π. Θ. Ζήσης: Θα αποδεχθούμε ή θα απορρίψουμε την ''σύνοδο'' της Kρήτης; (Η Ομιλία mp3 – 2017)

(Η Ομιλία mp3 – 2017)

Ἡ τραγικότητα τῶν συγχρόνων χριστιανῶν:

Ψηλαφοῦν τὴν αἵρεση καὶ κοινωνοῦν  μὲ τοὺς αἱρετικούς!

Κι ὄχι μόνο οἱ ἁπλοὶ πιστοί, ἀλλὰ καὶ οἱ Ποιμένες, κι αὐτοὶ ποὺ ἀποκαλύπτουν θλιβερὲς λεπτομέρειες αὐτῆς τῆς πραγματικότητας!

     Μελανὲς σελίδες τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας μᾶς περιγράφει ὁ π. Θεόδωρος:

·      Κατηγορεῖ ὁ π. Θεόδωρος τὸν πατρ. Βαρθολομαῖο (καὶ τοὺς Οἰκουμενιστές) ὅτι ἔκαναν ἕνα συνοδικὸ πραξικόπημα ἔκαναν δικτατορία, καὶ ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, λέγει, κάθονται ἥσυχοι!!! Τὴν Σύνοδο ἀποδέχονται ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι, κι ὄχι μόνο!

·      Οἱ χριστιανικὲς Ἀδελφότητες δὲν τολμοῦν νὰ τὴν ἀγγίξουν γιὰ δικά τους μικρὰ συμφέροντα!

·      Ἀλλὰ ἐνῶ, ὁ π. Θεόδωρος, κατηγορεῖ ὀρθῶς τὶς Ἀδελφότητες, χαρίζεται στὸν Πειραιῶς καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος!

·      Τὶς ἀποφάσεις στὸ Κολυμπάρι τὶς πῆρε το 1/80. Ἀπὸ τοὺς 830 Ἐπισκόπους ψήφισαν ΜΟΝΟ οἱ 10!!!

·      Στὴ Κρήτη ὅλα τὰ λεφτὰ ἦταν αὐτό: ἂν θὰ ἀναγνωριστοῦν οἱ αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες! Καί –δυστυχῶς– ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης  ἀνεγνώρισε τὶς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ χειρότερη θεολογική-ἐκκλησιολογικὴ παράβαση τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης!

·      Γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχουν ἤσκησαν φοβερὲς πιέσεις. Πρὸς τὸν μητρ. Ναυπάκτου Ἱερόθεο ἐκτοξεύθηκαν φοβέρες ἀπὸ ἀδελφούς του Ἀρχιερεῖς, ὥστε τὸ βράδυ ποὺ πῆγε  στὸ ξενοδοχεῖο νὰ κοιμηθεῖ, ἐκ τοῦ φόβου ποὺ τοῦ προκάλεσαν, ἀναγκάστηκε νὰ βάλει πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα καρέκλες καὶ κρεβάτια!

·      Καὶ ἂς κλείσω μὲ τὸ τελευταῖο· στὰ κείμενά της ὑπάρχει μιὰ τρομοκρατικὴ παράγραφος. Θεωρεῖ τὸν ἑαυτό της ἀλάθητο καὶ καταδικάζει ὅποιον διαμαρτυρηθεῖ!

Σταχυολογοῦμε μερικὲς παραγράφους ἀπὸ τὴν ὁμιλία του:

* Ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας θὰ ἐξαρτηθεῖ, ἂν θὰ παραμείνει ὡς δῆθεν μεγάλο ἱστορικὸ γεγονὸς ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ὅπως ἀναγράφεται ἐπισήμως στὰ δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καὶ τὸ ὁποῖο –δυστυχῶς- τὸ δέχονται ὅλοι· δὲν εἶναι κανένα νὰ διαμαρτύρεται, οὔτε Ἐπίσκοπο, οὔτε ἄλλον, γιατί ἀναγράφονται στὰ δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ὡς μέγα ἱστορικὸ γεγονός.

* Σὲ μιὰ ὁμιλία ποὺ εἶχα κάνει πρὶν 15 περίπου χρόνια στὸ Βόλο, μὲ τίτλο «Κινδυνεύει ἡ Ὀρθοδοξία», εἶχα ἐπισημάνει ὅτι κινδυνεύουν οἱ πιστοὶ νὰ χάσουμε τὴν πίστη μας, διότι ἔχουν διαβρωθεῖ αὐτοὶ οἱ μεγάλοι θεσμοί, τὸ σῶμα τῆς Ἱεραρχίας.

* Στενοχωροῦμαι, λυποῦμαι ποὺ οἱ χριστιανικὲς Ἀδελφότητες δὲν παίρνουν ἀποφασιστικές, σοβαρές, τολμηρὲς θέσεις γιὰ νὰ καταδικάσουν τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης! Καταδικάζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ γενικῶς, ἀλλὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης δὲν τολμοῦν νὰ ἀγγίξουν. Τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἡ ὁποία θεσμοθέτησε καὶ νομιμοποίησε τὸν Οἰκουμενισμό! Καὶ δὲν τολμοῦν νὰ  τὴν ἀγγίξουν γιὰ δικά τους μικρὰ συμφέροντα. Ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο συμφέρον ἀπὸ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ὁμολογία τῆς Πίστεως»!

* Ὑπενθυμίζω, ἐπειδὴ ἐδῶ ἔχουμε καὶ τὴν παρουσία δύο κληρικῶν ἀγωνιστῶν τῆς μητροπόλεως Πειραιῶς, ὅτι ἡ μητρόπολη Πειραιῶς πρὶν συγκληθεῖ ἡ Σύνοδος συνεκάλεσε τὸν Μάρτιο τοῦ 2016, μιὰ πολὺ μεγάλη Ἡμερίδα στὸν Πειραιᾶ, μὲ παρουσία Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι διεμήνυαν πὼς ἀνησυχοῦμε γιὰ τὴν Σύνοδο. [σ.σ.: Οἱ ἀγωνιστὲς αὐτοὶ κληρικοί, κοινωνοῦν μὲ τὸν Βαρθολομαῖο! Καὶ ὁ Ἐπίσκοπός τους στέλνει στὸν Βαρθολομαῖο ὡς δῶρο τό… πορτραῖτο τοῦ αἱρεσιάρχη!].

* Ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης) πρέπει νὰ ἀπορριφθεῖ γιὰ δύο λόγους:

      Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς διαδικασίας τῆς συγκλήσεως της καὶ τῆς λειτουργίας της, ἀπὸ τυπικοὺς δηλαδὴ λόγους, δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὶς προηγούμενες Ὀρθοδόξους Συνόδους· οὐσιαστικῶς εἶναι ἕνα συνοδικὸ πραξικόπημα. Καὶ ἀπορεῖ κανένας· ὅταν μιλᾶμε γιὰ δικτατορίες, πραξικοπήματα, ὅλοι ξεσηκώνονται. Ἐδῶ ἔκαναν δικτατορία, πραξικόπημα ἐκκλησιαστικὸ ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὅλοι κάθονται ἥσυχοι! Πρώτη φορὰ συγκαλεῖται τέτοια Σύνοδος. Καί· στὴ Σύνοδο δὲν εἶχαν δικαίωμα νὰ ψηφίζουν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία! Ψήφισαν μόνο οἱ δέκα παριστάμενοι Πατριάρχες καὶ προκαθήμενοι! Δηλαδή, ἀπὸ τοὺς 830 Ἐπισκόπους ψήφισαν οἱ δέκα (γιατὶ οἱ τέσσερις Πατριάρχες ἀπουσίαζαν), δηλαδὴ το ἓν ὀγδοηκοστό!

  Μερικὰ οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ δόγματος. Ἡ χειρότερη θεολογική-ἐκκλησιολογικὴ παράβαση τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης εἶναι ὅτι ἀνεγνώρισε τὶς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες. Δηλαδή, ἔχουμε προσβολὴ τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ δόγματος. Ὅλες οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι κατεδίκαζαν τὶς αἱρέσεις· εἶναι ἡ μοναδικὴ Μεγάλη Σύνοδος στὴν ὁποία δὲν ἀκούγεται ἡ λέξη αἵρεση! Καὶ στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης ὅλα τὰ λεφτὰ ἦταν αὐτό· ἂν θὰ ἀναγνωριστοῦν οἱ αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες! Ἐκεῖ δόθηκε μάχη, ἀσκήθηκαν πιέσεις.

    Θὰ σᾶς πῶ μόνο –αὐτὸ ἀξίζει νὰ τὸ πῶ· πρέπει νὰ ἀναγνωρίζουμε τοὺς ἀγῶνες καὶ τὴ στάση μερικῶν προσώπων– ὅτι ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος δέχτηκε τόσες πιέσεις καὶ τόσους προπηλακισμοὺς ἀπὸ ἀδελφούς του Ἀρχιερεῖς, ὥστε τὸ βράδυ ποὺ πῆγε στὸ δωμάτιο στὸ ξενοδοχεῖο νὰ κοιμηθεῖ, φοβήθηκε κι ἔβαλε πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα καρέκλες καὶ κρεβάτια. Ὅλα τὰ χρήματα, ὅλη ἡ οὐσία τῆς Συνόδου ἦταν νὰ ἀναγνωριστοῦν οἱ αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες· νὰ παραμείνει τὸ χριστιανικές· ἀναγνωρίζει τὴν ὕπαρξη ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ὁμολογιῶν. Ἔτσι γιὰ πρώτη φορὰ στὴ συνοδικὴ ἱστορία, Σύνοδος ὀνομάζει τὶς αἱρέσεις Ἐκκλησίες! Οἱ Σύνοδοι κατεδίκαζαν τὶς αἱρέσεις (ἀνάθεμα, ἀνάθεμα Διοσκόρῳ, Σεβήρῳ…) κι αὐτὴ ἀναγνωρίζει τὴν ὀνομασία ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν.

     Καὶ ἂς κλείσω μὲ τὸ τελευταῖο· ὑπάρχει μιὰ τρομοκρατικὴ παράγραφο στὰ κείμενα αὐτά. Ἀρνεῖται ὅτι ὅλοι μας μποροῦμε νὰ διαμαρτυρόμαστε, γιατί, ἂν γίνει δεκτὴ ἢ ὄχι ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἂν οἱ πιστοὶ δεχθοῦν τὴν Σύνοδο θὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἡ Σύνοδος ἢ θὰ ἀποριφθεῖ. Ἡ Σύνοδος ἐκ τῶν προτέρων ἀποφάσισε ὅτι πρέπει νὰ δεχθοῦμε τὴν Σύνοδο. Δηλαδὴ ἡ Σύνοδος θεωρεῖ τὸν ἑαυτό της ἀλάθητο! Λέει: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ καταδικαστέα πᾶσαν διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ ἀτόμων ἢ ὁμάδων». Δηλαδή, δὲν θεωρεῖ καταδικαστέαν τὴν διάσπαση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, τοὺς ὁποίους δικαιολογεῖ ὡς Ἐκκλησίες, καὶ θεωρεῖ καταδικαστέα τὴν διάσπασιν ἀπὸ ὁμάδες ἢ  θεολόγους, «οἱ ὁποῖες ἐπὶ προφάσει τηρήσεως ἢ δῆθεν προασπίσεως τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας»· φωτογραφίζει ἐμᾶς, ὅσους ἀγωνιζόμαστε ἐναντίον τῶν ἀποφάσεων.