ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΦΙΛΟ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ από τον π. Νικόλαο Μανώλη

Ὁ ἁγιορείτης π. Νίκων Νεοσκητιώτης, ἔκανε μιὰ ὁμιλία στὴν Γερμανία μὲ τὴν ὁποία κατασκανδάλισε πρῶτα τοὺς ἐκεῖ ὁμογενεῖς καὶ στὴν συνέχεια ὅσους τὴν ἄκουσαν στὸ YouTube (ἐδῶ).

Ὁ ἀγωνιστὴς πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Μανώλης (ἀποδεχόμενος τὴν παράκληση πνευματικῶν του παιδιῶν) δὲν ἄφησε ἀναπάντητα «ὅσα φιλοοικουμενιστικὰ καὶ ἀντιπατερικὰ ἐκφράζονται στὴν Ὁμιλία αὐτὴν διὰ στόματος» τοῦ π. Νίκωνος, διατυπώνοντας ταυτόχρονα τὴν ἔκπληξη-θλίψη του γι’ αὐτὰ τὰ κακόδοξα κηρύγματα ποὺ τόπο προελεύσεως ἔχουν πλέον τὸ Ἅγιον Ὄρος!

Ἀποδεικνύεται ἄλλη μιὰ φορὰ πόσο δίκιο εἶχε ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Κορναράκης, ὅταν ἀποκάλεσε τὸ Ἅγιον Ὄρος «Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας» (ἐδῶ), καὶ φυσικὰ πόσο ὁ μολυσμὸς τῆς Παναιρέσεως ἔχει μολύνει καὶ τοὺς κατὰ τεκμήριο δυνατούς, κι ἂς μὴν τὸ παραδέχονται αὐτὸ οἱ διάφοροι θεολογοῦντες, ἀλλὰ κοινωνοῦντες μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές!

Ἡ ἀπάντηση-σχολιασμὸς τοῦ π. Νικολάου Μανώλη (μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ πιστῶν) καταγράφηκε σὲ βίντεο καὶ δημοσιεύτηκε σὲ δύο συνέχειες ἐδῶ.

Ἐπειδὴ νομίζουμε πώς, ὅσα ἐκεῖ ἐλέχθησαν, πρέπει νὰ διαβαστοῦν ἐπισταμένως καὶ νὰ προβληματίσουν γιὰ τὸ κατάντημά μας, καὶ ἐπίσης νὰ μείνουν ὡς ἕνα ἱστορικὸ ντοκουμέντο, κάναμε τὴν ἀπομαγνητοφώνηση ἑνὸς μεγάλου μέρους καὶ ἀπὸ τὰ δύο βίντεο, καὶ τὰ παρουσιάζουμε σήμερα, ἐλπίζοντας σύντομα νὰ δώσουμε καὶ τὸν δικό μας σχολιασμὸ σὲ ὅσα εἶπε ὁ π. Ν. Μανώλης καὶ ἡ παρέα του.

Καὶ τοῦτο διότι, κάθε προσεκτικὸς ἀναγνώστης θὰ παρατηρήσει ὅτι, ἐκεῖνα τὰ ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα ποὺ ἐπικαλοῦνται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ διὰ τῶν ὁποίων δικαιολογοῦν τὴ στάση τῶν Ὀρθοδόξων ἀντι-Οἰκουμενιστῶν ἀπέναντι στοὺς φορεῖς τῆς Παναιρέσεως, τὰ θεωροῦν ἀποκλειστικὴ δική τους κληρονομιά! Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν συγχωροῦν καὶ δὲν «ἐπιτρέπουν» στὴν πράξη νὰ χρησιμοποιοῦν κάποιοι ἄλλοι Ὀρθόδοξοι τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ δὲν κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἐκφραστὲς καὶ κοινωνοῦντες μὲ τὴν αἵρεση!

Σχολιασμός Ομιλίας του γ. Νίκωνος

στο Μάνχαϊμ

Ἀπὸ τὸν Πρωτοπρ. Νικόλαο Μανώλη

(Μὲ μαῦρα γράμματα ὁ σχολιασμὸς τοῦ π. Ν. Μανώλη καὶ τῶν πιστῶν ποὺ παίρνουν μέρος στὸ σχολιασμό. Μὲ κόκκινα ἡ ὁμιλία τοῦ π. Νίκωνος, ποὺ τὴν διαβάζει ὁ π. Νικόλαος).

π. Ν. Μανώλης: Δὲν ξέρω τί πάθανε ὅλοι αὐτοὶ οἱ Γεροντάδες  ποὺ πᾶνε στὴν Γερμανία νὰ κάνουν ὁμιλίες. Μᾶλλον πᾶνε ἐκεῖ, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν στὸ ποίμνιο τῆς Γερμανίας ὅτι "καλὰ κάνει ὁ Μητροπολίτης σας καὶ συμπροσεύχεται μὲ τοὺς καρδινάλιους"· καὶ πᾶνε νὰ δώσουν ἕνα κίνητρο καὶ μιὰ νομιμοποίηση τῶν ἔργων αὐτῶν ποὺ κάνει ὁ μητροπολίτης Γερμανίας καὶ πᾶνε ἐκεῖ καὶ κάνουν πόλεμο σὲ ὅσους ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἀντιδροῦν. Τελικὰ ἡ Γερμανία ἀποκαλύπτει τὸ περιεχόμενο αὐτῶν τῶν Γεροντάδων!
Τώρα ὁ π. Νίκων πῆγε στὴν Γερμανία κι ἔκανε μιὰ ὁμιλία μεγάλη· ὁ συγκεκριμένος μιλάει παντοῦ· τὸν φωνάζουνε στὴν Κατερίνη, στὸ Βόλο, στὴν Κύπρο... Θέλω νὰ τοῦ πῶ τοῦ π. Νίκωνος, καὶ τὸ λέω καὶ στὸν ἑαυτό μου· δὲν εἴμαστε παντογνῶστες· μερικὰ θέματα δὲν τὰ ξέρουμε καλά· ὑπάρχουν ἄλλοι ποὺ τὰ ξέρουν καλύτερα· καὶ δὲν πρέπει νὰ ὑποτιμοῦμε αὐτοὺς ποὺ τὰ ξέρουν καλύτερα, γιατὶ σκανδαλίζουμε τὸ ποίμνιο, λέμε βλακεῖες, ἀνοησίες λέμε, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὶς στηρίξουμε ἁγιογραφικὰ καὶ ἁγιοπατερικά, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ κάνουμε τοὺς καλοὺς στὸν Πατριάρχη καὶ στοὺς Ἐπισκόπους· τοὺς χειροκροτοῦμε καὶ κατηγοροῦμε ὅσους ἀντιδροῦν στὰ Οἰκουμενιστικὰ δρώμενα. Μετὰ λύπης μου ἀσχολοῦμαι, μοῦ τὸ
ζήτησαν ὅμως· θὰ τοῦ μιλήσω δημόσια καὶ θὰ τὸν συμβουλεύσω κιόλας ἀπὸ τὴν θέση τοῦ ἱερέως νὰ εἶναι πιὸ προσεκτικὸς σ’ αὐτὰ ποὺ λέγει καὶ διδάσκει…

Ἀκροατής: Πάντως μὲ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐκφράζεται, ἀκόμα καὶ δίκιο νὰ εἶχε, εἶναι τόσο ἀπαξιωτικός, εἰδικὰ ἐκεῖ, ὅταν ἀναφέρεται γιὰ τὰ ἐπαγγέλματα, λὲς καὶ οἱ Ἀπόστολοι δὲν ἦταν ἁλιεῖς…

π. Νικόλαος Μανώλης: Εἶναι ἀπαξιωτικός· βέβαια δὲν θὰ μιλήσω γι’ αὐτό· ἐμένα μὲ ἐνδιαφέρουν οἱ θέσεις του… Βέβαια, μέσα στοὺς 2 Ἀποστόλους οἱ πιὸ πολλοὶ ἦσαν ψαράδες…

Ὁ γ. Νίκων, λοιπόν, συμβουλεύει: «Τιποτε δὲν θὰ κάνετε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία… Νὰ μὴ μᾶς κοροϊδεύει ὁ Διάβολος· εἶναι αἱρετικὸς ὁ Πατριάρχης, εἶναι αἱρετικὸς ὁ Δεσπότης… Τίποτα. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ θέλει νὰ σωθεῖ, ὁ Χριστὸς θὰ τὸν σώσει. Δὲν θὰ χαθεῖ ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος ἀπὸ κανένα παπά, Πατριάρχη, αἱρετικό, δαίμονα. Διότι μπορεῖ τὰ πράγματα νὰ μὴν εἶναι ὅπως τὰ βλέπουμε. Ἐμεῖς νὰ νομίζουμε ὅτι εἶναι λάθη αὐτὰ ποὺ βλέπουμε καὶ νὰ μὴν εἶναι καθόλου λάθη.
Νὰ κάνω μία παρατήρηση μέχρι ἐδῶ. Τὸν ταπεινό, λέει, ἄνθρωπο, τὸν σώζει ὁ Χριστός. Δὲν ἔχει ἀνάγκη, λέει, ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος, ἂν ἕνας Παπάς, Πατριάρχης ἢ καὶ ὁ Διάβολος ἀκόμη, διδάσκει αἱρέσεις. Ἐγὼ θέλω νὰ πῶ στὸ Γέροντα ποὺ ξέρει τί θὰ πεῖ ταπεινὸς καὶ τί θὰ πεῖ ἀταπείνωτος. Πόσοι εἶναι οἱ ταπεινοὶ ἄνθρωποι στὸν κόσμο; Οἱ ὁποῖοι -στὴν κυριολεξία ἂν τὸ πάρουμε- δὲν ἔχουν ἀνάγκη, ἂν ἡ Ἐκκλησία (αὐτὴν τὴν στιγμή) διακυβερνᾶται ἀπὸ ἀνθρώπους Πατριάρχες ποὺ εἶναι σὲ μιὰ αἵρεση. Ἀπὸ Οἰκουμενιστὲς γιὰ παράδειγμα, ἂν ὁ Πατριάρχης εἶναι Οἰκουμενιστής, δὲν κινδυνεύουν οἱ ταπεινοὶ ἄνθρωποι, λέγει. Ναί, ἀλλὰ οἱ ἀταπείνωτοι, ὅμως; Οἱ ἐγωϊστές, οἱ ἁμαρτωλοὶ ποὺ εἶναι μιλιούνια, δισεκατομμύρια; Οἱ ὁποῖοι δὲν πέτυχαν τὴν ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ; Γι’ αὐτοὺς δὲν ἐνδιαφέρεται ἡ Ἐκκλησία; Εἶπε ὁ Κύριος, δὲν ἦρθα νὰ σώσω δικαίους,  ἀλλὰ ἀσθενεῖς, ἁμαρτωλούς. Αὐτοὺς (ἂν δὲν ἔχουν ἀνάγκη οἱ ἄλλοι) δὲν πρέπει νὰ τοὺς προστατέψουμε ἀπὸ τὸν κακὸ Ποιμένα; Θὰ τὸ ἀφήσει ὁ καλὸς Ποιμένας νὰ τὸν φάει ὁ λύκος; Ὁ λύκος εἶναι ὁ αἱρετικός!

Ἀκροατής (ἡ πρεσβυτέρα τοῦ π. Νικολάου): Καὶ μιὰ καὶ εἶναι Ἁγιορείτης (ὁ π. Νίκων), ἂς ἀναφερθοῦμε στὸν πατριάρχη Βέκκο. Τότε, αὐτοὶ ποὺ κάηκαν κι αὐτοὶ ποὺ μαρτύρησαν, ἦταν τί, σὲ  ποιά κατηγορία τοὺς κατατάσσει, ποὺ δὲν κάνανε ὑπακοὴ στὸν Πατριάρχη… καὶ μαρτύρησαν…

π. Νικόλαος Μανώλης: Ἀκριβῶς.

Ἀκροατής: Τότε τί; Σὰν ἀταπείνωτοι, σὰν ταπεινοί, σὰν τί ἔπρεπε νὰ φερθοῦν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί;

π. Νικόλαος Μανώλης: Ἢ ἔπρεπε νὰ ποῦν· ὁ Πατριάρχης λέει, νὰ φιλήσουμε τὴν παντόφλα τοῦ Πάπα, νὰ σκύψουμε ὅλοι νὰ τὴν φιλήσουμε!

Ἀκροατής: Ἀναιροῦμε ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία, ὅλη τὴν Παράδοση, καὶ τὴν Ἁγιορείτικη κάνοντας ὑπακοὴ σ’ αὐτὰ τὰ λόγια (ποὺ λέει ὁ π. Νίκων).

π. Ν. Μανώλης: Ἀκριβῶς.

Ἀκροατής: Ἐγὼ δὲν καταλαβαίνω γιατί ἐπιλέγει ὁ Γέροντας νὰ ἐλέγχει τὰ μιλιούνια (ὅπως τὸ περιέγραψες) τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν εἶναι ταπεινοί, καὶ δὲν βγαίνει νὰ ἐλέγξει τοὺς ὀλίγους, δηλ. τὸν Πατριάρχη, τοὺς Ἀρχιερεῖς ποὺ γίνονται αἱρετικοί.

Ἀκροατής: Ἡ ταπείνωση εἶναι ἀποτέλεσμα κριτηρίου· δηλαδή, δὲν εἶναι κάτι μὲ τὸ ὁποῖο γεννιέσαι, τὸ διαπραγματεύεσαι κάθε στιγμή. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ κατηγοροποιεῖς καὶ λές, ὁ ταπεινὸς κι ὁ ἀταπείνωτος, αὐτὸς ποὺ εἶναι ταπεινός, κάποια στιγμὴ μπορεῖ νὰ παύσει νὰ εἶναι ταπεινός, αὐτὸ ἀκυρώνει ὅλο τὸν Χριστό… Κάποτε ὅλα ἀλλάζουν…

π. Ν. Μανώλης: Ἐννοεῖται. Ἐδῶ θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ ὅτι πρόκειται γιὰ μιὰ Προτεστάντικη θέση περὶ σεσωσμένων. Οἱ Προτεστάντες λένε ὅτι ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἀναγεννήθηκαν δὲν ἁμαρτάνουν!

Ἀκροατής: Δὲν πατάει σὲ κάποιο Πατέρα (ὁ π. Νίκων) γιὰ νὰ μᾶς πείσει.

π. Ν. Μανώλης: Σὲ κανένα Πατέρα δὲν πατάει, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ὑπερασπιστὲς τῶν Οἰκουμενιστῶν δὲν πατοῦν σὲ Πατέρες.

Ἀκροατής: Ἐγὼ βλέπω ὅτι εἶναι περισσότερο πολιτικὴ συμβιβαστική, διπλωματία. Δηλαδή, ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕνα ἀκροατήριο ποὺ εἶναι Προτεστάντες, φιλοξενοῦνται ἀπὸ Προτεστάντες, ἔχουνε διαβρωθεῖ, ἀπευθύνεται σ’ ἕνα ἀκροατήριο καὶ λέει, ἂς τὸ πῶ αὐτό…

π. Ν. Μανώλης: Θὰ διαφοροποιηθῶ σ’ αὐτό... Κι ὅμως, μέσα στὸ ἀκροατήριο ὑπάρχουν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δὲν συμφωνοῦν μαζί του. Στὴ Γερμανία ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ Χριστιανοὶ ποὺ ἀντιδροῦν στὰ Οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα ποὺ κάνουν οἱ ἐνορίες ἐκεῖ, καὶ ἔχουν πρόβλημα ὑπαρξιακό. Ποῦ θὰ πᾶμε νὰ ἐκκλησιαστοῦμε; Ποῦ θὰ πᾶμε νὰ λειτουργηθοῦμε; Ὅταν πηγαίνουνε στὴ μία Ἐκκλησία καὶ βλέπουν τὸν καρδινάλιο… Ἐγὼ πιστεύω, λοιπόν ὅτι δὲν εἶναι τόσο ἀθῶο. Δὲν εἶναι ἁπλῶς μιὰ διπλωματία· ἐπειδή, σοῦ λέει, εἶμαι σ’ αὐτὸ τὸ ἀκροατήριο ἑλίσσομαι καὶ κάνω αὐτό. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὑπάρχουν καὶ ἄνθρωποι ποὺ ἀντιδροῦν· πιάνουν τὸν παπὰ καὶ τοῦ λένε: Πάτερ, τί εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς εἴπατε; γι’ αὐτοὺς λένε: μὴν ἀντιδρᾶτε. Αὐτοὶ οἱ ἱερεῖς –εἶμαι σίγουρος– προσκαλοῦν τέτοιους Γεροντάδες νὰ νουθετήσουν καὶ λένε: ἀπ’ τὴν Ἑλλάδα ἔρχονται, ἀπ’ τ’ Ἅγιον Ὄρος ἔρχονται, κι ἔχουν καὶ σκοπὸ νὰ νομιμοποιήσουν τὶς ἐνέργειες αὐτές. Ἕνας Ἁγιορείτης Γέροντας εἶναι (λένε). Εἶναι ἐπικοινωνιακὸ τρίκ, ἐνδεχομένως, καὶ εἶναι πολὺ σοβαρὸ αὐτό.

(Συνεχίζεται ἡ ἀνάγνωση τῆς ὁμιλίας τοῦ π. Νίκωνος ἀπὸ τὸν π. Νικόλαο):

«Λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸν Ὑποτακτικὸ καὶ τὸν Γέροντα: Καὶ λάθος ἐντολὴ νὰ δώσει ὁ Γέροντας ὁ ὑποτακτικὸς πρέπει νὰ κάνει ὑπακοή…».

π. Ν. Μανώλης: Πάτερ Νίκων, πάτερ Νίκων, αὐτὰ μαθαίνετε στὸ Ἅγιον Ὄρος; Σὲ ὅλα, π. Νίκων; Καὶ στὰ θέματα τῆς Πίστεως; Ὄχι πάτερ μου. Θὰ ἀντιδράσεις καὶ θ’ ἁγιάσεις! Καὶ θὰ φύγεις κι ἀπ’ τὸ Μοναστήρι, ἂν ὁ Γέροντάς σου πῆρε τέτοιο δρόμο.

«Ἀλλιῶς πολεμάει ὁ διάβολος ἕνα μοναχό…, περισσότερο ἕνα παπά, περισσότερο ἕνα Δεσπότη, περισσότερο ἕνα Πατριάρχη!

π. Ν. Μανώλης: Θέλει ἐδῶ νὰ μᾶς πεῖ, μὴν ἐλέγχετε, μὴ κρίνετε. Ἂν δημόσια τὰ κάνει αὐτά (ἁμαρτάνει) θὰ τὸν ἐλέγξουμε δημόσια. Κι ἂν δημόσια κηρύξει αἵρεση, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι, μᾶς ὑποχρεώνουν οἱ Πατέρες, στοὺς ὁποίους θὰ ἀναφερθῶ στὴν συνέχεια, γιὰ νὰ τὸ κάνουμε. Κι ἂν κινδυνευούσης τῆς Πίστεως κλείσουμε τὸ στόμα μας, θὰ εἴμαστε ὑπόλογοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως……………

  

Ἀπὸ τὸ Β΄ μέρος

π. Νικόλαος Μανώλης: Ὁ π. Νίκων κάνει λάθος, ὅταν λέγει, κατὰ κάποιον τρόπο μᾶς ἐκφοβίζει τοὺς χριστιανούς, μὴ μιλᾶτε, γιατὶ ἐσεῖς ποὺ εἶστε σουβλατζῆδες, συμπεθέρες καὶ νταλικέρηδες, δὲν μπορεῖτε νὰ ἀρθρώσετε γνώμη πάνω στὰ θέματα τῆς Πίστεως· δὲν περιμένουν οἱ Δεσποτάδες ἀπὸ σᾶς, ἀπὸ τὸν ἁπλὸ τὸν κόσμο νὰ ἐνημερωθεῖ γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως, ἀλλὰ μόνο οἱ θεολόγοι κι ὄχι ὅλοι οἱ θεολόγοι. Γιατὶ κάποιοι θεολόγοι, δὲν τοῦ ἀρέσουν τοῦ π. Νίκωνος, ὅταν ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἐλέγχουν τὶς δημόσιες πράξεις τῶν Πατριαρχῶν καὶ τῶν Μητροπολιτάδων. Ἀπὸ τὴν μία λέει, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ σώσει τὴν Ἐκκλησία, δὲν χρειάζεται ἐμεῖς νὰ ἀνησυχοῦμε ἢ (ὅπως εἶπε, εἶναι) «κολοκύθια στὸ πάτερο» νὰ μιλᾶμε ἐμεῖς γιὰ αἱρέσεις· δὲν ὑπάρχουν τέτοια πράγματα, δὲν τὰ βλέπει ὁ π. Νίκων αὐτὰ τὰ πράγματα. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι δὲν πρέπει νὰ ἀναστατωνόμαστε, κανένας δὲν πρέπει νὰ ἀγωνίζεται, θὰ βγάλει ὁ Χριστὸς ποὺ φροντίζει τὴν Ἐκκλησία Του, θὰ βγάλει ὅταν ὑπάρχει ἀνάγκη κάποιους. Ἀλλὰ σ’ αὐτοὺς τοὺς κάποιους δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι κάποιοι ἀγωνιστὲς σημερινοί. Δὲν μπορεῖ. Μόνο κάποιοι, λέει, ὅπως τὸν Ἱερόθεο Βλάχο, τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ τὸν π. Γεώργιο τὸν Μεταλληνό. (σ.σ. Νά, λοιπόν, ποιούς ἀνέχονται οἱ Οἰκουμενιστές! Νά, ποιοὶ δὲν τοὺς δημιουργοῦν προβλήματα, ὡς σιγονταροΟικουμενιστές!). Ἀποκλείει, ἢ ἀποσιωπᾶ ὅτι θὰ μποροῦσε στὴ χορεία αὐτῶν τῶν δύο νὰ βάλει καὶ τὸν Σεραφεὶμ Πειραιῶς, καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους ἰσχυροὺς θεολόγους ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Τώρα θὰ δοῦμε τί τὸν ἐνοχλεῖ περισσσότερο. Ἐδῶ ἀποδεικνύει ὅτι, ὅποιος ἀγωνίζεται ἐναντίον τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι τοῦ Διαβόλου. Κάνει ἔργο τοῦ Διαβόλου(!) Ἔτσι λέγει. Διότι, ὑποτίθεται, ὅτι αὐτὸς ποὺ ἀγωνίζεται ἐναντίον τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχει μίσος στὴν ψυχή του, δὲν ἀγαπάει τοὺς ἀνθρώπους…, ἀλλὰ κοιτάζει μόνο τὰ προσωπικά του καὶ τὴν ἀνέλιξή του, ἔχει φιλοδοξία …καὶ οὐσιαστικὰ εἶναι δαιμονικὴ ἐνέργεια τὸ νὰ ἐλέγχεις μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ὅλοι ἔχουν ἀνάγκη τὴν Ἐκκλησία, ὑπάρχουν κάποιοι ποὺ δείχνουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία πηγαίνει πρὸς τὴν αἵρεση καὶ αὐτὸ σκανδαλίζει τὸ ἁπλὸ ποίμνιο.

Ἀκροατής: Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς μιλάει ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ…

π. Νικόλαος Μανώλης: Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, ὅπως λέγει καὶ ὁ ἴδιος ὁ π. Γεώργιος, εἶναι λίγο διπλωμάτης, εἶναι Κερκυραῖος, καὶ τὰ ἔχει στρογγυλέψει. Ὁ π. Θεόδωρος, τὸ λέει ὁ ἴδιος ὁ π. Μεταλληνός, εἶναι πιὸ εὐθύς, γι’ αὐτὸ δὲν τὸν προτιμοῦν τὸν π. Θεόδωρο, βάζουν τὸν π. Μεταλληνό, ποὺ ὅμως, ὁ π. Μεταλληνός, ἂν ἀκούσεις καλὰ τί λέγει γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ γιὰ τὶς αἱρέσεις, εἶναι πραγματικὰ πῦρ καὶ λάβρα.

Διάφοροι, λοιπόν, μοῦ στείλανε ἀπὸ τὴν Γερμανία τὸ μέρος αὐτὸ τῆς ὁμιλίας τοῦ π. Νίκωνος καὶ μοῦ λένε: Πάτερ, πάρτε θέση· ἦρθε ὁ π. Νίκων, ὅπως ἔρχονται καὶ ἄλλοι, καὶ ἐδῶ στὴν Γερμανία ποὺ ὑπάρχει ὁ Οἰκουμενισμὸς κι ἔχουμε μεγάλο πρόβλημα, γιατὶ δὲν ξέρουμε ποῦ νὰ ἐκκλησιαστοῦμε καὶ ποῦ νὰ ἐξομολογηθοῦμε, σὲ ποιόν ἱερέα, ποὺ ὅλοι ἔχουν σχέσει μὲ τοὺς Πάστορες καὶ μὲ τοὺς Καρδινάλιους καὶ ὑπάρχει πλήρη ἅλωση τῆς Ἐκκλησίας, ξεκινώντας ἀπὸ τὴν κορυφή, ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη Γερμανίας μέχρι καὶ τὸν πιὸ μικρὸ ἱερέα. Δὲν ὑπάρχουν ἱερεῖς.

Ὁ π. Νίκων μᾶς λέγει ὅτι πρέπει νὰ κοιτάζουμε τὴν σωτηρία μας καὶ νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος σώζει τὴν Ἐκκλησία. Ἐσεῖς, λέει, θὰ σώσετε τὴν Ἐκκλησία; Κοιτάξτε, λέει, τὶς ἁμαρτίες σας, τὰ πάθη σας, κλάψτε γι’ αὐτά· ἂν κάποιος Πατριάρχης σᾶς φαίνεται ὅτι δὲν κάνει κάτι καλό, μὴ μιλᾶτε, κλεῖστε το, λουκέτο (τὸ λέγει ἐδῶ). Μόνο προσευχηθεῖτε· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησε τὸν Πατριάρχη καὶ τίποτε ἄλλο. Αὐτὸ τὸ ὅτι γιὰ θέματα Πίστεως δὲν πρέπει νὰ μιλοῦν οἱ Χριστιανοί, πρέπει νὰ μᾶς τὸ ἀποδείξει Πατερικά. Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη, ὅπως ἔχουμε πεῖ, πρέπει ἀκόμα καὶ ὁ λαϊκὸς νὰ μιλάει, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Τὰ παραδείγματα τῶν ἀγωνιστῶν, λένε οἱ Πατέρες, εἰσὶ πάμπολλα.

Συνεχίζει ὁ π. Νίκων: «Σώθηκε ὁ π. Παΐσιος». (Μόνο ἐκεῖνος σώθηκε; Χιλιάδες σώζονται). «Σώθηκε ὁ Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας». (Μόνο τὸν ἑαυτούλι του ἔσωσε;). «Πῆγα νὰ τὸν δῶ στὴν ἔρημο. Μὲ ἀεροπλάνα καὶ παπόρια νὰ πηγαίνουν ἀπὸ τὴν ἄκρη τοῦ κόσμου, ἀπὸ ὅλη τὴν ὑφήλιο νὰ δοῦν αὐτὸ τὸ παπαδάκι τοῦ δημοτικοῦ. Δὲν σώζεσαι μόνος σου στὴν πίστη μας. Δὲν ὑπάρχει ἀτομικὴ σωτηρία». (Σωστὸ αὐτό).

«Ἤμουνα στὴν Β. Ἑλλάδα καὶ μοῦ λέει ἕνας παπάς.

-Ἔ, καὶ λόγῳ ἡλικίας τώρα μπορῶ νὰ ἐλέγχω.

-Τί νὰ ἐλέγξεις, ρὲ παπά, ποὺ ἄδειασες τὸν ναό σου ἀπὸ τοὺς ἐλέγχους ποὺ κάνεις; Ἄδειασε ἡ Ἐκκλησία. Βαρεθήκανε νὰ τὸν ἀκοῦνε νὰ τοὺς ἐλέγχει. Πές καμιὰ καλὴ κουβέντα» (Τώρα δὲν ξέρω ἂν ἀναφέρεται σὲ μένα… Κατὰ τὰ ἄλλα ὁ π. Νίκων, μᾶς λέει νὰ μὴν κρίνουμε, νὰ μὴν ἐλέγχουμε, νὰ μὴν ἀσχολούμαστε μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος φέρνει παραδείγματα ἱερέων, ἐπεμβαίνει -ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος-  σὲ μιὰ ἄλλη ἐνορία ἐδῶ στὴ Θεσσαλονίκη (παρ’ ἐνορίᾳ πράξη)! Αὐτὸ ποὺ μᾶς συμβουλεύετε ἐμᾶς, κι ἐσεῖς πάτερ, ἀντὶ νὰ τὸ βγάζετε στὴ φόρα, κλειστεῖτε στὸ Ἅγιον Ὄρος σ’ ἕνα κελάκι, ὅπως μᾶς συμβουλεύετε, κι ἀρχίστε νὰ λέτε «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, αὐτὸν τὸν παπὰ ἐλέησον»! Ἔτσι μᾶς λέτε νὰ κάνουμε, ἐμᾶς).

«Ἄδειασε ἡ Ἐκκλησία. Βαρεθήκανε νὰ τὸν ἀκοῦνε νὰ τοὺς ἐλέγχει. Πὲς καὶ μιὰ καλὴ κουβέντα. Στήριξε λίγο καὶ τοὺς φουκαράδες ποὺ πεθαίνουν κάθε μέρα ἀπ’ τὴν στεναχώρια. Νὰ ἐλέγχει τὸν ἕνα, νὰ ἐλέγχει τὸν ἄλλο! Γιατὶ ἔχει ἀγάπη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἄδειασε τὴν Ἐκκλησία του. Νά, πῶς γινόμαστε ὄργανα τοῦ Διαβόλου, νομίζοντας πὼς πολεμᾶμε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία». (Πάτερ, αὐτὸς ὁ ἱερέας ποὺ λέτε ὅτι μπορεῖ νὰ ἐλέγχει τὸν ἕνα καὶ τὸν ἄλλον, γιὰ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία καὶ μὲ πόνο γι’ αὐτήν, δὲν ξέρετε ἐσεῖς, ἂν τρέχει στοὺς κατατρεγμένους, στοὺς φτωχούς… Ποῦ ξέρετε, πάτερ, τὰ κρυφὰ τῆς ψυχῆς τους; Πῶς εἶσθε τόσο ἀπόλυτος ὅτι ὁ Διάβολος τὸν βάζει αὐτὸν τὸν ἱερέα νὰ ἐλέγχει; Γιατί, ὅπως εἴπαμε, σὲ τέτοιους ἱερεῖς ἀναφέρεται, αὐτοὶ οἱ λίγοι ποὺ ὑπάρχουν στὴν Β. Ἑλλάδα καὶ ἐλέγχουν Πατριάρχες καὶ τὶς δημόσιες τοποθετήσεις αὐτῶν, δὲν μπορεῖτε νὰ πεῖτε ὅτι κάνουν μόνο αὐτὸ τὸ ἔργο).

Ἀκροατής: Ὁ γ. Ἐφραίμ, δὲν ἐλέγχει κανένα;

π. Ν. Μανώλης: Δὲν ἐλέγχει, λέει ἐδῶ! Δὲν ἔχει ἀκούσει τὸν γ. Ἐφραὶμ νὰ μιλάει γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, φαίνεται, ὁ γέρο-Νίκων!

«Κι ὁ Ἐφραὶμ ποὺ δὲν μίλαγε, δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ τρέχει σ’ ὅλο τὸν κόσμο; Τρέχει ὅλος ὁ κόσμος σ’ ἐκεῖνον». Ποιος δὲν μιλάει; Ὁ γ. Ἐφραίμ; Δὲν ἔχει ἀφήσει θέμα γιὰ θέμα ὁ γ. Ἐφραίμ. Ἔχω καὶ κασέτες ποὺ μιλάει γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ γιὰ τὶς αἱρέσεις, καὶ γιὰ τὶς παραχωρήσεις ποὺ κάνουνε. Ἁπλά, ὁ γ. Ἐφραίμ, νὰ σᾶς τὸ πῶ καὶ αὐτό, ἔχει μία πολιτική (κι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι καὶ διαφορετικός), κάνει μοναστήρια σὲ διάφορες περιοχές, καὶ Οἰκουμενιστῶν ἀκόμα Ἱεραρχῶν, καὶ δὲν πάει κατὰ μέτωπο νὰ πολεμήσει γιὰ τὶς ἀτασθαλίες τους, θέλει νὰ ἐπιβιώσει τὸ μοναστήρι του, καὶ κρατάει μιὰ ἰσοροροπία.
Ὅμως, ὁ γ. Ἐφραὶμ δὲν μιλάει; Μᾶς τὰ εἶπε ὁ ἴδιος: Ὅταν πρωτοπῆγα στὴν Ἀμερική, τί βρῆκα, λέει, τί χάλι βρῆκα; Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶχε ἐπικρατήσει. Παπάς μὲ γένια καὶ μὲ ράσο δὲν ὑπῆρχε… Τὸ κυνήγι ποὺ ἔφαγε ὁ γ. Ἐφραὶμ ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους ἐκεῖ; Τὴν σθεναρή του στάση γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία; Τὸ ὅτι ἀναγκάζει ὅποιον ἔρχεται νὰ μπεῖ στὴν Ὀρθοδοξία νὰ μπαίνει στὴν κολυμπήθρα κι ὄχι μόνο μὲ ἁπλὸ χρίσμα; Μπορεῖ νὰ μὴν κάνει αὐτὰ ποὺ κάνουν ἄλλοι ἱερεῖς, δυναμικὲς ὁμιλίες ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ οἱ πράξεις του καὶ οἱ ἐνέργειές του καὶ τὰ κηρύγματά του ἀκόμα, εἶναι ἐναντίον αὐτοῦ.
Ἄλλωστε μὴ ξεχνᾶμε ὅτι ἀπὸ τὸν γ. Ἐφραὶμ περιμένουμε νὰ μᾶς πεῖ (πολλοὶ δηλ. περιμένουνε) πότε θὰ κόψουμε τὸ Μνημόσυνο Πατριαρχῶν καὶ Ἱεραρχῶν! Κι ὁ γέροντας Ἐφραὶμ εἶπε στὸν γέροντά μου, ὅταν εἶχε γίνει ἡ Λειτουργία στὴν Ραβέννα κι ὁ Πατριάρχης κοινωνοῦσε τοὺς Παπικούς, ὁ γέροντάς μου εἶχε τότε ἀναστατωθεῖ καὶ εἶπε, κι ὅταν ἔγινε ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι τὴν πρώτη φορά, εἶπε (ὁ γ. Ἀγάθων), τί θὰ γίνει; θὰ κόψω τὸ Μνημόσυνο. Καὶ εἶπε ὁ γ. Ἐφραίμ, περίμενε, ὄχι ἀκόμα, πρέπει νὰ εἶναι πιὸ ξεκάθαρο, γιατὶ θὰ βροῦν δικαιολογίες (κι ὅπως βρῆκαν δικαιολογίες κι ἔλεγαν, δὲν τοὺς εἶδα τοὺς Παπικούς, καὶ τοὺς κοινώνησα καὶ δὲν τοὺς εἶδα–κατάλαβα). Ὄχι, λέει, ὅταν θὰ γίνει πιὸ ξεκάθαρο, τότε θὰ γίνει αὐτό.
Γιὰ τὸν γ. Ἐφραὶμ θὰ πεῖ ὁ π. Νίκων ὅτι δὲν ἀγωνίζεται γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, μὲ τὴν ἔννοια αὐτή, τὴν ἀντιαιρετική; Ὅτι δὲν μιλάει ἐναντίον Πατριαρχῶν κ.τ.λπ. Ἐγὼ ἐξήγησα ἐδῶ, ποιά εἶναι ἡ πολιτικὴ τοῦ γ. Ἐφραίμ, ὅπως ἐγὼ τὴν εἰσπράττω.

Ἀκροατής: Γέροντα, λέει γιὰ τὸν γ. Παΐσιο· δὲν εἶχε κόψει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα; Εἶχε στείλει μιὰ ἐπιστολὴ στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο»…

π. Ν. Μανώλης: Μόνο, μόνο! Αὐτὰ τὰ ξεχνάει ὁ γ. Νίκων.

Ἀκροατής: Καὶ κάτι ἄλλο, γέροντα. Ὁ π. Νίκων ἀπευθύνεται σὲ ἕνα κοινό, ποὺ εἶναι νέοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι γεννήθηκαν ἐκεῖ, μεγάλωσαν μὲ τοὺς Ἀμερικανούς, καὶ δὲν μποροῦν νὰ δεχθοῦνε τὴν Ὀρθοδοξία, ὅπως εἶναι, μὲ τὶς Παραδόσεις…

π. Ν. Μανώλης: Ἑλίσσεται…

Ἀκροατής: Ἑλίσσεται γιὰ νὰ μιλήσει σ’ αὐτὰ τὰ παιδιά…

π. Ν. Μανώλης: Καὶ παρόλα αὐτὰ, στὸ Μοναστήρι του, ὅπως εἶπα, δὲν ἐπιτρέπει νὰ εἰσέρχονται Παπικοὶ στὴν Ὀρθοδοξία μόνο μὲ Χρίσμα, τοὺς βάζει νὰ βαπτίζονται… καὶ δὲν τοῦ ἀρέσουν τὰ ἀνοίγματα αὐτὰ ποὺ κάνουν οἱ Πατριάρχες. Ἀλλὰ δὲν θὰ γίνω ἐγὼ ἑρμηνευτὴς καὶ νὰ χρησιμοποιῶ τὸν γέροντα Ἐφραὶμ γιὰ νὰ ἀποδείξω…,  οὔτε ἐγὼ νὰ ἀποδείξω ὅτι τὸ νὰ πολεμᾶς τὸν Οἰκουμενισμὸ εἶναι ἀρετή, οὔτε ὁ γ. Νίκων, ὅμως, νὰ ἀποδεικνύει μὲ παραδείγματα τέτοια, ὅτι ὑπάρχουν κάποιοι, οἱ ὁποῖοι δὲν μιλᾶν, ὁπότε ἔτσι πρέπει νὰ κάνουμε ὅλοι. Γιατὶ οἱ Πατέρες ἔχουν πάρει θέση ἐπάνω σ’ αὐτὸ τὸ θέμα.

Ἀκροατής: Δὲν ἐπιτρέπει καὶ τὶς συμπροσευχές.

π. Ν. Μανώλης: Φυσικὰ καὶ δὲν ἐπιτρέπει ὁ γ. Ἐφραὶμ τὶς συμπροσευχές. Ἐννοεῖται. Ἐννοεῖται.

«Πάω μιὰ φορά, λοιπόν, τοῦ λέω· Γέροντα πῶς ἀντέχετε; Τὸν πόνεσε ἡ ψυχή μου.

Τί νὰ κάνω, ἀγόρι μου, μοῦ λέει. Αὐτὴ τὴν ἡμέρα ποὺ εἶχα πάει ἐγώ, εἶχε πάει μιὰ ὁμάδα ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ Οὐζμπεκιστάν. Τί νὰ τοὺς πῶ, λέει. Ἔχουνε κάνει τόσα ἔξοδα οἱ ἄνθρωποι, ἔχουν κάνει τόσο κόπο! Τί νὰ τοὺς πῶ; Εἶμαι ἄρρωστος, δὲν μπορῶ, ἐλᾶτε πάλι; Μπορεῖ, δὲν μπορεῖ, εἶναι ἄρρωστος δὲν εἶναι, πεθαίνει δὲν πεθαίνει… Κι ὁ π. Παΐσιος τὰ ἴδια». Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀρετὴ αὐτῶν τῶν Γεροντάδων, εἶναι ἀξεπέραστη.

«Καὶ λέει ἕνας ἄλλος μιὰ φορά. Ἀμάν, βρὲ Γέροντα, αὐτὸ τὸ πρόβλημα ποὺ ἔρχεται καὶ σοῦ λέει κάποιος, τόχει ξανασκεφτεῖ καὶ τόχει ξανασκεφτεῖ…, σημαίνει ὅτι εἶναι μεγάλο τὸ πρόβλημα, εἶναι πρόβλημα ζωῆς γι’ αὐτόν. Κι ἔρχεται καὶ τὸ λέει σὲ σᾶς, καὶ βρίσκετε ἀμέσως λύση. Ἔ, πῶς γίνεται; Πότε προλαβαίνετε καὶ σκεπτόσαστε τὰ ἑκατομμύρια τῶν περιπτώσεων, ποὺ δὲν σκέφτηκαν τόσα χρόνια οἱ ἄλλοι καὶ βρίσκετε τὴν σωστὴ λύση; Οὔτε κομπιοῦτερ νὰ εἴσαστε. Πῶς προλαβαίνετε καὶ τὰ σκεπτόσαστε; Τί ἀπαντάει; Μὰ δὲν σκέπτομαι. Ὅση ὥρα ὁ ἄλλος ἐξομολογεῖται, ἐγὼ προσεύχομαι. Καὶ ὅταν τελειώσει, τὴν πρώτη ἀπάντηση ποὺ θὰ μοῦ ἔρθει τὴν λέω, καὶ εἶναι αὐτὴ ποὺ σώζει τὴν ζωὴ τοῦ ἄλλου. Ἐκεῖ δὲν μιλάει πιὰ αὐτός, ἀλλὰ μιλάει ὁ Θεός. Μποροῦμε νὰ γίνουμε τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ…».
Τώρα, παίρνει παράδειγμα τὴν ἁγία βιοτὴ τοῦ γέροντα Ἐφραίμ, τὴν ψυχικὴ καὶ πνευματική του κατάσταση καὶ τεκμηριώνει μία θέση, ὅτι δὲν πρέπει ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι νὰ πολεμοῦμε τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς αἱρετικούς, Πατριάρχες καὶ Μητροπολίτες. Ἐδῶ τώρα, χρησιμοποιεῖ τὸν γ. Ἐφραίμ, γιὰ μιὰ κακοδοξία ὁ γ. Νίκων. Γιὰ τὴν κακοδοξία του χρησιμοποιεῖ τὸν γ. Ἐφραίμ. Ἀλλὰ ὅμως, εἶναι πολὺ ἄσχημο νὰ τὸ κάνει αὐτό. Λέγει παίρνοντας παράδειγμα τὸν γ. Ἐφραίμ. «Μποροῦμε νὰ γίνουμε τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ καὶ ν’ ἀφήσουμε τὰ ρόπαλα τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἄκρη καὶ νὰ πάρουμε τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ στὴν πλάτη. Προτιμᾶμε τὰ εὔκολα, νὰ διορθώνουμε τοὺς ἄλλους. Πρίζουμε τὸ σηκώτι τοῦ ἄλλου μὲ τὴν ὀρθοδοξία μας καὶ κάνουμε τὸν ἄλλο νὰ μᾶς βλέπει καὶ ν’ ἀλλάζει πεζοδρόμιο νὰ μὴ πέσει πάνω μας. Μόνος του σώθηκε ὁ Παΐσιος, μόνος του σώθηκε ὁ Πορφύριος, μόνος του σώζεται ὁ Ἐφραίμ; Ἔκανε 20 Μοναστήρια… Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κάτι ἐναντίον Δεσποτάδων; Ξέρετε τί κυνήγι ἔχει φάει; Δὲν κατέκρινε ποτὲ κανέναν».

Πάτερ μου, ἄλλο κατάκριση καὶ ἱεροκατηγορία, κι ἄλλο δημόσιος ἔλεγχος τῆς αἵρεσης. Κατάκριση σημαίνει νὰ μπῶ στὸ σπίτι αὐτοῦ τοῦ Δεσπότη ποὺ μὲ κυνηγάει, καὶ νὰ ἀποκαλύψω διάφορα ποὺ δὲν τὰ ξέρει κανένας. Ἀλλὰ στὶς δημόσιες θέσεις τῶν Δεσποτάδων, τῶν Μητροπολιτῶν καὶ τῶν Πατριαρχῶν, ποὺ πολεμοῦν τὴν Ὀρθοδοξία, εἶναι κατάκριση νὰ πάρω θέση καὶ νὰ σχολιάσω, καὶ νὰ διατυμπανίσω καὶ νὰ πῶ ὅτι αὐτὴ ἡ θέση εἶναι αἱρετική; Τί εἶναι αὐτά, πάτερ; Ποῦ τὰ ἀνακαλύψατε;

«Δὲν θὰ μποροῦσε, λοιπόν, νὰ πεῖ κάτι ὁ γ. Ἐφραίμ; Ποτέ, κανέναν. Ἀκούσατε ποτὲ τὸν π. Πορφύριο νὰ πεῖ κάτι ἐναντίον τοῦ Πατριάρχη;».

π. Ν. Μανώλης: Ναί, ἄκουσα τὸν π. Πορφύριο. Καὶ μάλιστα ὑπάρχει καὶ ἡ χαρακτηριστικὴ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Πορφυρίου ὅτι εἶπε στὸν Νῖκο τὸν Σωτηρόπουλο τὸν μακαριστό, μοῦ τὸ μετέφερε ἐμένα ὁ Ν. Σωτηρόπουλος, τὸ ξέρουν κι ἄλλοι αὐτό. Ὅταν τοῦ εἶπε: Γέροντα, τί γνώμη ἔχεις γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, εἶπε: Παιδί μου, εἶναι δαιμονικὰ πράγματα αὐτά· δυστυχῶς θὰ ἔρθει ἐποχὴ ποὺ θὰ ἐπικρατήσουν οἱ Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες.
Ἐπίσης, ὁ ἅγιος Παΐσιος, ἂν θυμηθοῦμε ὅτι ἔγραψε μιὰ ἐπιστολὴ φοβερὴ πρὸς τὸν Ἀθηναγόρα, πῶς τοῦ μιλάει; Μὲ τὶς γνώσεις ποὺ εἴχανε, γιατὶ ὁ π. Πορφύριος, πέρα ἀπὸ ὅλα εἶχε καὶ λιγοστὲς γνώσεις πάνω στὰ θέματα αὐτά, τὰ διαθρησκειακά. 
Πάτερ Νίκων, ὄχι, δὲν εἶναι ὅλοι εἰδικοὶ νὰ μιλήσουν γι’ αὐτὸ τὸ θέμα καὶ δὲν εἶναι ὅλοι ὁμολογητές, κι ὅλοι ἀντιαιρετικοὶ Ἅγιοι· ἔχουμε κατηγορίες Ἁγίων. Ὑπάρχουν ὅμως οἱ Ὁμολογητὲς κι οἱ ἀντιαιρετικοὶ ποὺ δὲν μασοῦν τὰ λόγια τους.

…Χρησιμοποιεῖ ὅλους αὐτοὺς γιὰ νὰ πεῖ ὅτι μόνο τὴν εὐχή, μόνο τὴν προσευχὴ θὰ λέτε, μὴ μιλᾶτε. Ὁ γ. Ἐφραίμ, δὲν ἔκατσε στὸ κελί του, στὸ Ἅγιον Ὄρος· θὰ μποροῦσε Ἡγούμενος τοῦ Ἁγίου Ὄρους νἆναι. Σηκώθηκε, ἀναστάτωσε Πατριαρχεῖα, κόντεψε τὸ Πατριαρχεῖο νὰ τὸν διώξει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀπείλησε ὅτι θὰ πάει μὲ τὴν Ρώσικη Ἐκκλησία τῆς Διασπορᾶς, γιὰ νὰ τοῦ δώσει ἄδεια τὸ Πατριαρχεῖο (γιατὶ τὸν ἀπειλοῦσαν)· ξεσηκώθηκε ὅλο τὸ Ἅγιον Ὄρος ἐναντίον του, νὰ τὸν ἀπελάσουν, νὰ τὸν διώξουν, γιατὶ ἔλεγαν, χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ Πατριάρχη πῆγε νὰ κάνει Μοναστήρια, καὶ μόνο ἕνας ἀπὸ τοὺς εἴκοσι Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶπε ὅτι, ἐγὼ στηρίζω τὸ Γέροντα μου· ὁ γ. Ἀγάθων! Ἀπειλήθηκε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη, κόντεψαν νά… καὶ ἐπέμεινε ἐκεῖ, στὸ ἔργο του, δὲν λύγισε, δὲν εἶπε, θὰ κάνω ὑπακοὴ στὸν Πατριάρχη καὶ δὲν θὰ πάω στὴν Ἀμερική, ἀλλ’ ἀντιμετώπισε ὅλους αὐτοὺς τοὺς πειρασμούς.

Ἀκροατής: Ὁ γ. Νίκων, γιατί πῆγε στὴν Γερμανία; Γιὰ νὰ σώσει ἀνθρώπους!

π. Ν. Μανώλης: Γιὰ νὰ σώσει ἀνθρώπους! Θὰ ἔπρεπε νὰ κάτσει, κατ’ αὐτὸν στὸ κελί του (σύμφωνα μὲ ὅσα λέγει), νὰ προσεύχεται γι’ αὐτοὺς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ ν’ ἀφήσει ἐνδεχομένως αὐτὸ τὸ ἔργο σὲ κάποιους ποὺ ὁ Θεὸς θὰ ἀναδείξει στὸ μέλλον. Εἶστε πανέξυπνοι ὅλοι, μιὰ χαρὰ τὰ σκέπτεσθε.

«Ἔ, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι (οἱ  Ἅγιοι) σώζουνε τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ὄχι αὐτοί, σὰν τὸν παπὰ τὸν Βορειοελλαδίτη –τώρα αὐτὸ δὲν ξέρω τί εἶναι (γιὰ μένα;)– ποὺ ἀνήκει στὸ κλίμα ἑνὸς Δεσπότη, ὁ ὁποῖος ἔλεγχε τοὺς πάντες. (Δὲν ξέρω ἂν ἀναφέρετε σὲ μένα, ἀλλὰ ὑπάρχει μιὰ ὁμοιότητα). Δὲν σώζεσαι ἔτσι. Δὲν εἶσαι ὀρθόδοξος ἔτσι. Μοῦ λέει ἕνας φίλος μου. Ἡ Ἐκκλησία τὰ προηγούμενα χρόνια ἦταν γεμάτη κι αὐτὸς τὴν ἄδειασε. Καὶ ἐλέγχει καὶ συνεχίζει νὰ ἐλέγχει. Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τὸν παπά, τὸν Δεσπότη, τὸν Πατριάρχη. Ἕνας Θεὸς ξέρει, τί τραβᾶνε καὶ δὲν τὸ μαρτυρᾶνε».
Κι ἐπειδὴ τραβᾶν… πρέπει νὰ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικούς, νὰ μοιράζουν τὸ Κοράνιο…, νὰ μεταλαμβάνουν τοὺς Παπικούς, καὶ νὰ ὑπάρχουν ἱερεῖς ἀγωνιστές –λίγοι εἶναι αὐτοί–  στὶς ξένες Μητροπόλεις, ποὺ τολμοῦν νὰ βαπτίζουν τοὺς Παπικούς, παρὰ τὴν ἐντολὴ τῶν Πατριαρχῶν μόνο νὰ τοὺς χρίζουν, κι ἀντὶ οἱ Πατριάρχες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι νὰ τοὺς χειροκροτοῦν, τοὺς ἀπειλοῦν… Δὲν ξέρουν τί νὰ κάνουν.
Ὑπάρχουν ἱερεῖς, π. Νίκων, στὶς Μητροπόλεις τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἐκεῖ ποὺ πήγατε, ποὺ ἀναγκάζονται μὲ ἐντολὴ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο νὰ κάνουν μεικτὸ γάμο, καὶ νὰ εὐλογήσουν τὸν μεικτὸ γάμο μὲ Ἑβραῖο γαμπρὸ καὶ χριστιανὴ νύφη! Νὰ τὸν εὐλογήσουν ὁ ἱερέας καὶ ὁ Ραβίννος! Μέσ’ στὴν Ἐκκλησία μὲ ἐντολὴ τοῦ Μητροπολίτη! Δὲν πρέπει ὁ ἱερεὺς νὰ πεῖ: ὄχι, δὲν συμμετέχω σ’ αὐτό, χάνω καὶ τὸ ράσο μου; Θὰ εἶναι λάθος αὐτό;  Ἢ θὰ πρέπει νὰ πεῖ, ὅπως λέτε σεῖς, σιωπή, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τὸν Δεσπότη μου ποὺ μοῦ δίνει τέτοια ἐντολή! Ἂν κάνει ἀνυπακοὴ θὰ εἶναι κάτι δαιμονικό; Γιὰ τὸν π. Νίκων θὰ πρέπει νὰ κλείσει τὸ στοματάκι του καὶ νὰ κάνει ἀπόλυτη ὑπακοή.

«Ἕνας Θεὸς ξέρει τί τραβᾶνε… Κι ἕνα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησε καὶ τὸν θεοφιλέστατο (λέει γιὰ ἐκεῖνον ἐκεῖ, ποὺ ἦταν στὴν ὁμιλία του) ποὺ ἔδωσε τὴν εὐλογία νὰ γίνει αὐτὴ ἡ συζήτηση, τὸν ὁποῖον δὲν ἤξερα κι εἶναι καὶ πολὺ χαριτωμένος».

Αὐτὰ εἶπε ὁ γ. Νίκων, νἄχουμε τὴν εὐχή του, τὸν προσευχόμαστε κι ἐμεῖς: Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τὸν γ. Νίκωνα, γιατὶ μᾶς στενοχώρησε μὲ τὶς θέσεις του αὐτές, τὶς καινοφανεῖς διδασκαλίες του, τὶς οἰκουμενιστικές του ἀπόψεις, περὶ τὸ θέμα τοῦ ἐλέγχου τῆς αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῶν Πατριαρχῶν κ.τ.λπ.
Μὴν ἀκοῦτε, ἀδελφοί μου, τέτοια κελεύσματα τῆς Ν. Ἐποχῆς. Ἀντισταθεῖτε. Ἐσεῖς εἶστε ποὺ θὰ πεῖτε, αὔριο, μεθαύριο ὅτι κάποια Σύνοδος εἶναι ληστρικὴ καὶ δὲν γίνεται δεκτὴ ἀπὸ τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ…

Ἂν σήμερα, λοιπόν, ἀδελφοί μου βρεθοῦν μερικοὶ ψάλτες (οἱ ὁποῖοι φοβοῦνται τὴν θέση τους), μερικοὶ νεοκόροι (οἱ ὁποῖοι φοβοῦνται κι αὐτοὶ τὴν θέση τους), μερικοὶ παπάδες (κι αὐτοὶ φοβοῦνται τὴν θέση τους), ἐσεῖς ὁ λαὸς ποὺ δὲν φοβᾶσθε τὴ θέση σας, νὰ ἀντιδράσετε. Μιὰ μέρα ποὺ θἄρθει ἕνας καρδινάλιος καὶ ἐσεῖς φύγετε ὅλοι, καὶ βγῆτε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅλοι, κι ἀδειάσει τὸ παγκάρι, θὰ δοῦμε, θὰ ξανατολμήσει αὐτὸς ὁ Δεσπότης νὰ ξαναφέρει καρδινάλιο; Ἔτσι πρέπει νὰ ἀντιδρᾶτε. Μὴν ἀκοῦτε τὰ κελεύσματα…
Νὰ γίνετε οἱ ἁπλοὶ σουβλατζήδες, καὶ νταλικέρηδες, καὶ συμπεθέρες, νὰ κοιτᾶτε τὶς ἁμαρτίες σας, νὰ κλαῖτε γι’ αὐτές, ἀλλὰ νὰ ὀδύρεσθε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ μὴν ἀντέχετε, ὅταν βλέπετε αἱρετικὲς πράξεις στὴν Ἐκκλησία. Νὰ ἀντιδρᾶτε, ὅπως ἀντέδρασαν Ἅγιοι.

Ἀκροατής: Ἔβγαλα ἕνα συμπέρασμα· ὅτι οἱ θέσεις (τοῦ π. Νίκωνος) δὲν εἶναι τεκμηριωμένες. Ἕνα εἶναι σίγουρο κατὰ τὴν γνώμη μου. Δὲν ἔχει τὸ σθένος,  αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν τὰ κότσια καὶ θέλουν νὰ ὑπερασπιστοῦνε αὐτὸ ποὺ πρεσβεύουν, δὲν ἔχει τὸ θάρρος οὔτε αὐτὸ νὰ ὁμολογήσει. Νὰ πεῖ δηλαδή, ὅτι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι παίζουν τὸ κεφάλι τους κορώνα-γράμματα, τὴν θέση τους, ὅπως λές (π. Νικόλαε), καὶ νὰ τοὺς συγκρίνει μὲ αὐτούς· ἀντίθετα λέει, μὴ μιλᾶτε, ἀλλὰ χωρὶς νὰ τοὺς ἐπαινεῖ, χωρὶς νὰ παρουσιάζει καὶ τὸ σθένος τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιτάσσονται

π. Ν. Μανώλης: Νὰ δείξει καὶ τὰ θετικά τους, ρὲ παιδί μου…

Ἀκροατής: Νὰ δείξει ὅτι ὑπάρχει καὶ μία θετικὴ πλευρά…

π. Ν. Μανώλης: Ἀκριβῶς.

Ἀκροατής: ἡ ὁποία ἀποσιωπᾶται, σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα.

Ἀκροατής ἄλλος: Λέει πολλὲς φορὲς, μὴ μιλᾶτε…

π. Ν. Μανώλης: Δὲν εἶναι πνευματικὴ τρομοκρατία αὐτό;

Ἀκροατής ἄλλος: Φάσκει καὶ ἀντιφάσκει. Λέει νὰ μὴν ἐλέγχουμε τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ἐλέγχει. Καὶ μετά, μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ποὺ εἶπε γιὰ τὸν γ. Ἐφραίμ, ὅτι εἶναι ἕνας τοῦ δημοτικοῦ κι ἔχει καταφέρει νὰ κάνει τόσα πράγματα, ἀλλὰ ἀναφέρει μετὰ ὅλο τὸ ποίμνιο, ὑδραυλικοί, οἱ κομμώτριες, ποὺ εἶναι σὰ νὰ λέει ὅτι αὐτοὶ δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα ἢ δὲν μποροῦν ν’ ἁγιάσουν

π. Ν. Μανώλης: Πάρα πολὺ ὡραῖο. Ὅπως ὁ μικρὸς στὶς γνώσεις καὶ στὴ μόρφωση, τοῦ δημοτικοῦ, ἔγινε Γέροντας Ἐφραίμ, καὶ κάνει θαύματα, καὶ εἶναι θαυματουργός, καὶ προφήτης, πῶς μιλᾶμε ἔτσι ἄσχημα γιὰ τοὺς σουβλατζῆδες, καὶ γιὰ τοὺς νταλικέρηδες καὶ γιὰ τὶς συμπεθέρες καὶ δὲν τὶς δίνουμε κι αὐτὲς τὸ δικαίωμα…; Ποῦ ξέρουμε ἐμεῖς ὅτι δὲν εἶναι ὁ τσαγκάρης τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου ὁ νταλικέρης, ἀνώτερος κι ἀπ’ τὸν γ. Ἐφραὶμ ἀκόμα;

Ἀκροατής ἄλλος: Κι ὅταν λέει ὅτι θὰ δώσει ὁ Θεὸς Ἁγίους ὅταν χρειαστεῖ, μπορεῖ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι ὁ Ἅγιος…

Λοιπόν, νὰ τὸ κλείσουμε ἐδῶ. Μ΄ ἀρέσει ποὺ εἶστε ἔξυπνοι ἄνθρωποι καὶ ἀντιλαμβάνεστε τὰ πράγματα αὐτά.

(Ἀπομαγνητοφώνηση: "Πατερικὴ Παράδοση")

http://katanixis.blogspot.gr/2016/02/2016_42.html