Το κατάντημα των Οικουμενιστων Επισκόπων! Η παναιρετική προσφώνηση του Μητροπ. Λαγκαδὰ κ. Ιωάννη Τασσιά!

Ἔμεινε ἄραγε κάποιος Ἐπίσκοπος ποὺ θὰ ἀντισταθεῖ σ’ αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα; Ἀντὶ νὰ καταγγείλει τὸν Οἰκουμενιστὴ Βαρθολομαῖο ὁ μητροπολίτης Λαγκαδά, τὸν ἁγιοποιεῖ!

 Ἐὰν ὁ μητροπολίτης Λαγκαδά, δὲν μπορεῖ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸν κακόδοξο, τουλάχιστον δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ἐπαινεῖ ἐμετικὰ καὶ προκλητικὰ τὸν κ. Βαρθολομαῖο, τὸν κακοδιδάσκαλο τῆς διηρημένης Ἐκκλησίας, τῆς Βαπτισματικῆς θεολογίας, τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν λοιπῶν αἱρέσεων;

Ὁ ἐνσαρκωτὴς τοῦ ψευδοποιμένα, μητροπολίτης Λαγκαδά, ἐνῶ βλέπει τὸν αἱρετικὸ «λύκον ἐρχόμενον», ὄχι μόνο «ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει» (ὅπως προφητεύει καὶ γι’ αὐτὸν ὁ Κύριος), ἀλλὰ καὶ παραδίδει τὰ πρόβατα στὸν λύκο, καὶ ἐπαινεῖ τὸν λύκο· «καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα» (Ἰωάν. Ι΄ 12).

Θαυμάστε τὸν μισθωτὸ Ποιμένα κ. Ἰωάννη Τασσιά, προσφωνοῦντα τὸν Οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη:

«Ὁ Πατριάρχης τῆς ἀγάπης, ὁ Πατριάρχης τῆς εἰρήνης, ὁ Πατριάρχης τῆς καταλλαγῆς, ὁ Παναγιώτατος ἡμῶν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καὶ Νέας Ρώμης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Πατριάρχης τῶν καρδιῶν ὅλων μας, εἶναι ἐδῶ σήμερα στὸν Λαγκαδά. Εἶναι ἐδῶ ἐκεῖνος, στὸ πρόσωπο τοῦ ὁποίου σήμερον… ἀτενίζει κανεὶς καὶ συναντᾶ τὸ ὁρατὸν σημεῖον τῆς ἑνότητος (σ.σ.: τί ἐννοεῖ ὁ ποιητής; Ἀναγνωρίζει στὸ πρόσωπο τοῦ κ. Βαρθολομαίου τὴν "ἑνότητα τῆς Πίστεως";). Τῆς ἑνότητος εἰς τὸν Πανορθόδοξον κόσμον, ἀλλὰ καὶ τοῦ φέροντος τὸ μήνυμα τῆς ἑνότητος τῆς ἀγάπης, διὰ “πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον” (σ.σ.: Δηλαδή, ἄλλος Χριστὸς ὁ κ. Βαρθολομαῖος!!!). Διότι τὸ ἔργον τοῦ Παναγιωτάτου ἡμῶν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, εἶναι ἕνα ἔργον οἰκουμενικῆς ποιμαντικῆς μαρτυρίας, ποὺ καλεῖ «πάντα τὰ ἔθνη», ὅπως καὶ ὁ Κύριος, εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καὶ εἰς τὴν βίωσιν τῆς προϋποθέσεως τῆς εἰρήνης, ποὺ εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη (σ.σ.: Νά, λοιπόν, ποὺ βαθειὰ ἐπίγνωση τῆς Ἀληθείας καὶ ἐπιτυχία μιᾶς παγκόσμιας εἰρήνης ─κατὰ τὸν κ. Τασσιά─ εἶναι νὰ ἀποδεχτοῦμε καὶ νὰ βιώσουμε τὶς κακοδοξίες τοῦ Βαρθολομαίου, ὅτι ἔχουμε ἀδελφὲς Ἐκκλησίες τὶς αἱρετικὲς «ἐκκλησίες» τῆς Δύσεως!!!)

Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα, ὁ κλῆρος καὶ ὁ λαὸς τῆς εὐλογημένης αὐτῆς ἐπαρχίας, σᾶς ὑποδέχεται σήμερον μὲ αἰσθήματα βαθυτάτου υἱϊκοῦ σεβασμοῦ καὶ ἀπείρου εὐγνωμοσύνης. (σ.σ.: Ἄπειρος σεβασμὸς καὶ εὐγνωμοσύνη ποὺ ἀγωνίζεται μὲ συνέπεια νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς Οἰκουμενιστές!). Αἰσθανόμεθα τὴν πατρικὴν σας ἀγάπην νὰ ἀγγίζει τὶς καρδιὲς ὅλων μας. Αἰσθανόμεθα τὴν εὐλογητὴν παρουσία σας νὰ ἀποτελεῖ πηγὴν πνευματικῆς ἐνισχύσεως. Αἰσθανόμεθα τὴν ζῶσαν παρουσίαν σας ὡς τεκμήριον τῆς ὑψηλῆς διακονίας, τὴν ὁποίαν ὑπηρετεῖτε ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἡ σεπτή σας παρουσία εἰς τὴν ἱερὰν ἡμῶν ἐπαρχίαν εἶναι, σὺν τοῖς ἄλλοις, ἀψευδὲς τεκμήριον τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης μὲ τὴν ὁποίαν περιβάλλετε ἀπροσωπολήπτως τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ (σ.σ.: Δηλαδή, κ. Ἰωάννη, ὁ Πατριάρχης ἔρχεται ἐδῶ ἐκφράζοντας τὴν πολλήν του ἀγάπη, κι ὄχι γιὰ νὰ «κατακτήσει»-ἁρπάξει-ὑποτάξει διοικητικὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος;). Εἶστε ὁ Πατριάρχης ποὺ ἐκφράζει τὴν ὑψοποιὸν ταπείνωσιν, μέσα ἀπὸ τὴν ἐν ἔργοις μαρτυρουμένην ἀγάπην τῆς διακονίας... Εὐχαριστοῦμε καὶ αὖθις, διότι ἐπιδαψιλεύσατε διὰ μίαν εἰσέτι φοράν, τὴν σεπτὴν ὑμῶν Πατριαρχικὴν εὐλογίαν, πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαόν…

 Σᾶς εὐχαριστοῦμε καὶ εἴμεθα εὐγνώμονες ἐσαεί, διότι εἰς καιροὺς δυσχειμέρους εὐαγγελίζεσθε πρὸς ὅλους μας τὸ μήνυμα τῆς εἰρήνης, τῆς συμφιλιώσεως καὶ τῆς ἐλπίδος (σ.σ.: τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πσανθρησκείας!). Τὸ μήνυμα Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἀναστάντος θείου Λυτρωτοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας». Καλῶς ἤλθατε Παναγιώτατε.

Καὶ πρὶν νὰ δεχθοῦμε τὴν ὡς δρόσον Ἀερμὼν ἀναμενομένην εὐλογίαν τῶν  θεοπνεύστων  λόγων τῆς ἡμετέρας πατρικῆς ἀγάπης, ἐπιτρέψατέ μοι πρὸς τὸ ὑμέτερον σεπτὸν πρόσωπον νὰ ἐκφράσω τὸν βαθύτατον σεβασμὸν καὶ τὴν ἄπειρον εὐγνωμοσύνην τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἀπονέμων πρὸς ὑμᾶς ὡς ὁρατὸν τεκμήριον αὐτῆς τῆς ἀγάπης, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ ὑψηλοτάτου ἔργου τὸ ὁποῖον ἐπιτελεῖται ἀόκνως, νυχθημερῶν καὶ μετὰ πάσης θυσιαστικῆς προσπαθείας, τὸν χρυσοῦν Σταυρὸν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου. Εἶναι ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνέπνευσε τοὺς ἀληθινὰ μεγάλους ἰσαποστόλους καὶ Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν. Ἐκείνους τοὺς ὁποίους μιμεῖσθε, καθὼς βαδίζετε ἐπὶ τὰ ἴχνη αὐτῶν, εὐαγγελιζόμενος τὸ Εὐαγγέλιο τῆς εἰρήνης, τὸ Εὐαγγέλιο  Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἄξιος»!!! 

Ὁποῖο κατάντημα! Ὁ ἀρνούμενος πλεῖστες Ἐντολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου κ. Βαρθολομαῖος, καὶ εἰδικῶς τὸ "αἱρετικὸν ἄνθρωπον ...παραιτοῦ" νὰ παρουσιάζεται ἀπὸ τὸν κ. Τασσιὰ ὡς μιμητής τοῦ ἀπ. Παύλου!!! Καλά, τοὺς ἀνθρώπους δὲν τοὺς ὑπολογίζετε (προκειμένου νὰ ἀποκτήσετε τὴν εὔνοια τοῦ ἀφέντη τοῦ Φαναρίου -τί γλυκειὰ εἶναι π.χ., ἡ Μητρόπολη Θεσσαλονίκης!), τὸ "ἀνάθεμα" τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου δὲν τὸ ὑπολόγίζετε; Ἤ, καλύτερα τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ δὲν τὸν φοβεῖσθε;