Η εσχάτη θλίψη! Διγλωσσία Αντι-Οικουμενιστών, με λάβαρα υπέρ του Πατριάρχη!

Μεταξύ 17 και 21 Απριλίου 2015 οι ενσυνείδητα Ορθόδοξοι της Μητροπόλεως Σερρών γνώρισαν και βίωσαν την απόλυτη θλίψη και απογοήτευση από τα δρώμενα εντός της Μητροπόλεως. Αν σκεφθεί κανείς την διγλωσσία και την δι-πραξία φορέων «χριστιανικών» οργανώσεων, «ιερωμένων» και «μητροπολιτών», απογοητεύεται από την υπάρχουσα κατάσταση εντός της Εκκλησίας, η οποία υποθάλπει την παναίρεση του οικουμενισμού.

Ειδικότερα, σε τεύχος του Ιανουαρίου 2015, στο περιοδικό «Ο Σωτήρ» της «χριστιανικής οργάνωσης “Σωτήρ”» φιλοξενήθηκε  άρθρο με τίτλο «Ο εναγκαλισμός του όφεως», ανυπόγραφο ον από τον συγγραφέα του και για τον λόγο αυτό παραθέτω φωτοτυπία του περιοδικού «Σωτήρ» Ιανουαρίου 2015, προκειμένου να λάβετε γνώση των λεχθέντων από την παραπάνω οργάνωση τον Ιανουάριο του 2015.

Στη συνέχεια, τον Απρίλιο του 2015, η αυτή «χριστιανική οργάνωση» συμμετείχε ενεργά στην υποδοχή του Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου στην πόλη των Σερρών, και γνωστοί εκπρόσωποί της κρατούσαν περιχαρείς λάβαρα, και επεφημούσαν τον κατονομαζόμενο από την ίδια ως έχων αιρετικές θέσεις, Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίο.

Να, τα αποτελέσματα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού! Δημιουργεί ανθρώπους επαμφοτερίζοντες. Είναι τουλάχιστον ίδιον χαρακτηριστικό ανθρώπων, που έχουν επηρεασθεί από την προτεσταντική ηθικολογία και τον Οικουμενισμό, να εκδηλώνουν περισσή υποκρισία και φαρισαϊσμό, να έχουν διάσταση ανάμεσα στις απόψεις και τις  πράξεις τους.

Ποιον πρέπει επιτέλους να πιστέψουν οι Σερραίοι; Αυτόν που άλλα λέει και άλλα κάνει; Αυτόν που αγωνίζεται για την καταπολέμηση της αίρεσης του οικουμενισμού φαινομενικά και μετά κουνάει λάβαρα και υποδέχεται με μεσσιακές τιμές τον κύριο εκφραστή της αιρέσεως; Ή μήπως πρέπει ο μέσος σώφρων Ορθόδοξος Σερραίος να αντιληφθεί ότι όλα έχουν ξεπουληθεί στο όνομα της οποιασδήποτε σκοπιμότητας;

Πού είναι η μετάνοια και η υπακοή στον Χριστό του ιερατείου και των χριστιανικών οργανώσεων; Μήπως η συμπεριφορά τους αυτή έχει άμεση σχέση με μια «ειδωλολατρική γεροντολαγνεία», που καμία σχέση δεν έχει με την ειλικρινή αγάπη και την προσφερόμενη αλήθεια του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου; Μήπως όλον αυτόν τον καιρό η κλήση προς μετάνοια του λαού, της ηγεσίας της εκκλησίας και των χριστιανικών οργανώσεων ήταν προσχηματική και δεν αφορούσε τους ίδιους αλλά όλους τους υπόλοιπους «αμαρτωλούς», πλην του «φαρισαϊκού» κατεστημένου;

ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗ