Ποιός διαπράττει την «εκκλησιολογική εκτροπή» κ. Χαραλάμπους;

Οἱ «Ἀκτίνες» δημοσίευσαν ἕνα ἄρθρο τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους μὲ τίτλο «Ούτε αποσχιστικές ενέργειες, ούτε οικουμενιστικές εκτροπές». Σ’ αὐτὸ ὁ συγγραφέας καταγράφει τὰ Οἰκουμενιστικὰ αἴσχη καὶ ἐκφράζει τὴ λύπη του γι’ αὐτά, καὶ ταυτόχρονα ‒στὴν γραμμὴ Τελεβάντου καὶ Χριστοΰφαντου‒ διαπράττει τὸ δικό του Χαραλάμπιο αἶσχος, προσφέροντας τὶς χρήσιμες ὑπηρεσίες του στοὺς Οἰκουμενιστές, τῶν ὁποίων ἡ καρδία ἀγάλλεται ὅσο βλέπουν νὰ κοινωνοῦν μαζί τους, ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ...καταγγέλλουν γιὰ «ἐκκλησιολογικὲς ἐκτροπές»!

Αὐτὴ κι ἂν εἶναι «ἐκκλησιολογικὴ ἐκτροπὴ» κ. Χαραλάμπους!

Δημοσιεύουμε τὸ κείμενο τοῦ κ. Χαραλάμπους κι ἕνα σχόλιο ἀπὸ τὶς «Ἀκτίνες» τοῦ κ. Νίκου Χειλαδάκη.

Πηγή: «Ἀκτίνες»

Ούτε αποσχιστικές ενέργειες,

ούτε οικουμενιστικές εκτροπές.

(Οι δύο ακρότητες που σαφώς παρεκκλίνουν

από το Ορθόδοξο Εκκλησιολογικό ήθος)

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Σε κείμενο του π. Ιωάννη Χρυσαυγή, στο Amen.gr, που τιτλοφορείται ‘’Η Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας το 2016’’, μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:  «Μια ενιαία και κατηγορηματική απάντηση στα εξτρεμιστικά στοιχεία και παρατάξεις – μερικές φορές από κύκλους που επηρεάζονται από ακραίους αντιδραστικούς μοναχούς…».

Η υποδεικνυόμενη αυστηρότητα μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, όταν η αναφορά γίνεται σε όλους τους εκτραπέντες, τόσο των αποσχιστικών ενεργειών, όσο και των  απαράδεκτων οικουμενιστικών ατοπημάτων.

Όντως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εκκλησιολογικής στρέβλωσης, για όσους προβαίνουν σε αποσχιστικές ενέργειες, αλλά εξίσου σοβαρό εκκλησιολογικό πρόβλημα έχουν και όσοι τους Ιερούς Κανόνες παραβιάζουν, με τα οικουμενιστικά ατοπήματά των. 

Όσοι εισηγούνται αυστηρότητα, για εκείνους που με αδόκιμο ζήλο προβαίνουν σε αποσχιστικές ενέργειες, δεν πρέπει να είναι επιεικείς με την μία των αιτιών που τους οδήγησαν στην πράξη τους αυτή.  Συνήθως εθελούσια αγνοούν, την αιτία των οικουμενιστικών και άλλων ατοπημάτων, κάποιων Ιεραρχών μας.  Τα οικουμενιστικά ατοπήματα κάποιων Ιεραρχών μας, συνηγορούν με τον τρόπο τους στον αδόκιμο ζήλο αυτών των Χριστιανών, που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες.

Επιπρόσθετα πρέπει να πούμε ότι πάμπολλοι είναι εκείνοι, που χωρίς ακρότητες και αποσχιστικές ενέργειες, εκφράζουν τη λύπη τους για τις οικουμενιστικές εκτροπές κάποιων Ιεραρχών μας. 

Λύπη μεγάλη προκαλούν οι συμπροσευχές μετά αιρετικών και αλλοθρήσκων. 

Λύπη μεγάλη αισθάνεται ο Ορθόδοξος, όταν να δωρίζονται τα βλάσφημα κοράνια από Ιεράρχες μας.  

Λύπη μεγάλη αισθάνεται ο Ορθόδοξος, όταν καλούνται ιερά,  τα ανίερα κοράνια από Ιεράρχες μας. 

Λύπη μεγάλη προκαλεί Ιεράρχης να  ίσταται προσευχόμενος σιωπηρώς, εν μέσω αιρετικών και αλλοθρήσκων, κατ’ ενώπιον  σφαίρας, την ‘’Μητέραν Γαίαν’’ (αν είναι δυνατό) συμβολίζουσαν. 

Λύπη μεγάλη αισθάνεται ο Ορθόδοξος, να ακούει κατά την διάρκεια Ορθόδοξης Ακολουθίας, τη φήμη του αιρετικού Πάπα. 

Λύπη μεγάλη αισθάνεται ο Ορθόδοξος, όταν βλέπει αιρετικό ‘’ιερωμένο’’ να εισέρχεται από την Ωραία Πύλη εις το Άγιο Βήμα, κατά την διάρκεια Ορθόδοξης Ακολουθίας. 

Λύπη μεγάλη  αισθάνεται ο Ορθόδοξος, όταν δίδεται ο λόγος σε ‘’αιρετικό ‘’επίσκοπο, για να απευθύνει λόγο στο εκκλησίασμα, κατά τη διάρκεια Εσπερινής Ακολουθίας και τόσα άλλα οικουμενιστικά ατοπήματα.

Καλούμε λοιπόν σε προτροπή παράλληλης καταδίκης, τόσο των ‘’ανατρεπτικών’’ στοιχείων όπως τους καλούν, όσο και των εκπιπτόντων σε οικουμενιστικά ατοπήματα.  Αμφότεροι μερίζονται τη ζημιά, που προκαλείται σε αυτά τα θέματα στην Εκκλησία μας.  Συνοδικά θα πρέπει σε αμφοτέρους, να υποδειχθεί το μέγεθος των Εκκλησιολογικών εκτροπών τους.

Σχόλιο:

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ είπε...

Ο στρουθοκαμηλισμός σε όλο του το μεγαλείο! Αυτοί που εκδηλώνονται κατά των Οικουμενιστών και συνήθως το κάνουν με πόνο ψυχής, δεν είναι η αιτία της εκκλησιαστικής ταραχής της εποχής μας. Η βασική αιτία είναι η θρησκευτική αποστασία που όλο και πιο πολύ γίνεται «καταιγίδα» που καταλύει κάθε ορθότητα του Λόγου και είναι η κατάφορη παραβίαση των Ιερών Κανόνων. Φτάνει πια η ευσεβιστική υποκρισία!
Αν θέλουμε να είμαστε μύωπες, τότε να βάλουμε τα ερίφια μαζί με τους λύκους στο ίδιο τσουβάλι και όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι αλλά το έργο της αίρεσης θα συνεχίζεται ενώ όλοι θα καλούνται να κάνουν υπακοή. Υπακοή σε τι; Στον θρίαμβο του Οικουμενισμού που επέτυχε τις συμπροσευχές σαν το πρώτο βήμα. Εκτός αν θέλουμε να πολτοποιήσουμε τα πάντα και τότε θα καυχόμαστε ότι προστατεύουμε την ενότητα της Ορθοδοξίας που δεν θα είναι πια Ορθοδοξία.
Ας προστρέξουμε και λίγο στους Αγίους Κοσμά τον Αιτωλό και στον Άγιο Νεκτάριο για να μην πάμε στους Πατέρες της εποχής του Σχίσματος. Αλλά φαίνεται πως έχουμε πάθει νοσηρή αμνησία.
Το δικαίωμα του λόγου ειδικά στην εποχή που ζούμε είναι ιερό και είναι χαρακτηριστικό της Ορθοδοξίας όπου δεν υπάρχουν αλάθητα και παπικές δικτατορικές παρεκτροπές.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr