Ο επίσκοπος Λογγίνος αναθεματίζει τον οικουμενισμό και την ψευτοσύνοδο της Κρήτης!

  

Α Ν Α Θ Ε Μ Α Τ Α

1) - Τοῖς ἐπαγγελλομένοις τά τῶν Ἑλλήνων, ἤτοι εἰδωλολατρῶν, δυσσεβῆ δόγματα καί ἀναβιοῦσι τά μυθικά αὐτῶν πλάσματα ἀρχαιολάτραις καί νεοπαγανισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄).

 2) - Ἀρείῳ τῷ πρώτῳ θεομάχῳ καί ἀρχηγῷ τῶν αἱρέσεων, ἀνάθεμα (γ΄).

 

 3) - Μακεδονίῳ τῷ δυσσεβεῖ καί Νεστορίῳ τῷ θεηλάτῳ, τῷ παθητήν λέγοντι τήν Ἁγίαν Τριάδα, καί Οὐαλεντίνῳ δυσσεβεῖ τῷ παράφρονι, ἀνάθεμα (γ΄).
 

 4) - Πέτρῳ τῷ Κναφεῖ καί παράφρονι, τῷ λέγοντι «Ἅγιος Ἀθάνατος, ὁ σταυρωθείς δι’ἡμᾶς», ἀνάθεμα (γ΄).

 

5) - Παύλῳ τῷ Σαμοσατεῖ καί Θεοδοτίωνι τῷ τούτου συμμύστη καί ὁμόφρονι, σύν ἄλλῳ Νεστορίῳ παράφρονι, ἀνάθεμα (γ΄).
 

6) - Πέτρῳ Δειλαίῳ τῷ αἱρετικῷ, τῷ καί Λυκοπέτρῳ ἐπονομαζομένῳ, Εὐτυχίῳ τε καί Σαββελλίῳ τοῖς κακόφροσιν, ἀνάθεμα (γ΄).
 

7) - Ἰακώβῳ Ἀρμενίῳ τῷ Ζανζάλῳ, Διοσκόρῳ «πατριάρχῃ» Ἀλεξανδρείας καί Σεβήρῳ τῷ δυσσεβεῖ, ἅμα Σεργίῳ, Παύλῳ καί Πύρρῳ τοῖς ὀμόφροσι, σύν Σεργίῳ, μαθητῇ τοῦ Λυκοπέτρου, ἀνάθεμα (γ΄).

8) - Τοῖς Ὠριγενισταῖς καί τοῖς ὀπαδοῖς καί διαδόχοις αὐτῶν, ἀνάθεμα (γ΄).

9) - Ὅλοις τοῖς Εὐτυχιανισταῖς καί Μονοθελήταις καί Ἰακωβίτες καί Ἀρτζιβουρίταις καί ἁπλῶς πᾶσιν αἱρετικοῖς,  ἀνάθεμα (γ΄). 

10) - Τοῖς ἐκπεσοῦσι αἱρεσιάρχαις καί ἀρνουμένοις τήν Ἁγίαν Δ΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, Καρεκίν Β΄ Ἀρμενίας, Θεοδώρῳ Β΄ Αἰγύπτου, Παύλῳ Αἰθιοπίας, Ἰγνατίῳ-Ἐφραίμ Β΄ Συροϊακωβιτῶν, Βασιλείῳ-Θωμᾷ Α΄ Μαλαμπαριανῶν-Ἰνδιάνων, τοῖς κακῶς ὀνομάζουσιν ἑαυτούς Ὀρθοδόξους καί τοῖς αὐτοῖς κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄). 

11) - Τοῖς ἀρνουμένοις τάς Ἁγίας Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ καί Ζ΄ Οἰκουμενικάς Συνόδους Μονοφυσίταις, Μονοθελήταις καί Μονοενεργήταις, ἀνάθεμα (γ΄).

12) - Τῷ φρυαξαμένῳ συνεδρίῳ κατά τῶν σεπτῶν Εἰκόνων, ἀνάθεμα (γ΄).

13) - Εἴ τις οὐ προσκυνεῖ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν Εἰκόνι περιγραπτόν κατά τό ἀνθρώπινον, ἤτω  ἀνάθεμα (γ΄).
 

14) - Βαρλαάμ Καλαβρῷ, Γρηγορίῳ Ἀκινδύνῳ, Προχώρῳ Κυδώνι, Νικηφόρῳ Γρηγορᾷ, Γεωργίῳ Λαπίθῃ καί τοῖς ὀπαδοῖς καί διαδόχοις αὐτῶν, ἀνάθεμα (γ΄).

15) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν αἵρεσιν τοῦ νεοβαρλααμισμοῦ, ἀνάθεμα (γ΄).

16) - Τῷ κανονικῶς ἀνυποστάτῳ καί ἐκπεσόντι αἱρεσιάρχῃ Πάπᾳ Παλαιᾶς Ρώμης Φραγκίσκῳ τῷ Α΄ καί τοῖς αὐτῷ κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄). 

17) - Τοῖς Μαρτίνῳ Λουθήρῳ, Ἰωάννῃ Καλβίνῳ, Οὐρλίχῳ Σβιγλίῳ καί Ἐρρίκῳ τῳ 8ῳ δυσσεβεῖ βασιλεῖ καί τοῖς σύν αὐτοῖς συγκροτήσασι τάς αἱρετικάς παραφυάδας τῆς Διαμαρτυρήσεως, ἀνάθεμα (γ΄).

18) - Τῷ αἱρεσιάρχῃ τῆς θρησκευτικῆς παρασυναγωγῆς τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ Ἰουστίνῳ Γουέλμπι καί τοῖς αὐτῷ κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄).  

19) - Τοῖς ἀρνουμένοις καί καθυβρίζουσι τήν Παναγίαν, Ὁμοούσιον, Ἀδιαίρετον καί Ζωοποιόν Τριάδαν Ραββίνοις τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, Ἰσλαμισταῖς καί μέλεσι τῆς ἀνωνύμου φυλλαδικῆς Ἑταιρίας Σκοπιά τοῦ Πύργου τῶν «Μαρτύρων» τοῦ Ἱεχωβᾶ, ἀνάθεμα (γ΄).

20) - Τοῖς δυσφημοῦσι τά ἱερά Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Βαπτισταῖς, Ἀντβεντισταῖς καί Πεντηκοστιανισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄). 

21) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν παναίρεσιν τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀνάθεμα (γ΄).

22) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν μεταπατερικήν, νεοπατερικήν, συναφειακήν καί μετακανονικήν αἵρεσιν, ἀνάθεμα (γ΄).

23) - Τοῖς ἀρνουμένοις τάς Ἁγίας Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικάς Συνόδους, τάς συγκληθείσας ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, παποφιλιοκβισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄).

24) - Τῷ προτεσταντικῷ λεγομένῳ «Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν»-Αἱρέσεων, ἐν ᾧ διδάσκεται ὅτι ἅπασαι αἱ αἱρέσεις κλάδοι εἰσί τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί τοῖς Ὀρθοδόξοις, τοῖς συμμετέχουσι ἐν ταῖς ἀντικανονικαῖς συμπροσευχαῖς μεθ’αἱρετικῶν κατά τήν λεγομένην «ἑβδομάδα προσευχῆς ὑπέρ τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν», ἀνάθεμα (γ΄).

25) - Τοῖς ἀντορθοδόξοις κειμένοις τοῦ Τορόντο (1950), Μπαλαμάντ (1993), Σαμπεζύ (1994), Πόρτο Ἀλέγκρε (2006) καί Πουσάν (2013), ἀνάθεμα (γ΄).

26) - Τοῖς διδάσκουσι ὅτι αἱ αἱρέσεις, αἵτινες ἀπεκόπησαν ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συμπεριλαμβάνονται ἐντός αὐτῆς, τάς ὁποῖας καί ὀνομάζουσι «ἀτελεῖς ἐκκλησίας» καί ὅτι ἔστι σωτήριος Χάρις, ἔγκυρον βάπτισμα καί ἐνεργοῦσα Χάρις τῆς ἱερωσύνης ἐκτός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀνάθεμα (γ΄).   

27) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν αἵρεσιν ὅτι ὁ ἐκάστοτε Οἰκουμενικός Πατριάρχης πρῶτος ἐστί ἄνευ ἴσου, ἀνάθεμα (γ΄).

28) - Τῇ ληστρικῇ, αἱρετικῇ καί οἰκουμενιστικῇ ψευδοσυνόδῳ τῆς Κρήτης τοῦ Ἰουνίου 2016, τῇ λεγομένῃ «Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Συνόδῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τοῖς κακοδόξοις αὐτῆς κειμένοις, ἅτινα θεσμοθετοῦσιν 

α) τήν διεξαγωγήν τοῦ διαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί αἱρέσεων μέ κριτήριον τάς προτεσταντικάς πλατφόρμας καί οὐχί τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν, 

β) τήν  λεγομένην «ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν» καί τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τοῦ ὅρου «ἐκκλησία» διά τούς αἱρετικούς, 

γ) τόν Καταστατικόν Χάρτην  τοῦ προτεσταντικοῦ λεγομένου «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν»-αἱρέσεων καί τόν δογματικόν μινιμαλισμόν ὡς βάσιν τοῦ διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν αἱρέσεων, 

δ) τήν «Δήλωσιν τοῦ Τορόντο» τοῦ 1950, σύμφωνα μέ τήν ὁποίαν i) ὑπάρχουσιν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκτός τῶν τειχῶν Αὐτῆς, ii) ὑπάρχει Ἐκκλησία ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί iii) τό ἀποτελεῖν μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ περιεκτικώτερον ἔστιν ἤ τό ἀποτελεῖν μέλος τῆς ἰδίας Ἐκκλησίας, 

ε) τούς μεικτούς γάμους μέ πρόσχημα μίαν ψευδήν οἰκονομίαν, καί στ) τήν αἱρετικήν ζηζιούλιαν θεωρίαν περί ἀνθρωπίνου προσώπου, καί τοῖς ἀποδεχομένοις καί ἐφαρμόζουσι τάς αἱρετικάς αὐτῆς ἀποφάσεις, ἀνάθεμα (γ΄).
 

29) - Τῇ Μασονίᾳ καί τῷ διεθνῇ φρικώδῃ Σιωνισμῷ,  ἀνάθεμα (γ΄).
 

30) - Ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς,  ἀνάθεμα (γ΄).

Πηγή