Είμαστε λίγο πριν την ένωση;

Καταγγελίες κακοποίησης ομοφυλοφίλων από ορθόδοξους και δηλώσεις καρδιναλίων προωθούν την ενοχοποίηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την ανάδειξη της ως έναν εκκλησιαστικό οργανισμό σαν τους άλλους δείχνουν ότι: Ο Οικουμενισμός προχωράει και οι δικοί μας φροντίζουν για την δημοσιότητά τους. Κανείς δεν διαμαρτύρεται.

http://www.focus.de/wissen/mensch/debatte-zum-reformationstag-500-jahre-nach-luther-sollen-sich-die-beiden-kirchen-wiedervereinigen_id_7780413.html

Ο πρόεδρος της επισκοπικής συνόδου των ρωμαιοκαθολικών της Γερμανίας, Καρδινάλιος Reinhard Marx, δήλωσε στην εφημερίδα “Bild am Sonntag” την επιθυμία του για την επανένωση των «χριστιανικών εκκλησιών». «Γι’ αυτό προσπαθούμε εδώ και χρόνια, γι’ αυτό προσεύχομαι, γι’ αυτό δουλεύω» δήλωσε με αφορμή του εορτασμού των 500 χρόνων μεταρρύθμισης. Περὶ αυτοῦ του θέματος  μίλησε και ο καθηγητής θεολογίας του Χάρβαντ Alexander Görlach, ο οποίος είπε ότι ακόμα και αν υπάρχουν διαφορές, αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο, μιας και όλοι μας είμαστε ήδη μέλη της «παγκόσμιας εκκλησίας»!!!!!

Παράλληλα με αυτές τις δηλώσεις κυκλοφορεί το βιβλίο "For I Am Wonderfully Made, Texts on Eastern Orthodoxy and LGBT Inclusion" που εκδόθηκε από τρία μέλη του ευρωπαϊκού Forum of Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender Groups: Michael Brinkschröder από την Γερμανία, Misha Cherniak από την Ρωσία και Πολωνία και Olga Gerassimenko από την

Διαμαρτύρονται για τα αντίθεα Νομοσχέδια, αλλά εκεί, μαζί με όσους τα ψήφισαν!

Επιστολή προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο για τους εορτασμούς της 28ης Οκτωβρίου

(Σχ. δ. Μου απεστάλη μέσω της ηλεκτρονικής μου διεύθυνσης η παρούσα προς δημοσίευση)

Πάτρα 31/10/2017

    Σεβασμιότατε,

   Σας απευθύνω την παρούσα επιστολή για να διαμαρτυρηθώ εντόνως για την παρουσία εντός του Ιερού Ναού κατά τους εορτασμούς της 28ης Οκτωβρίου του Αχαιού Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κωνσταντίνου Σπαρτινού  και του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιάννη Τσιρώνη. Όπως γνωρίζετε οι εν λόγω κύριοι μαζί με τους υπολοίπους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισαν τους νόμους για το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλόφιλων καθώς και για την αλλαγή φύλου. 

     Από την στιγμή λοιπόν που βλασφημούν με τέτοιο τρόπο την πίστη μας, δε δικαιούνται να βρίσκονται εντός των ιερών ναών.

   Σαν επίσκοπος έπρεπε να λάβετε όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποφευχθεί κάτι τέτοιο.

   Εύχομαι ειλικρινά να ήταν αποτέλεσμα κάποιας αβλεψίας και όχι να έγινε εσκεμμένα, λόγω δειλίας ή κάποιων κακώς νοούμενων

συμφερόντων.

   Πιστεύω να γνωρίζετε ότι οι λόγοι υπέρ των ηρώων της πατρίδος τους οποίους συχνά - πυκνά εκφωνείτε, οφείλουν να έχουν και ένα αντίκρισμα στις πράξεις μας.

Μετά τιμής,

Σπυρίδων Ζορμπαλάς

(Τα υπόλοιπα στοιχεία διεύθυνσης τα διατηρούμε στη προσωπική μας αλληλογραφία)

Πηγή

Ιεροσολύμων Θεόφιλος: Όσοι παραμένουν σε κοινωνία μαζί μας, έχουν αναγνωρίσει τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης!

Νά, λοιπόν, ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἐπιβεβαιώνουν ἀρνητικά (καὶ βέβαια πρὸς τὸ συμφέρον τους) τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ οἱ ποικίλων ἀποχρώσεων ἀντι-Οἰκουμενιστὲς διαστρέφουν! Δηλαδή, τὸ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος», λέγοντας ὅτι ὅσοι κοινωνοῦν μαζί μας, ἔχουν τὴν ἴδια Πίστη μὲ μᾶς! 

Συνέντευξη – Σοκ

του Πατριάρχη Ιεροσολύμων!

«Τίποτα δεν εμποδίζει Παπικούς και Ορθοδόξους στο δρόμο προς την πλήρη ενότητα»

– Συνέκρινε τον Πάπα με τους Προφήτες!

Ισχυρίζεται πως όλοι αναγνώρισαν τα αποτελέσματα της Συνόδου του Κολυμπαρίου!

Του Μάνου Χατζηγιάννη

     “Η μόνη χώρα της οποίας το Σύνταγμα παρέχει ορισμένες εγγυήσεις στην Εκκλησία είναι η Ελλάδα σήμερα. Στον υπόλοιπο κόσμο, διακηρύσσεται η αρχή του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος”.

      Αυτήν την σημαντική ειδική αναφορά για την Ελλαδική Εκκλησία, ιδίως αυτήν την περίοδο που συζητούμε για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την αλλαγή του άρθρου 3, έκανε σε συνέντευξή του σε ιταλικό μέσο ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος με αφορμή την παρουσία του στο Βατικανό το προηγούμενο διάστημα.

   Η συνέντευξη περιεστράφη κυρίως γύρω από το θέμα της περιουσίας του Πατριαρχείου στο Ισραήλ και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει με τον κ. Θεόφιλο να υποστηρίζει πως έλαβε την στήριξη του ποντίφικα, ο οποίος αναγνωρίζει το υπάρχον status quo στην περιοχή, όμως τα “μαργαριτάρια” βγήκαν από αλλού!

   Οι απόψεις του για την ενότητα Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων, αλλά και όσα είπε για την Σύνοδο του Κολυμπαρίου βρίθουν ανακριβειών και παραμένει αναπάντητο ερώτημα αν έγιναν σκόπιμα!

    Πριν από λίγες ημέρες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε όλα όσα είπαν Θεόφιλος και Φραγκίσκος και κυρίως την δέσμευση του ποντίφικα για πλήρη ενότητα!

  Ευθυγραμμισμένος πλήρως στην γραμμή του Πάπα ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων χωρίς αιδώ απήντησε σε ερώτημα “Τι εμποδίζει τους Καθολικούς και τους Ορθοδόξους στο δρόμο προς την πλήρη ενότητα;” ως εξής:

ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΕΝΑΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΗΤΡΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ "ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ ;"  ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου  Ὁ διαπρεπὴς μετανεοβυζαντινὸς καὶ λαϊκὸς ζωγράφος Ἄρχων Ἁγιογράφος Ἰωάννης Μητράκας, ὁ ὁποῖος ἔχει ἰδιαιτέρως πλούσιο καὶ πρωτοποριακὸ εἰκονογραφικὸ ἀλλὰ καὶ οὐκ ὀλίγον συγγραφικὸ ἔργο, κοσμικοῦ, θρησκευτικοῦ, ἱστορικοῦ, μυθολογικοῦ, ἠθογραφικοῦ, κοινωνικοῦ, ἀλληγορικοῦ καὶ συμβολικοῦ χαρακτῆρος, φιλοτέχνησε κατὰ τὸ 2016 ἕνα λίαν ἐνδιαφέροντα καὶ σημαδιακὸ καὶ διὰ τὰ καθ' ἡμᾶς σήμερον πίνακα, ὑπὸ τὸν τίτλον: "Ἡ σταύρωσις τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὸ ΔΝΤ καὶ τὸ ΕΤ" ἤ "Τίς πταίει;", διαστάσεων 160 x 120 σὲ τέμπερα πάνω σὲ καμβὰ καὶ ξύλο.  Κατὰ τὸν καλλιτέχνη: "Στὸ Θέατρο τῆς ζωῆς ὅλοι οἱ θεατὲς βλέπουν τοὺς ἐσταυρωμένους ποὺ εἶναι: στὸ κέντρο ὁ συνταξιοῦχος, δεξιὰ ὁ δημόσιος ὑπάλληλος καὶ ἀριστερὰ ὁ ἰδιωτικὸς ὑπάλληλος. Μπροστά τους, ποὺ ἔχουν ἐστραμμένη τὴν πλάτη τους πρὸς τοὺς ἐσταυρωμένους εἶναι: Μέρκελ, Λαγκάρντ, Σούλτς, Γιουνγκέρ, Σόϊμπλε, Ὀλάντ! Ἀπὸ τὴν δεξιὰ μεριὰ εἶναι οἱ Ἕλληνες πολιτικοί: Τρίπρας, Μητσοτάκης, Βενιζέλος, Σαμαρᾶς, Μεϊμαράκης, Παπανδρέου καὶ Γεννηματᾶ. Ἀποκαμωμένοι μετὰ ἀπὸ πέντε χρόνια λιτότητος καὶ ἀφαίμαξης τῶν οἰκονομικῶν τῶν Ἐλλήνων, βλέπουν τὴν καταστροφή τους χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ἀντιδράσουν. Προσπαθοῦν ἔτσι νὰ περισώσουν τὴν ἀξιοπρέπειά τους".  Εἰκονογραφικῶς παρουσιάζει μιά "θάλασσα" ποὺ κατακλύει ὁλόκληρο καὶ ἀσφυκτικὰ τὸν πίνακα, παραθετικά, μὲ ἀνθρώπινα κεφάλια ἀνδρῶν, γυναικῶν, παιδίων ποικίλης ἡλικίας καὶ μεγέθους, τὰ μεγάλα τῶν ὁποίων ἀνήκουν στούς "ἐξέχοντας", τοὺς στὰρ! πολιτικοὺς τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἀρένας. Ἐδῶ πρέπει νὰ σημειωθεῖ, ὅτι ἡ "πολυκεφαλία" εἶναι ἓν σύνηθες εἰκονογραφικὸ στοιχεῖο στὰ ἔργα τοῦ Μητράκα, εἰκονολογικὸ σύμβολο τῆς δυνάμεως τῶν ἀρχαίων προγόνων μας, παρὰ τὶς αἰώνιες διενέξεις μεταξύ των, "σύμβολο τῆς καταγωγῆς καὶ πνευματικότητος τῶν Ἑλλήνων ποὺ κατάγονται ἀπὸ Ἀρχιερεῖς. Ὀρφέας, Εὔμολπος, Θάμυρις μὰ καὶ Αὐτοκράτορες καὶ Πατριάρχες, ὅπως εἶναι ἡ δυναστεία τῶν Μακεδόνων, θρακικῆς καταγωγῆς καὶ ἄλλοι, καὶ ὄχι ἀπόγονοι δούλων, ὅπως εἶπαν μερικοὶ ἡγέτες ἀδιαντρόπως" (Μητράκας). Οὕτως τὴν συναντῶμεν ἐνδεικτικῶς καὶ εἰς τὰς συνθέσεις: Ἡ παγκόσμια συναυλία τοῦ Ὁρφέα, Ἡ συναυλία στὴ νύχτα τῆς ζωῆς, Ἀλέξανδρος ὁ Κοσμοκράτωρ, Πρόνοια, Σπάρτακος ὁ Θρᾶξ, Ὁ πνευματικὸς Φάρος τῶν Θρακῶν, Ἡ ψυχὴ μου ἀλλιώτεψε κ.ἄ. Τὰ κεφάλια συνήθως ἄσχετα μεταξύ των στρέφονται πρὸς τὰ δεξιά, ἀριστερά, παρίστανται μετωπικῶς ἢ ἔχουν ἐστραμμένα τὰ νῶτα πρὸς τοὺς ἐσταυρωμένους, ὅπως οἱ μεγάλοι πολιτικοὶ ἄνδρες, ἀψηφοῦντες τὰ γενόμενα ὄπισθεν καὶ περὶ αὐτούς. Μερικὰ ἔχουν μιὰ κάπως περίεργη πρὸς τὰ ἄνω, ἀφύσικη κλίση, πρᾶγμα γνωστὸ καὶ ἐκφραστικὸ στὴ βυζαντινὴ εἰκονογραφία, καὶ φοροῦν ποικίλα καλύμματα ὅπως καπέλα, σκουφιά, κάσκες κλπ. Πάντως τὰ πρόσωπά τους φαίνονται θλιμμένα καὶ σκεπτικὰ ἀπὸ τὰ πολλὰ καὶ βασανιστικὰ προβλήματα ποὺ τοὺς ἀπασχολοῦν. Ὑψώνουν δὲ τὰ χέρια πρὸς τὰ ἄνω ἢ καὶ ὁλοκλήρους τοὺς βραχίονάς των σὰν νὰ διαμαρτύρονται, νὰ ζητοῦν βοήθεια ἢ νὰ φασκελώνουν τοὺς ὑπαιτίους. Καὶ αὐτὰ τοὺς ἑνώνουν μεταξύ τους. Οἱ κινήσεις εἶναι πάντως πιὸ ἔντονες πρὸς τὸ κάτω μέρος τοῦ πίνακος.  Στὸ κέντρο ἐπὶ ἑνὸς κυρτοῦ καὶ γυμνοῦ χώρου ὑψοῦνται τρεῖς λίαν λεπτοὶ καὶ ὑψηλοὶ ὅμοιοι σταυροί, κατὰ τρόπον ἐμφαντικό, συνθετικὰ καὶ χρωματικά. Ἐπ' αὐτῶν σταυροῦνται "παλουκοειδῶς" οὐχὶ ὁ Χριστὸς μεταξὺ τῶν δύο ληστῶν, ἀλλά -Κύριε ἐλέησον- ὁ συνταξιοῦχος ἀναμέσῳ τοῦ δημοσίου καὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ ὑπαλλήλου, τοῦτ'ἔστιν αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ὑποφέρουν οἰκονομικὰ ἰδιαιτέρως. Μήπως λοιπὸν ἐδῶ ξανασταυρώνεται ἐν ἐτέρᾳ μορφῇ ὁ Χριστός; (Καζαντζάκης). Οἱ σταυροὶ ἔχουν δελτάρια καὶ ὑποπόδιον, πρὸ τοῦ μεσαίου δὲ ὑψώνεται κλῖμαξ, πιθανῶς μὲ ἕναν ἀνερχόμενο σταυρωτή. Οἱ ἐσταυρωμένοι εἶναι λεπτοί, μορφὲς μανιεριστικές, ἴσως καὶ λόγῳ τῶν μαρτυρικῶν ἐκτροπῶν τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ἔχουν κατὰ τὴν μόδαν, γένειον καὶ ἀντιπασοκικῶς εἶναι ἐνδεδυμένοι μέλαν -ἐπισήμως γάρ- κοστοῦμι μὲ γραβάτα. Τὰ χέρια των ὑψώνουν συμμετρικῶς καί "χορευτικά" πρὸς τὰ ἄνω. Ἀτενίζουν δὲ στὸ ἄπειρον, καὶ ἴσως νὰ λένε: Τί νὰ κάνουμε, ἄς "χορέψουμε" λοιπὸν μὲ ἀκίνητο τὸ σῶμα ἐπάνω στὸ σταυρό, ὑποτασσόμενοι ταῖς "ἐπιγείοις δυνάμεσιν". "Χορεύουν" τοῦτ' ἔστι -ὀξυμόρως- ἐν ἀκινησίᾳ! Πάντως εἶναι καλὸ ὅταν τραγουδᾶ καὶ χορεύει ὁ λαός!  Τὰ χρώματα τῶν ἐνδυμάτων των εἶναι ποικίλα: λευκά, μαῦρα, καφέ, κόκκινα, ρόζ, μώβ, πράσινα, κυανοπράσινα, μπλέ. Συχνὰ δὲ ἀπαντοῦν καὶ τὰ γνωστὰ εἰς αὐτὰ τετραγωνίδια, σύμβολα κατὰ τὴν εἰκονολογία τοῦ καλλιτέχνη, τῆς τετραγωνικῆς λογικῆς καὶ σοφίας τῶν ἀρχαίων προγόνων μας. Ἔτσι λοιπὸν καὶ τὸ ἔργον αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ τὴν συνήθη καὶ ἐντυπωσιακὴν εἰκονογραφικὴν εὑρηματικότητα τοῦ ζωγράφου, μὲ τὴν ὁποία καταπιάνεται ἐδῶ σὲ μία τόσο πολιτικὰ θαραλλέα ἀπεικόνιση τῶν ταλαιπωρουμένων συνανθρώπων μας, παντρεύων σοσιαλιστικὲς ἰδέες μὲ χριστιανικὲς τοιαῦτες, πρᾶγμα οὐχὶ ἄηθες ἐν τῷ Πρωτοχριστιανισμῷ καὶ οὐχὶ μόνον.  Ἄλλωστε, μὲ παρόμοια θέματα κοινωνικῆς φύσεως ἔχει ἀσχοληθεῖ καὶ πολὺ ἐνωρίτερα, ὅπως στοὺς περίφημους ἀνθρακωρύχους, τοὺς μάρτυρας αὐτοὺς τοῦ μόχθου καὶ τοῦ ἱδρώτα, ποὺ παλεύουν μέσα στὰ ἔγκατα τῆς γῆς καὶ δὲν στρογγυλοκάθονται σὰν τοὺς οὐχὶ σπανίως εὐτραφεῖς καὶ συχνάκις μειδιῶντας, ἀβυσσαλέους καρεκλοκενταύρους.   ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://fanarion.blogspot.gr/2017/10/blog-post_31.html

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ «Στον παπα-Κάραν για την κρίση τού κόσμου» Με ρωτάς, άνθρωπε του Θεού, από που προέρχεται η σημερινή κρίση, και τι σημαίνει αυτή. Ποιος είμαι εγώ για να με ρωτάς για ένα τόσο μεγάλο μυστικό; «Μίλα, όταν έχεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή», λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως παρόλο που θεωρώ, ότι η σιωπή είναι τώρα καλύτερη από κάθε ομιλία, και όμως λόγω αγάπης προς εσένα, θα σου εκθέσω εκείνα που σκέπτομαι περί αυτού που ρώτησες. Η κρίση είναι ελληνική λέξη, και σημαίνει δίκη. Αντικατάστησε τη λέξη «κρίση» με τη λέξη «δίκη» και διάβασε: «Δια τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν δίκη» ή «αλλά την δίκην πάσαν δέδωκε τω υιώ» ή «νυν δίκη εστί του κόσμου τούτου» ή ότι «αποδώσουσι λόγον τω ετοίμως έχοντι δικάσαι ζώντας και νεκρούς». Έως τώρα οι ευρωπαϊκοί λαοί χρησιμοποιούσαν την λέξη «δίκη», αντί για τη λέξη «κρίση», όποτε και να τους έβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα η καινούργια λέξη αντικατέστησε την παλιά, και το κατανοητό έγινε ακατανόητο. Όταν γινόταν ξηρασία, πλημμύρα, πόλεμος ή έπεφτε επιδημία, όταν έριχνε χαλάζι, γίνονταν σεισμοί, πνιγμοί και άλλες συμφορές, λέγανε «Θεία δίκη!». Και αυτό σημαίνει: κρίση μέσα από ξηρασίες, κρίση μέσα από πλημμύρες, μέσα από πολέμους, μέσα από επιδημίες κ.λπ. Και τη σημερινή χρηματοοικονομική δυσκολία ο λαός την θεωρεί ως Θεία δίκη, όμως δεν λέει η δίκη αλλά η κρίση. Έτσι ώστε η δυσκολία να πολλαπλασιάζεται με το να γίνεται ακατανόητη! Εφόσον όσο ονομαζόταν με την κατανοητή λέξη «δίκη», ήταν γνωστή και η αιτία, λόγω της οποίας ήρθε η δυσκολία, ήταν γνωστός και ο Δικαστής, ο Οποίος επέτρεψε την δυσκολία, ήταν γνωστός και ο σκοπός τής επιτρεπόμενης δυσκολίας. Μόλις όμως χρησιμοποιήθηκε η λέξη «κρίση», λέξη ακαταλαβίστικη σε όλους, κανείς δεν ξέρει πια να εξηγήσει ούτε για ποιο λόγο, ούτε από Ποιόν, ούτε ως προς τι. Μόνο σ' αυτό διαφέρει η τωρινή κρίση από τις κρίσεις που προέρχονται από την ξηρασία ή την πλημμύρα ή τον πόλεμο ή την επιδημία ή τους πνιγμούς ή κάποιους άλλους πειρασμούς. Με ρωτάς για την αιτία τής τωρινής κρίσης, ή της τωρινής Θείας δίκης! Η αιτία είναι πάντα η ίδια. Η αιτία για τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις επιδημίες και άλλα μαστιγώματα της γενιάς των ανθρώπων είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των ανθρώπων από τον Θεό. Με την αμαρτία της Θεοαποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση, και ο Θεός την επέτρεψε, ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον. Στις μοντέρνες αμαρτίες—μοντέρνα και η κρίση. Και όντως ο Θεός χρησιμοποίησε μοντέρνα μέσα ώστε να το συνειδητοποιήσουν οι μοντέρνοι άνθρωποι: χτύπησε τις τράπεζες, τα χρηματιστήρια, τις οικονομίες, το συνάλλαγμα των χρημάτων. Ανακάτωσε τα τραπέζια στις συναλλαγές σ' όλο τον κόσμο, όπως κάποτε στο ναό των Ιεροσολύμων. Προξένησε πρωτόγνωρο πανικό μεταξύ εμπόρων και αυτών που ανταλλάσσουν το χρήμα. Προκάλεσε σύγχυση και φόβο. Όλα αυτά τα έκανε για να ξυπνήσουν τα υπερήφανα κεφαλάκια των σοφών της Ευρώπης και της Αμερικής, για να έλθουν εις εαυτούς και να πνευματικοποιηθούν. Και από την άνεση και το αγκυροβόλημα στα λιμάνια τής υλικής σιγουριάς να θυμηθούμε τις ψυχές μας, να αναγνωρίσουμε τις ανομίες μας και να προσκυνήσουμε τον ύψιστο Θεό, τον ζωντανό Θεό. Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Όσο το πνεύμα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν, την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνάξουν: «η Θεία δίκη»! Πες και εσύ, τίμιε πατέρα, η Θεία δίκη, αντί η κρίση, και όλα θα σου γίνουν ξεκάθαρα. Χαιρετισμούς και ειρήνη Σημείωση Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται...», Ιεραποστολικές επιστολές Α', εκδ. «Εν πλω», Αθήνα 2008, σσ. 33-36. Ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι: «Στον παπα-Κάραν για την κρίση τού κόσμου»)

Ένας άνευρος λόγος χωρίς Χριστό, σύμφωνος κατά πάντα με την Οικουμενιστική ιδεολογία

ΟΜΙΛΙΑ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ Β΄ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΣΚΕΨΙΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΝ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗΝ ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΝ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΣΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗΝ

(Ἀθῆναι, 29 - 31 Ὀκτωβρίου 2017)

* * *

Μακαριώτατοι,Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος,Σοφολογιώτατοι,Ἱερώτατοι,Ἐξοχώτατοι,Κυρίαι καί κύριοι, 

   «Καρδία ἐλεήμων ἐστὶ καῦσις καρδίας ὑπέρ πάσης τῆς κτίσεως, ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων, καὶ τῶν ὀρνέων, καὶ τῶν ζῴων καὶ τῶν δαιμόνων, καὶ ὑπὲρ παντὸς κτίσματος»[1]

   Ἐπικαλούμεθα εἰσαγωγικῶς αὐτούς τούς λόγους ἑνός τέκνου τῆς ἀρχαίας Συρίας, τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, ἐπειδή πράγματι μόνον μία ἐλεήμων καρδία, ὑπό ἀληθοῦς συμπαθείας φλεγομένη, δύναται νά αἰσθανθῇ μέρος τῆς ἐν Συρίᾳ καί τῇ εὐρυτέρᾳ περιοχῇ διαδραματιζομένης τραγωδίας.

   Ὑπό τοιούτων συναισθημάτων διακατεχόμενοι, εὑρισκόμεθα καί πάλιν ἐνταῦθα εἰς κοινήν διαβούλευσιν τῆς Β΄ Διασκέψεως τῶν Ἀθηνῶν, χάρις εἰς τάς ἀγαθῶν προθέσεων πρωτοβουλίας τοῦ ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν Ἐξοχωτάτου Ὑπουργοῦ τῆς Ἑλληνικῆς

...Μικρή υπενθύμιση!!

...χωρίς πολλά λόγια...  ...είμαστε πάντα έτοιμοι???

Πηγή

Το παν σείεται και οι αντι-Οικουμενιστές, αντί να απομακρυνθούν από τους όσους προδίδουν την Πίστη, συγ-κοινωνούν!

Το παν σείεται και οι επίσκοποι, πλην ολίγων εξαιρέσεων, σιωπούν ενόχως και τρέχουν στα πανηγύρια και τα συλλείτουργα!

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

   Πού είναι σήμερα οι Καντιώτηδες και οι Σεβαστιανοί να σηκώσουν τον κόσμο από τους καναπέδες; Να τον ηλεκτρίσουν, να τον δονήσουν και να τον πυρακτώσουν εθνικοθρησκευτικά; Πού τα συλλαλητήρια και το "άγιο

Απόρριψη της Παραδόσεως από Εικονομάχους και Οικουμενιστές.

Μιὰ καταπληκτικὴ ὁμοιότητα ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Εἰκονομαχίας,  μᾶς παρουσιάζει ὁ καθηγητὴς Κων/νος Κορναράκης, κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου.

Μόνο ποὺ αὐτὴ τὴν ὁμοιότητα μᾶς τὴν παρουσιάζει ἀκαδημαϊκὰ καὶ θεωρητικά, ἀφοῦ οὔτε ὁ ἴδιος, οὔτε οἱ Ποιμένες ποὺ γνωρίζουν τὴν σχετικὴ διδασκαλία (καὶ φυσικὰ οὔτε ἐκεῖνοι οἱ πολλοὶ Ποιμένες ποὺ ἀδιαφοροῦν καὶ νὰ τὴν μάθουν) τὴν ἐφαρμόζουν!

Τὴν παραθέτουμε γιὰ νὰ ἐνισχυθοῦν οἱ πιστοὶ ποὺ τὴν ἐφαρμόζουν, γιατὶ τὰ ἔσχατα τοῦτα χρόνια βάλθηκαν ὅλοι νὰ ἀμφισβητήσουν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση· ἄλλοι ὡς ἀκόλουθοι ἢ ἐγκάθετοι τῆς Παναιρέσεως, ἄλλοι ὡς συνοδοιποροῦντες ἀπὸ ἀδιαφορία ἢ δειλία, κι ἄλλοι ὡς ἀγωνιζόμενοι μέν, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸν τρόπο τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ ἄρα ὄχι ὡς "ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι".

 

   Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Παναίρεση. Ἰσχύουν λοιπὸν γι’ αὐτόν –κατὰ μείζονα λόγο– ὅσα οἱ Ἅγιοι ἔχουν διδάξει γιὰ τὶς ἄλλες αἱρέσεις.

Ὁ καθηγητὴς Κωνσταντῖνος Κορναράκης στὸ θαυμάσιο ἔργο του «Ἡ Θεολογία τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων κατὰ τὸν Ὅσιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη», παρουσιάζει μὲ σαφήνεια  τὶς σοβαρότατες ἐπιπτώσεις ποὺ εἶχε στὸ Δόγμα καὶ στὸ Ἦθος τῆς Ἐκκλησίας ἡ αἵρεση τῆς Εἰκονομαχίας.

Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ κάνει ἐντύπωση εἶναι ἡ διαπίστωσή του ὅτι, οἱ οὐσιαστικὲς παρατηρήσεις τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου –ὅπως τὶς παρουσιάζει ὁ καθηγητὴς Κορναράκης– ταιριάζουν ἀπόλυτα στὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς μας, τὸν Οἰκουμενισμό. Ὡσὰν ὁ ὅσιος νὰ ἔγραφε ἀκριβῶς γιὰ τοὺς σύγχρονους Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ψευτο-ἀντι-Οἰκουμενιστές! Ἂν ἀλλάξουμε τὴ λέξη «Εἰκονομάχοι» καὶ βάλουμε στὴ θέση της τὴ λέξη «Οἰκουμενιστές», θὰ νόμιζε ὁ ἀναγνώστης ὅτι ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ἀντιμετωπίζει τὴ σύγχρονή μας αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Διαβάζοντας τὸ βιβλίο τοῦ καθηγητῆ Κων/νου Κορναράκη, διαπιστώνουμε ὅτι ἐπιβεβαιώνεται ἡ ὀρθότητα τῶν θέσεων τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ὅπως τὶς παραθέτει στὰ βιβλία του. Καὶ δὲν μποροῦσε νὰ εἶναι διαφορετικά, ἀφοῦ ὁ π. Εὐθύμιος μελετᾶ ἐπὶ δεκαετίες, βιώνει καὶ «παραδίδει» ὄχι δικές του θεολογίες, ἀλλὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου, ἐνῶ ἐκεῖνοι ποὺ τὶς ἀπορρίπτουν, ἀναγκάζονται νὰ τὶς ἀντικαθιστοῦν μὲ λογικοκρατούμενες καὶ προτεσταντίζουσες γνῶμες τους, καὶ ἔχουν μάλιστα καὶ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι διδάσκουν Ὀρθοδοξα!

Συγκεκριμένα ὁ κ. Κορναράκης γράφει:

Ὁ βίος καὶ τὰ ἔργα τῶν αἱρετικῶν (Εἰκονομάχων τότε καὶ Οἰκουμενιστῶν σήμερα) διαψεύδουν τὴν διαβεβαίωσή τους ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ ἀπορρίπτουν πτυχὲς τῆς Πίστεως (ὅπως π.χ. τὸ ἔνατο καὶ δέκατο ἄρθρο τοῦ «Πιστεύω» οἱ Οἰκουμενιστές). Αὐτὴ ἡ ἀπόρριψη καταδεικνύει τὴν ἀποκοπῆς τῆς σχέσεως κάθε αἱρετικοῦ μὲ τὸ Θεό (τῶν Εἰκονομάχων καὶ Οἰκουμενιστῶν). Ἀποτελεῖ δὲ προϊὸν «ἐσκοτισμένης καρδίας».

Οἱ ὁμοιότητες τῶν ἀντιΠαραδοσιακῶν μεθοδεύσεων τῆς Εἰκονομαχίας μὲ αὐτὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἐκπληκτικές. Γράφει ὁ Ὅσιος ὅτι παραμερίζονται ἀπὸ τὴν κανονικὴ τάξη τῆς Ἐκκλησίας ὕμνοι «θεοπαράδοτοι» «ἡ Εὐχαριστία ἀναθεωρουμένη, συντομεύεται· τροπάρια ἁγίων, ἀγρυπνίαι καί τινες τῶν ἀκολουθιῶν παύονται· πολλαὶ δὲ τῶν ἑορτῶν νηστειῶν καὶ παραμονῶν καταργοῦνται ἐν τῷ Τυπικῷ τῆς Ἐκκλησίας»! (Ἀκριβῶς ὅπως σήμερα μὲ τὸν Οἰκουμενισμό).

Στὸν ἀντίποδα τοῦ αἱρετικοῦ βίου τοῦ εἰκονομάχου εὑρίσκεται ὁ βίος τοῦ ὀρθοδόξου! Μεγάλο βάρος δίνει ὁ Ὅσιος στὸν ἀγῶνα τῶν ἀληθινὰ ὁμολογητῶν μοναχῶν γιὰ τὴν διατήρηση τῆς Πίστεως. Οἱ μοναχοὶ ἀποτελοῦν τὰ «νεῦρα τῆς Ἐκκλησίας», καὶ εἶναι ἐπιφορτισμένοι μὲ τὴν εὐθύνη τῆς ὑπερασπίσεως τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν «ὁμολογία» καὶ τὸ «μαρτύριο», ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἔσχατη ἔκφραση τῆς πνευματικῆς ζωῆς (κι ὄχι μὲ ἐμφανῆ προσπάθεια νὰ ἀποφύγουν καὶ τὰ δύο, ἀρκούμενοι σὲ δημόσιες σχέσεις καὶ χαρτοπόλεμο). Ἡ ἔκφραση τοῦ ὀρθοδόξου βίου δὲν ἐξαντλεῖται στὴν προσκύνηση καὶ τιμὴ πρὸς τὶς εἰκόνες (ἢ στὶς ὁμιλίες, τὰ Ἀνακοινωθέντα καὶ τὸν χαρτοπόλεμο τῶν συγχρόνων ἀντι-Οἰκουμενιστῶν), ἀλλὰ στὸ μαρτύριο ὑπὲρ τῆς Πίστεως, τὴν θυσία τῶν ἐκκλησιαστικῶν θέσεων ποὺ κατεῖχαν, ἀκόμα καὶ τοῦ λειτουργήματός τους ὑπὲρ τῆς Πίστεως.

Π.Σ.

Κων/νος Κορναράκης

«Ἡ Θεολογία τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων

κατὰ τὸν Ὅσιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη»

(Ἀπόσπασμα, σελ. 307-318)

Ὁ βίος τῶν Εἰκονομάχων ὡς ἀπόρριψη

τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας.

Κατὰ τὸν ὅσιο Θεόδωρο, ἡ ὀρθότητα τῆς πίστεως δὲν ἀποτελεῖ αὐτονόητο ἰδίωμα τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πίστη εἶναι μία ἀλλά, γιὰ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ πίστη, ὡς ἔκφραση τῆς πνευματικῆς του βιωτῆς καὶ ἀναλόγως πρὸς τὴν βιωτὴ αὐτή, "μεγαλύνεται" ἢ "σμικρύνεται"...

Στὴν περίπτωση (τῆς "σμικρύνσεως") τῆς ἐκπτώσεως σὲ πλάνη, ὑπάγονται οἱ Εἰκονομάχοι.

Ἐφ’ ὅσον δὲν νοεῖται ὀρθὴ πίστη ἄνευ ὀρθοῦ βίου, εἶναι προφανές, ὅτι οἱ Εἰκονομάχοι, οἱ ὁποῖοι ἀπέρριπταν τὴν πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας, ὡς πρὸς τὴν τιμὴ καὶ τὸν σεβασμὸ πρὸς τὶς εἰκόνες, συγχρόνως ἀρνοῦντο τὰ δόγματα ἐκεῖνα, ποὺ θεμελιώνουν χριστολογικῶς τὴν εἰκονογράφηση τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ... Κατὰ τὴν σχετικὴ ἐπισήμανση τοῦ ἱεροῦ πατέρα, ὁ βίος καὶ τὰ ἔργα τῶν εἰκονομάχων διαψεύδουν τὴν ὁμολογία τους γιὰ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἰδιαιτέρως στὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

...Οἱ εἰκονομάχοι, ἂν καὶ διακήρυτταν τὴν ἐμμονή τους στὴν Παράδοση, ἐντούτοις, ἀρνούμενοι βασικὲς διδασκαλίες αὐτῆς... ἀπεδείκνυαν κακότροπη βίωση αὐτῆς τῆς Παραδόσεως... Ἡ ἀποδοχὴ ἢ μὴ τῆς εἰκονογραφήσεως τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐνδεικτικὴ καταφατικῆς ἢ ἀρνητικῆς στάσεως ἔναντι τοῦ Χριστολογικοῦ δόγματος καὶ ἑπομένως κριτήριο διατηρήσεως ἢ ἀποκοπῆς τῆς σχέσεως μὲ τὸ Θεό.

Αὐτὸ ποὺ ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὑπογραμμίζει στὶς συγγραφές του, εἶναι ἡ ἀσυμφωνία βίου καὶ πίστεως ἐκ μέρους τῶν εἰκονομάχων. Ἡ ἀσυμφωνία αὐτή, κατὰ τὸν ὅσιο, ἦταν λογικὴ ἀκολουθία τῆς προσπάθειας τῶν εἰκονομάχων νὰ ὑποστηρίξουν μὲ τρόπο θεωρητικὸ μιὰ πρακτική (αὐτὴ τῆς ἀρνήσεως τῶν ἱερῶν Εἰκόνων) καταδικασμένη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Kατ' αὐτὸ τὸν τρόπο, οἱ εἰκονομάχοι ἐμφάνιζαν ἀντιφατικὴ συμπεριφορά, καθὼς τὴ στιγμὴ ποὺ ἰσχυρίζονταν, ὅτι αὐτοὶ μόνοι ἀκολουθοῦν τὴν Παράδοση, ἔρχονταν σὲ ἀντίθεση μὲ θεμελιώδη δόγματα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα ἐπιχειροῦσαν νὰ ἑρμηνεύσουν μὲ τὸ δικό τους τρόπο, πολλὲς φορὲς διαφορετικὸ σὲ σχέση μὲ ὅσα φρονοῦσαν ἀρχικῶς. (Τοῦτο ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τοὺς σύγχρονους Οἰκουμενιστές, ἐν μέρει δὲ καὶ μὲ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές, καὶ ἀναφερόμαστε πάντα στὸ κρίσιμο σημεῖο τῆς ἀνοχῆς ἢ τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς, παρὰ τὶς ἀντίθετες διακηρύξεις τους καὶ "Ὁμολογίες Πίστεως"!).

Κατὰ τὸν ἱερὸ Πατέρα, ἡ ἀντιφατικὴ αὐτὴ συμπεριφορὰ τῶν εἰκονομάχων, ἀποτελεῖ προϊὸν "ἀδοκίμου νοῦ" καὶ "ἐσκοτισμένης καρδίας" καὶ ἀποκαλύπτει τὴ σύγχυση, στὴν ὁποία εἶχαν περιέλθει οἱ Εἰκονομάχοι...

Κατὰ τὸν ἅγιο Θεόδωρο. Ὁ τρόπος τοῦ βίου τῶν Εἰκονομάχων προσδιορίζει τὸ εἶδος τῆς πίστεώς τους, ὅπως καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος διδάσκει ὅτι "τῶν λόγων σου τὰ ἔργα ἐμοὶ πιστότερα" "συνῆκται οὖν ἐξ ἀληθείας ἰουδαΐζειν τοὺς εἰκονομάχους". Εἶναι σαφὲς ὅτι τὸ "ἐξ ἀληθείας" ἀντιπροσωπεύει τὸν τρόπο βίου τῶν εἰκονομάχων, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει τὸ εἶδος τῆς πίστεώς τους.

Ἡ παρερμηνεία τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους ἐπηρέαζε ἐπίσης ἀντιστρόφως τὸν τρόπο τοῦ βίου τους, οὕτως ὥστε νὰ προκαλεῖται μία ἀδιέξοδη ἀνακύκληση, ποὺ ἐπέτεινε τὸ μέγεθος τῶν κακοδοξιῶν αὐτῶν.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος προχωρεῖ καὶ σὲ αὐτὴ τὴν ἀξιόλογη παρατήρηση. Πὼς ἀκόμα κι ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσει τὶς εἰκονομαχικὲς κακοδοξίες, ἐντούτοις τὰ "ψυχόλεθρα διδάγματα", ποὺ ἀποτελοῦν προϊὸν ἀσεβείας δὲν ἔχουν ἐκλείψει παντελῶς. Ἀντιθέτως λειτουργοῦν πλέον ὡς παραδιδόμενες διδασκαλίες στὶς ἑπόμενες γενεές.

Πρόκειται γιὰ μιὰ νέα μορφὴ Παραδόσεως ἀπόρριψη τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ "μεταστοιχείωσιν τῶν ἁπάντων ἀθεωτάτην". Μὲ τὴν ἀπόρριψη αὐτὴ παραμερίζονται ἀπὸ τὴν κανονικὴ τάξη τῆς Ἐκκλησίας ὕμνοι "θεοπαράδοτοι" ...μὲ συνέπεια τὴν παγίωση ἑνὸς τρόπου θρησκευτικοῦ βίου ἀντιθέτου ὡς πρὸς τὸ πνεῦμα καὶ τὸ χαρακτῆρα τῆς γνήσιας Παραδόσεως.

"Ἐλεεινὰ τὰ πάντα ἡμῖν καὶ ὀδυρμῶν ἄξια· παραστέλλονται ψαλμῳδίαι ἀρχαιοπαράδοτοι, ἐν αἷς περὶ εἰκόνων ᾄδεταί τι, ἀντᾴδεται τὰ νέα δόγματα, ἀσεβῆ εἰς προῦπτον κείμενα, ἄλλα τοῖς παισὶ πρὸς τῶν διδασκάλων παραδιδόμενα· καὶ μεταστοιχείωσις τῶν πάντων ἀθεωτάτη. ἐγενόμεθα κυρίως εἰπεῖν ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν...".

"Ἡ Εὐχαριστία ἀναθεωρουμένη, συντομεύεται· τροπάρια ἁγίων, ἀγρυπνίαι καί τινες τῶν ἀκολουθιῶν παύονται· πολλαὶ δὲ τῶν ἑορτῶν νηστειῶν καὶ παραμονῶν καταργοῦνται ἐν τῷ Τυπικῷ τῆς Ἐκκλησίας".

Ἀπὸ τὶς ἐπισημάνσεις αὐτὲς τοῦ ὁσίου Θεοδώρου, καθίσταται σαφές, ὅτι ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχή του εἶχε παγιωθεῖ μία μορφὴ παραδόσεως τῆς διδασκαλίας τῶν εἰκονομάχων, ἡ ὁποία, ἐνῶ ἀπέρριπτε οὐσιώδη χαρακτηριστικὰ τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἐντούτοις διεκδικοῦσε τὴν αὐθεντικότητα τῆς ὀρθοδοξίας. Ἡ μορφὴ αὐτὴ τῆς Παραδόσεως, τὴν ὁποία ὁ ἱερὸς πατέρας ὁρίζει ὡς "μεταστοιχείωσιν τῶν ἁπάντων ἀθεωτάτην", ἐπειδὴ στὴν οὐσία ἀντιμαχόταν τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἦταν φυσικὸ ὅτι δὲν ἀνῆκε στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ στὸ χῶρο τῆς αἱρέσεως.

Σύμφωνα μὲ πληροφορίες συγγραφέων τῆς ἐποχῆς οἱ εἰκονομάχοι εἶχαν ἐπαναφέρει στὴ Θ. Λειτουργία τὸ ἁρμόνιο καὶ ἄλλα ὄργανα, καθιστώντας την κοσμικὸ θέαμα.

β) Τὸ μαρτύριο ὡς ἡ ἐσχάτη ἔκφραση τῆς συμφωνίας πίστεως καὶ βίου τοῦ ὀρθοδόξου, μὲ κύρια ἀναφορὰ στὸ μοναχισμό.

Στὸν ἀντίποδα τοῦ αἱρετικοῦ βίου τοῦ εἰκονομάχου εὑρίσκεται ὁ βίος τοῦ ὀρθοδόξου. Ἡ ἀντίθεση μεταξὺ τῶν δύο βίων προκύπτει ἀπὸ τὴν περιγραφὴ τὴς στάσεως τοῦ ὀρθοδόξου ἔνανατι τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ τοῦ τρόπου ζωῆς, ποὺ διορίζει καὶ προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ στάση αὐτή. Ὁ ὀρθόδοξος θεωρεῖ τὴ συμφωνία πίστεως καὶ βίου ὡς θεμέλιο λίθο αὐθεντικῆς πνευματικῆς ζωῆς. 

Οἱ βασικὲς ἀρχὲς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ ἱεροῦ πατέρα, κατὰ πρῶτο λόγο, ἀφοροῦν στοὺς μοναχούς. Σὲ μιὰ δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, οἱ μοναχοί, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦσαν τὰ "νεῦρα τῆς Ἐκκλησίας", ἦσαν ἐπιφορτισμένοι ἰδιαιτέρως μὲ τὴν εὐθύνη τῆς ὑπερασπίσεως τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας... Ὁ ἀγωνιστὴς μοναχός, πρέπει νὰ τηρεῖ, ὡς πλαίσιο τοῦ πνευματικοῦ του ἀγώνα, τὴ συμφωνία πίστεως καὶ βίου, τὴν ὁποία ἀστόχησαν νὰ ἐφαρμόσουν οἱ εἰκονομάχοι. Ἡ συμφωνία ὅμως πίστεως καὶ βίου λειτουργεῖ ὡς πλαίσιο μίας γνησιότερης πνευματικῆς ζωῆς, τῆς ὁποίας ἡ ὕψιστη ἀρχὴ εὑρίσκεται στὴν "ὁμολογία" καὶ τὸ "μαρτύριο"..., ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἔσχατη ἔκφρασή της. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ὁ ὅσιος προβάλλει πλέον μιὰ ἄλλη ἀντίληψη γιὰ τὴ δυναμικὴ τῆς ἀντιδράσεως τῶν ὀρθοδόξων ἔναντι τῶν κακοδοξιῶν τῶν εἰκονομάχων. Γιὰ τὸν ὁμολογητὴ μοναχό, ἡ ἔκφραση τοῦ ὀρθοδόξου βίου δὲν ἐξαντλεῖται στὴν προσκύνηση καὶ τιμὴ πρὸς τὶς εἰκόνες ἀλλὰ στὸ μαρτύριο ὑπὲρ αὐτῶν. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά τὸ μαρτύριο ὑπὲρ τῶν εἰκόνων ἀποτελεῖ "ἐνέχυρο"  ὀρθῆς πίστεως.

«Το ΟΧΙ του ’40, τα ναι του σήμερα – ψευδοποιμένες και πολιτικάντηδες»!

Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος δεν μπόρεσε να πει το μεγάλο «ΟΧΙ»!

Του Βασιλείου Π. Κερμενιώτη

Αφορμή γι’ αυτήν την παρέμβαση-άρθρο μου αποτελεί μία πολύ αξιόλογη ανάρτηση του ιστολογίου «Αβέρωφ»¹ που σχολίασε το ρεπορτάζ του εορτασμού της επετείου του «ΟΧΙ» στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος της Φλώρινας.

Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες², στα μπροστινά καθίσματα του Ναού, αλλά και στη δοξολογία εκτός Ναού στέκεται ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της Φλώρινας που ψήφισε το πρόσφατο νομοσχέδιο «αλλαγής φύλου». Το εύλογο ερώτημα που αναδύεται είναι το εξής:  Θα επέτρεπε ποτέ ο πατήρ Αυγουστίνος να εισέλθουν στο Ναό του Θεού πολιτικοί που ψηφίζουν αντίχριστα νομοσχέδια; Ασφαλώς όχι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ούτε φωτογραφιστές να δουν τις εκκλησιές της Φλώρινας. Για τον π. Θεόκλητο όμως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Τόσα μνημόνια και τόσοι αντίχριστοι νόμοι έχουν ψηφιστεί και ο δεσπότης μας δεν έχει αντιδράσει!  Οι πολιτικοί που ποδοπατούν τα ιερά και τα όσια