"Τα γεγονότα επαναλαμβάνονται σχεδόν απαράλλαχτα". Πόσοι, όμως, Θεόδωροι, δεν φοβούνται την "εξορία";

Τότε και τώρα: Η αίρεση της εικονομαχίας

και η παναίρεση του οικουμενισμού.

Φώτιος Μιχαήλ, ιατρός

   Η αίρεση της εικονομαχίας, ως γνωστόν, ταλάνισε την αυτοκρατορία επί 120 ολόκληρα χρόνια! Αιρετικοί αυτοκράτορες και πατριάρχες διαδέχονταν ο ένας τον άλλον, τρομοκρατώντας το Ορθόδοξο ποίμνιο με φυλακίσεις, με ξυλοδαρμούς, με εξορίες, με αφορισμούς και καθαιρέσεις.

   Το τίμημα της αντίστασης στις απαιτήσεις των αιρετικών εικονομάχων το πλήρωσε ολόκληρος ο λαός, αλλά τις πιο σφοδρές και απάνθρωπες διώξεις δέχθηκαν οι μοναχοί, οι παπάδες και οι Ορθόδοξοι επίσκοποι και πατριάρχες.

   Ο Λέων ο Αρμένιος υπήρξεν ένας από τους πλέον σκληρούς και ανάλγητους εικονομάχους αυτοκράτορες. Η μανία του εναντίον των ιερών εικόνων και κατά συνέπεια εναντίον των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών περιγράφεται στις πηγές με τα μελανότερα χρώματα.

   Στα 815 απομακρύνει διά της βίας από τον πατριαρχικό θρόνο τον Ορθόδοξο πατριάρχη Νικηφόρο και στην θέση του τοποθετεί τον εικονομάχο Θεόδοτο.

  Διατάζει όλους τους επισκόπους και τους ηγουμένους των μοναστηριών να κατεβάσουν τα εικονίσματα από τους ναούς και να πάψουν να μιλάνε στον λαό για το θέμα των εικόνων.

   Οι επίσκοποι, που δεν συμμορφώνονται με τις αιρετικές του αποφάσεις, καθαιρούνται και όλοι εκείνοι οι μοναχοί, που αντιστέκονται στις αιρετικές του υποδείξεις, οδηγούνται στην εξορία.

   Ειδικός απεσταλμένος μεταφέρει την βλάσφημη διαταγή του αυτοκράτορα και στον Όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη. Ο αγιασμένος εκείνος ηγούμενος ακούει ατρόμητος τον έπαρχο και με θάρρος αποκρίνεται στις απαιτήσεις του εικονομάχου αυτοκράτορα και του αιρετικού πατριάρχη με τα παρακάτω λόγια:

     ‘’... ὑμῶν ἤ τοῦ Θεοῦ ἀκούειν’’; Τί συμφέρει στην αθάνατη ψυχή μου; Να πω ναι στις διαταγές τις δικές σας ή να υπακούσω στο θέλημα του Θεού;

    ‘’Αἱροίμεθα γάρ, ἴστε, τάς γλώσσας πρότερον ἐκτμηθήσεσθαι, ἤ πίστει τῇ καθ’ ἡμᾶς μή ὡςἔχει συνηγορεῖν...’’. Θέλουμε να ξέρετε, ότι προτιμάμε πρώτα να κοπούν οι γλώσσες μας, παρά να μην υπερασπίσουμε την Ορθόδοξη Πίστη μας.

   ‘’Ποῦ γάρ εὔλογον ὑμᾶς μέν τά χείρω σπεύδειν κρατύνειν, ἑαυτούς δέ σιωπῇ καθῆσθαι ἐπί τοῖς πολλῷ κρείττοσιν’’; Πού ακούστηκε, ενώ εσείς, που πασχίζετε για το κακό,να κάνετε το παν, εμείς, που κατέχουμε τα αληθινά και τα ανώτερα, να κλείνουμε τα στόματά μας και να μην μιλάμε; Ποιά λογική, μπροστά σε μια αιρετική απαίτηση, μπορεί να πείσει έναν Ορθόδοξο Πιστό να σιωπήσει;

  Τότε, η αίρεση της εικονομαχίας. Τώρα, η παναίρεση του οικουμενισμού.

   Πάντως τα γεγονότα φαίνεται, πως επαναλαμβάνονται σχεδόν απαράλλαχτα!

    Αλήθεια, πόσο παρήγορο είναι, που και στην δική μας εποχή δεν μας έλειψαν οι Θεόδωροι Στουδίτες!

2/4/2017  

Πηγή