιολογία, σ. 188).