Οι "αντι-Οικουμενιστές π. Ιωήλ Κωνστάνταρος και "Χριστοΰφαντος" προπαγανδίζουν μια ΝΕΑ "διηρημένη" Εκκλησία!

Ἀπροκάλυπτα, πλέον, κάποιοι ἐκλεκτοὶ «ἀντι-Οἰκουμενιστικοὶ» κάλαμοι, ἀντὶ νὰ πορεύονται μὲ κριτήριο τὴν «συμφωνία τῶν Πατέρων», διαιροῦν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως φαίνεται καὶ μὲ τὰ νέα κείμενα καὶ σχόλιά τους. Εἰσάγουν διάκριση παλαιῶν καὶ συγχρόνων Ἁγίων! Δηλαδή, οὐσιαστικὰ ὁμιλοῦν γιὰ Παλαιὰ καὶ Νέα Ἐκκλησία! Γιὰ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ Ἐκκλησία τῶν Νέων Ἁγίων καὶ τῶν συγχρόνων Γερόντων!

Ὅμως ΟΛΟΙ οἱ Ἅγιοι καὶ ΠΑΝΤΟΤΕ ἐπορεύοντο στηριζόμενοι καὶ ἐπικαλούμενοι τοὺς προηγούμενους Ἁγίους καί, βέβαια, ὅσους συγχρόνους τους συμφωνοῦσαν μὲ τοὺς Παλαιοὺς Ἁγίους, καὶ ἔτσι ἔδειχναν ὅτι ὑπάρχει ἑνότητα στὰ τῆς Πίστεως. Οὐδεὶς ἔκανε αὐτὸν τὸν διαχωρισμό. Οἱ τυχὸν διαφορετικὲς θέσεις ὀφείλονται, κυρίως, σὲ κάποια πρόσκαιρη «οἰκονομία» τῶν Ἁγίων –ποὺ ὅταν ἐξέλιπε ὁ λόγος τῆς οἰκονομίας ἐπανήρχοντο στὴν Ἀκρίβεια– ἢ σὲ κάποιο ἀνθρώπινο λάθος. Οἱ περιπτώσεις εἶναι γνωστὲς καὶ ἂν χρειαστεῖ νὰ τὶς ἐπαναλάβουμε θὰ ἐπανέλθουμε.

Σήμερα, ὅμως, οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές», ἐνῶ μὲ Συνέδρια, βιβλία, δεκάδες κείμενα καὶ ἑκατοντάδες ὑπογραφές τους, ὑποστήριξαν τὴν διακοπὴ κοινωνίας μὲ τοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, ἀποδίδοντας αὐτὴν τὴν θέση τους στοὺς Ἁγίους Πατέρες, στὴν συνέχεια ἀναδιπλώθηκαν. Καὶ τώρα ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ ἀποτείχιση εἶναι ...ἔξοδος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία!

Καὶ ποῦ στηρίζουν τὴν νέα θέση τους; Στοὺς συγχρόνους τάχα Ἁγίους.

Ἔτσι, μετὰ τὴν Χριστοΰφαντο (καὶ τοὺς Πατέρες τῆς «Συνάξεως» ποὺ τὴν προβάλλουν στὰ ἔντυπά τους), ἡ ὁποία ἔγινε σύμβουλος καὶ μόλις χθὲς μᾶς ἐδίδασκε παπικότατα ὅτι «Τό φρόνημα, ἡ τακτική καί ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά μάχονται δίχως διακοπήν ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας»(!!!), σήμερα καὶ ὁ π. Ἰωὴλ Κωνστάνταρος μὲ σχόλιό του κάτω ἀπὸ τὴν παραπάνω συμβουλὴ καὶ ἀκολουθώντας τὸν Τελαβάντο, τάδε ἔφη:

«Οι πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν θα πέσουμε στην παγίδα του διαβόλου ώστε να αποκοπούμε από το Σώμα της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα συν τοις άλλοις να δημιουργούνται σχίσματα και να αποδυναμώνει το γνήσιο και αυθεντικό αντιοικουμενιστικό μέτωπο, το οποίο και υπολογίζουν οι οικουμενιστές. Εμείς δεν θα καταντήσουμε την Ορθοδοξία έναν ιδιότυπο Προτεσταντισμό.

Οδηγοί μας είναι και θα παραμείνουν οι σύγχρονοι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Ο Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Παϊσιος ο Αγιορείτης και τόσοι άλλοι που τελικώς παρέμειναν, αγωνίσθηκαν και αγίασαν εντός των τειχών και ουδέποτε διέκοψαν την Εκκλησιαστική κοινωνία, παρά τις κατά καιρούς έντονες διαμαρτυρίες τους.

Αγώνας εντός και μόνο εντός Εκκλησίας. Ουδέποτε δικοπή της Εκκλησιαστικής κοινωνίας

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος.

Ιεροκήρυξ. Γεν. Αρχ. Επίτροπος

Ι. Μ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης».

Καὶ καλὰ τὸ ἔντεχνο ψέμα ὅτι ὁ ἅγιος Παΐσιος δὲν ἔκοψε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Πατριαρχικούς, ἀλλὰ μόνο διαμαρτυρήθηκε, τὸ ἀφήνουμε πρὸς τὸ παρόν

Ὅμως τοὺς μὴ συγχρόνους Ἁγίους, Χριστοΰφαντε καὶ π. Ἰωήλ, τί τοὺς κάνετε; Τοὺς θανατώνετε σὰν τὰ γέρικα ἄλογα; Πετᾶτε τὰ συγγράμματά τους στὰ σκουπίδια; Αὐτό, πάτερ μου, σὲ τί διαφέρει ἀπὸ τὴν μεταπατερικὴ θεολογία! Σὲ τί δαφέρει ἀπὸ τὴν περὶ «διηρημένης» Ἐκκλησίας θεωρία τοῦ Μεσσηνίας;

Γιὰ ἐξηγεῖστε μας. Τί ἐννοεῖ ὁ ἅγιος Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, ὁ χορὸς πάντων τῶν Ἁγίων, ὁ ΙΕ’ Κανόνας τῆς ΑΒ Συνόδου, ὁλόκληρη ἡ Παλαιὰ καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη, ὅταν διδάσκουν νὰ φεύγουμε μακριὰ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κακῶς περιπατοῦντας, ὅτι πρέπει νὰ τοὺς θεωροῦμε «ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ», ὅτι «χρὴ αὐτοὺς βδελύττεσθαι», «παραιτεῖσθαι».

Τί ἐννοοῦσε ὁ π. Θεόδωρος καὶ οἱ ἑκατοντάδες πατέρες ποὺ μᾶς δίδαξαν τὰ προηγούμενα χρόνια τὴν ἀποτείχιση; Ποὺ τὴν εἶχαν ἀποφασίσει στὸ Μελισσοχώρι (Θεσσαλονίκη), καὶ ὑπὸ τὰ χειροκροτήματα τους, μὲ προεξάρχοντες τὸν π. Γ. Μεταλληνὸ καὶ τὸν π. Θ. Ζήση μᾶς προέτρεπαν νὰ πηγαίνουμε ἐκεῖ νὰ τελοῦμε τὰ Μυστήρια; Ζήτησαν ποτὲ συγγνώμη, σὰν ἔντιμοι ἄνθρωποι, ἂν τότε ἔκαναν λάθος, σὲ ὅσους εἶχαν παρασύρει στὸ λάθος τους;

 Γιὰ ἐξηγεῖστε μας, πάτερ. Τί ἐννοοῦσε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδώροπουλος ὅταν ἐπαναλάμβανε τρεῖς ἢ τέσσερις φορὲς στὸ βιβλίο του τὰ παρακάτω:

«Ἡ ἀποτείχιση εἶναι, «κανονικὸν δικαίωμα... Οἱ ἱεροὶ Κανόνες παρέχουσι δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου τοῦ αἱρετικὰς διδασκαλίας κηρύσσοντος Ἐπισκόπου ἢ Πατριάρχου... Ἄν τις, χρησιμοποιῶν τὸ δικαίωμα αὐτοῦ, παύσῃ τὸ μνημόσυνον, καλῶς ποιεῖ!» (π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου, «Τὰ Δύο Ἄκρα», σελ. 90).

Μήπως ὁ «σύγχρονος γέροντας» π. Ἐπιφάνιος, θεωρεῖ ἐκτὸς Ἐκκλησίας αὐτοὺς ποὺ «καλῶς ποιοῦν» ἀποτειχιζόμενοι; Μήπως τοὺς κατηγορεῖ γιὰ σχίσμα;

Γιατί, ἐσεῖς, πάτερ, δὲν κάνετε αὐτὴ τὴν ὀρθὴ Διακοπὴ κοινωνίας, ποὺ διδάσκουν οἱ Πατέρες, γιὰ νὰ μᾶς διδάξετε κι ἐμᾶς;

Σχίσμα, πάτερ, ἀπεργάζεσθε ἐσεῖς, διαιρώντας τοὺς πιστοὺς της Ἐκκλησίας σὲ Παλαιοὺς καὶ Νέους Ἁγίους καὶ βγάζοντας ἐκτὸς Ἐκκλησίας ὅσους τοὺς ἀκολουθοῦν (μὲ τὰ τυχὸν λάθη τους, ποὺ παρακαλέσαμε καὶ παρακαλοῦμε καὶ περιμένουνε νὰ τὰ διορθώσετε μὲ πατερικὸ λόγο).

Συνέλθετε. Ἡ εὐθύνη σας εἶναι μεγάλη. Γιατί, ἀπορρίπτετε τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ κάνετε τοῦ κεφαλιοῦ σας. Καὶ μετὰ διδάσκεται ἐκκοπὴν τοῦ ἰδίου θελήματος στοὺς πιστούς! Καὶ ὑπακοή! Καὶ μετάνοια!

Ἐφόσον βγήκατε νὰ ὑποστηρίξετε μία θέση, πρέπει νὰ τὸ κάνετε μὲ θεολογικὸ τρόπο καὶ ἦθος. Ὄχι στηρίζοντας τὶς ἀστήριχτες (καὶ ὡς ἐκ τούτου κακόδοξες) θέσεις τῆς «νεοΜητέρας» Χριστοϋφάντου. Τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι ἐδῶ. Ἀμετακίνητα. Ὡραῖα, ἀληθινὰ καὶ σκληρὰ σὰν Διαμάντια.

Ἀφῆστε, λοιπόν, τὶς δικές σας ἑρμηνεία καὶ διδασκαλίες, μὴ χρησιμοποιεῖτε τοὺς συγχρόνους Ἁγίους καὶ Γέροντες ἀποκομμένους ἀπὸ τοὺς Παλαιούς, ἀπὸ τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Μὴ διαιρεῖτε, μὴ χωρίζετε τὴν Ἐκκλησία στὰ δύο. Δὲν σᾶς καλοῦμε νὰ ἀκολουθήσετε, παρὰ μόνον τοὺς Ἁγίους. Ἡ διδασκαλία τους εἶναι κρυστάλλινη. Σᾶς ξαναπαραθέτουμε κάποιες θέσεις τους, τὶς ὁποῖες ἐμεῖς σεβόμαστε καὶ ἀκολουθοῦμε.

Στέλνουμε τὸ ἄρθρο μας αὐτὸ καὶ στὸ ἱστολόγιο «Χριστοΰφαντος». Ἂν ἔχει ἐπιχειρήματα Πατερικά, ἐλπίζουμε ὅτι θὰ τὸ δημοσιεύσει γιὰ νὰ ἀνατρέψει μὲ τὴν ἄνεσή της, τὶς δικές μας τυχόν λανθασμένες τοποθετήσεις. Ἂν δὲν τὸ κάνει, ἂς συνεχίση τὸ μονόλογό της καὶ τὸ ἄχαρο ἔργο διασπάσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος. Πρὸς ἄφατη χαρὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν!

«Εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1:8-9)·

«Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου; … διό ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε» (Β´ Κορ. 6:14-18).

 «Εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε· ὁ γάρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς» (Ἰω. Β΄, 10-11).

«Ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ διδάσκαλοι τῆς ἐκκλησίας, ὅλες οἱ θεῖες γραφές, μᾶς προτρέπουν νὰ φεύγουμε τοὺς ἑτερόφρονες καὶ νὰ μὴ ἔχουμε κοινωνία μὲ αὐτούς» (P.G. 160, 1097AB, 105C).

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέγει: «πᾶς ἄνθρωπος, τό διακρίνειν παρά Θεοῦ εἰληφώς, κολασθήσεται, ἐξακολουθήσας ἀπείρῳ ποιμένι, καί ψευδῆ δόξαν ὡς ἀληθῆ δεξάμενος· τίς γάρ κοινωνία φωτί πρός σκότος;».

Ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).

Ἁγ. Θεοδώρου Στουδίτου: «Ἐχθροὺς γὰρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καὶ πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο»!

Παναγιώτης Σημάτης