Δεῖτε το σᾶς παρακαλῶ καί ἄν δεν κλάψετε στή διάρκειά του...
Πόσο μικροί καί μίζεροι εἴμαστε ὅταν μᾶς τρομάζουν μικρά καί ἀσήμαντα πράγματα καί στό πρόσωπό μας ζωγραφίζονται μιζεριες τύπου:
Σήμερα ἔχει πολλή ζέστη, πίσω μου κουρνάρει μιά ἐνοχλητική, πόσο χάλια εἶναι τά πράγματα ἐδῶ πού ζῶ, πόσο μοῦ φταίει ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος καί χίλια δυό ποὺ ἀκούω καθημερινά ἀπό ἀνθρώπους πού τά ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ...Κι ὅμως δέν φωτίζεται τό πρόσωπό τους ἀπό τό χαμόγελο καί τή θέληση αὐτῆς τῆς κοπέλας ποὺ ἔχασε τό φῶς της στά 26 της χρόνια!!!
Ὑποκλίνομαι!!!
Κρίμα ρε Θεοδωράκη έκανες κάποτε πολύ καλή δουλειά!
...και μετά "τυφλώθηκε" ο Θεοδωράκης και δημιούργησε το Ποτάμι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι ολόψυχα να ξαναβρείς το φως σου φτωχέ μου άγγελε! Έχε πίστη στον Θεό! Μην πάψεις ποτέ να ελπίζεις και να προσεύχεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή