Η πονηρή διγλωσσία των Οικουμενιστών και η προωθούμενη φοβερή σύγχυση του Ορθοδόξου ποιμνίου

Τοῦ Σάββα Ηλιάδη, δασκάλου

Ναί, δάσκαλε, ἀλλὰ ἡ ἀφελὴς κοινωνία μετὰ τῶν πονηρῶν, βλασφήμων καὶ διγλώσσων Οἰκουμενιστῶν αἴρει ἢ ἐπιτείνει τὴν σύγχυση;

Η πονηρή διγλωσσία των Οικουμενιστών

και η προωθούμενη φοβερή σύγχυση

του Ορθοδόξου ποιμνίου

Τοῦ Σάββα Ηλιάδη, δασκάλου

 «Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν» (Σύμβολον της Πίστεως)

  Δεν είναι μόνο οικουμενιστικό το περιεχόμενο του κοινού μηνύματος Πάπα και Πατριάρχου, για την «ημέρα περιβάλλοντος», αλλά και υβριστικό και ασεβές προς την Αγία Ορθόδοξη Παράδοση. Αντιφατικό δε σε τέτοιο βαθμό, ώστε γίνεται καταφανής η σύγχυση (ή η πονηρία), που διακατέχει το νου και την καρδιά των συνταξάντων και μάλιστα των «Ορθοδόξων» ποιμένων. Σύγχυση, η οποία προωθείται σκοπίμως  για την αλλοίωση του φρονήματος του ανύποπτου πληρώματος της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής, Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού. Επιβεβαιώνεται δε το αποστολικό: «καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν». (Πραξ. 20,30)      

    Όσο κι αν προσπαθήσει, ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος, δεν μπορεί να αποδεχθεί τα αταίριαστα, που κατάφερε να ταιριάξει ο αντιεκκλησιαστικός οίστρος  των συνταξάντων αυτό το μήνυμα. Ιδού μερικά από τα ανορθόδοξα και αντορθόδοξα:

    1. Με τη φράση: «Το Κοινό Μήνυμα των δύο Προκαθημένων», με την

οποία ξεκινά η κοινοποίηση του μηνύματος, αναγνωρίζεται ο πάπας ως «εκκλησία». Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, καθότι,  τα του Κολυμπαρίου και οι επακόλουθες κινήσεις των Οικουμενιστών αποκαλύπτουν τη φοβερή διγλωσσία τους.

   2. Ποια σχέση μπορεί να έχει η αναφορά της πρώτης παραγράφου του μηνύματος στο ευαγγελικό: «μέχρις ὅτου «εἰς τό τέλος» τά πάντα ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῇ ἀνακαινισθοῦν ἐν Χριστῷ» (Ἐφεσ. α' 10), με την αόριστη και ύποπτη  πρόσκληση: «καλοῦμεν ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως νά ἀφιερώσουν χρόνον προσευχῆς διά τό περιβάλλον τήν 1ην Σεπτεμβρίου».

   Ποιοι είναι αυτοί οι «άνθρωποι της καλής θελήσεως» και σε ποιον Θεό θα προσευχηθούν τέλος πάντων; Στον ανύπαρκτο; Στον φανταστικό; Στα είδωλα; Ή ακόμη και στον Σατανά; Εσείς ποιμένες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έναν Θεό Δημιουργό γνωρίζετε και οφείλετε να κηρύττετε. Αυτόν τον ενανθρωπίσαντα Υιό και Λόγο του Πατρός, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα του κόσμου, την κεφαλή της Εκκλησίας. Εσείς κληθήκατε να επαγγέλεσθε Χριστό και τίποτε άλλο. Αυτός είναι ο Θεός, στον οποίο θα καλέσετε τους ανθρώπους να προσευχηθούν εν μετανοία και να προσέλθουν στην Αγία Εκκλησία, για να φέρει καρπό αυτή η προσευχή. Τα λοιπά εκ του πονηρού!

    3. Όσον δε περί της διαταράξεως των οικοσυστημάτων, της απληστίας, της αρπακτική διαθέσεως, της ασέβειας προς τη φύση, και εξουσίας επ΄ αυτής, η Ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή είναι η μόνη που διδάσκει επί αιώνες, βιωματικώς, διά της ασκητικής της Παραδόσεως και κυρίως διά του Μοναχισμού της, ακριβώς τα αντίθετα. Και είναι η μόνη, που δεν οφείλει να ενέχεται για την  άθλια κατάσταση, στην οποία περιέπεσε η φύση, εξαιτίας άλλων ανθρωποκεντρικών κοσμοθεωριών και πίστεων σε Δύση και Ανατολή και σε Βορρά και Νότο.

   Και ο μεν πάπας και οι λοιποί αρχηγοί άλλων θρησκειών κα πίστεων μπορούν να λένε ό,τι θέλουν. Εσείς όμως, ως ποιμένες, που σας έβαλε ο Χριστός να φυλάγετε τα  πρόβατα στην Αγία του Εκκλησία, δεν έχετε το δικαίωμα να «λαλείτε διεστραμμένα» και να ζημιώνετε τις ψυχές, που τις έχετε κρεμασμένες στα πετραχήλια σας. Πάψετε να μιλάτε επαμφοτεριζόντως. «Ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν» (Ματθ. 5,37).   

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 4-9-2017

Πηγή