«Συμφωνούμε με την απόφαση των Αγιορειτών που ανακοίνωσαν την διακοπή του μνημοσύνου»!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
           «Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ»
       ΕΔΕΣΣΗΣ 43 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 12137                            Περιστέρι 23-12-2016
        ΑΡΙΘ. ΕΓΚΡ. ΠΡΩΤ. 613/1998
                ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 538

                             

                     Προς τα Ιστολόγια

«ΑΚΤΙΝΕΣ», «Αποτείχιση και Πατερική Παράδοση», «ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ», και ο «Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ».

Η Σύνοδος του Κολυμπαρίου Κρήτης, Αγία και Μεγάλη, ή «σύνοδος» οικουμενιστική, Αιρετική και Ληστρική;

Ποια είναι η στάση μας έναντι των συμμετασχόντων επισκόπων στην ανωτέρω «σύνοδο».

   «Συμφωνούμε με την απόφαση των Αγιορειτών που ανακοίνωσαν την διακοπή του μνημοσύνου του Οικ. Πατριάρχη Βαρθολομαίου, καθώς και με τη στάση του π. Παϊσίου Παπαδόπουλου να διακόψει το μνημόσυνο του Μητρ. Φλωρίνης κ. Θεόκλητου» (Σύλλογος «Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ  ΗΛΙΑΣ»).

    «Προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το ΄Αγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την Εκκλησίαν…Στίχ. 29. Εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την αφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου. Στίχ. 30. Και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πράξ. 20: 28).

   «Εν σώμα και εν Πνεύμα…Στίχ. 5. εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα» (Εφεσ. 4: 4).

   «Εγένοντο δε και ψευδοπροφήται εν τω λαώ, ως και εν υμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας...επάγοντες εαυτοίς ταχινήν απώλειαν. Στίχ. 3 Και εν πλεονεξία πλαστοίς λόγοις υμάς εμπορεύσονται...και η απώλεια αυτών ου νυστάξει» (2 Πέτρ. 2: 1, 3).

   «Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων»  (ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ «ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΕΣ», Προφητεία αριθ. 57, σελ. 342, «Αυγουστίνου Καντιώτου, πρ. Μητρ. Φλωρίνης»).

    Συμπληρώθηκαν έξι (6) μήνες  από  τη   λήξη  της χαρακτηρισθείσας  από τους  διοργανωτές της, ως Αγίας και Μεγάλης  Συνόδου που έγινε στο Κολυμπάρι της Κρήτης. Πολλά εγράφησαν υπέρ ή κατά της συνόδου. Μελετήσαμε τα εγκριθέντα και υπογραφέντα κείμενα της «συνόδου», ιδίως το κείμενο «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ». Φειδόμενοι του χώρου των φιλόξενων ιστολογίων, αλλά και του χρόνου των αναγνωστών, συνοπτικά σας γνωρίζουμε τα κατωτέρω.

    Εκφράζουμε την άποψη ότι η ανωτέρω «σύνοδος», ούτε αγία, ούτε μεγάλη είναι, αλλά είναι μία μικρή, μία πεπλανημένη «σύνοδος», με πολλές κακόδοξες-αιρετικές αποφάσεις! Στους επισκόπους πού ενέκριναν και υπέγραψαν τις πεπλανημένες δοξασίες, το Άγιο Πνεύμα δεν καταύγασε το πνεύμα τους¹, αλλά το πνεύμα τους συσκοτίστηκε από τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου, και πλανήθηκε από τονΔιάβολο που πλανά την οικουμένη όλη²!

     Οδηγηθήκαμε στην ανωτέρω άποψη, αφού κατά την μελέτη του κειμένου είχαμε ως αλάθητους οδηγούς 1)Την Αγία Γραφή, ορθόδοξα και Αγιοπατερικά ερμηνευθείσα 2) Τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδοξίας, που είναι  η Μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως 3) Toν τρόπο συγκροτήσεως και λήψεως των αποφάσεων των 7 αγίων και Οικουμενικών Συνόδων, της Συνόδου του 879-880 επί Μ. Φωτίου και της Συνόδου του 1341 επί αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, ισόκυρων με τις 7 άγιες Οικουμενικές Συνόδους και 5) Την διδασκαλία και πράξη των αγίων Πατέρων έναντι των αιρετικών ή αιρετιζόντων κληρικών.

    Επίσης λάβαμε υπόψη  α) Την απόφαση του Πατριαρχείου της Βουλγαρίας που αποφάνθηκε πως η «σύνοδος» του Κολυμπαρίου δεν ήταν «ούτε Αγία, ούτε Μεγάλη, ούτε Σύνοδος» β) Την κριτική που ασκήθηκε από κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς για την ανωτέρω «σύνοδο».

    Οι κακοδοξίες που περιέχονται στην ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ αιρετική

εγκύκλιο του Οικ. Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, την οποία το έτος 1920 η τότε Σύνοδος του Οικ. Πατριαρχείου απηύθυνε «ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» (τις διάφορες Αιρετικές χριστιανικές ομολογίες), έλαβαν σάρκα και οστά, αφού η «σύνοδος» του Κολυμπαρίου αποδέχθηκε τις διάφορες χριστιανικές αιρέσεις «ως  άλλες  ετερόδοξες χριστιανικές  Εκκλησίες  και  Ομολογίες»!

     Η Αγία Γραφή σαφέστατα κηρύττει ότι μία είναι η Εκκλησία που ο Κύριος Ιησούς απέκτησε με το αίμα Του³. Ένα είναι το μυστικό, το πνευματικό «σώμα» Του, του οποίου είναι η κεφαλή⁴. Μία είναι η Πίστη, η άπαξ παραδοθείσα στους αγίους (πιστούς)⁵. Στη Μία Εκκλησία, το Άγιο Πνεύμα μένει αιώνια και την οδηγεί σε ολόκληρη την αλήθεια⁶. Η Εκκλησία είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας⁷. Κατά την Αγία Γραφή και τους αγίους Πατέρες, δεν υπάρχουν «ετερόδοξες Εκκλησίες». Οι υπάρχουσες διάφορες χριστιανικές ομολογίες χαρακτηρίζονται από τον αιώνιο λόγο του Κυρίου⁸,  ως  αιρέσεις  απωλείας!

    Όσοι ανήκουν στις αιρέσεις αυτές οδηγούνται στην αιώνια απώλειά τους, στον αιώνιο χωρισμό τους από τον Τριαδικό Θεό, την πηγή της Ζωής⁹.

   Οι επίσκοποι (επί=σκοποί) του Κολυμπαρίου, αντί να διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού την Ορθόδοξη Πίστη και με αγάπη και αλήθεια¹⁰ να πουν στους ετεροδόξους χριστιανούς¹¹ ότι είναι  αιρετικοί και εκτός σωτηρίας, με την απόφασή τους να αποδεχθούν την ιστορική ονομασία «άλλων  ετεροδόξων  χριστιανικών  Εκκλησιών και Ομολογιών», πλανήθηκαν, υπέπεσαν στην παναίρεση του Οικουμενισμού, συμμετέχουν στις κακοδοξίες των ποικιλώνυμων αιρετικών και οδηγούνται και οι ίδιοι στην αιώνια κόλαση! (Σημ. Η  υπογράμμιση είναι δική μας).

    Τον αιρετικό χαρακτήρα της «συνόδου» αποδεικνύει και το γεγονός ότι  η «σύνοδος» δεν καταδίκασε τις 100άδες ποικιλώνυμες χριστιανικές αιρέσεις, και δη την παναίρεση του Οικουμενισμού. ΄Ολες οι προηγούμενες Οικουμενικές και Τοπικές Ορθόδοξες Σύνοδοι καταδίκασαν διάφορες αιρέσεις. Αξιοπρόσεκτο επίσης, ότι οι λέξεις  αιρέσεις  και  αιρετικοί δεν υπάρχουν στο κείμενο! Το αποκορύφωμα της πλάνης; Αποδέχθηκε η «σύνοδος» τις διάφορες χριστιανικές αιρέσεις, «ως  άλλες  ετερόδοξες  χριστιανικές  Εκκλησίες  και  Ομολογίες»! Από τα ανωτέρω καταδεικνύεται ότι η «σύνοδος» του Κολυμπαρίου έχει τα χαρακτηριστικά Ληστρικής συνόδου!

    Στο μέλλον, εάν συγκληθεί αληθινή Πανορθόδοξη  Σύνοδος, θα την χαρακτηρίσει ως Ληστρική, θα καθαιρέσει και θα αναθεματίσει όσους υπέγραψαν τις κακόδοξες αποφάσεις.

     Εκείνος (και όχι μόνο αυτός) που επί 10ετίες επιδίωκε διακαώς τη σύγκληση της «συνόδου» αυτής, είναι ο Αρχιοικουμενιστής Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

     Δικαιώνεται απόλυτα και μετά το θάνατό του, ο μακαριστός και εν ζωή επίτιμο μέλος του Συλλόγου μας Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ο οποίος σε κείμενό του που αναρτήθηκε σε ιστολόγια 2 μήνες πριν την εκδημία του προς τον Κύριον¹², την 22 και 23-6-2014, με τον τίτλο «Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ», έγραψε μεταξύ άλλων:

    «Διαβάζουμε την Εκκλησιαστική Ιστορία. Και διαπιστώνουμε, ότι μεγαλύτερος εχθρός της Πίστεως απ’ όλους τους αιώνες δεν ενεφανίσθη άλλος, εκτός του φέροντος το αποστολικόν όνομα Βαρθολομαίος.

    Αυτός ο εκκλησιαστικός ηγέτης δεν πιστεύει «εις την μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν», που ίδρυσεν ο Χριστός επί «της πέτρας» της πίστεως και ομολογίας του Πέτρου και όχι βεβαίως επί του Πέτρου. Άλλο πέτρα και άλλο Πέτρος. Η «μία εκκλησία» ονομάζεται και «μία ποίμνη» (Ιωάν. 10: 16). Δεν πιστεύει ο Βαρθολομαίος εις την «μίαν ποίμνην» (ή εις το εν πνευματικόν «σώμα» του Χριστού, όπου κατοικεί το Πνεύμα το ΄Αγιο(Εφ. 4: 4), αλλά πιστεύει στις Αιρέσεις, αποκαλώντας αυτές Εκκλησίες. Η Εκκλησία κατ’ αυτόν δεν είνε μία, αλλά πολλές...

    Ο Παύλος κήρυξε «εν βάπτισμα» (Εφ. 4:5), το βάπτισμα της Εκκλησίας, όπου υπάρχει η αληθινή Πίστις, η εξ αποκαλύψεως από τον Θεό, που περιλαμβάνει τις αναγκαίες για τη σωτηρία μας ουράνιες αλήθειες. «Εν βάπτισμα», λέγει ο θεόπνευστος Παύλος, πολλά βαπτίσματα λέγει ο Διαβολόπνευστος Βαρθολομαίος. Και τα βαπτίσματα των αιρετικών είνε έγκυρα κατά τον δεσπότη του Φαναρίου. Ο Οικουμενισμός είνε παναίρεσι».

    Θα μπορούσε κανείς χωρίς υπερβολή να χαρακτηρίσει προφητικά τα λόγια του κορυφαίου αντιαιρετικού Ορθοδόξου Θεολόγου μακαριστού Νικολάου Σωτηρόπουλου. Επίσης παραθέτουμε αποσπάσματα από άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ», της 9-3-2007, αριθ. Φύλ. 1680, με τον τίτλο  «ΣΑΘΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ», που είναι πολύ επίκαιρο.

   «ΤΟ ΚΑΚΟ με τους οικουμενιστές εκκλησιαστικούς ηγέτες παράγινε. Και από τις διαμαρτυρίες των ευσεβών δεν ιδρώνουν τα αυτιά τους… Γι’ αυτό οι ευσεβείς ζητούν να γίνη κατά των οικουμενιστών εκκλησιαστικών ηγετών κάτι ισχυρότερο από τις διαμαρτυρίες. Και ισχυρότερο από τις διαμαρτυρίες είνε το να παύσουν οι κληρικοί το μνημόσυνο προϊσταμένων, ιδίως δε του αρχιοικουμενιστού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου! Η παύση του μνημοσύνου θα στοιχίση στους ενόχους. Αλλ’ εκτός της Ι. Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά και ενός ή δύο ακόμη κληρικών, θα ευρεθούν άλλοι ήρωες κληρικοί, για να παύσουν και αυτοί το μνημόσυνο ενόχων στο ύψιστο ζήτημα της Πίστεως; Η παύσι του μνημοσύνου δεν στοιχίζει μόνο στους ενόχους· στοιχίζει και σ’ αυτούς που παύουν το μνημόσυνο, στοιχίζει απηνείς διωγμούς. Γι’ αυτό και κληρικού, οι οποίοι προηγουμένως ήταν υπέρ της παύσεως του μνημοσύνου, τώρα, κατόπιν, όπως φαίνεται, καταθληπτικών πιέσεων, και υπολογισμού συνεπειών, κόστους δηλαδή σ’ αυτούς, λέγουν, ότι δεν πρέπει να παυθή το μνημόσυνο του Πατριάρχου και άλλων…

   Ας παυθή λοιπόν το μνημόσυνο των προδοτών της Πίστεως, μήπως μετανοήσουν και σωθούν. Αυτό επιβάλλει η αγάπη προς την Ορθοδοξία, αλλά και προς αυτούς».

     Με το παραπάνω άρθρο, ο μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος σαφέστατα προτρέπει τους ευσεβείς κληρικούς σε ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ από οικουμενιστές επισκόπους!

     Συμφωνούμε με την απόφαση των Αγιορειτών που ανακοίνωσαν την διακοπή του μνημοσύνου του Οικ. Πατριάρχη Βαρθολομαίου, καθώς και με τη στάση του π. Παϊσίου Παπαδόπουλου να διακόψει το μνημόσυνο του Μητρ. Φλωρίνης κ. Θεόκλητου. Δυστυχώς, ο Μητρ. κ. Θεόκλητος για να είναι αρεστός στον Βαρθολομαίο και όχι στον Θεό, άσκησε δίωξη κατά του π. Παϊσίου.

     Ο κ. Θεόκλητος είναι διάδοχος στην Ι. Μητρ. Φλωρίνης του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη, αλλά δεν έχει το ομολογιακό φρόνημα  του Αυγουστίνου! Μιμητής του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη αποδεικνύεται ο π. Παΐσιος. Προσευχόμαστε και άλλοι κληρικοί της Ι. Μ. Φλωρίνης να ακολουθήσουν το παράδειγμα του π. Παϊσίου, γιατί στις περιπτώσεις αυτές, σύμφωνα με την Αγία Γραφή και τους αγίους Πατέρες, η διακοπή του μνημοσύνου του επισκόπου, είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή!

    Η εκδίωξη αντιοικουμενιστών μοναχών από τις Ι. Μ. Χιλανδαρίου και Μεγ. Λαύρας είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα από κάθε άποψη.

    Επίσης, προσευχόμαστε στον ΄Αγιο Τριαδικό Θεό για τον π. Θεόδωρο Ζήση και τον π. Νικόλαο Μανώλη, οι οποίοι απειλούνται με διώξεις για τον συνεπή αγώνα τους κατά της συνοδικής αναγνώρισης του Οικουμενισμού¹³, απτόητοι να φθάσουν στην κατά Θεόν ευλογημένη διακοπή μνημόνευσης του ονόματος του επισκόπου τους.

    Η I. Σ. της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις συνεδρίες της 23ης  και 24ης Νοεμβρίου τρ. έτους, δεν καταδίκασε, ούτε απέρριψε ρητά και κατηγορηματικά τις αποφάσεις (κακοδοξίες) της Συνόδου του Κολυμπαρίου. Σε δογματικά ζητήματα οι αποφάσεις των Ιεραρχών πρέπει να είναι σαφέστατες, κρυστάλλινης διαυγείας, μη επιδεχόμενες παρερμηνείες ή διαστρεβλώσεις. Στα δόγματα της Πίστεως δεν ισχύουν αμφισημίες. Ο λόγος των Ιεραρχών πρέπει να είναι σύμφωνος με τον λόγο του Κυρίου «΄Εστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου· το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστιν». Ματθ. 5: 37.

    Για όσα συνέβησαν στις δύο συνεδρίες της Ι. Σ. της Ιεραρχίας αναφέρεται σε εκτενές άρθρο του ο Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, που αναρτήθηκε σε Ιστολόγια και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» της 23-12-2016, με τον τίτλο «Ριπαί-Εξηγήσεις-Επεξηγήσεις-Απορίαι!».

     Λέγει στο τέλος του άρθρου του: «Γράφουμε όλα αυτά για την ιστορία! Η Σύνοδος της Ιεραρχίας μας απλώς «κουκούλωσε» το ζήτημα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Η Απόφαση της Κρήτης, δια της οποίας αναγνωρίσθησαν ως «Εκκλησίες» οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Διαμαρτυρόμενοι, άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την παγκοσμιοποίηση! Ο Οικουμενισμός θριαμβεύει! Οι δογματικές μας διαφορές κουκουλώθηκαν! Η Ορθοδοξία μας πληγώθηκε!

    Το πλήρωμα της Εκκλησίας, κατά την Ορθόδοξο Παράδοση, κρίνει, επικροτεί ή και απορρίπτει τις Αποφάσεις των Συνόδων, δηλ. αναγνωρίζει και κατατάσσει κάθε Σύνοδο στην ιστορία της Εκκλησίας είτε ως Οικουμενική, είτε ως Ληστρική! Οι Ιεράρχες συσκέπτονται και αποφασίζουν, αλλά ο πιστός Λαός επικυρώνει ή απορρίπτει τα Αποφασισθέντα!

΄Εχουμε την διαίσθηση, ότι η Σύνοδος της Κρήτης με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί την Ορθοδοξία μας σε νέο Σχίσμα!...». Το κείμενο είναι εύγλωττο! Δεν χρειάζονται σχόλια.

     Υπενθυμίζουμε ότι από 4 έως 7-10-2016, έγινε η τακτική σύγκληση της Ι. Σ. της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στις 4 συνεδρίες δεν έγινε συζήτηση για τις αποφάσεις της «συνόδου» του Κολυμπαρίου. Ασχολήθηκαν οι Μητροπολίτες της Διοικούσας Εκκλησίας κυρίως με το μάθημα των Θρησκευτικών. Το αποτέλεσμα; Μηδέν (0)! Το πρόγραμμα της πανθρησκειακής «σούπας» δεν αποσύρθηκε, ούτε ανεστάλη, αλλά διδάσκεται στους Ορθοδόξους Χριστιανούς  μαθητές στη Δημόσια Εκπαίδευση!

     Συμπληρώθηκαν 6 μήνες από τη λήξη της «συνόδου» της Κρήτης και οι Ι. Μ. του Αγίου Ορους σιωπούν! Ουκ εστιν φωνή και ουκ εστιν ακρόασις¹⁴! Η σιωπή στην περίπτωση αυτή δεν είναι «χρυσός»! Οι μοναχοί τους δεν άκουσαν, δεν διάβασαν για τις Αιρετικές αποφάσεις της «συνόδου» του Κολυμπαρίου; Οι αιρετικές αποφάσεις της «συνόδου» του Κολυμπαρίου συμφωνούν με όσα πρότεινε με την από 29-5-2016 επιστολή της στον Οικουμενικό Πατριάρχη, η Ιερά Κοινότητα του Αγίου ΄Ορους; Δεν συμφωνούν! Σιωπηλή αποδοχή των κακοδοξιών, ή έστω ανοχή, σημαίνει συνενοχή με τους επισκόπους που υπέγραψαν τα αιρετικά κείμενα.

    Όταν στη Θεία Λειτουργία χωρίς φόβο απευθύνονται στον Κύριο¹⁵, να μνησθεί τον Πατριάρχη Κων/λεως Βαρθολομαίο, ως «ορθοτομούντα τον λόγο της αληθείας Του», δεν συνειδητοποιούν ότι κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν από τον Κύριο ως Θεομπαίχτες¹⁶;

     Η μνημόνευση του επισκόπου στη Θεία Λειτουργία, ενώπιον της αγίας Τράπεζας, εκκλησιαστικά σημαίνει εκτός άλλων, ότι έχουν την ίδια Πίστη με τον μνημονευόμενο επίσκοπο! Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος διασώζει αγνή, ανόθευτη και απαραχάρακτη την δογματική διδασκαλία-ομολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας; OΥΔΟΛΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΖΕΙ!

     Ο Βαρθολομαίος ηγείται από 10ετιών στο χώρο της Ορθοδοξίας, έργω και λόγω, του Διαχριστιανικού και του Πανθρησκειακού Οικουμενισμού! Δεν συνειδητοποιούν ότι με τη μνημόνευση του ονόματος του Βαρθολομαίου  μολύνονται με την θανατηφόρο πνευματική νόσο της παναίρεσης του Οικουμενισμού, και εάν δεν παύσουν τη μνημόνευσηθα οδηγηθούν στο δεύτερο θάνατο¹⁷; Πνευματική τύφλωση¹⁸;

      Δεν ομολογούν την αλήθεια λόγω των απειλών του Βαρθολομαίου; Δεν γνωρίζουμε. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ο ερευνών νεφρούς και καρδίας το γνωρίζει και θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του¹⁹.

    Aπλά υπενθυμίζουμε ότι το ΄Αγιο Πνεύμα δίνει στους αληθινούς χριστιανούς πνεύμα δυνάμεως και δεν δίνει πνεύμα δειλίας²⁰. Εάν σιωπούν, επειδή πτοούνται για τις  συνέπειες που θα υποστούν από τον Αρχιοικουμενιστή του εσβεσμένου Φαναρίου Βαρθολομαίο, τους υπενθυμίζουμε ότι οι δειλοί σε θέματα πίστεως θα ριχτούν την εσχάτη ημέρα πρώτοι στην πνευματική λίμνη με το άσβεστο πυρ της αιώνιας κόλασης²¹. Αυτά ισχύουν και για τους μοναχούς και τις μοναχές όλων των Ι.Μ. της Ελλάδος που δεν καταδικάζουν  τις αιρετικές αποφάσεις της «συνόδου» του Κολυμπαρίου.

    Μάλιστα, ισχύουν σε μεγαλύτερο βαθμό για τους Μητροπολίτες των λεγομένων νέων χωρών που μνημονεύουν τον Αρχιοικουμενιστή Βαρθολομαίο. Συνιστούμε ενθέρμως στους αναγνώστες να διαβάσουν τα τρία (3) άρθρα του μοναχού Αβερκίου που δημοσιεύθηκαν στην εκκλησιαστική εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΤΥΠΟΣ», την 2^α , 9^η και 16^η 12-2016, με τον τίτλο «Με ποιες «ευκαιρίες» και διατί οι Μασόνοι αναφέρουν εις τα έντυπά τους το όνομα του σημερινού Οικ. Πατριάρχου μας». Θα πληροφορηθούν για σημαντικά γεγονότα που πιθανότατα αγνοούν, και θα εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα.

    Κατόπιν των ανωτέρω, απορρίπτουμε και καταδικάζουμε ως πεπλανημένες, αντορθόδοξες και αιρετικές τις αποφάσεις της «συνόδου» της Κρήτης, για τις «ετερόδοξες Εκκλησίες», το «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» (Αιρέσεων), τους μικτούς γάμους (αναγνώριση του βαπτίσματος των αιρετικών ως εγκύρου) κ.λπ, καθώς και τη στάση και απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος της 23^ης και 24^ης Νοεμβρίου τρ. έτους, για τη «σύνοδο» του Κολυμπαρίου.

    Εμείς, επειδή δεν είμαστε επίσκοποι να αγαπήσουμε την μάταιη δόξα του επισκοπικού θρόνου²², ούτε ιερείς να σκεπτόμαστε μήπως στερηθούμε του μισθού και των «τυχερών», και επειδή πιστεύουμε στην αιώνια ζωή και θέλουμε να την κληρονομήσουμε ²³, διαχωρίζουμε την θέση μας από τους αιρετικούς και αιρετίζοντες επισκόπους και πρεσβυτέρους, σύμφωνα με αγιογραφικές εντολές²⁴, τον ΛΑ΄(31) Αποστολικό Κανόνα, τον 15^ο κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), και την διδασκαλία και πράξη των αγίων Πατέρων μας.

     Η απόφαση η δική μας είναι ότι επαφίεται στη συνείδηση του κάθε μέλους του Συλλόγου, εάν θα ευρίσκεται ή όχι σε εκκλησιαστική κοινωνία με τους επισκόπους που υπέγραψαν τα αιρετικά κείμενα της «συνόδου» της Κρήτης, με τους Επισκόπους της Διοικούσας Εκκλησίας που δεν καταδίκασαν και δεν απέρριψαν τις κακοδοξίες της «συνόδου» του Κολυμπαρίου της Κρήτης, καθώς και με τους πρεσβυτέρους που μνημονεύουν τους προηγουμένους επισκόπους!

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα

                Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                       Η  ΓΕΝ.   ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

           ΖΙΩΓΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ                 ΧΟΡΤΑΤΟΥ  ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

Παραπομπές

1)Πράξ. 15: 28

2)2 Θεσ. 2: 3,9-12,Εφεs. 6:12, Αποκ. 12: 9

3)Ματθ. 16: 18, Ιωάν.10: 16, Πράξ. 20: 28

4) 1 Koρ. 12: 13, Εφεσ.1: 22-23, 4: 4, Κολ.1: 18, 24

5) Εφεσ. 4: 5, Ιούδ. 3.

6) Ιωάν. 14: 16-17, 16: 13

7) 1 Τιμ. 3: 15.

8) 1 Πέτρ. 1: 25

9) 2 Πέτρ. 2: 1-3. 

10)1Τιμ. 6: 20-21, Ιούδ. 3, 2 Κορ. 6: 6-7, Εφεσ. 4: 15, 24, 1 Πέτρ.1: 22, 1 Ιωάν. 3: 18, 2 Ιωάν.1-4, 3 Ιωάν. 1,3-4

11) 1 Τιμ. 6: 3-5

12) 2 Κορ. 5: 8-9

13) Λουκ. 6:22-23,  2 Τιμ. 3:11-12

14)  Γ’ Βασιλειών (Ο’)1 Βασιλέων (Εβρ.)18: 26

15) Δευτ. 6: 2, 10: 12, 20, Ιώβ 28: 28, Ψαλμ.110(Εβρ.)111(Ο’): 10, Παροιμ. 1: 7, 9: 10, Εκκλ. 12: 13

16) Γαλ. 6: 15

17)Aποκ. 21: 8

18) Ησ. 6: 9-10

19) Αποκ. 2: 23

20) 2 Τιμ. 1:7

21) Αποκ. 21: 8

22) Ιωάν.5: 44, 12: 42-43

23) Ματθ. 25: 46

24) Ησ. 48: 22(Ο’), 52: 10-12, Ιωάν. 14: 21, Γαλ. 1: 8-9, 1 Tιμ. 6: 3-5,2 Ιωάν. 10-11, Αποκ.18: 4-5