Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ



Πολὺ πρὶν τὴ διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ Ἀνθίμου ἀπὸ τοὺς πατέρες Θεόδωρο Ζήση καὶ Νικόλαο Μανώλη, τῶν ὁποίων παρακουλούσαμε τὰ λεγόμενα, ἦταν ἐμφανῆ κάποια σύννεφα τὰ ὁποῖα μαρτυροῦσαν τὴν μὴ ξεκάθαρη τοποθέτησή τους στὸ ζήτημα τῆς ἀποτειχίσεως.
Ἀπὸ τὶς ἀναφορές τους στὸν Αυγουστῖνο Καντιώτη καὶ τοὺς Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο καὶ Παραμυθίας Παῦλο, οἱ ὁποῖοι τὸ 1971 διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ αἰρεσιάρχη Ἀθηναγόρα, φαίνονταν ὅτι τοὺς εἶχαν ὡς πρότυπα ὁμολογίας. Καὶ καλῶς μὲν οἱ τρεῖς ἐπίσκοποι διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα, ἀλλὰ εἶχαν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ποὺ τὸν μνημόνευαν. Ὅσο γιὰ τὸ γέροντα Αὐγουστῖνο (οἱ ἄλλοι δύο εἶχαν κοιμηθεῖ) μνημόνευε μέχρι τέλους τὸν Βαρθολομαῖο, χωρὶς ὁ τελευταῖος νὰ ἔχει ἀλλάξει τὴν πορεία τῶν προκατόχων του.
Αὐτὴ ἡ δίπορτη «ἀποτείχιση» (ἀπὸ τὴν μία νὰ βγαίνεις καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ μπαίνεις), οὔτε κανονικὸ ἔρεισμα ἔχει, οὔτε ἀγιοπατερικὴ μαρτυρία. Ὁ 15ος κανόνας τῆς ΑΒ’ Συνόδου, ὑποδικάζοντας ἐμμέσως «δι’ αἵρεσιν» τὸν οἰκεῖο ἐπίσκοπο ἑνὸς ἑκάστου πιστοῦ, κληρικοῦ ἢ λαϊκοῦ, δὲν ἀμνηστεύει κανέναν «παραδοσιακὸ» μὲν, κοινωνικὸ δέ, μὲ τὴν αἵρεση μέσῳ τοῦ μνημοσύνου τοῦ ἀνωτέρου του ἐπισκόπου, μητροπολίτη ἢ πατριάρχη. Ἀπὸ πότε ὁ κοινωνικὸς μὲ τὴν αἵρεση βαφτίστηκε παραδοσιακὸς μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὰ λόγια στὴν αἵρεση, στὴν πράξη ὅμως τὴν σιγοντάρει; Οὐδεὶς ἐκ τῶν μεγάλων ὁμολογητῶν πατέρων ποὺ διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου «δι’ αἵρεσιν», εἶχε παράλληλη κοινωνία μέ ἄλλους δῆθεν παραδοσιακοὺς ποὺ τὸν μνημόνευαν. Θὰ ἦταν ἡ ἀποτείχισή τους μία πράξη ἄνευρη καὶ ἐκ τῶν προτέρων καταδικασμένη στὴν ἀποτυχία. Ὄχι πὼς δὲν ὑπῆρξαν στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ τέτοιες περιπτώσεις, πλὴν ὅμως ἐξέπεσαν τῆς ὁμολογιακῆς μαρτυρίας.

Μὲ αὐτὰ τὰ πρότυπα λοιπόν οἱ σεβαστοὶ πατέρες, ἐνῶ προχώρησαν κανονικὰ καὶ πρὸς ἔπαινό τους στὴν ἀποτείχιση, προτείνουν ἀτυχῶς μία «πρὸς καιρὸν» οἰκονομία στὸ ποίμνιό τους μέχρι νά γίνει ἀπὸ ὅλους λέγουν, ἐφικτὴ ἡ ἀκρίβεια. Τοὐλάχιστον αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴ ἡ σκέψη, εἶναι καθαρὴ οὐτοπία, διότι (δυσκολεύομαι νὰ πιστέψω ὅτι δὲν γνωρίζουν πολὺ καλὰ καὶ ἐκ πείρας ὅτι) ἡ ἐφαρμογὴ τῆς ἀκρίβειας ἀπὸ ὅλους τοὺς «παραδοσιακοὺς», κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς, εἶναι ἀνέφικτη, καὶ ἡ «πρὸς καιρὸν» οἰκονομία ποὺ προτείνουν πέφτει στὸ κενό, ἀφοῦ πάντοτε θὰ εὑρίσκονται τέτοιοι «παραδοσιακοί».
Πῶς ἐννοοῦν οἱ πατέρες τὴν οἰκονομία στὴν πίστη; Ἂς μᾶς βροῦν κάποιον ἅγιο ὁμολογητὴ τῆς ὀρθοδοξίας ποὺ νὰ μίλησε γιὰ οἰκονομία στὰ τῆς πίστεως. Ὅλοι τους ἐφάρμοσαν τὴν ἀκρίβεια γιατὶ ἁπλούστατα δὲν μπορεῖ νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἡ οἰκονομία χωρὶς συγχρόνως νὰ μὴν συμβεῖ ἔκπτωση στὴν πίστη. «Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς πίστεως» βροντοφωνάζει ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός. Ἡ παραμικρὴ οἰκονομία ἐδῶ δὲν ἔχει θέση, γιὰ τὸν λόγο ὅτι σκιάζει τὴν ἀλήθεια ἡ ὁποία εἶναι τὸ ἀπαύγασμα τῶν δογματικῶν ὅρων τῶν ἁγίων οἰκουμενικῶν συνόδων. Ὅτι κατὰ τὸν ἅγιο Νικόδημο ὑπάρχουν «δύο εἴδη κυβερνήσεως» στὴν Ἐκκλησία, τὸν ὁποῖο συνεχῶς ἐπικαλεῖται ὁ π. Νικόλαος, εἶναι ἀληθές, ἀλλὰ ἡ ἀρχὴς τῆς οἰκονομίας ἐφαρμόζεται «πρὸς καιρὸν» σὲ κανόνες μὴ δογματικοῦ περιεχομένου, (λ.χ. περὶ νηστείας καὶ ἐν γένει γιὰ προσωπικὰ ἁμαρτήματα τῶν πιστῶν).
Μόνο σὲ μία περίπτωση εἶναι δικαιολογημένη ἡ οἰκονομία στὴν κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση. Ὅταν ἡ αἵρεση κηρύσσεται μὲν στοὺς κόλπους τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπὸ κάποιον κληρικὸ ἢ λαϊκό, ἀλλὰ ἡ διάγνωσή της εἶναι ἀκόμη μὴ ἐντελὴς καὶ ἀνεπίσημη. Δηλαδὴ μὴ κατεγνωσμένη αἵρεση, τοὐλάχιστον ἀπὸ μία ὀρθόδοξη τοπικὴ σύνοδο. Περὶ δὲ τοῦ οἰκουμενισμοῦ ὡς ἐντελὴ καὶ ἐπίσημη παναίρεση, οἱ ἴδιοι πατέρες τὸ γνωρίζουν πολὺ καλύτερα.
Οἱ πατέρες ὅμως προβάλλουν ἀτυχῶς καὶ πάλι ὡς λόγον οἰκονομίας τὴν ἀδυναμία καὶ ἀναβλητικότητα κυρίως, πολλῶν πιστῶν, μὲ τὸ ἐπίσης ἀτυχὲς ἐπιχείρημα τῆς προτέρας δικῆς τους ἀναβλητικότητας μέχρι τὸ Μάρτιο τοῦ 2017. Τὰ περὶ τοῦ πρακτικοῦ μέρους στὶς ἀνάγκες τῶν πιστῶν (βαπτίσεις, γάμοι, θεία μετάληψη), ἀποτελοῦν φτηνὲς δικαιολογίες, διότι γιὰ ὅσους θέλουν πάσῃ θυσίᾳ νὰ ἀποφύγουν τὴν κοινωνία μὲ τὴν παναίρεση, προσφέρονται λύσεις ἐναλλακτικὲς, τὶς ὁποίες οἱ πατέρες γνωρίζουν καλύτερα. Ἄλλωστε ὅταν οἱ πιστοὶ ἐπικαλοῦνται γιὰ τὶς ἀνάγκες τους διάφορα κοσμικὰ τερτίπια ποὺ φανερώνουν, ὄχι ἀδυναμία ἀλλὰ ὅτι δὲν θέλουν νὰ φυλαχτοῦν ἀπὸ τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετίζοντες, γιατὶ νὰ ἐπωμίζονται οἱ ἐν λόγῳ πατέρες τὴν εὐθύνη, σὲ καιρὸ μάλιστα ποὺ οἱ ἴδιοι τὴν ἀποποιήθηκαν γιὰ τοὺς ἑαυτοὺς τους διακόψαντες τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου;
Μία ἀναγκαία ἐπισήμανση στὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡ ἀντίδοση τῆς ποιμαντικῆς οἰκονομίας καὶ συγκαταβάσεως τῶν ποιμένων-πνευματικῶν, γιὰ προσωπικὰ ἁμαρτήματα τῶν πιστῶν (ὡς ἄνθρωποι καὶ αὐτοὶ καὶ ἀσθενεῖς), στὸ ζωτικὸ ζήτημα τῆς πίστεως (τὴν κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση), τὸ ὁποῖο δὲν ἐπιδέχεται τὴν παραμικρὴ οἰκονομία. Ἡ σύγχυση ποὺ προήλθε ἀπὸ αὐτὴ τὴν τακτικὴ τῆς ἀντιδόσεως εἶναι προφανής.
Ἀσφαλῶς εἶναι καρπὸς τῆς χρόνιας ἀναβλητικότητας καὶ τὸ χείριστο πάντων εἶναι ὅτι χρυσώθηκε τὸ χάπι μὲ τὴν ἀπαράδεκτη ἑρμηνεία τῆς δυνητικότητας τοῦ 15ου κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας. Ἡ ἐδῶ καὶ πέντε δεκαετίες διαστροφὴ καὶ διάδοση τῆς κακουργηματικῆς ἀπὸ νομοκανονικῆς ἀπόψεως ἑρμηνεία αὐτή, ἔχει καταστεῖ ὅπλο μαζικῆς καταστροφῆς, στὴν οὐσία ἐναντίον τοῦ πιστοῦ πληρώματος τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κρατώντας το στὴν κοινωνία μέ τὸν οἰκουμενισμό.
Ἡ ἀνωτέρω ἀναγκαία ἐπισήμανση θὰ πρέπει νὰ ληφθεῖ πολὺ σοβαρὰ ὑπ’ ὄψιν γιὰ τὴν περαιτέρω ἐξυγίανση τῆς πολυσχιδοῦς πλέον πορείας τῶν νεοαποτειχισθέντων.
Αὐτὰ τὰ ὀλίγα χωρὶς ἐλπίδα πλέον ἑνώσεως. Εὔχομαι νὰ ἀπατῶμαι.
                                                                                    ΔΑΜΙΑΝΟΣ MΟΝΑΧΟΣ 
ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΕΙΑΤΗΣ

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος14/5/18, 3:10 μ.μ.

    Κι εμείς πάτερ ευλογημενε ευχόμαστε να απατωμεθα αλλά έτσι είναι τα πράγματα όπως τα παρουσιάζετε. Δυστυχώς φως πουθενά, και μια και χθες ήταν του τυφλού,σα τυφλοί κι εμείς απεγνωσμένα παρακαλάμε τον Θεό να μας φωτίσει. Την ευχή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος14/5/18, 5:44 μ.μ.

    ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ-ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΘΕΙ ΣΩΣΤΑ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΑΙΚΟΥΣ.ΟΥΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ..!ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ!ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ Σ'ΑΥΤΟ ΟΛΟΙ!!ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ,ΛΑΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ ΟΠΩΣ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ ΝΕΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος14/5/18, 6:24 μ.μ.

    Η δογματοποίηση της αποτείχισης είναι πλάνη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ασφαλώς. Όπως πλάνη και διαστροφή της εκκλησιαστική Παραδόσεως είναι η μη αποτείχιση από τους αιρετίζοντες ποιμένες και όσους κοινωνούν μαζί τους, η άχρι καιρού μνημόνευση των αιρετικών. Η βασιλική οδός είναι η αποτείχιση, όπως ακριβώς την διδάσκει η Αγία Γραφή και οι Πατέρες. Τίποτα περισσότερο, τίποτα ολιγότερο.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος15/5/18, 9:59 π.μ.

      Μιλά στην Αγία Γραφή για κάποια αποτείχιση ;

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος15/5/18, 11:18 π.μ.

      ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΟΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.ΤΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ Η ΟΧΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΞΗ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ-ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Σ'ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΟΤΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΕΙ..!ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!

      Διαγραφή
    4. Για τον 15/5/18, 9:59 π.μ.
      Μιλά η Αγία Γραφή για "ομοούσιον";

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος15/5/18, 9:52 μ.μ.

      Μήπως λοιπόν είναι και η αποτείχιση δόγμα όπως τό " ομοούσιον" ;

      Διαγραφή
    6. Η αποτείχιση είναι Εντολή. Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε. Και χαίρειν αυτοίς μη λέγητε. Εσείς δεν λέτε μόνο χαίρειν, αλλά και κοινωνείτε από τα χέρια των αιρετικών και όσων κοινωνούν μαζί τους.

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος16/5/18, 1:03 π.μ.

      Οταν η εκκλησιαστικη διοικηση σε επιπεδο επισκοπων και πατριαρχων νοθευουν την πιστη η αποτειχιση ειναι νομοκανονικη πραξη της εκκλησιας! ομως σε επιπεδο οκουμενικων συνοδων η νοθευση της πιστεως συνιστα το εκκλησιαστικο αδικημα της αιρεσης! και ισχυουν οι κανονες της εκκλησιας που αφορουν τους αιρετικους! Το ερωτημα ειναι!
      ειμαστε αποτειχισμενοι εντος αιρεσεως; η
      ορθοδοξοι χριστανοι κοβοντας την εκκλησιαστικη κοινωνια με τους αιρετικους;

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος14/5/18, 7:18 μ.μ.

    Συμφωνώ ευλογημένε Πάτερ όπως τα παρουσιάζετε. Απορώ και προβληματίζομαι πολύ όμως πως ο ελάχιστος αμαρτωλός άνθρωπος στα πνευματικά να έχω αποτειχισθεί ακολουθώντας τον Πατήρ Ζήση, και Μεγάλοι Ασκητές και Μοναχοί Αγίου Όρους και Μετεώρων, οι οποίοι αφιερώνουν όλη την ζωή τους στην νηπτικοί άσκηση στον Τριαδικό Θεό μας, να μην αποτειχίζονται, για να βοηθήσουν το ποίμνιο του Χριστού και να τους αφήνουν στα χέρια του ΟΙΚ. Πατριάρχη Βαρθολομαίο και των Δεσποτάδων που υπόγραψαν και αποδέχτηκαν την ληστρική σύνοδο Κολυμβαρίου,ονομάζοντας τις άλλες Χριστιανικές ομολογίες εκκλησία, δεχόμενοι ότι έχουν μυστήρια και ιεροσύνη, παραμερίζοντας τις εννέα Άγιες οικουμενικές συνόδους και τους Αγίου μας, ότι μία είναι η εκκλησία του Χριστού μας και εκτός αυτής, δεν υπάρχει σωτηρία στην μέλλουσα και στην αιώνια ζωή. Αυτά πιστεύω, έως παραδώσω την ψυχή μου,στον ΚΥΡΙΟ και Θεό μου,δημιουργό μου Ιησού Χριστό μου. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ.

    Παρακαλώ απαντήστε στον προβληματισμό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ17/5/18, 12:00 π.μ.

    Ο Άγιος εν ζωή Εφραίμ Αριζόνας,ασκητές και μοναχοί Αγίου Όρους ,Μετεώρων και λοιπόν Μοναστηριών, Σεβάσμιοι Ιερομόναχοι και ιερείς του Νέου Ημερολογίου που αφιέρωσαν την ζωή τους στην νηπτική άσκηση, για την αγάπη τους στον Χριστό δεν αποτειχίσθηκαν, με προβληματίζει , τι αναμένουν και δεν ομολογούν αμέσως με αποτείχιση (ήδη κλείνουμε δύο χρόνια από την ληστρική σύνοδο) όπως έπραξαν οι Άγιοι μας (Μάξιμος ομολογητής, Μέγας Φώτιος,Μέγας Βασίλειος,Γρηγόριος Θεολόγος,Γρηγόριος Παλαμάς, Θεόδωρος Στουδίτης,Μάρκος Ευγενικός,Όσιος Μακάριος,Όσιος Παύλος,θεοφύλακτος ,Ιωάννης Δαμασκηνός, Νικήτας Ομολογητής, Σέργιος Ομολογητής,Νικηφόρος Κων/λεως,Νικόδημος Αγιορείτης,Παισιος και άλλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.