Οι αυτο-αναιρέσεις των Αντι-Οικουμενιστών: Επί τέλους, δείξτε μας τι λενε οι Άγιοι Πατέρες;

Ἡ «Σύναξις τῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν» τῆς Γατζέας καὶ ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ποὺ τοὺς ἐκφράζει (διὰ τῶν ἄρθρων τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ καὶ τοῦ κ. Γ. Ζερβοῦ κ.ἄ.) ἐκφέρει μιὰ συγκεχυμένη ἢ ἀλλοτριωμένη ἐκκλησιολογία. Οἱ Πατέρες καὶ ἀδελφοὶ αὐτοί, ἔχουν τὴν αἴσθηση ὅτι ἀγωνίζονται ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα εὐνοοῦν τὴν ἀνάπτυξή του, κάνουν πλάτες στοὺς Οἰκουμενιστές, ἀφοῦ δὲν ἀντιδροῦν, ὅπως μᾶς δίδαξαν οἱ Ἅγιοι νὰ ἀντιδροῦμε σὲ παρόμοιες περιπτώσεις, ὅταν κάποια αἵρεση ἐμφανιζόταν. Εἰδικὰ σήμερα, ποὺ ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἐμφανίζεται ἁπλῶς, ἀλλ’ ἐπικρατεῖ ταχύτατα. Πέραν αὐτοῦ, ὅσους ἀκολουθήσαμε τήν ἁγιοπατερική ὁδό τῆς Ἀποτειχίσεως μᾶς θεωροῦν ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατά συνέπεια ἐκτός τῆς κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας.

Παράδειγμα ἡ θέση ποὺ διατυπώνει ὁ ἀρθρογράφος τοῦ «Ο.Τ.» κ. Γ. Ζερβός («Ὀρθόδοξος Τύπος» 19/09/2014, φ. 2037). Γράφει:

«Ἡ εἰκὼν ὅμως τὴν ὁποίαν δίδει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μὲ τὰς συμπροσευχάς, τὰ συλλείτουργα, τὴν ἀναγνώρισιν αἱρετικῶν (ὑπό Οἰκουμενικῶν Συνόδων) Χριστιανῶν (Μονοφυσίτας)  ὡς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν,  τάς διαθρησκειακάς μέ τάς δηλώσεις ὅτι εἴμεθα ὅλοι τέκνα ἑνός Θεοῦ (τό ἴδιο ὁ Χριστός, ὁ Ἀλλάχ, ὁ Βούδας κλπ.) τήν βαπτισματικήν θεολογίαν, τήν μεταπατερικήν θεολογίαν κλπ. τά δηλώσεις περί διαιρέσεως ἁπλῶς τῆς Ἐκκλησίας μέ τούς Παπικούς κλπ. σχηματίζεται ἡ ἔντονος πεποίθησις ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προδίδεται ἐκ τῶν ἔνδων. Ἡ πεποίθησις καθίσταται ἐντονωτάτη ὅταν Μητροπολῖται τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἀναγνωρίζουν τὸν Παπισμὸν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν κ.λπ. Ὅταν συμβαίνουν ὅλα τὰ προαναφερθέντα εἶναι λογικὸν νὰ ἀντιδρᾶ ὁ πιστὸς λαὸς εἴτε μὲ ἐκδηλώσεις διαμαρτυρίας εἴτε μὲ ἐπιθετικὰ ἄρθρα ἢ ἀκολουθοῦντες θεολόγους καὶ κληρικοὺς νὰ ἀποτειχίζωνται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν ἤτοι: νὰ παραμένουν ἐντὸς αὐτῆς ἀλλὰ ἄνευ Ἐπισκόπου. Ὁ “Ο.Τ.” εἶναι ἐναντίον τῆς ἀποτειχίσεως, διότι πιστεύει ὅτι ὁ ἀγὼν πρέπει νὰ δίδεται ἐντὸς τῶν κόλπων τῆς Ἐκκλησίας».

1. Ὁ κ. Ζερβὸς διατυπώνει τὴν θέση ὅτι,

α) ὅσοι ἀποτειχίζονται, ἀποτειχίζονται ἀπὸ τὴν ...Ἐκκλησία(!)  παρότι ἐφαρμόζουν Ἱ. Κανόνα τῆς Ἐκκλησίας!!!

β) Τοῦτο τὸ ἐξηγεῖ ὡς ἑξῆς: Ναὶ μέν, παραμένουν ἐντός(!) τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἄνευ Ἐπισκόπου· ἄρα εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας (Ὁ Ἐπισκοποκεντρισμὸς στὴν ἀποθέωσή του!). Ἔτσι, ἡ μὲν «Σύναξις» καὶ ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἀγωνίζονται ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ χωρὶς νὰ ἐφαρμόζουν τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς! Νὰ ἡ νέα ἐκκλησιολογία τῶν Συναξιακῶν!

2. Ὁ κ. Ζερβὸς διαβεβαιώνει ὅτι ὁ «Ο.Τ.» κι ὁ ἴδιος εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἐναντίον τῆς Ἀποτειχίσεως! Τοῦτο λοιπόν σημαίνει

α) Ὅτι θεωρητικὰ εἶναι ἐναντίον τῆς «Συνάξεώς» τους, ἡ ὁποία εἶχε ἀποδεχθεῖ τὴν Ἀποτείχιση τὸ 2006· ἐναντίον τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, ὁ ὁποῖος τόσα χρόνια δίδασκε ὑπὲρ τῆς Ἀποτειχίσεως καὶ ὡς ἕνα σημεῖο συνετέλεσε νὰ ἀποτειχιστοῦν κάποιοι ἀπὸ μᾶς.

Ποιούς ἐκκλησιολογικούς, δογματικούς, θεολογικοὺς λόγους ἀνεκάλυψαν ὄψιμα, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔκαναν νὰ ἀλλάξουν θέση; Γιατί δὲν μᾶς τοὺς λένε; Γιατί τοὺς κρατοῦν ὡς ἑπτασφράγιστο μυστικό;

β) Τοῦτο, ἐπίσης, σημαίνει ὅτι εἶναι ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία διὰ τῶν θεοπνεύστων Ἁγίων Πατέρων θέσπισε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ποὺ ἐπιτρέπουν τὴν Ἀποτείχιση, καὶ ἄρα ὅποιος τὴν ἐφαρμόζει δὲν εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. (Δὲν ἐξετάζουμε τώρα, τὸ δυνητικὸ ἢ τὸ ὑποχρεωτικὸ τῆς Ἀποτειχίσεως).

γ) Ἀκόμα ὅτι, ὁ κ. Ζερβός εἰδικά, εἶναι ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀφοῦ παλαιότερα εἶχε δηλώσει πὼς εἶναι ...ὑπὲρ τῆς Ἀποτειχίσεως! Ὁπότε, δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία νὰ μᾶς διαβεβαιώνει ὑπὲρ ἢ κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως, ἀλλὰ σημασία ἔχει νὰ μᾶς παραθέσει τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία, τὴν ὁποία αὐτὸς καὶ «Ἡ Σύναξη» θάβουν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ.

δ) Ἐπιπλέον θεωρεῖ ὡς τόν μοναδικό ἀγῶνα πού πρέπει νά γίνεται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, τήν διά τοῦ γραπτοῦ καί προφορικοῦ λόγου διαμαρτυρία γιά ὅλες τίς προδοσίες πού γίνονται στά πλαίσια τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,  πρακτική πού μέχρι σήμερα  ὄχι μόνο δέν ἔφερε κανένα ἀποτέλεσμα ἀναχαίτισης τῆς αἵρεσης, ἀλλά ἀπεναντίας δημιούργησε ἄμβλυνση τοῦ ὀρθοδόξου κριτηρίου καί μέγα σκανδαλισμό τῶν ἐναπομεινάντων Ὀρθοδόξων πιστῶν, καθόσον οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία δέν ἀρκέσθηκε μόνο σ’ αὐτή τήν πολεμική  ἐν καιρῷ αἱρέσεως καί κινδυνευούσης τῆς πίστεως.

Παρακολουθεῖστε τὸ Βίντεο μὲ τὴν ἀπόλυτη θέση (θετικὴ τότε) τοῦ κ. Ζερβοῦ ὑπὲρ τῆς Ἀποτειχίσεως:

«Γ. Ζερβός: Ἐγὼ εἶμαι ὑπὲρ τῆς Διακοπῆς (τοῦ Μνημοσύνου) παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶμαι λαϊκός, καὶ τό ΄γραψα εὐθαρσῶς καὶ διάφορες πλευρὲς μπορεῖ νὰ μὲ χτυπᾶνε, δὲν μὲ ἐνδιαφέρει».