Άλλη μια υλοποίηση στο πνεύμα των αποφάσεων της Β΄ Βατικανής Συνόδου!

Πηγή: agioritikovima

ΒΑΤΙΚΑΝΟ

"Δούρειος ίππος" του οικουμενισμού οι αθώοι μάρτυρες Χριστιανοί της Μ. Ανατολής

-Το τέχνασμα του Πάπα

Του Μανώλη Κείου 

«Σε διάφορα μέρη του κόσμου, το μαρτύριο για τον Χριστό, ακόμη και με αιματοχυσία, έχει γίνει μια κοινή εμπειρία μεταξύ Καθολικών, Ορθοδόξων, Αγγλικανών Προτεσταντών, Ευαγγελικών και Πεντηκοστιανών, η οποία είναι βαθύτερη και ισχυρότερη από τις διαφορές που εξακολουθούν να διαχωρίζουν τις Εκκλησίες μας και τις εκκλησιαστικές μας κοινότητες. Η communio martyrum (μτφρ κοινωνία των μαρτύρων) είναι το μεγαλύτερο σημάδι του κοινού μας ταξιδιού»...

Η φράση αυτή ανήκει στον Πάπα Φραγκίσκο και αποτελεί έναν προφανέστατο Δούρειο Ίππο στην προοπτική του οικουμενισμού...

Δυστυχώς η φράση αυτή που ειπώθηκε από τον ποντίφικα σε παγκόσμιο φόρουμ με τη συμμετοχή του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, της Παγκόσμιας Αδελφότητας Πεντηκοστιανών, του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και της Παγκόσμιας Ευαγγελικής Συμμαχίας, δείχνει ξεκάθαρα το τέχνασμα του Πάπα Φραγκίσκου. Επιδιώκει να εκμεταλλευτεί το δράμα των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή-και όπου αλλου υπάρχουν διώξεις Χριστιανών-προκειμένου να ενώσει κάτω από το ίδιο ομοφόριο όλους τους Χριστιανούς! 

«Είθε οι μάρτυρες του σήμερα, που ανήκουν σε πολλές χριστιανικές παραδόσεις, να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ότι όλοι οι βαπτισμένοι είναι μέλη του ίδιου σώματος του Χριστού» ανέφερε επίσης ο ποντίφικας!

Και το μήνυμά του καταλήγει ως εξής: «Ας δούμε αυτή τη βαθιά αλήθεια, σαν μια κλήση να επιμείνουμε στο οικουμενικό ταξίδι μας προς την πλήρη και ορατή κοινωνία, που αυξάνεται όλο και περισσότερο με αγάπη και αμοιβαία κατανόηση»!

Σχόλιο: Αὐτὸς ὁ “Δούρειος ἵππος” μὲ διαφόρους τρόπους «κυκλοφορεῖ» καὶ ἐφαρμόζεται δεκαετίες ἤδη ἀπὸ τοὺς «ὀρθόδοξους» Οἰκουμενιστές· καὶ δὲν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, παρὰ ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ἀποφάσεων τῆς Β΄ Βατικάνειας Συνόδου!

Νὰ θυμίσουμε τὴν γλαφυρὴ φωτογραφία (δίπλα) τῆς προηγουμένης ἀνάρτησης,

τὶς συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους,

τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης ἀπὸ τὴν  ἀμερικανική  ἐπισκοπική Ἐκκλησία (σέ Συνέλευση 110 Ἱεραρχῶν τόν Ἰούνιο τοῦ 1923) καὶ τὴν ἁγιοκατάταξή του (παρὰ τὶς διαμαρτυρίες) ΚΑΙ ἀπὸ τὴν «Ἱερὰ» Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετὰ ἀπὸ 70 χρόνια(!),

τὰ περὶ «ἀδελφῶν» Ἐκκλησιῶν καὶ «κοινοῦ βαπτίσματος» κ.ἄ.π.