Κριτική σε εμπαθή επίθεση!

     Αγαπητή συντακτική ομάδα του ιστολογίου Πατερική Παράδοση,

     Διάβασα τα τελευταία εμετικά καμώματα του Νικόλαου Μάννη και επιθύμησα να δημοσιεύσω ένα σχόλιο κάτω από το εξαιρετικό άρθρο σας. Δυστυχώς το έγραψα πρώτα και μετά είδα ότι δεν γίνεται να το ανεβάσω. Οπότε το αφήνω στη κρίση σας. Αν νομίζετε ότι βοηθάει, ανεβάστε το, αν όχι να ναι ευλογημένο.  Εγώ πάντως με αγάπη το έγραψα. Το σχόλιο λοιπόν είναι το εξής:

Αγαπητοί Πατέρες και εν Χριστώ αγωνιζόμενοι αδελφοί, χαίρετε,

Διάβασα με βαθύτατη λύπη την τελευταία διαμάχη που ξεκίνησε μεταξύ του Νικόλαου Μάνη και υμών, διαμάχη που δείχνει ξεκάθαρα ποιος την άρχισε (Μάνης) και ποιος έχει το δίκιο με το μέρος του (εσείς).

Θα επιθυμούσα παρακαλώ, μέσω της έγκριτης σελίδας σας, να αφήσω μερικά ταπεινά σχόλια προς ενημέρωση των αναγνωστών.

1) Πως μπορεί ένας άνθρωπος με το προσωνύμιο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, δηλαδή κάτι σαν ραββί, γκουρού, να σας κατηγορεί για περηφάνια επειδή δήθεν παρουσιάζετε τον πνευματικό σας πατέρα ως ιατρό και σωτήρα της ορθοδοξίας; Και μόνο το ότι θέλει να τον γνωρίζουμε ως ΔΑΣΚΑΛΟ, μας φανερώνει ποιος πραγματικά έχει πέσει στη δαιμονική πλάνη της υπερηφάνιας.

2) Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ/ΡΑΒΒΙ είναι ψάλτης σε ναό των κυπριανιτών και πολύ πιθανό πληρώνεται γι αυτό (έτσι έχω ακούσει). ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ δλδ, γι αυτό και συνέχισε να τους ακολουθεί μετά την γιγαντιαία και κακόδοξη κωλοτούμπα τους (ένωση με Καλλινικούς επί τη βάσει της κακοδοξίας ότι αυτοί είναι η τελευταία Εκκλησία επί της γής, και εμείς με άκυρα μυστήρια κτλ κτλ).

3) Ο ΡΑΒΒΙ/ΔΑΣΚΑΛΟΣ θεωρεί άκυρη και πλανεμένη την αποτείχιση και των πατέρων Σταύρου Β. και Γεωργίου Α. Εγώ πολλές φορές αναγκάστηκα να τον πολεμήσω δημόσια γιατί εξύβριζε την αποτείχισή μας (π. Γεωργίου Α. και πνευματικών τέκνων) ως δήθεν ατελή επειδή δεν ενωθήκαμε με το κατά την άποψή του ακαινοτόμητο πλήρωμα της Εκκλησίας (δηλαδή τα σχίσματα των Γ.Ο.Χ.). Εξεπλάγην όταν είδα ότι ανέφερε τα ονόματα αυτών των γερόντων, λέγοντας ότι αυτοί έκαναν κανονική Αποτείχιση ενώ ο πάτερ Ευθύμιος όχι. Σας εγγυώμαι ότι αυτό το έκανε μόνο και μόνο γιατί ήλπιζε να προκαλέσει διχασμό μεταξύ ημών (νεοημερολογητών και παλαιοημερολογητών αποτειχισμένων). Δαιμονική πραγματικά η ιδέα του, αλλά μην λυπάστε αδελφοί. Ζει Κύριος ο Θεός και βλέπει την διάθεση του καθενός. Προσωπικά, ως πνευματικοπαίδι του πατρός Γεωργίου Αγγελακάκη (που έχω έρθει σε Θ. Λειτουργίες του π. Ευθυμίου και εξομολογήθηκα σε αυτόν κάποτε), ομολογώ ότι θα επιθυμούσα να μας δω όλους να έχουμε την εορτολογική ενότητα κάποτε, όμως η επιθυμία μου αυτή επ' ουδενί λογω δεν με εμποδίζει να σέβομαι και να θαυμάζω τον εν γένει αντιαιρετικό αγώνα του ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥ π. Ευθυμίου Τρικαμηνά και του ποιμνίου του. 

4) Έχω έλθει σε επαφή με πολλές απλές ψυχές ΓΟΧ και όλοι, κατά κοινή ομολογία, σέβονται τους πατέρες μας Ευθύμιο, Σταύρο και Γεώργιο. Ο ΡΑΒΒΙ εκφράζει μόνο τον εργοδότη του και ελαχίστους άλλους...

5) Είναι να απορεί κανείς με τον φιλοσοφικό στοχασμό του ΡΑΒΒΙ. Δεν έχει καμία λογική συνέπεια και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να βρεις κάποιο λογικό επιχείρημα να του απαντήσεις. Δηλαδή, χρησιμοποίησε ένα κείμενο του πατρός Ευθυμίου του έτους 1991 και το κρίνει βασισμένος στην εκ των υστέρων γνώση δύο και βάλε δεκαετιών, βγάζοντας απ έξω όλη τη μεταγενέστερη πορεία του ανδρός. Μπορεί κανείς να απαντήσει λογικά σε τέτοιο παραλογισμό; Είναι σαν να κατηγορεί ένας Έλλην του 1990 τον Μεταξά επειδή είπε όχι, τη στιγμή που γνώριζε (;;;;) ότι θα ακολουθήσει η κατοχή, ο εμφύλιος σπαραγμός κτλ! Έλεος δηλαδή. Το 1991 ο Οικουμενισμός ήταν ένα κρυμμένο φίδι που μόνο λίγο την ουρά του μπορούσαμε να δούμε. Όταν είδε ο γέροντας ότι η αίρεση άρχισε να γίνεται επίσημη γραμμή της Εκκλησίας (γυμνή τη κεφαλή...) αποτειχίσθηκε (τι σημασία έχει αν ήταν το 1991 ή λίγο αργότερα. Σημασία έχει ότι το έκανε). Και ο ΡΑΒΒΙ, ως διδάσκαλος των γραφών θα έπρεπε να γνωρίζει καλά ότι ο Κύριος δέχεται τον έσχατο χρονικά εργάτη, καθάπερ και τον πρώτο. Γιατί ο Κύριος κοιτάζει (όπως συχνά λέει ο π. Ευθύμιος) ΤΗΝ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ! Επίσης, γιατί ΡΑΒΒΙ τον κατηγορείτε που αποτειχίσθηκε λόγω μοιχεπιβασίας; Αυτό ίσα ίσα δείχνει το ευαίσθητο αισθητήριο του ανδρός για τα της πίστεως θέματα, ευαισθησία που συναντάμε και στους επί Ιωάννου Χρυσοστόμου αποτειχισθέντες, αλλά και στους επί Θεοδώρου Στουδίτη κατά την περίοδο της μοιχιανικής αίρεσης αγωνισθέντες.

Αυτά τα ολίγα αδελφοί και ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα. Ο μόνος λόγος που έστειλα αυτά το σχόλιο είναι γιατί με πονάει να βλέπω το ψέμα να πολεμάει τόσο ύπουλα την αλήθεια.

Με αγάπη Χριστού

Παναγιώτης

πνευματικοπαίδι του π. Γεωργίου Αγγελακάκη