Ὑπάρχει κι αὐτὸς ὁ σταυρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας! (Βίντεο)

Ο π. Κων. Στρατηγόπουλος ὁμιλεῖ

γιὰ τὰ αἴσχη τοῦ Σάμπεζυ

μὲ πρωταγωνιστὲς τὸν Περγάμου Ἰω. Ζηζιούλα, τὸν Μεσσηνίας Χρυσόστομο  καὶ τὸν Δημητριάδος Ἰγνάτιο!

● Σὲ πρόσφατη ὁμιλία του ὁ π. Κων/νος Στρατηγόπουλος ὁμιλεῖ γιὰ τὸ «πραξικόπημα» ποὺ προσπάθησε νὰ κάνει στὸ Σάμπεζυ ὁ μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, συμπαραστεκόμενος ἀπὸ τὸν Δημητριάδος Ἰγνάτιο καὶ τὸν Μεσσηνίας Χρυσόστομο, προτείνοντας ‒ἐμμέσεως πλὴν σαφῶς ‒τὴν κατάργηση Ἁγιογραφικῆς Ἐντολῆς!!! Γιατί ἄραγε ὁ Περγάμου ‒τώρα στὰ γερατειά του‒ θέλει νὰ προστατέψει τοὺς ὁμοφυλόφιλους, παραβαίνοντας φανερὰ τὴν σχετικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας;

● Στὴν ὁμιλία του αὐτή, ὅμως, ὁ π. Κων/νος (ποὺ ὅπως πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὸ διαδίκτυο ὑπέστη ἐγκεφαλικό, καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ προσευχὲς ὅλων μας τὸν συνοδεύουν) εἶπε κι ἄλλες «καυτὲς» ἀλήθειες, ἔκανε πολλὲς καίριες διαπιστώσεις καὶ παρακλήσεις πρὸς τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Νοιώθοντας μεγάλη ταραχὴ γι’ αὐτὸν τὸν ξεπεσμὸ τῶν παραπάνω Ἐπισκόπων, Εἶπε: «Παρακαλῶ τὸ λαὸ νὰ εἶναι σὲ ἐγρήγορση καὶ νὰ λειτουργήσει τὴ μέθοδο τοῦ «κουνουπιάζειν», ἐξηγώντας τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ μὲ αὐτὸ τὸν νεολογισμό.

Εὐχήθηκε, ἐφόσον τέτοια συζητοῦν στὴν προετοιμαζόμενη Πανορθόδοξο Σύνοδο: «νὰ διαλυθοῦνε καὶ νὰ μὴ συνεχίσουνε. Ἂν ἔτσι ἑτοιμάζουνε τὴν Πανορθόδοξο Σύνοδο, νὰ μὴν τὴν κάνουν ποτέ, Θεέ μου».

Ἀπάντησε δὲ στὸ ἐρώτημα ἀκροάτριας: ἔχουμε ἀκούσει τραγικὰ πράγματα κατὰ καιροὺς γιὰ ἱερωμένους ἀλλὰ φοβόμαστε νὰ μιλήσουμε. Τί πρέπει νὰ κάνουμε;

Ἡ δική μας διαπίστωση εἶναι πώς, ἐνῶ ὅλοι βλέπουν τὸ κατάντημα τῶν Οἰκουμενιστῶν, ὅλοι βλέπουν ποῦ ὁδηγοῦν τὴν Ἐκκλησία, δυστυχῶς, ὅλοι κοινωνοῦν μὲ αὐτὸ τὸ σύγχρονο καρκίνωμα, τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, ἀθετοῦντες τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς.

Ἂς εὐχηθοῦμε, πρὶν εἶναι πολὺ ἀργά, νὰ μελετήσουν σοβαρὰ οἱ καλοπροαίρετοι ποιμένες τὴν κατασυκοφαντημένη καὶ ἀλλοιωμένη Πατερικὴ Παράδοση γιὰ τὸ θέμα, τὴν ὁποία μὲ πολὺ κόπο καὶ λοιδωρίες ἔχει καταγράψει καὶ ἀναδείξει ὁ π. Εὐθύμιος, ὥστε μετὰ τὸν σταυρό, νὰ ἔρθει καὶ στὸ θέμα αὐτὸ ἡ Ἀνάσταση!  

Ἀποσπάσματα ἀπὸ πρόσφατη ὁμιλία τοῦ π. Κων/νου Στρατηγόπουλου

Τώρα θὰ κάνω μιὰ παρατήρηση (τὸ λέω ἀνθρωποπαθῶς) ποὺ μὲ σύγχυσε πάρα πολύ κι ἔχει σχέση μὲ τὴν ὑγιαίνουσα διδασκαλία. Καὶ θὰ σᾶς τὸ πῶ γιὰ νἄχετε ἐγρήγορση σὲ πολὺ μεγάλα θέματα· καὶ τὸ κριτήριο πολλὲς φορὲς τῆς ἀληθείας εἶναι  τὸ «τάδε λέγει Κύριος» καὶ πόσο ὁ λαὸς δὲν κοιμᾶται ὄρθιος καὶ δὲν δέχεται πλανεμένες διδασκαλίες.

Αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς πῶ θὰ σᾶς συγχύσει. Τὸ θέμα εἶναι μεῖζον· δὲν μιλᾶμε γιὰ μιὰ κουβέντα· μιλᾶμε γιὰ τὴν μεγαλύτερη κουβέντα ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὴν μεγαλύτερη κουβέντα ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας! Σᾶς ἑτοιμάζω γι’ αὐτὸ ποὺ θὰ ἀκοῦστε: τὴν μεγαλύτερη κουβέντα ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας!

Στὸ Σαμπεζὺ τῆς Ἑλβετίας αὐτὲς τὶς μέρες συνῆλθε ἡ Ἐπιτροπὴ ἡ Πανορθόδοξη, ἡ ὁποία προετοιμάζει τὰ θέματα τὰ ὁποῖα θὰ τεθοῦν στὴ μεγάλη Οἰκουμενική, ἂς τὴν πῶ, Σύνοδο (Πανορθόδοξο τὴ λένε, ἀλλὰ Οἰκουμενικῆ εἶναι) μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες. Ὑπάρχει μιὰ Ἐπιτροπή, λοιπόν, ἐκτεταμένη, μὲ ἐκπροσώπους ὅλων τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία προετοιμάζει τὴν θεματική... Θὰ πεῖ τὸ κείμενο (τῆς Εἰσηγήσεως) ἐμεῖς θέτουμε αὐτὸ τὸ θέμα καὶ οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἐκκλησιῶν ἔχουν ἐδῶ σύμφωνη ἢ διαφορετικὴ γνώμη. Ἀκόμη καὶ τώρα πρέπει νὰ συμφωνοῦν ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες. Νὰ ποῦμε ὅλες: συμφωνοῦμε νὰ γίνει θέμα· νὰ ποῦνε: ὑπάρχει θέμα καὶ μάλιστα, ὑπάρχει τὸ θέμα, καὶ νὰ ὑπάρχει ἀκόμα μιὰ πρώϊμη λύση: ἐμεῖς προτείνουμε νὰ προσεχθεῖ αὐτό.

Ἡ συνεδρίαση ποὺ ἔγινε πρὶν ἀπὸ μερικὲς μέρες, κράτησε (ἀπ’ ὅ,τι ἔμαθα) πέντε μὲ ἑπτὰ ὧρες καὶ ἔγινε μεγάλος καυγάς.

Τὸ θέμα (ποὺ συζητήθηκε) τὸ εἰσηγήθηκε ἕνας Ἐπίσκοπος (ὄχι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γενικότερα της Ὀρθοδοξίας ‒σ.σ. εἶναι γνωστὸ ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας) καὶ μετὰ ὑπῆρχαν ἀπὸ κάτω οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες. Οἱ δύο ἐκπρόσωποι (μόνο δύο ὑπῆρχαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ‒σ.σ. οἱ μητροπολίτες Δημητριάδος Ἰγνάτιος καὶ Μεσσηνίας Χρυσόστομος) ἦταν σύμφωνοι μὲ τὴν πρόταση, ποὺ ἦταν τραγική. Ὅλες οἱ ἄλλες τοπικὲς Ἐκκλησίες διαφωνοῦσαν μαζί τους. Καὶ αὐτοὶ οἱ τρεῖς ἔκαναν μεγάλο σαματὰ καὶ δὲν ἔκαναν πίσω.

Θὰ δεῖτε ποιό εἶναι τὸ θέμα· μεῖζον θέμα· μεῖζον θέμα. Θὰ τὸ πῶ τὸ θέμα τώρα, μὴν πέσετε κάτω. Πῶς θὰ ἀποκαλέσουν τοὺς ὁμοφυλόφιλους, πῶς θὰ τοὺς λένε δηλαδή, καὶ πῶς θὰ τοὺς δοῦνε. Κι ἔλεγε ὁ Εἰσηγητής: θὰ λέμε, αὐτοὶ ποὺ ἔχουν σεξουαλικὲς ἰδιαιτερότητες. Καὶ οἱ δύο δικοί μας Ἐπίσκοποι (γνωστότατοι, δὲν θὰ πῶ τὰ ὀνόματά τους) συμφωνοῦσαν! Κι οἱ ἄλλοι λέγαν: μὰ τί λέτε, σοβαρὰ μιλᾶτε; Αὐτὸ τὸ θέμα δὲν τὸ κουβεντιάζουμε, λέγανε. Στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἔρχονται θέματα τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ θεολογήσουμε. Ἐδῶ δὲν ὑπάρχει θέμα, εἶναι σαφές. Τὸ θέμα τῆς ἀρσενοκοιτίας εἶναι στὴν Γραφὴ πεντακάθαρο. Ἡ Γραφὴ τὸ κρίνει. Λέει, ὅλοι πᾶνε στὴν κόλαση. Τὸ λέει ἡ Γραφή: Ἀρσενοκοίτες βασιλείαν οὐρανῶν οὐ κληρονομήσουσι. Δὲν εἶναι θέμα, δηλαδή, νὰ τοὺς δοῦμε μὲ κάποια συμπάθεια, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ μιὰ μοντέρνα ἐποχή. Τί θὰ πεῖ «σεξουαλικὲς ίδιαιτερότητες»;

Κι ἔλεγαν οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες: Ὄχι, θὰ πεῖτε τὴ λέξη. Κι ἀπ’ ὅ,τι κατάλαβα δὲν κατέληξαν πουθενά. Εὔχομαι νὰ διαλυθοῦνε καὶ νὰ μὴ συνεχίσουνε. Ἂν ἔτσι ἑτοιμάζουνε τὴν Πανορθόδοξο Σύνοδο, νὰ μὴν τὴν κάνουν ποτέ, Θεέ μου. Μᾶς ἀρκεῖ αὐτὸ ποὺ ζεῖ ἡ Ἐκκλησία μας. Εὔχομαι νὰ μὴ συνεχίσουν. Νὰ διαλυθοῦν, νὰ τὰ σπάσουν ὅλα, νὰ φύγουνε καὶ νὰ μὴ ξαναβρεθοῦνε.

Καὶ τὸ λέω γιὰ τὸ λαό. Ὁ λαὸς πρέπει νὰ εἶναι ξύπνιος. Γιατὶ ὁ λαὸς ποὺ τὸ μαθαίνει, πρέπει κάπου νὰ διαμαρτυρηθεῖ, γιατὶ εἶναι ὑψηλὰ θέματα. Τὸν τρόπο τῆς διαμαρτυρίας σᾶς τὸν ἔχω μάθει. Ὄχι φύρδην μίγδην, εὐκαίρως ἀκαίρως, ὁ καθένας νὰ κάνει ὅ,τι θέλει. Ὁ τρόπος ὁ συγκεκριμένος, ὅπου εἶναι πολὺ ταπεινὸς τρόπος καὶ ἀνίσχυρος φαίνεται, ἀλλὰ εἶναι πολὺ ἐνοχλητικός, σὰν τὸ κουνούπι. Θυμηθεῖτε τὸν τρόπο, «σὰν τὸ κουνούπι». Τὸ κουνούπι ξέρετε, ἔρχεται, ξανάρχεται, δὲν φεύγει, εἶναι συνέχεια ἐκεῖ. Θὰ λειτουργήσουμε, λοιπόν, τὴν μέθοδο τοῦ κουνουπιοῦ. Ὄχι ἄλλες μεθόδους. Ὅταν ἀκοῦμε τέτοια πράγματα ὁ Ὀρθόδοξος λαός, πρῶτα-πρῶτα θὰ πιάνει τὸν παπὰ τῆς ἐνορίας του, νὰ μάθει ὁ ἄνθρωπος. Καὶ ταυτόχρονα πιάνει καὶ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς περιοχῆς του. Λέει: τί μάθαμε, Σεβασμιώτατε, τί θὰ γίνει; Θὰ δεχθοῦμε τέτοιες ἀποφάσεις; Θὰ εἴμαστε κουνούπια. Συνέχεια. Σᾶς λέω τὴ μέθοδο. Χωρὶς φασαρία, χωρὶς νὰ κάνουμε σχίσματα, ἐὰν ξέρουμε τὴν ἀλήθεια. Κι ἐδῶ τὸ θέμα εἶναι πολὺ χονδρό. Αὐτοὶ οἱ δύο ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, πῶς τὴν ἐκπροσωποῦν; Ἐμᾶς μᾶς ἐκπροσωποῦν; Ποιοί εἶναι αὐτοί; Αὐτοὶ θὰ μᾶς ἐκπροσωπήσουν, τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἐμένα; Ὄχι δὲν μὲ ἐκπροσωπεῖ. Κι αὐτὸ ποὺ λέει εἶναι τραγικό. Καὶ γινόμαστε (ἂς τὸ πῶ ἔτσι ἀνθρώπινα) καὶ ρεζίλι στὶς ἄλλες ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Καὶ λένε οἱ ἄλλοι: μὰ τί ρὲ γίνεται παιδιὰ στὴν Ἑλλάδα; Αὐτὸ εἶναι τῆς Ἁγία Γραφῆς, λέγαν οἱ ἄλλοι. Ποῦ καταλήξατε;

Βλέπετε τί σημαίνει ὑγιαίνουσα διδασκαλία, ποὺ μπορεῖ νὰ χαθεῖ; Ἀλλὰ εἶναι καὶ στὰ χέρια τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ πολλὰ πράγματα. Καὶ ἐδῶ δὲν χρειάζεται πολλὴ θεολογία.

Παρακαλῶ τὸ λαὸ νὰ εἶναι σὲ ἐγρήγορση καὶ νὰ λειτουργήσει τὴ μέθοδο τοῦ «κουνουπιάζειν», ἔφτιαξα ἕνα ρῆμα, ἔτσι; Ἀλλὰ προσέξτε, τὸ κουνούπι δὲν σὲ σκοτώνει, δὲν σοῦ κάνει κάτι, εἶναι ὅμως ἐνοχλητικὸ πάρα πολύ. Ἀλλὰ προσέξτε μὲ ὑπευθυνότητα αὐτὸ ποὺ λέτε καὶ ποῦ τὸ λέτε.

Τόδωσα σὰν παράδειγμα, γιατὶ εἶναι πολὺ χοντρὸ κι εἶναι κορυφαῖο. Τί πιό κορυφαῖο ἀπὸ ἕνα θέμα μιᾶς μελλούσης νὰ συνέλθει Πανορθοδόξου, ἀλλὰ στὴν πράξη Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ποιά εἶναι ἡ εὐθύνη μας; Πολὺ μεγάλη. Κι ἐκεῖ δὲν θὰ σταματήσουμε νὰ μιλᾶμε μὲ τίποτα. Δὲν ἔχουμε ἄλλο τρόπο. Ὅπου μοῦ τύχει θὰ τὸ λέω παντοῦ. Θὰ τὸ πῶ καὶ σ’ αὐτοὺς τοὺς δυό. Θὰ τὸ στείλω καὶ στὸ Ἰντερνέτ. Θὰ τοὺς πῶ, ἐμένα τὸν ἁπλὸ παπά, δὲν μὲ ἐκπροσωπεῖ ἡ φωνή σου.

Τώρα, ἂν οἱ δύο Ἐπίσκοποι αὐτοὶ πᾶνε στὶς περιοχές τους καὶ λένε αὐτὰ ποὺ λένε, δὲν πρέπει κανεὶς νὰ τοὺς ἀκούσει. Οἱ δυὸ αὐτοὶ Ἐπίσκοποι ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θὰ πᾶνε στὶς Μητροπόλεις τους καὶ θὰ λένε τὰ ἴδια πράγματα. Πρέπει νὰ μὴν τοὺς ἀκούσει κανείς. Προσέξτε, ὑπακοὴ ποῦ εἶναι; Ὑπακοὴ εἶναι μόνον στὴν Ἀλήθεια. Ὑπακοὴ ὑπάρχει ἄνευ ἁμαρτίας καὶ αἱρέσεως· κρατεῖστε αὐτὰ τὰ δύο. Ἄρα καὶ τὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς δὲν εἶναι ἀπόλυτο. Ὑπακοὴ οὐσιαστικὰ κάνουμε στὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ στοὺς ἱερεῖς, τοὺς Ἐπισκόπους. Ἄν (ὅμως)  σᾶς πεῖ ὁ πνευματικός σας,  ὁ Ἐπίσκοπός σας νὰ κλέψετε, νὰ πεῖτε μιὰ αἵρεση, δὲν θὰ τὸ δεχθεῖτε, θὰ κάνετε ἀνυπακοή... Κρατεῖστε τὸ ρῆμα «κουνουπιάζοντας». Κι ὅπου χρειαστεῖ θὰ πᾶτε καὶ παρακάτω.

Ἐρώτηση: Ὁ ἱερέας εἶναι κάρβουνο, ὅταν τὸ ἀγγίξεις καὶ εἶναι καμένο θὰ καεῖς, ὅταν εἶναι σβηστὸ θὰ μουντζουρωθεῖς. Λοιπόν, φοβόμαστε πάρα πολὺ νὰ ἐκφραστοῦμε σὲ τέτοια κακῶς κείμενα ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἐκκλησία. Κι ἔχουμε ἀκούσει τραγικὰ πράγματα κατὰ καιροὺς καὶ φοβόμαστε νὰ μιλήσουμε.

π. Κων/νος: Θὰ τὸ πεῖτε στὸν Ἐπίσκοπο. Εἰπὲ τῇ Ἐκκλησίᾳ». Κι ἂν εἶναι χοντρὸ καὶ δὲν γίνεται τίποτε, θὰ πᾶτε καὶ παρακάτω. Θὰ κάνετε Ὑπόμνημα στὴν Ἱ. Σύνοδο.