Όταν οι Χριστιανικές Αδελφότητες καταργούν τα Ορθόδοξα κριτήρια αγιότητος και αποδέχονται ως αγίους Μασώνους, Οικουμενιστές και Εθνομάρτυρες!

Προστέθηκε ἄλλος ἕνας συνήγορος τῆς ἁγιοποιήσεως τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης· ἡ Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» διὰ τοῦ περιοδικοῦ της «Ἡ Δράση μας»! Ἴσως ἀνέλαβε νὰ ἀπαντήσει καὶ ἐκ μέρους τοῦ “Σωτηρικοῦ” Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ἀνδρέα, τοῦ ὁποίου τὴν ἀτεκμηρίωτη δημοσίευση ὑπὲρ τοῦ Σμύρνης πρόσφατα σχολιάσαμε.

Τὸ βασικὸ ἐπιχείρημα πίσω ἀπὸ τὴ δημοσίευση στὸ τεῦχος 531 τοῦ περιοδικοῦ «Ἡ Δράση μας», εἶναι κάποιες στιγμὲς τοῦ βίου του, ποὺ πράγματι εἶναι συγκλονιστικές, καὶ γι’ αὐτὲς ἀκριβῶς ἔλαβε τὸ τίτλο τοῦ Ἐθνομάρτυρος. Βέβαια, εὔκολα ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὅτι τὸ ἄρθρο στηρίζεται στὴν γνωστὴ θέση τῆς Ἀδελφότητος περὶ ὑπακοῆς στὴν Ἐκκλησία, πίσω ἀπὸ τὴν ὁποία κρύπτεται ἡ ἐπισκοποκεντρικὴ κακόδοξη θεωρία περὶ ὑπακοῆς στὸν Ἐπίσκοπο, ἀσχέτως ἂν ὁ Ἐπίσκοπος (ἢ ἡ Σύνοδος Ἐπισκόπων) βρίσκεται σὲ φανερὴ διάσταση με τὴν  διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως συμβαίνει σήμερα μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους. Καὶ ὡς ἐκ τούτου:

1) Παρότι εἶναι φανερὲς οἱ παρατυπίες καὶ οἱ ἀντικανονικότητες τῆς Μικρῆς Συνόδου ποὺ ἁγιοποίησε τὸν Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης, ἡ Ἀδελφότης ἀναγνωρίζει τὸ ἔργο τῆς Συνόδου αὐτῆς! 2) Παρότι δύο Ἐπίσκοποι (γιὰ νὰ μείνουμε μόνο σ’ αὐτούς), ἔχουν κηρύξει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» κακόδοξες θέσεις καὶ ἐπιμένουν σ’ αὐτές, ἡ Ἀδελφότης διατηρεῖ κοντά τους τοὺς Ἀρχιμανδρίτες της, στηρίζοντας ἔτσι τὸ δυσσεβὲς ἔργο τους!

Ἐν συντομίᾳ, ἐπειδὴ πολλάκις γράψαμε γιὰ τὸ θέμα τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, ἔχουμε νὰ ρωτήσουμε καὶ νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς:

1. Δὲν γνωρίζουν ἐκεῖ στὸν «Σωτῆρα», ὅτι οἱ λίγοι Μητροπολίτες ποὺ συμμετεῖχαν στὴν Μικρὰ Σύνοδο τοῦ 1992, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἀδικαιολόγητη πράξη τους, προέβησαν σὲ ταυτόχρονη ἁγιοκατάταξη καὶ ἑκατοντάδων ἀγνώστων ἀνθρώπων καὶ στρατιωτῶν ποὺ σκοτώθηκαν καὶ σκότωσαν στὸν πόλεμο γιὰ τὴν πατρίδα;  Πὼς δηλαδή, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἐκκλησία μας τιμοῦμε ἀγνώστου ἠθικῆς καὶ Πίστεως ἀνθρώπους ὡς ἁγίους; Ἀνθρώπους ποὺ πιθανὸν νὰ μὴν πίστευαν καὶ νὰ «μὴν πατοῦσαν κἀν στὴν Ἐκκλησία»; Γιὰ τοὺς ὁποίους, ὅπως καὶ γιὰ τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης δὲν «μίλησε» ὁ οὐρανός;

2. Ὁ Χρυσόστομος ἔχει κατηγορηθεῖ ὡς μασῶνος· καὶ αὐτὸ τὸ βεβαιώνουν οἱ μασῶνοι, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀσχοληθεὶς μὲ τὴν Μασωνία ἀείμνηστος Ν. Ψαρουδάκης. Βέβαια κάποιοι ὑποστηρίζουν ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ στηριχθοῦμε στὴν μαρτυρία τῶν Μασώνων. Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ μελέτη τῶν συγγραμμάτων τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ πλάνες, κακοδοξίες καὶ μαρτυρίες καὶ γιὰ τὴν μασωνικὴ ἰδεολογία του, ὥστε ἡ μαρτυρία τῶν ἴδιων τῶν Μασώνων νὰ ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὰ συγγράμματά  του! Τοῦτο ἔχει ἀποδείξει στὸ βιβλίο του ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς (τὸ ὁποῖο δημοσίευσε σὲ πολλὲς συνέχειες ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος») καὶ ὁ ὁποῖος σὲ κάποιο σημεῖο γράφει:

«Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο μία ὄντως Ὀρθόδοξος Σύνοδος δὲν θὰ προέβαινε σὲ μία τέτοια ἁγιοποίησι, ἄνευ δηλαδὴ τῆς δημοσίας μετανοίας καὶ ἀναιρέσεως τῶν πλανῶν καὶ τοῦ ἀποκλειστικοῦ ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ μαρτυρίου, εἶναι ὅτι ὁ Ἅγιος εἶναι πρότυπο πρὸς μίμησι καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν μία ὄντως Ὀρθόδοξος Σύνοδος νὰ θέση στὸν λαὸ ὡς πρότυπο πρὸς μίμησι, ἕναν αἱρετικό, Οἰκουμενιστή, Μασόνο, Πατριδολάτρι»!

2. Ἐπίσης ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης «ἦτο πρώϊμος ὑπέρμαχος τῆς Πανθρησκείας», ὅπως δήλωσε «ἀπερίφραστα ὁ καθηγητὴς θεολογίας  καὶ πρύτανης τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Λεωνίδας Φιλιππίδης, ὁ ὁποῖος διετέλεσε γραμματέας τῆς Μητροπόλεως Σμύρνης τὴν ἐποχὴ τοῦ Χρυσοστόμου»! Γράφει:

«Τὸ τρίτο καὶ σπουδαιότερο ὅραμά του, ἦταν ἡ ἕνωση ὅλων τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν σὲ μία θρησκεία καὶ Ἐκκλησία. Ἡ θρησκεία εἶναι μία καὶ μόνη, διότι ἕνας εἶναι καὶ ὁ Δημιουργός του Σύμπαντος. Οἱ Προφῆτες καὶ Δάσκαλοι μπορεῖ νὰ εἶναι πολλοὶ (Χριστός, Μωάμεθ, Μωϋσῆς, Βούδας, κ.α.) ὅλοι ὅμως ὁμιλοῦν τὴν ἴδια γλώσσα γιὰ τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀδελφοσύνη τῶν ἀνθρώπων» (Ἱστορία Εἰκονογραφημένη -Ἔκδ. Ὀργ. Πάπυρος, τεῦχος 446, σελ. 17, Αὔγουστος 2005).

Αὐτά, ὅμως, εἶναι ψιλὰ γράμματα γιὰ τὴν Ἀδελφότητα τοῦ «Σωτῆρος» καὶ τὸν μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ἀνδρέα!

Ἀλλὰ καὶ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης διαφωνεῖ μὲ τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης:

«Τοὺς Ἁγίους φανερώνει καὶ ἀναδεικνύει πρῶτα ὁ Θεὸς μὲ διάφορα σημεῖα τῆς Χάριτος, μυροβλυσία καὶ ἀφθαρσία λειψάνων, θαύματα, ἔκτακτα ἄλλα χαρίσματα παραμυθίας καὶ διδαχῆς, τοὺς ἀναγνωρίζει καὶ τοὺς ἀποδέχεται ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀκολουθεῖ ὡς ἐπισφράγισμα ἡ ἐπίσημη ἔνταξή τους στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας

        καὶ  ὄ χ ι  τὸ  ἀ ν τ ί σ τ ρ ο φ ο,  ὅπως γίνεται στὸν Παπισμό».

Δυστυχῶς, ὅμως, στὴν περίπτωση τοῦ Χρυσοστόμου, συνέβη τὸ ἀντίστροφο· κάτι σὰν κι αὐτὸ ποὺ γίνεται στὸν Παπισμό: Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος διὰ τῆς Συνόδου, καὶ παρὰ τὶς «φῆμες» περὶ Μασώνου Ἁγίου, παρὰ τὶς τότε τεκμηριωμένες ἀντιδράσεις πιστῶν διὰ τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου», τὶς ἀντιδράσεις τῶν περιοδικῶν τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη, τὶς ἀντιδράσεις πιστῶν τοῦ Βόλου μετὰ τοῦ πνευματικού τους κ. ἄ., ἡ Σύνοδος προχώρησε στὴν ἁγιοποίησή του, καὶ γιὰ νὰ καθησυχάσει τοὺς ἀντιδρῶντες εἶπε τὸ ἑξῆς παρανοϊκό:

Ἐμεῖς θὰ προχωρήσουμε στὴν ἁγιοκατάταξη, ἐσεῖς, ὅμως, παραδῶστε μας τὶς ἐνστάσεις μας γιὰ νὰ τὶς …ἐξετάσουμε ἐκ τῶν ὑστέρων!!!

Ἡ δημοσίευση τοῦ περιοδικοῦ: