ΣΧΟΛΙΟ και ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ στο άρθρο-Ομιλία του π. Δανιήλ Αεράκη "Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΙΤΗ".

Δυστυχῶς βρισκόμαστε σὲ καιροὺς συγχύσεως καὶ ἀποστασίας. Ἀκόμα καὶ σοβαροὶ Ποιμένες τολμοῦν νὰ παρερμηνεύουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, παραπλανῶντες ἔτσι τοὺς πιστούς. Θλιβόμαστε γι’ αὐτούς. Ὁ Κύριος εἶπε «οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται» καὶ καθὼς κι ἐμεῖς ἐμπλεκόμαστε σὲ πράγματα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν Πίστη (εἴτε στὸ σχολεῖο, εἴτε στὸ διαδίκτυο) σκεπτόμαστε συχνὰ μὲ φόβο αὐτὴ τὴν φράση τοῦ Κυρίου.

Ἀναγκαζόμαστε νὰ παρουσιάσουμε κάποιες θέσεις Ἁγίων Πατέρων καὶ συγχρόνων θεολόγων (ποὺ βιαστικὰ συλλέξαμε), οἱ ὁποῖες ἔχουν σχέση μὲ ἕνα κείμενο τοῦ π. Δανιὴλ Ἀεράκη ποὺ δημοσιεύτηκε σήμερα (ἐδῶ). Στὸ κείμενο αὐτὸ ὁ π. Δανιὴλ δὲν παρουσιάζει τὴν ὀρθόδοξη θέση γύρω ἀπὸ ἐσχατολογκὰ θέματα. Ἀρνεῖται τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν διαστρέφει. Δὲν θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ ἀναίρεση τοῦ μεγάλου σὲ ἔκταση κειμένου (ὁμιλίας του). Θὰ μείνουμε μόνο στὴν ἄρνησή του ὅτι ἡ Ἁγία Γραφὴ μιλάει περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς προσώπου. 

Ἀναμφίβολα ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι ἀντίχριστοι, ἀναμφίβολα ὑπάρχει τρομοκρατία γύρω ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸ σφράγισμα, αὐτὸ ὅμως δὲν μᾶς κάνει νὰ διαγράψουμε τὴν Πατερικὴ διδασκαλία περὶ τοῦ τελικοῦ καὶ τοῦ κατ’ ἐξοχὴν Ἀντιχρίστου ὡς προσώπου.

Π.Σ.

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης γράφει:

«Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστίν· καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται …» (1 Ἰωάν. 2, 18).

Στὸ ἀρχαῖο «Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Πιονίου» διαβάζουμε: «καὶ οὐ θαυμαστόν· φησὶ γὰρ ὁ ἀπόστολος· αὐτὸς ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός· οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διακονοι δικαιοσύνης. ἐπείπως καὶ ὁ ἀντίχριστος ὡς Χριστὸς φανήσεται».

Ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνιος γράφει: «Ὅτι πρὸ τῆς Χριστοῦ παρουσίας ἥξει ὁ Ἀντίχριστος».

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει:

«Δέδοικα μὴ καπνὸς ᾖ τοῦ προσδοκωμένου πυρὸς τὰ παρόντα, μὴ τούτοις ὁ Ἀντίχριστος ἐπιστῇ, καὶ καιρὸν λάβῃ τῆς αὐτοῦ δυναστείας τὰ ἡμέτερα πταίσματά τε καὶ ἀρρωστήματα» (Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Λόγος κβ΄, Εἰρηνικός β΄, λεχθεὶς ἐν Κωνσταντίνου πόλει).

«Τίς δ’ Ἀντίχριστος; Πλῆρες ἰοῦ θηρίον, Ἀνὴρ δυνάστης» (Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ΤΟΜΗ Η΄, Ἔπη Ἠθικά).

Καὶ ὁ Μ. Ἀθανάσιος: «Οὐδὲ ὁ Υἱὸς οἶδε… συμφέρει γὰρ ὑμῖν καὶ περὶ τῶν ἀγγέλων καὶ περὶ τοῦ Υἱοῦ ἀκοῦσαι, διὰ τοὺς ἐσομένους μετὰ ταῦτα πλάνους, ἵνα, κἂν ὡς ἄγγελοι μετασχηματίσωνται δαίμονες, καὶ περὶ τῆς συντελείας ἐπιχειρήσωσιν λέγειν, μὴ πιστεύσητε, ὡς ἀγνοούντων αὐτῶν. Ἂν δὲ καὶ ὁ Ἀντίχριστος μεταποιήσας ἑαυτὸν λέγῃ· Ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός,
καὶ πειράσῃ καὶ αὐτὸς περὶ τῆς ἡμέρας καὶ συντελείας λέγειν, πρὸς τὸ πλανῆσαι τοὺς ἀκούοντας… μὴ πιστεύσητε» (Μ. Ἀθανασίου, Κατά Ἀρειανῶν λόγος πρῶτος).

 «Ἔπειτα δὲ καὶ περὶ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου διδάσκει, μηδενὶ αὐτοὺς πείθεσθαι, μηδὲ θροεῖσθαι, μήτε διὰ Πνεύματος, μήτε ὡς αὐτοῦ γράψαντος, μηδὲ ὅλως νομίζει ἤδη παρεῖναι αὐτήν, μηδὲ πρότερον ἔσεσθαι ταύτην, ἐὰν μὴ ἡ ἀποστασία πρότερον ἔλθῃ, καὶ μετ’ αὐτὴν ὁ Ἀντίχριστος, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, οὗ τὴν παρουσίαν ἐν σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους κατ’ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ ἔσεσθαι σημαίνειν. Εἶτα παραινέσας αὐτοῖς στήκειν γενναίως, καὶ κρατεῖν τὰς παραδόσεις, ὡς ἐδιδάχθησαν παρ’ αὐτοῦ, παραγγέλλει μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν μετὰ τῶν ἀτάκτων, ἀλλὰ καὶ ἀποβαλλεῖν αὐτούς. Εἶναι γὰρ καὶ περιέργους καὶ πλάνους ἐδήλωσε τοὺς τοιούτους».

«Εἶτα ἑώρακε γυναῖκα ὠδίνουσαν, καὶ δράκοντα πυρὸς διώκοντα αὐτήν.
Ἡ μὲν οὖν γυνὴ ἐσώθη εἰς τὴν ἔρημον· ὁ δὲ δράκων ἐβλήθη εἰς τὸ πῦρ. Εἶτα ἑώρακε θηρίον ἔχον κέρατα δέκα, καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ τὸ διάδημα αὐτοῦ βλασφημίας γέμον· τὸ δὲ ὄνομα αὐτοῦ οὐκ ἐδήλωσεν, ἀλλὰ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ χξς΄…

Εἶτα ἑώρακε καταβαίνοντα ἄγγελον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ βάλλοντα τὸν Σατανᾶν καὶ τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγμα αὐτοῦ εἰς τὴν ἄβυσσον, καὶ κλείοντα ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μηκέτι πλανήσῃ τὰ ἔθνη ἕως ἐτῶν χιλίων. Εἶτα ἑώρακεν, ὅτι μετὰ χίλια ἔτη λυθήσεται ὁ Σατανᾶς, καὶ βληθήσεται εἰς τὴν λήμνην τοῦ πυρὸς μετὰ τοῦ Ἀντιχρίστου εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».    (Μ. Ἀθανασίου, Σύνοψις ἐπίτομος τῆς Θείας Γραφῆς…).

Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (καὶ πλῆθος ἄλλων Ἁγίων πατέρων) ὁμιλοῦν γιὰ τὸν Ἀντίχριστο. Ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη ἕνα μόνο χωρίο:

«Οὕτω καὶ νῦν, φανεῖται μὲν ὁ ἀντίχριστος, μεθ’ ὃν ἡ συντέλεια, καὶ αἱ κολάσεις…» (Χρυσοστόμου Ἰω., Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον).

Στὴ συνέχεια δημοσιεύουμε ἀνάρτηση ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο «augoustinos-kantiotis», μὲ τὴν ὁποία πληροφορούμαστε ὅτι καὶ παλαιότερα ὁ π. Δανιὴλ ἀσχολήθηκε μὲ αὐτὲς τὶς παρερμηνεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς, καὶ ἐνῶ τοῦ ἐπισημάνθηκε ἡ πλάνη, ἐπιμένει σ' αὐτήν! (Ἂν χρειαστεῖ θὰ ἐπανέλθουμε).

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=19954

ΑΞΙΑ ΩΝ ΕΠΡΑΞΑΜΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝ

Πολλοί είνε οι αντίχριστοι.  Αλλά ο καθαυτό αντίχριστος δέν ήρθε ακόμα.  ΄Οπου να’ νε εμφανίζεται.  Αυτή είναι η γνώμη μου.  Όλα αυτά τα προμηνύματα (διαφθορά, αναρχία, εκφυλισμός) δέν είνε καλά…

Η αναρχία ξαπλώνεται παντού.  Όταν θα επικρατήση, θα έρθη ο αντίχριστος και θα πει: Εγώ είμαι το κράτος, εγώ είμαι Θεός· δεν σου χρειάζεται, δεν έχεις ανάγκη από άλλο Θεό…

«Μή πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ούκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ. 145,3).  Μή στηρίζετε τις ελπίδες σας σε ανθρώπους ατελείς, αμαρτωλούς, γεμάτους ελαττώματα.  Ελπίζετε μονάχα στον Κύριο.

Θά εκλέξουμε λοιπόν εμείς, η ανθρωπότης, Ιησούν τόν Ναζαραίον; Άν τον εκλέξουμε, χαρά και ευτυχία.  Δεν τον εκλέγουμε; «ΑΞΙΑ ΩΝ ΕΠΡΑΞΑΜΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝ» (ΛΟΥΚ. 23,41). Και η μεγαλύτερή μας τιμωρία θα είνε ο αντίχριστος, ο οποίος έρχεται και θα τους ταπεινώση όλους.

(«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ»,  του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, Β΄ έκδοση, σελ. 86)

Προς τιμωρία της ανθρωπότητος θα έλθει ο Αντίχριστος

«Θα πέσουν τα καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μια αναρχία παγκόσμια. Θα γίνει αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήσει ο αντίχριστος. Αυτός θα είνε ο παγκόσμιος δικτάτωρ…».

Τι θα είναι ο αντίχριστος;

«Λένε οι πατέρες, ο αντίχριστος θα προσπαθεί να μιμηθεί το Θεό. Τί σημαίνει αυτό; Όπως ο Θεός έστειλε το Χριστό, τον μονογενή του Υιό, και έγινε άνθρωπος, για να δείξει το δρόμο της σωτηρίας, έτσι και ο διάβολος θα βρει έναν άνθρωπο και θα βάλει τη δύναμή του μέσα σ’ αυτόν. Μέχρι τώρα μετρήσανε καμμιά εικοσιπενταριά τέτοιους αντιχρίστους, νομίζοντας ότι κάποιος απ’ αυτούς είνε ο τελικός. Αλλά πέσανε έξω. Θα στείλει και ο διάβολος στο τέλος τον «υιόν» του. Θα βρεί, δηλαδή, έναν άνθρωπο αντάξιό του. Και θα του δώσει τεράστια δύναμι και εξουσία, ώστε αυτός να γίνει τρόπον τινά ενσάρκωσις και ενανθρώπησις του διαβόλου. Θα παρουσιαστεί σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Και θα είνε αντίπαλος του Χριστού….»

(«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ»,  του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, Β΄ έκδοση, σελ. 81).

Ο π. Δανιήλ Αεράκης έχει αντίθετη γνώμη

·     Ο π. Δανιήλ Αεράκης μίλησε στον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης την Κυριακή στις 6-3-2011, προσκεκλημένος από τον εκεί μητροπολίτη Θεόκλητο και είπε· Ο αντίχριστος δεν θα είναι κανένας άνθρωπος, αντίχριστος είναι ο ίδιος ο διάβολος…

Ας προσέξουμε, να μη δίνουμε βάση στα λόγια του καθ’ ενός, που κάνει τον μεγάλο ιεροκήρυκα και λέει δικά του λόγια.  Το λέει ξεκάθαρα ο ιερός Χρυσόστομος· Ο αντίχριστος θα είναι άνθρωπος, που θα πάρει επάνω του όλη τη δύναμη του διαβόλου. Και ο σεβάσμιος Γέροντας Μητροπολίτης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος το 1976, που ερμήνευσε σε κύκλο ανδρών την Β΄ Θεσσαλονικής επιστολή, την ερμήνευσε στηριζόμενος στα θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής και έχοντας υπ’ όψιν του τα λόγια του ιερού Χρυσοστόμου και των αγίων πατέρων της Εκκλησίας.

Η φωνή των Πατέρων

Ο ἀν­τίχριστος, «ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας…, ὁ ἄνομος» (βλ. Β΄ Θεσ. 2,1-2). Αὐτὸς θὰ ἔρθῃ. Θὰ εἶνε πρόσωπο ποὺ θὰ συγκεντρώσῃ στὰ χέρια του ὄχι μόνο τὴν πολιτικὴ ἀλλὰ καὶ τὴ θρησκευτικὴ ἐξουσία. Θὰ κυριαρχήσῃ σὲ ὅ­λο τὸν κόσμο καὶ θὰ πιέζῃ τοὺς ἀνθρώπους. Πολὺς λόγος γίνεται γιὰ τὸ 666 (βλ. Ἀπ. 13,18), ποὺ κι αὐτὸ εἶνε σημάδι ὅτι ἔρχεται ἡ ἡμέρα τοῦ ἀν­τιχρίστου. Μερικοὶ λένε ὅτι γεννήθηκε ἤδη. Δὲν γνωρίζω· ἕνα γνωρίζω, ὅτι θὰ ἔρθῃ. Ὁ ἅγι­ος Κύριλλος Ἱ­εροσολύμων σὲ μία σπουδαία ὁμι­λία του λέει, ὅτι αὐτοὶ ποὺ θὰ μαρτυρήσουν στὴν ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου θὰ εἶνε ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς μάρτυρας τῶν προηγουμένων αἰώνων

 Ἀλλὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη τοῦ ἀντιχρίστου ὁ Θεὸς δὲ θ᾽ ἀφήσῃ ἀβοήθητους τοὺς δούλους του. Θὰ ἔρθουν στὴ γῆ, γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴν παράταξι τῶν ὀλίγων πιστῶν τέκνων του, δύο ἔξοχοι ἄνδρες, ὁ Ἐνὼχ καὶ ὁ Ἠλίας (πρβλ. ἔ.ἀ. 11,3-12)…

(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στον Ιερό Ναό της Αγία Τριάδα Πτολεμαϊδος 22-2-1987).

_____________________________________________________________________

Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀείμνηστος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος ἀποδέχεται πλήρως τὸ πρόσωπο τοῦ τελικοῦ Ἀντιχρίστου καὶ μὲ πολλὲς ἁγιοπατερικὲς μαρτυρίες μᾶς τὸ παρουσιάζει, περιγράφοντας μάλιστα ἀπὸ τότε (ἐδῶ καὶ 30 χρόνια) σύγχρονα γεγονότα. Παρουσιάζουμε ἐλάχιστα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες του:

Ἕκτον σάλπισμα (Ἀποκ. 9,13-21)

Λύονται τέσσερις Ἄγγελοι πού ἦσαν δεμένοι εἰς τόν ποταμόν Εὐφράτην καί προκαλεῖται φοβερά πολεμική σύρραξις.

Εἶναι πονηροί αὐτοί οἱ ἄγγελοι, δηλαδή δαίμονες, πού προκαλοῦν αὐτήν τήν σύρραξιν.

Ὁ ἀριθμός τῶν στρατευμάτων εἶναι 200.000.000 ἄνδρες.

Ὁ χῶρος εἶναι ἡ Μεσοποταμία, τό σημερινόν Ἰράκ.

Τό ἱππικόν ἔχει τριῶν χρωμάτων θώρακες: κοκκίνους, κιτρίνους καί κυανοῦς.

Ποιοί εἶναι οἱ «ἐρυθροί», οἱ «κίτρινοι» καί οἱ «κυανοί»;

Πάντως ὅλες οἱ προδιαγραφές τῆς πληγῆς ἀπό τεχνικῆς πλευρᾶς σήμερα εἶναι ἀπολύτως δυνατές, ἀκόμη καί ὁ ἀριθμός τῶν στρατιωτῶν.

Μόνη ἡ Κίνα μπορεῖ σήμερα νά διαθέση 200.000.000 στρατόν

Ὁ χῶρος τῆς συρράξεως εἶναι ὁμοίως πολύ ὕποπτος διότι εἶναι σήμερα πολύ ἐπίμαχος

Μήπως αὐτή ἡ πληγή προειδοποιεῖ διά μίαν παγκοσμίαν σύρραξιν ἀσυνήθους μορφῆς;...

Καί εἰσερχόμεθα εἰς τό 13ον Κεφάλαιον.

Πρόκειται διά τήν ἐμφάνισιν δύο Προσώπων, τοῦ Ἀντιχρίστου καί τοῦ Ψευδοπροφήτου, πού τούς βλέπει ὁ Ἅγ. Ἰωάννης, τόν μέν πρῶτον ὡς θηρίον κόκκινον μέ ἑπτά κεφάλια καί δέκα κέρατα, μέ δέκα διαδήματα πού ἦσαν γραμμένα ὀνόματα βλασφημίας, νά ἀναδύεται ἀπό τήν θάλασσαν, πού εἶναι τό σύμβολον τῆς κοσμικῆς ἀκαταστασίας καί ἁμαρτωλότητος, καί πού ἡ περιγραφή του εἶναι ὁμοία μέ τόν Δράκοντα-Διάβολον ἀπ᾿ ὅπου παίρνει καί τήν ἐξουσίαν.

Τό δέ δεύτερον θηρίο, ἀναδύεται ἀπό τήν γῆν, σημάδι τῆς χαμερποῦς πολιτείας του, ἔχοντας δύο ἀρνίσια κέρατα καί μιλάει σάν δράκοντας, πού δείχνει τήν ὑποκρισίαν του σάν ἄκακος ἀλλά στό βάθος δαιμονικός.

Πάντως, πρέπει νά σημειώσωμε ὅτι καί τά δύο αὐτά πρόσωπα θά εἶναι ἀληθινά, ἱστορικά, ἀνθρώπινα πρόσωπα, πού θά δράσουν «κατ᾿ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ» καί τό δεύτερον θηρίον, ὁ Ψευδοπροφήτης, θά εἶναι ἕνα εἶδος προδρόμου, προλαλητοῦ καί διαφημιστοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ἄς ἔλθωμε ὅμως εἰς τόν Ἀντίχριστον νά ἰδοῦμε μερικά χαρακτηριστικά του ἀπό τήν δρᾶσιν καί τήν πολιτείαν του.

Ὁ ἴδιος, ἤ κάποιος ἀπό τούς ὑπηρετοῦντας τάς βουλάς του, θά μοιάση ὅτι ἐθανατώθη καί κατόπιν θά προκληθῆ ἐντυπωσιακή δῆθεν ἀνάστασις, σάν κακέκτυπος ἀπομίμησις τοῦ θανάτου καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἀπό τό ψευδοθαῦμα αὐτό ἐθαύμασε ὅλη ἡ γῆ ἀπό τούς ἐπιπολαίους καί ἀπίστους εἰς τόν χριστόν ἀνθρώπους, καί προσκυνοῦν τόν Δράκοντα-Διάβολον πού ἔδωσε τέτοια ἐξουσία εἰς τόν Ἀντίχριστον.

Φαίνεται, ὅτι διά νά τόν θαυμάση ὅλη ἡ γῆ, θά προβληθῆ ὅλη ἡ ὑπόθεσις ἀπό τήν Τηλεόρασιν ἡ ὁποία θά εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου εἰ ς τήν ὑπηρεσίαν του ὅπως ἐξ ἄλλου ἔχει σημαντικά ἀπό τώρα ἔχει τεθῆ στούς δαιμονικούς σκοπούς του.

Παραχωρεῖται ἀπό τόν Θεόν ἕνεκα τῆς ἀποστασίας τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ὁ Ἀντίχριστος στραφῆ βλάσφημα κατά τοῦ Θεοῦ καί πολεμήση τούς πιστούς Χριστιανούς, καί τούς νικήση, ἐννοεῖται μέ τήν κακοποίησιν καί τό μαρτύριον.

Ἡ κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου θά εἶναι παγκοσμία διότι «ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπί πᾶσαν φυλήν καί λαόν καί γλῶσσαν καί ἔθνος» (13, 7).

Καί ὅπως οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μέ τό βαθύ τους βλέμμα ἐρευνοῦν τήν Ἁγίαν Γραφήν, εὑρίσκουν ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θά εἶναι ἑβραϊκῆς καταγωγῆς καί θά πλαισιωθῆ ἀπό τόν ἑβραϊκόν λαόν διά τάς κοσμοκρατορικάς του κατακτήσεις.

Ἄς ἰδοῦμε ὅμως καί λίγα χαρακτηριστικά ἀπό τό δεύτερον Θηρίον, τόν Ψευδοπροφήτην.

Μέ κάθε τρόπον ἐργάζεται διά νά προσκυνηθῆ ὁ Ἀντίχριστος, κάνοντας ἀκόμη καί ἐκπληκτικά ψευδοθαύματα.

Ὁ Πνευματισμός, ἡ Μαγεία, ἡ Φιλοσοφία, τά ἀνθρωποκεντρικά κοινωνικά συστήματα, τά κηρύγματα τῆς ἀθεΐας, θά εἶναι τό κύριον προδρομικόν του ἔργον διά νά ὁδηγήση εἰς τόν Ἀντίχριστον.

Ἡ σχέσις τῶν δύο θηρίων μέσα εἰς τήν ἱστορίαν εἶναι ὥστε ὁ μέν Ἀντίχριστος, ἤ οἱ ἐπί μέρους πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου, νά δροῦν δυναμικά ὡς ἐξουσία, ὁ δέ Ψευδοπροφήτης ἤ οἱ πρόδρομοί του νά δροῦν ὡς ἰδεολογία ἤ αἵρεσις, πάντως μέ πνευματικήν διάστασιν.

Ἡ δρᾶσις τοῦ Ἀντιχρίστου ξεκινᾶ εὐθύς μετά τήν ἔξοδον τῶν Πρωτοπλάστων ἀπό τόν Παράδεισον, πού ὁ Διάβολος ἤκουσε τό μήνυμα τῆς σωτηρίας καί δρᾶ ἀντι-σωτηριακά.

Καί ἡ δρᾶσις αὐτή εἶναι τό «μυστήριον τῆς ἀνομίας» πού ἤδη ἐνεργεῖται, κατά τόν Ἀπ. Παῦλον (Β΄Θεσ. 2, 7) καί στέκεται παράλληλα καί ἀντίθετα εἰς τό Μυστήριον τῆς Εὐσεβείας πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία (Α΄Τιμ. 3, 16).

Ἡ εὐθεῖα γραμμή τοῦ Μυστηρίου τῆς Εὐσεβείας ἐνεργήθη διά τοῦ Ἄβελ, τοῦ Σήθ, τοῦ Νῶε, τοῦ Σήμ, τοῦ Ἀβραάμ, τῆς Θεοτόκου καί φθάνομε εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν πού ἱδρύει τήν Ἐκκλησίαν ἐπί τῆς γῆς.

Ἡ εὐθεῖα γραμμή τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἀνομίας ἐνεργεῖται διά τοῦ Κάιν, τοῦ Ἰούδα, τοῦ Ἀρείου, τῆς Χριστιανικῆς Δύσεως ὡς ἀντίληψις ἐκκοσμικευμένου Χριστιανισμοῦ, τοῦ Ψευδοπροφήτου ὡς Προσώπου, καί τέλος τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς προσώπου.

Πότε θά ἔλθη ὁ Ἀντίχριστος;

Ἀναφερόμενος ὁ Ἀπ. Παῦλος εἰς τήν Δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσίαν, σημειώνει εἰς τούς Θεσσαλονικεῖς ὅτι ἐάν δέν ἔλθη πρῶτα ἡ ἀποστασία, δηλαδή ὁ Ἀντίχριστος, δέν θά ἐλθη ὁ Χριστός, καί μάλιστα εὐθύς μετά τόν Ἀντίχριστον.

Συνεπῶς, ὁ χρόνος ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου συνδεόμενος μέ τήν Δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσίαν, παραμένει ἄγνωστος.

Ἐν τούτοις ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε πολλά σημάδια διά τήν δευτέραν του ἔλευσιν, ὅπως χαρακτηριστικά τό παράδειγμα τοῦ Νῶε ὅπου ἡ κατασκευή τῆς κιβωτοῦ δέν μποροῦσε νά παραταθῆ πέραν κάποιων λογικῶν ὁρίων, ὅπως τά 120 χρόνια κατασκευῆς της καί τῆς τυχόν μετανοίας τῆς γενεᾶς ἐκείνης, ἐνῶ ὁ χρόνος τοῦ κατακλυσμοῦ παρέμενε ἄγνωστος.

Ἔτσι καί τότε, λέγει ὁ Κύριος, κάπου γύρω χρονικά σέ ἐκεῖνα τά σημάδια, καί αὐτά εἶναι πολλά, θά ἔλθη ὁ Χριστός καί πρό αὐτοῦ ὁ Ἀντίχριστος.

Ἡ ἐποχή μας ἄρχισε νά δείχνη κάποια προαγγελθέντα ἀπό τόν Κύριον σημάδια τοῦ τέλους.

Πρέπει ἀκόμη νά σημειώσωμε ὅτι ὁ Ψευδοπροφήτης θά ἐνεργήση ὥστε, διά τῆς ἀπειλῆς οἰκονομικοῦ ἀποκλεισμοῦ, νά ἐπιβάλη χάραγμα, σφραγῖδα εἰς τό μέτωπον ἤ τό δεξί χέρι εἰς ὅσους θά ἀποδεχθοῦν τόν Ἀντίχριστον.

Πρόκειται περί ἀνεξιτήλου καί ἰδιοτύπου ταυτότητος ἡ ὁποία θά εἶναι ἄρνησις τῆς σφραγῖδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἐλάβαμε κατά τήν βάπτισιν.

Καί ἡ σφραγῖδα θά συνίσταται ἤ ἀπό τό ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου ἤ ἀπό τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματός του πού εἶναι ὁ 666.

Πάντως, μέχρι πού νά ἔλθη ὁ Ἀντίχριστος τό ὄνομά του θά μένη ἄγνωστον καί τότε πού θά ἔλθη θά γίνη γνωστόν μόνον εἰς ἐκείνους πού θά νήφουν πνευματικά.

Πηγή: