Όταν η τοπική Σύνοδος π.χ. της Θεσσαλονίκης ή οι Πατριαρχικές Σύνοδοι βγάζουν αποφάσεις που δεν συμφωνούν με τις Οικουμενικές, δεν τις δεχόμαστε!

Πηγή: "katanixis"

Μὲ ἀξίωσε ὁ Θεός, ὅσοι ἦρθαν ἐδῶ καὶ ζήτησαν γάμο μικτό, τοὺς ἔπεισα νὰ βαπτιστοῦν. Βέβαια, στὴν ἀρχὴ ξαφνιάστηκαν. Λένε:

-Πάτερ, μόνο Χρίσμα νὰ μᾶς διαβάσετε· ἔτσι κάνει ἡ Ἐκκλησία.

-Ὄχι, ἀγόρι μου, λέω, αὐτὸς ποὺ σὲ βάπτισε δὲν ἦταν παπάς μὲ χάρη Θεοῦ, τὸ βάπτισμα ποὺ πῆρες δὲν ἦταν χαριτωμένο· ἐδῶ νὰ βαπτιστεῖς ξανά.

Ἂν τὸ μάθαινε αὐτὸ ἡ Μητρόπολη, ποὺ μοῦ ἔδινε ἐντολὴ νὰ Χρίσω, ἁπλά; Ἔτσι δίνουν ἐντολὲς οἱ Μητροπόλεις πιά· ἔχει βγάλει ἀπόφαση ἡ Ἱ. Σύνοδος ὅτι ἐπιτρέπεται τὸ Χρίσμα μόνο, καὶ μᾶς δίνουν τὴν ἄδεια αὐτή.

Ναί, ἀλλὰ ἡ Ἱ. Σύνοδος δὲν εἶναι Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Μὴν τὸ ξεχνᾶτε αὐτό. Καὶ στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, τὶς μεγαλύτερες αἱρέσεις ποὺ πέρασαν τὶς ἐπικύρωσαν τοπικὲς Σύνοδοι! Τοπικὲς Σύνοδοι, οἱ ὁποῖες (οἱ Μητροπολίτες τους) εἶχαν ἁλωθεῖ· ἐπεκύρωσαν καὶ τὸν Ἀρειανισμό, καὶ τὸν Νεστοριανισμό, καὶ τὸν Μονοφυσιτισμό, καὶ τὸν Μονοθελητισμό! Καὶ λεγόταν «Ὀρθόδοξη Σύνοδος», γιατὶ δὲν εἶχαν καθαιρεθεῖ αὐτοὶ οἱ Ἱεράρχες!

Καὶ τότε, ὅσους ἀντιδροῦσαν, τοὺς δολοφονοῦσαν! Ἔχουμε τὸ μαρτύριο –ἂν καὶ δὲν πέθανε ἀπ’ αὐτό– τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ, ὁ ὁποῖος μοναχὸς ἦταν, ὄχι κληρικὀς, ὄχι ἀρχιμανδρίτης, ὄχι δεσπότης, ἕνας ἁπλὸς μοναχός ἦταν. Ἐπεκύρωσαν ὅλες οἱ (τοπικές) Σύνοδοι τὸν Μονοφυσιτισμό. Γι’ αὐτὸ λέμε, ὅτι ἂν δὲν ὑπῆρχε ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ἕνας ἁπλὸς μοναχός, σήμερα θὰ εἴμαστε Μονοφυσίτες!

Αὐτὸς τί ἔκανε; Πῆγε καὶ τὰ ἔβαλε μὲ ὅλους τοὺς Πατριάρχες καὶ μὲ τὶς τοπικὲς Συνόδους, ἔγραφε, μιλοῦσε κ.λπ., ἔφυγε καὶ πῆγε στὴν Ἰταλία, καὶ ἐνῶ ἦταν ἕτοιμη ἡ Ρώμη νὰ δεχθεῖ τὸν Μονοφυσιτισμό, ἐξαιτίας τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ, ἔμεινε στὴν Ὀρθοδοξία.

Αὐτό, ὅμως, ποὺ εἶναι σημαντικό εἶναι, ὅτι οἱ Σύνοδοι, ὄχι οἱ Οἰκουμενικές, οἱ τοπικές, ὅπως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας, καὶ πατριαρχικὲς Σύνοδοι, στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε ὅτι δέχτηκαν αἱρέσεις! Ὁπότε, οἱ Σύνοδοι κάνουν λάθη! Ὁπότε, πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ μᾶς πεῖ ἡ Σύνοδος, καὶ αὐτὸ ποὺ θὰ μᾶς πεῖ ὁ Πατριάρχης μας, καὶ οἱ Πατριάρχες, καὶ ἡ Σύνοδος τῶν Πατριαρχῶν (ὄχι ἡ Οἰκουμενική), ὅτι εἶναι ὀρθόδοξο; Πῶς θὰ τὸ ξέρουμε αὐτό;

Θὰ τὸ ξέρουμε, ἂν ἐναρμονίζεται ἡ ἀπόφαση μὲ τὶς προηγούμενες ἐννέα Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἂν ἡ ἀπόφαση ποὺ θὰ βγάλει ἡ Σύνοδος τῆς Θεσσαλονίκης, ἡ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ Σύνοδος τῆς Αὐστραλίας εἶναι μιὰ ἀπόφαση  ποὺ πάει κόντρα, ἀντίθετα μὲ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, (τότε ἡ Σύνοδος αὐτή) εἶναι αἱρετικὴ, δὲν τὴν δεχόμαστε· κι ὅσοι ἀπὸ μᾶς ποῦμε ὄχι, μποροῦμε νὰ ὑποστοῦμε καὶ μαρτύρια, διωγμούς, συνέπειες! Ἀλλὰ ἐκεῖ, καὶ τὸ ποίμνιο ἔχει εὐθύνη νὰ γνωρίζει τὴν πίστη του, νὰ ἀντιδράσει, νὰ μὴν τὸ δεχθεῖ.

Τώρα ἐμᾶς, μᾶς ἔχουν ἀποκοιμίσει ἐντελῶς καὶ μᾶς λένε «ὑπακοή»! «Ὑπακοή»! «Ὑπακοή»! «ὑπακοή»! Κι ὅλοι ἀναπαυόμαστε· λέμε «κάνω ὑπακοή»!

Κάνεις ὑπακοή, ὅμως, στὴν Ἐκκλησία;

Ἢ κάνεις ὑπακοὴ σὲ μιὰ Ἐκκλησία ποὺ λέει καὶ αἱρετικὰ πράγματα;  Κι ἐκεῖ ἔχουμε εὐθύνη.

Αὐτὸ ποὺ ἰσχύει τὰ τελευταῖα ἑκατὸ χρόνια, δὲν εἶναι Ὀρθόδοξο. Εἶναι μιὰ ἀπόφαση Οἰκουμενιστική, ἐπειδὴ τὰ βρῆκαν οἱ Πατριάρχες μὲ τὸν Πάπα, συμφωνοῦν σὲ αὐτό. Ἐφ’ ὅσον οἱ Πατριάρχες μας λένε ὅτι ὁ Πάπας ἔχει ἱερωσύνη, δέχονται καὶ τὴν βάπτιση τοῦ Πάπα! Ἀλλὰ ἐμεῖς τὸ ξέρουμε, ὅτι αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό!

ΣΧΟΛΙΟ:  Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, παρουσιάζουν τὰ πράγματα ὅπως θέλουν, ἀκόμα καὶ ὁ συμπαθὴς καὶ διωκόμενος π. Νικόλαος.

Ὅταν κάποιοι ἀποτειχίζονται, ἐφαρμόζοντας τὴν πάγια τακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένου ἱεροῦ Κανόνα, ποὺ ξεκαθαρίζει τὶς τυχὸν συγχύσεις καὶ ἑρμηνεύει ὅλη τὴν προηγούμενη Ἁγιοπατερικὴ Παράδοση, τότε μᾶς κατηγορεῖ ὅτι κάνουμε ἀνυπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, εἴμαστε ἐκτὸς Ἐκκλησίας.

Ὅταν, ὅμως, θέλει νὰ ὑποστηρίξει τὴν δική του ἀνυπακοὴ στὴν τοπικὴ Ἐκκλησία (ποὺ κακῶς ἐπιτρέπει τὴν εἰσδοχὴ αἱρετικῶν στὴν Ἐκκλησία μόνο μὲ Χρίσμα κι ὄχι μὲ Βάπτισμα), τότε ἐπικαλεῖται ἀκριβῶς τὰ ἴδια παραδείγματα ποὺ ἐπικαλούμαστε κι ἐμεῖς! Καὶ πῶς ἀλλιῶς, ἀφοῦ αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας;

Τὸν ἀγῶνα, λοιπόν,  τὸν δικός του  γιὰ τὴν πίστη, καὶ τὴ δίωξή του καὶ ὅποιον ἄλλο διωγμὸ ποὺ ἐπίκειται, τὸν θεωρεῖ ταπεινά-ταπεινὰ ἅγιο ἀπέναντι στὸν Θεό, ἐνῶ τὸ διωγμὸ τῶν ἄλλων,  καὶ πρωτίστως ὅσων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν ἀποτειχιστεῖ ἀπὸ αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους, τὸν θεωρεῖ ἐγωϊστικὸ καὶ κατακριτέο!

Ἐμεῖς παντως, πάτερ, εὐχόμαστε νὰ συνεχίσεις τοὺς ἀγῶνες σου, οἱ ὁποῖοι εἶναι πράγματι μιὰ ἀνάσα κι ἕνα παράδειγμα! Σὲ παρακαλοῦμε δὲ νὰ μὴν παραβλέψεις τὴν τελευταία μελέτη τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ (τὸ τελευταῖο μέρος καὶ οἱ παραπομπὲς ἐδῶ)!, γιατί πιστεύουμε ὅτι παρουσιάζει τὰ ἁγιογραφικὰ καὶ πατερικὰ κείμενα, ποὺ πείθουν ὅτι, ἂν μπορεῖ νὰ διαφοροποιεῖται κάποιος ἐξ αἰτίας μιὰ καὶ μόνο «κατ’ οἰκονομίαν» παρατυπίας (κακοδοξίας) μιᾶς τοπικῆς Συνόδου, πόσο μᾶλλον ὅταν (ὅπως γνωρίζεις) πρόκειται γιὰ τὴν Συνοδικὴ καταπάτηση καὶ ἐπὶ δεκαετίες βασικῶν δογματικῶν ἀποφάσεων!

Π.Σ.

Το βίντεο