Ἀντι-οἰκουμενιστική ἀνορθοδοξία!

Ὀφειλομένη κριτική ἑνός ὑποτίθεται

ἀντιαιρετικοῦ ὀρθοδόξου Κειμένου

Ἀντι-οἰκουμενιστική ἀνορθοδοξία!

• Τά δεδομένα ἔχουν ἀλλάξει! Οἱ πατέρες τῆς «Συνάξεως» ἤ ἀναλαμβάνουν τίς εὐθῦνες των ἤ αὐτο-ἀκυρώνονται ὁριστικῶς!

ὑπό Δ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Οἱ δέκα προκαθήμενοι στή σύνοδο τῆς Κρήτης.

Πρίν ἀπό ἀρκετά χρόνια ἤμουν αὐτήκοος μάρτυς μιᾶς ἁπλῆς καί συνάμα σπουδαίας διαπιστώσεως ἑνός ἀγωνιστοῦ πολιτικοῦ (ἤδη ἀποθανόντος), ὁ ὁποῖος ἔλεγε χαρακτηριστικῶς: Τό κακό πού ἐξαπλώνεται καί ἐπικρατεῖ στόν κόσμο ἔχει διπλή αἰτία. Ἀφ’ ἑνός μέν οἱ κακῶς φρονοῦντες πράττουν ὅσα πιστεύουν, ἀφ’ ἑτέρου δέ οἱ καλῶς φρονοῦντες δέν πράττουν ὅσα (λένε ὅτι) πιστεύουν!

Δυστυχῶς, αὐτή, ἡ ἐκ τῶν πραγμάτων δικαιωμένη, διαπίστωση φαίνεται ὅτι ἰσχύει ἀπολύτως καί στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο καί ἰδιαιτέρως γιά τήν περίπτωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θά τολμοῦσα μάλιστα ἐν προκειμένῳ νά σημειώσω ὅτι τό κακό ὀφείλεται τόσο στό θράσος τῶν Οἰκουμενιστῶν, ὅσο καί στή δειλία τῶν λεγομένων ἀντι-οἰκουμενιστῶν. Οἱ μέν τολμοῦν καί προχωροῦν, οἱ δέ δειλιοῦν καί ματαιοπονοῦν!

Πιό συγκεκριμένα, ἀντικείμενο τοῦ παρόντος εἶναι τό λίαν ἀπογοητευτικό καί κατώτερο τῶν περιστάσεων Κείμενο τό ὁποῖο ἐδημοσίευσε κατ’ αὐτάς ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν», μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν καί τήν ἔκδοση τῶν Ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, ὡς πρώτη ἀποτίμηση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἀπό ὀρθοδόξου ἀπόψεως. Τίτλος του: « Ἡ “Σύνοδος” τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης καί ἡ σύμπλευσή της μέ τόν Οἰκουμενισμό».

Τό Κείμενο αὐτό, ὑπογραφόμενο «Γιά τή Σύναξη» καί ἀπό γνωστούς ἐκλεκτούς ἀγωνιστάς Θεολόγους, ὅπως ὁ π. Γ. Μεταλληνός, ὁ π. Θ. Ζήσης, ὁ π. Σ. Σαράντος, ἀλλά καί ὁ Καθηγητής τῆς Δογματικῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Δ. Τσελεγγίδης, διαγράφει  σαφέστατα καί προδίδει τήν ἀκατανόητη πλήρη ἀδυναμία τῆς ὑποτίθεται ἐμπροσθοφυλακῆς τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος στόν Ἑλλαδικό τουλάχιστον ἐκκλησιαστικό χῶρο, νά ἀρθρώσει μετά ἀπό ἕνα τόσο σοβαρό γεγονός, ὅπως αὐτό τῆς Κρήτης, λόγο σαφή, συνεπή, ὀρθόδοξο, πατερικό καί ὁμολογιακό πρός τούς ἀγωνιῶντες πιστούς.

Εἶναι πραγματικῶς ἐντυπωσιακό, πῶς καί διατί σέ ἕνα τόσο μικρό κείμενο διαπιστώνεται τόσο ἐμφαντικά ἡ σύγχυση, ἡ ἀδυναμία, ἡ ἀντιφατικότητα καί ἡ ἀμετροέπεια τῶν σκέψεων καί θέσεων τῶν
συντακτῶν του. Γιατί ἄραγε βιάστηκαν νά δημοσιεύσουν ἕνα τόσο πρόχειρο καί ἀδύναμο σέ μηνύματα καί προοπτική κείμενο, ὑπονομεύοντας μάλιστα καί ὅσα «λεπτομερέστερα καί ἐμβριθέστερα», κατά τή διατύπωσή των, ἀκολουθήσουν ὑπ’ αὐτῶν, ἐφ’ ὅσον προδηλώνουν τόν ἄκρως ἐπιπόλαιο καί ἀψυχολόγητο προσανατολισμό των;

Συγκεκριμένα:

Στό ἐν λόγω Κείμενο τῆς «Συνάξεως», χαρακτηρίζεται ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης, ὀρθῶς, ὡς «συνοδική ἐκτροπή», «κανονική καινοτομία», «κολοβή», «ἐλλιπής», «παπικῆς ὀλογαρχικῆς καί ἀντισυνοδικῆς ἐμπνεύσεως», «οἰκουμενιστική», ἀπορρίπτονται δέ ὡς ψευδεῖς οἱ χαρακτηρισμοί της ὡς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».

Ὅσον ἀφορᾶ στά μέλη της, δηλαδή τούς συγκροτήσαντες αὐτήν ἐπισκόπους κυρίως, ὀρθῶς καί πάλι, τούς χαρακτηρίζει «καινοτόμους καί παραβάτες τῆς μακραίωνης συνοδικῆς καί κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας» καί ὅτι δέν ἀγωνίσθηκαν ἀποφασιστικά καί ἀποτελεσματικά ἐνάντια στή συντελεσθεῖσα «νομιμοποίηση καί θεσμοθέτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»! Μάλιστα τόν Πρόεδρο τῆς συνόδου (τῆς Κρήτης) Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖο τόν κατονομάζει μέ τόν χαρακτηρισμό τοῦ «πρωτοστάτου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»!

Περί τῶν ἀποφάσεών της, τέλος, διαπιστώνει καί θεωρεῖ ὅτι (ὁρισμένες ἐξ αὐτῶν) εἶναι εὐθέως «ἀντίθετες πρός τίς ἐν Ἁγίω Πνεύματι ληφθεῖσες διά τῶν αἰώνων ἀποφάσεις τῶν Ἀγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων», εἶναι «διεστραμμένες καί ἀλλοιωμένες» καί ὅτι ἐλήφθησαν «ἐν ἄλλω πνεύματι, σκολιῶ καί ἀλλοτρίῳ.»!

Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω βαρυτάτων χαρακτηρισμῶν καί δραματικῶν ἐπισημάνσεων, οἱ ὁποῖες προσδιορίζουν τήν ὄντως γενομένη νέα μεγάλη προδοσία τῆς Πίστεως, οἱ Πατέρες καί Θεολόγοι τῆς Συνάξεως ἀντί νά τολμήσουν ἤ μᾶλλον ὀφειλετικῶς νά διασαλπίσουν τό «στῶμεν καλῶς» ἔναντι τῶν προδοτῶν τῆς Πίστεως (ἀσχέτως ἐάν πρόκειται γιά  συνειδητούς ἤ γιά δειλούς συνοδοιπόρους των) παραπαίουν ἀποκαρδιωτικῶς σέ ἐντελῶς ἀμάρτυρες πατερικῶς ἐκτιμήσεις καί προτάσεις περί τοῦ τί μέλλει καί τί δεῖ γενέσθαι.

Ἀποφαίνονται, λοιπόν, ὅτι τά ὄσα συνέβησαν ἁπλῶς πρέπει νά τεθοῦν ὑπ’ ὄψιν μιᾶς μελλοντικῆς ἀληθοῦς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία θά ἀπορρίψει τή Σύνοδο τῆς Κρήτης, ὅπως ἔγινε μέ τή σύνοδο τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας. Μάλιστα, θεωροῦν ὅτι σέ αὐτό θά συμβάλλουν ὅσοι «γλύτωσαν τήν τελευταία στιγμή» «ἀπό τό ναυάγιο στά θολά νερά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»πού συνετελέσθη στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, «κολυμπώντας ὀρθόδοξα» (!) μή ὑπογράφοντας δηλαδή τό περιλάλητο κείμενο τῶν σχέσεων μέ τούς λεγομένους ἑτεροδόξους (σημείωση: αὐτός ὁ ἄστοχος χαρακτηρισμός μᾶς θυμίζει τή σοφή ἐπισήμανση τοῦ π. Ἰ. Ρωμανίδη ὅτι ἡ Θέωση δέν ἔχει δίδυμη ἀδελφή!).

Ἡ προσπάθεια παραλληλισμοῦ Κρήτης καί Φερράρας-Φλωρεντίας ἀλλά καί μή ὑπογραψάντων στήν πρώτη περίπτωση, οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἐντελῶς αὐθαιρέτως καί προκλητικῶς θεωροῦνται «συνέχεια τῶν ὁμολογητῶν Ἁγίων Πατέρων», μέ τόν Θεῖο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό, εἶναι προφανή, πλήν ὅμως ἀτυχέστατα, γιά νά μή ποῦμε κάτι βαρύτερο.

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης, ὅπως εὐστόχως ἐπεσήμανε ὁ πραγματικός ἀγωνιστής κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Γέροντας π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς σέ σχετική ὁμιλία του, εἶναι πολύ χειροτέρα ἐκείνης τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας! Στήν Κρήτη ὅλα ἦταν ἐξ ἀρχῆς παράνομα καί ἀντικανονικά, μασωνικοῦ τύπου, ἀμιγῶς οἰκουμενιστικῶν προδιαγαραφῶν καί κυρίως μέ πείσμονα προσπάθεια ἀμνηστεύσεως τῶν αἱρέσεων καί τῶν αἱρετικῶν ὐπό τῶν ἰδίων τῶν λεγομένων ὀρθοδόξων, χωρίς νά ἀσκεῖται ἐκεῖ καμμία πίεση ἐκ μέρους αὐτῶν πρός τοῦτο καί χωρίς νά διεξαχθεῖ κανενός εἴδους διάλογος γι’ αὐτό!

Ἀπό ποῦ καί ὡς ποῦ ἀγαπητοί καί σεβαστοί πατέρες καί ἀδελφοί τῆς Συνάξεως καί ἐκλεκτέ κύριε Καθηγητά, μία σύνοδος πού δέν εἶναι κἄν Σύνοδος, ὅπως σεῖς ἀποφαίνεσθε, χρειάζεται καί κρίνεται σκόπιμο νά παραπεμφθεῖ πρός ἀκύρωση  μέ Συνοδική διαδικασία (ἄραγε μετά ἀπό 10 ἤ 100 χρόνια ὑπολογίζεται;) καί ὄχι νά ἀποκηρυχθεῖ ἀμέσως καί ἀποτελεσματικῶς ὑπό ὅσων δέν συμμετεῖχαν σ’ αὐτήν καί ὀφεἰλουν νά τό πράξουν πάραυτα γιά νά μή ἐξανδραποδισθοῦν πνευματικῶς καί οἱ ἐλάχιστοι ἐναπομείναντες πιστοί;

Ἀπό ποῦ καί ὡς ποῦ ἀγαπητοί καί σεβαστοί ἀντι-οἰκουμενιστές τῶν ὡραίων λόγων, ἄνευ πράξεων καί κανονικῶν ἐνεργειῶν, θεωρεῖτε συνέχεια τῶν ὁμολογητῶν Ἁγίων Πατέρων ὅσους δέν ὑπέγραψαν κάποια κείμενα τῆς συνόδου στήν Κρήτη καί οἱ ὁποῖοι, ὅμως, δέν εἶχαν τό σθένος καί δέν ἐπετέλεσαν τό χρέος των νά ὁμολογήσουν τήν Ἀλήθεια καί νά ἐλέγξουν, ὡς ὄφειλαν, τίς γυμνῆ τῆ κεφαλῆ καί ἐν μέση Συνόδῳ γενόμενες εἰς ἐπήκοον καί αὐτῶν θρασύτατες, βλάσφημες καί αἱρετικές διακηρύξεις τοῦ ἀρχι-ἀποστάτου καί ἐν τοῖς πράγμασι οὐνίτου πατριάρχου Βαρθολομαίου;

Ὁ φόβος τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὑπολογισμοί καί ἡ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία κατ’ ἐπιλογήν (a la carte) ἔχουν κανένα ἀντίκρυσμα στό παράδειγμα καί ὑπόδειγμα τῶν ἁγίων Ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν διωγμούς καί φρικτά μαρτύρια χάριν τῆς Ὁμολογίας των, ὅταν μάλιστα οἱ ὑφ’ ὑμῶν θεωρούμενοι προκλητικῶς ὡς «συνέχεια τῶν ὁμολογητῶν Ἁγίων Πατέρων», σά νά μή συνέβη τίποτε συνταρακτικό, συνεχίζουν καί τώρα ἀκόμη προκλητικῶς νά συναγελάζονται καί συγκοινωνοῦν μετά τῶν αἱρετιζόντων, προκειμένου νά διατηρήσουν τούς θρόνους των;

Ὁ μέγας Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς βοᾶ ἀκαταπαύστως τό «οὐκ ἐν γράμμασι ἀλλ’ ἐν πράγμασι ἡμῖν ἡ εὐσέβεια»! Ὁ πανάγιος, κατά τήν ἱερά Ἀκολουθία του, Νικόλαος δέν ἀνέχεται ἀκούων Χριστόν ὑβριζόμενον ὑπό τοῦ Ἀρείου καί ραπίζει τόν τελευταῖον ἐνώπιον τοῦ Βασιλέως μέ κίνδυνο νά θανατωθεῖ καί σεῖς ἐπιχειρεῖτε νά καλύψετε τόν ἄλλοτε πολύ καί σπουδαῖο Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἱερόθεο Βλάχο, θεωρώντας τον ὁμολογητή τῆς Πίστεως, ὁ ὁποῖος ἔκανε τό μοιραῖο λάθος, ἴσως ἀπό ὑπερβολική πεποίθηση στίς δυνάμεις του, νά συμμετάσχει στήν οἰκουμενιστική αὐτή Σύνοδο, ἡ ὁποία κυριολεκτικῶς τόν «κατάπιε» πνευματικῶς;

Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος (κέντρο) στή σύνοδο τῆς Κρήτης.

Μέ βαθειά, βεβαίως, θλίψη καί ἀπογοήτευση ἀναφερόμαστε στό πρόσωπο τοῦ Σεβ. κ. Ἰεροθέου, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἔκανε τήν ἀτυχή ἐπιλογή νά δώσει κατά τή διάρκεια τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου συνέντευξη σέ τοπικό σταθμό τῆς ἐπαρχίας του ἐκθειάζοντας τόν Πρόεδρό της κ. Βαρθολομαῖο γιά τή σοφία καί σύνεση μέ τά ὁποῖα χειρίζεται τά πράγματα! Εἶναι ὀδυνηρό, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθεῖ ὅτι οἱ ἀληθινοί Ὁμολογητές δέν ἄφηναν τήν ὥρα τῆς μαρτυρίας ἤ καί τοῦ μαρτυρίου των τήν εὐκαιρία νά ὁμολογήσουν τήν Ἀλήθεια ἀναβάλοντας τό χρέος των γιά ἄλλη φορά, ἤ ἐπιλέγοντας νά διατυπώσουν μέ ἄνεση τήν ἄποψή των, ὄχι μέ Ὁμολογία ζωῆς ἀλλά μέ ὁμολογία ἐπί χάρτου, ὅπως προανήγγειλε ὄτι θά πράξει ὁ κ. Ἱερόθεος.

Εἰλικρινῶς νομίζετε ὅτι εἶναι οἱ ἀκαδημαϊκοῦ τύπου ἀντιπαραθέσεις καί ἀποδείξεις ἤ λεξιμαχίες πού ἐπιβάλλει τό καθῆκον προασπίσεως τῆς Ὀρθοδοξίας ἤ ἡ ἐντελῶς πρακτική στάση καί τό ἁπτό ἦθος μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως;

Ἀλλά καί σεῖς οἱ ἴδιοι οἱ ὑπογράφοντες «Γιά τή Σύναξη τῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν καί λαϊκῶν» τό ἐν λόγῳ ἀτυχές, κατά τή γνώμη μας, κείμενο ἀποτιμήσεως τῆς συνάξεως τῆς Κρήτης, δέν προβληματίζεσθε μήπως ὄχι μόνον αὐτή (ἡ οἰκουμενιστική σύνοδος), ἀλλά καί ἡ ἰδική σας στάση ἀποτελεῖ, κατά τήν ἔκφρασή σας, «μοναδική ἱστορική πρωτοτυπία»;

Καί τοῦτο λέγομε, διότι σεῖς, ἐνῶ ἀπό ἐτῶν χαρακτηρίζετε καί τεκμηριωμένως ἀποδεικνύετε μέν ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεσις, τόν πρόεδρο δέ τῆς πρώτης Οἰκουμενιστικῆς Συνόδου (αὐτῆς τῆς Κρήτης) μέ τήν συμμετοχή δέκα τοπικῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο χαρακτηρίζεται «πρωτοστάτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», δηλαδή ὄχι μόνον αἱρετικό ἀλλά ἡγέτη τῆς αἱρέσεως, συνεχίζετε νά τόν μνημονεύετε ὡς ὀρθόδοξο καί κανονικό ἐπίσκοπο!

Ἔ, λοιπόν, Σεῖς ἀγαπητοί, ἀποτελεῖτε τήν ὄντως μοναδική ἱστορική πρωτοτυπία σέ ὁλόκληρη τήν δισχιλιετῆ ἐκκλησιαστική ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας! Ἡ στάση σας εἶναι πατερικῶς ἀμάρτυρη καί συνιστᾶ Καινοτομία! Εἶναι ἱστορικό παράδοξο γιά τήν πρακτική τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων Πατέρων καί σᾶς προκαλοῦμε νά μᾶς φέρετε ὡς παράδειγμα ἔστω καί ἕνα ἱστορικό προηγούμενο Πατρός ἤ εὐσεβοῦς ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρός, ὁ ὁποῖος συνέχιζε ἐπ’ ἀόριστον νά κοινωνεῖ μετά τοῦ ὑπ’ αὐτοῦ καταγγελομένου καί ἀποδεικνυομένου ἐν τοῖς πράγμασι ὡς ἀμετανοήτου αἱρετικοῦ ποιμένος!

Μόλις πού χρειάζεται νά ἀναφέρωμε ὅτι τό ἀμέσως προσεχές διάστημα κρίνεται ὁριστικῶς ἡ ἀξιοπιστία, ἡ συνέπεια, ἡ Θεολογική σας ἐγκυρότητα, ἀλλά καί ἡ ἐντιμότητά σας, ἐφ’ ὅσον ἔχετε ἀτύπως ἀναλάβει τήν ἡγεσία τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος, χωρίς νά τολμᾶτε ὡς ὀφείλετε τήν, κατά τά πατερικῶς καί κανονικῶς προβλεπόμενα καί παραδοθέντα, καταγγελία καί ἀποκήρυξη τῶν κακοδοξιῶν καί τή διακοπή κοινωνίας μετά τῶν φορέων αὐτῶν.

Καί τοῦτο διότι οὐδείς πλέον μετά τή σύνοδο τῆς Κρήτης μπορεῖ νά ὀρθοδοξολογεῖ καί καθησυχάζει συνειδήσεις, ὅταν ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι παροῦσα καί ἤδη ἐγκεκριμένη ὑπό τῆς πλειοψηφίας τῶν τοπικῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν.Ἡ κατάδειξη βάσει τυπικῶν καί κανονικῶν προδιαγραφῶν ὄτι δέν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι τελικῶς ἐξυπηρετεῖ μόνον τούς ἰδίους τούς οἰκουμενιστές, τό ἔργο τῶν ὁποίων εὐνοεῖται ὅταν προκαλοῦνται ἀντιπαραθέσεις πέριξ πολλῶν δευτερευόντων θεμάτων, πλήν τοῦ ἑνός οὗ ἐστι χρεία!

Ἐπιτέλους ἀναλογισθεῖτε τήν προειδοποιητική ὐπόμνηση τοῦ ὑφ’ ὑμῶν σεβαστοῦ καί τιμωμένου Ὁμολογητοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ἐπισημαίνοντος ὅτι ἄλλοι ἔγιναν αἱρετικοί καί χάθηκαν, ἄλλοι, ἐνῶ παρέμειναν ὀρθόδοξοι, ἐπίσης, χάθηκαν διότι εἶχαν ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αἱρετικούς!

Εἰδάλλως, παραιτηθεῖτε τῆς ἡγεσίας τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ Ἀγῶνος μήπως καί γίνει πιό ἀποτελεσματικός. Διά νά ἀναλάβουν ὅσοι δέν φοβοῦνται τόν διωγμό καί μάλιστα τόν ἀναγνωρίζουν ὡς τήν πλέον αὐθεντική σφραγίδα τῆς γνησίας εὐσεβείας. Ὅσοι δέν μποροῦν νά κατηγορηθοῦν  ὅτι «προσποιοῦνται μέν ὁμολογεῖν τήν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσιν» (πρβλ. σχετ. Μ. Βασιλ.), πρεσβεύοντες ἀληθῶς τήν ἀνόθευτη καί ἀκαινοτόμητη Πίστη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Ἁγίων Πατέρων καί ὄχι, ὅπως ἴσως ἀνεπιγνώστως (;) σεῖς, μία ἄλλη πίστη, σαφῶς ἐπικίνδυνη γιά τή σωτηρία μας!

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ :

1.    ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ:  Ἡ ἑπομένη (2^η κατά σειρά) Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ σιωπηρῶς ἀναγνωρισθεῖ ἡ πρώτη τῆς Κρήτης, ὅπως ἔγινε μέ τήν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τό 1965, ἴσως πραγματοποιηθεῖ στή Ρουμανία, κατά τήν ἐπιθυμία τοῦ ἐκεῖ προκαθημένου! Ὁρισμός, κατόπιν κληρώσεως, τοῦ τόπου τῆς διοργανώσεως τῆς 3^ης Συνόδου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κ.ο.κ.

2.    ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016: Ὁ Πρόεδρος τῆς 1^ηςΣυνόδου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (Κολυμπαρίου Κρήτης) καί πρωτοστάτης του, κ. Βαρθολομαῖος, θά προστῆ τοῦ ἑορτασμοῦ ἐπί τῆ ὁλοκληρώσει τῶν ἐργασιῶν ἀναστηλώσεως τοῦ Πρωτάτου τῶν Καρυῶν στό Ἄγιον Ὄρος, ὥστε νά μεταφερθεῖ καί στόν Ἄθωνα ἡ «εὐλογία» τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, κ.ο.κ.

3.    2025 μ. Χ. : Ἀπόπειρα συγκλήσεως τῆς 8^ηςΟἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἐπί τῆ 1700^η ἐπετείω ἀπό τῆς συγκλήσεως τῆς Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, παρουσία τῶν ἀδελφῶν δύο Παπῶν Δύσεως καί Ἀνατολῆς, πάπα Ρώμης καί πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, μετά τῶν δορυφόρων αὐτῶν. Οἱ διάδοχοι τῶν τότε εἰσέτι ζώντων καί τῶν ἀποβιωσάντων ἡγετῶν τῆς «Συνάξεως» θά διαμαρτυρηθοῦν ἐντόνως καί θά διοργανώσουν πολλές Ἡμερίδες ἀνά τήν Ἑλλάδα, κ.ο.κ. 

Παπικοί καθώς καί ἄλλοι αἱρετικοί προσκεκλημένοι παρατηρητές στήν Κρήτη.

ΠΗΓΗ: EΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΣΩΤΗΡΙΑ