Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

Δεύτερος γάμος των έγγαμων κληρικών;

Μια μοναδική σε ύφος και λόγο απάντηση από παθόντα (εν χηρεία) Ιερέα... 

Ο π. Σαράντης Σαράντος όπως δεν τον έχουμε ακούσει ξανά ποτέ!


Δεύτερος γάμος των έγγαμων κληρικών;
(Με ποια αρμοδιότητα μπορούμε εμείς να εκφέρουμε, έστω, την οποιαδήποτε "γνώμη" για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα;) 






"Μαρούσι 20-12-2006
 Στό ἐπισημότερο περιοδικό τῆς Ἐκκλησίας μας στήν «Ἐκκλησία» εἶναι δημοσιευμένη ἡ ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο γιά τό θέμα τοῦ δευτέρου γάμου τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν. 
Στό πρῶτο μέρος τῆς Ἐπιστολῆς – ἀποφάσεως αὐτοεγκω-μιάζεται ἡ Δ.Ι.Σ. ὡς φορέας ὁ ὁποῖος ἀπαρασάλευτα τηρεῖ τήν ὀρθόδοξη Παράδοση καί τούς Ἱερούς Κανόνες.  Στό δεύτερο μέρος, στό «διά ταῦτα» κατάφορα παραβιάζεται αὐτή ἡ θεανθρώπινη, ἀποστολική καί Πατερική Παράδοση.  Γιά πρώτη φορά μετά ἀπό 2000 χρόνια παίρνεται ἡ ἀπόφαση νά ἐπιτραπεῖ ὁ δεύτερος γάμος στούς ἐν χηρείᾳ κληρικούς, «κατά περίπτωση καί κατ’ ἄκραν οἰκονομία». 

Ἐπιτρέψατέ μου νά Σᾶς καταθέσω ταπεινά τήν ἔκπληξή μου γιά τούς παρακάτω λόγους:
1.     Πρό διετίας μέ ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ. εἶχε συσταθεῖ ἐπιτροπή ἀπό τούς κ. Τρωγιᾶνο, π. Χρυσ. Σαββάτο, π.…  πολύτεκνο καταξιωμένο, πρόσφατα χηρεύσαντα κληρικό πρός ἐξέταση τοῦ θέματος: δεύτερος γάμος τῶν ἐν χηρείᾳ καί διαζεύξει κληρικῶν.  Ἡ ἐπιτροπή ὁμόφωνα ἀποφάσισε νά μή κάνει δεκτή τήν πρόταση, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς κανόνες καί τή μακρά παράδοση τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.  Τί συγκλονιστικό ἄλλαξε ἀπό τότε μέχρι σήμερα, ὥστε νά κάνει δεκτή τήν πρόταση γιά δεύτερο γάμο στούς ἐν χηρείᾳ (μόνο;) κληρικούς;
2.     Ἀπ’ ὅσο γνωρίζω, καί γνωρίζετε ὅτι γνωρίζω τήν πλειονότητα τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν ὑπάρχουν χῆροι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τή διάθεση καί τά κουράγια νά ριψοκινδυνεύσουν μιά δεύτερη περιπέτεια μετά ἀπό τήν πρώτη, πού παρεχώρησε, οἰκονόμησε ἤ εὐδόκησε ἡ ἀνεξιχνίαστη βουλή τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ.  Γιατί ἡ Δ.Ι.Σ. σπεύδει;
3.     Στό λόγο Του περί Παρθενίας ὁ ἱερός Χρυσόστομος, πλήρως θεοφώτιστος καί βαθύς γνώστης τῶν ἀληθινῶν ἀναγκῶν τῆς ψυχῆς τῶν πιστῶν καί τῶν οἰκογενειῶν τους, ἀλλά καί ὁ ἴδιος παθών καί μαθών τά τῆς ὀρφανείας καί τῶν ἀκτίστων δωρεῶν πού ἀπήλαυσε ἀπό τή σεμνή χήρα μητέρα του, θεωρεῖ τή χηρεία ὡς τιμητική κλήση τοῦ φιλανθρωποτάτου Κυρίου πρός τόν πιστό τῆς Ἐκκλησίας.  Εἶναι δυνατόν νά μή γνωρίζει αὐτά ἡ Δ.Ι.Σ.;
4.     Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό ἀλλά καί στούς ὑποψηφίους κληρικούς ὅτι κατά τήν ὑπέρλαμπρη ἡμέρα τοῦ γάμου μας δέ μᾶς δόθηκε οὔτε μυστική οὔτε φανερή ὑπόσχεση ὅτι θά μᾶς πάρει ἀπό τήν παροῦσα ζωή καί τούς δύο συζύγους μαζί ἤ θά μᾶς ἀφήσει καί τούς δύο μαζί νά ἀναπτύξουμε ὁμαλά τή μικρή ἤ μεγάλη ἱερατική οἰκογένειά μας ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων τήν ἐξουσίαν ἔχων Κύριός μας. 
5.     Τά παραπάνω γνωρίζοντας ἀπό τήν τρέχουσα ἐμπειρία τῆς ζωῆς καί τά λαϊκά πιστά μέλη τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας, δέν ἔχουν ἀπαιτήσεις κοινῆς μέχρι τό θάνατο συζυγικῆς συμβιώσεως ἀπό Τόν καί νεκρῶν καί ζώντων ἐξουσιάζοντα Χριστό.  Πῶς εἶναι δυνατόν οἱ ποιμένες νά ἔχουν ἀπαιτήσεις πού ξεπερνοῦν τίς περιορισμένες ἐνδοκοσμικές ἀξιολογήσεις καί ἐκτιμήσεις … Ἐκτός ἄν καί ἡ Δ.Ι.Σ. ἔχει κάποιο ἄλλοθι ἀλαθήτου παπικοῦ τύπου.
6.     Εἶναι πάγια ἀντιληπτό ἀκόμα καί στούς ἁπλοϊκούς  λαϊκούς ὀρθοδόξους πιστούς, ὅτι δέν ἔχει καμία σχέση ἡ δική μας ἡ Δ.Ι.Σ. μέ τήν παπική μοναρχική ἀπολυταρχία.  Ἡ ὀρθόδοξη Δ.Ι.Σ. ἐκφράζει τή διαχρονική ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Γραφῶν καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως.  Ξαφνιάζονται λοιπόν οἱ ἁπλοῖ πιστοί μας ὅταν πληροφοροῦνται ὅτι ἀπό τώρα θά μποροῦν οἱ χῆροι κληρικοί νά «ξαναπαντρεύονται».
7.     Ἐπώνυμος κληρικός σέ δημόσια ὁμιλία του ὑπεστήριξε, ὅτι ὑπάρχει μυστική – κρυφή συμφωνία τῶν δικῶν μας ταγῶν μέ τόν Ποντίφηκα τῆς Ρώμης.  Φιλόφρονα δηλ.  ἐπιθυμοῦμε νά διευκολύνουμε τόν πάπα νά θεσπίσει καί αὐτός τόν πρῶτο γάμο τῶν παπικῶν κληρικῶν, ἀφοῦ ἀποσχηματίζονται καί «παντρεύονται» ἀρκετοί παπικοί κληρικοί, ἐπειδή μέχρι σήμερα ἡ ἀγαμία στούς παπικούς κληρικούς εἶναι ὑποχρεωτική.  Σύμφωνα μέ τό παραπάνω σενάριο ἐφόσον πρωτοφανῶς ἡ ὀρθόδοξη Δ.Ι.Σ. θά θεσμοθετήσει τό δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν, εὔκολο ἄλλοθι ἐκσυγχρονιστικό θά δοθεῖ καί στούς παπικούς νά θεσμοθετήσουν τόν πρῶτο γάμο.  Εἶναι δυνατόν νά φτάσει ἡ Δ.Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ … ποιότητος ὑποτέλεια ἔναντι τῆς Παπικῆς ὑπεροψίας;  (ἄν βέβαια ἰσχύει τό παραπάνω σενάριο;).
8.     Ὅσα γράφονται στήν ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ. περί φιλανθρωπίας ταπεινῶς φρονοῦμε ὅτι δέν ἰσχύουν.  Φιλανθρωπία εἶναι νά «εὐλογήσει» ἡ Δ.Ι.Σ. τό χῆρο κληρικό νά ρίξει τόν ἑαυτό του, τό ποιμαντικό λειτούργημα, τά ὀρφανά παιδιά του καί τή νέα μητριά στή δυστυχία, πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον ζοῦν οἱ διπλοπαντρεμένοι καί ἡ «νέα» τους οἰκογένεια;  Πρίν ἀξιωθεῖτε τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος τοῦ μέλους τῆς Δ.Ι.Σ. ἀσφαλῶς εἴχατε τήν ἐμπειρία τοῦ ἐξομολόγου πνευματικοῦ καί ἀσφαλῶς θά εἴχατε πονέσει ἀπό τά πολλά βάσανα, ψυχολογικά προβλήματα, τραύματα, ἀντιζηλίες τίς ἀξεπέραστες καί μύρια ἄλλα δεινά πού συνήθως τυραννοῦν τίς οἰκογένειες τῶν διπλοπαντρεμένων λαϊκῶν, ἀντί πινακίου φακῆς (τῆς ἀμφίβολης σεξουαλικῆς ἀπολαύσεως).  Φαντασθεῖτε σεβαστοί πατέρες πόσο αὐξημένα θά εἶναι τά προβλήματα τῶν (μή γένοιτο!) διπλοπαντρεμένων κληρικῶν ἀφοῦ μέ τίς εὐλογίες τῆς Δ.Ι.Σ. θά ἔχουν ξεκοιλιάσει τούς ἱερούς κανόνες καί θά ἔχουν περιφρονήσει τίς σωτήριες ὁδηγίες τῶν ποιμαντικῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἀπ.  Παύλου.
9.     Ἄς λάβουμε σοβαρά ὑπ’ ὄψη τίς ποιμαντικές Ἐπιστολές τοῦ Ἀπ. Παύλου, πρός Τίτον καί πρός Τιμόθεον.[1]  Ἐπιμένει ὁ θεῖος Παῦλος ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἤ πρεσβύτερος θά πρέπει νά εἶναι μιᾶς γυναικός ἀνήρ.  Γιατί ἐπιμένει σ’ αὐτό τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ ἀληθινοῦ (καί μή μισθωτοῦ) ποιμένος; Γιατί ἡ μονογαμία, ἀκριβῶς ἀποτελεῖ τό πιό σοβαρό δεῖγμα ὡρίμου ἀνδρός μέ ἑνοποιημένη προσωπικότητα.  Συναισθηματικές διαρροές, φλερ-ταρίσματα, γελοιότητες καί γλυκόλογα, κοπλιμέντα καί λουλούδια σέ διάφορα πρόσωπα δέ συνιστοῦν καί κατά Παῦλο καί κατά τούς ἀνδρώδεις ἁγίους Πατέρες ἐγγάμους καί ἀγάμους, δέ συνιστοῦν ὡρίμους ποιμένες τούς ὁποίους μπορεῖ νά ἐμπιστευθεῖ τό χριστεπώνυμο πλήρωμα.  Ἐκτός βέβαια καί θεωρήσουμε τό θεῖο Παῦλο καί τούς πνευματικούς υἱούς του Τῖτο καί Τιμόθεο, πού ἀποδέχονται τίς συμβουλές του, κολλημένους, ἀναχρονιστές, φονταμενταλιστές, ἀπροσάρμοστους στά μετανεωτερικά δεδομένα τῶν ἀρχιτεκτόνων τῆς Νέας Ἐποχῆς.
10.   Μέ τήν ἴδια λογική, τή μετανεωτερική τῆς Νέας Ἐποχῆς, πού ἐπιβάλλει μετανεωτερική χριστιανική πίστη, λατρεία και μετανεωτερικό χριστιανικό ἦθος, θά δεχθοῦμε σέ πολύ λίγο χρονικό διάστημα πρόταση γιά δεύτερο γάμο μετά ἀνδρῖδος τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν τῶν διαζευγμένων ἤ καί τῶν τέως ἀγάμων, ὅπως γίνεται στούς πάστορες τοῦ Π.Σ.Ε. μέ τούς ὁποίους χαριεντιζόμαστε.
11.   Τά προβλήματα πού θά ἀνακύψουν, ἄν καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἐνδώσει στίς μετανεωτερικές ἀπαιτήσεις τῶν σχεδιαστῶν τῆς Ν. Ἐποχῆς πάνω στό θέμα τοῦ δευτέρου γάμου τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν θά εἶναι πολλά καί ἀπρόβλεπτα.  Ὁ σκαν-δαλισμός τῶν πιστῶν θά εἶναι ὀξύτατος καί θά δυναμιτίσει ἐκρηκτικά τό πάντοτε ἰσχῦον κήρυγμα τῆς μετανοίας πρός τούς πιστούς σέ ὅλα τά ἐπίπεδα.  Μέ τί καρδιά, μέ τί σθένος μέ ποιά ἐμπειρία ἀγώνων μέχρις αἵματος θά μιλοῦμε καί θά καθοδηγοῦμε τόσο ἐντός τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, ὅσο καί ἐκτός αὐτῆς καί τούς νέους καί τίς νέες και τούς ὡρίμους καί τίς ὥριμες, καί τούς γεροντοτέρους και τίς γερόντισσες περί τῆς χαρᾶς τῆς λαμπρότητος τῆς μονογαμικῆς πιστότητος τῶν συζύγων;  Πῶς θά τολμᾶμε νά μιλᾶμε γιά τά φοβερά ἠθικά, πνευματικά καί ψυχολογικά προβλήματα πού ἐπιφέρουν οἱ ἀνευλόγητες προγαμιαῖες σχέσεις, ὅταν θεσμικά, πρακτικά, κοινωνικά καί ἐκκλησιολογικά, πλέον, μέ τόν «κατ’ ἄκρα οἰκονομία» δεύτερο γάμο τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν ἰσοπεδώνουμε κάθε ἔννοια καί κάθε προσπάθεια ἀγώνων πνευματικῶν γιά τή διαφύλαξη τῶν θησαυρῶν τῆς παρθενίας, πού κατά χάριν προσφέρει καί σέ μᾶς τούς πρώην ἐγγάμους ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων τήν ἐξουσίαν ἔχων;  Τό μήνυμα πού θά πάρουν οἱ πιστοί μας μέ μιά τέτοια ἀντίχριστη θεσμοθέτηση εἶναι ὅτι τά πάντα ἀνάγονται (φροϋδικά) στό sex.  Μή μᾶς κοροϊδεύετε, Ἅγιοι Πατέρες, θά μᾶς ποῦν οἱ «πιστοί» μας.  Ἐσᾶς Σᾶς ἐνδιαφέρει στό βάθος τό sex. 
12.   Ἄν μάλιστα συνδυάσουν οἱ πιστοί μας καί τήν ὑπ’ ἀριθμό …… γνωμοδότηση πού διαβιβάζεται στήν ἀνεξάρτητη ἀρχή προστασίας προσωπικῶν δεδομένων μέ τή σύμφωνη γνώμη τῆς Δ.Ι.Σ., οἱ πιστοί μας (ὄχι βέβαια καί οἱ ἄπιστοι) θά ἀπαγοητευθοῦν, ἀφοῦ θά συνειδητοποιήσουν, ὅτι ἡ Δ.Ι.Σ. ταυτίζεται ἀπόλυτα μέ   τούς σχεδιασμούς τῆς Νέας Ἐποχῆς, πού ἀλλοτριώνει καί εὐτελίζει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο.
13.   Ἡ ἀπόφαση αὐτή τῆς Δ.Ι.Σ. θά ἀνάψει τό πράσινο φῶς γιά νά χωρίσουν τίς πρεσβυτέρες τους ὅλοι οἱ δυσαρεστημένοι μέ αὐτές, θά ἀνοίξει ἡ εὐνοϊκή προοπτική γιά γάμο ὅλων τῶν ἀσταθῶν στή μοναχική πιστότητα μοναχῶν καί μοναζουσῶν καί εὐνόητο εἶναι ὅτι δέ θά ὑπάρχει καμιά πλέον ἀναστολή γιά θεσμοθέτηση καί τοῦ τρίτου κτλ. Γάμου.
14.   Ἐφ’ ὅσον εἶναι γνωστό ἀκόμα καί στούς λαϊκούς ὅτι ὁ δεύτερος γάμος θεωρεῖται οἰκονομία, διαβάζεται εἰδική ἀκολουθία στούς δίγαμους, δίδεται εἰδικός κανόνας καί κανονικά δέν στεφανώνονται οἱ δίγαμοι …… , γεννῶνται ἀδυσώπητα τά ἐρωτήματα:
   Μέ ποιά ἀκολουθία οἱ δίγαμοι ἱερεῖς θά παντρεύονται;
    Ποιός θά τούς παντρεύει; Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἡ Δ.Ι.Σ. ἕνας ἤ πολλοί;
    Θά φοροῦν τά ράσα τους οἱ ἱερεῖς γαμβροί;
    Ἄν εἶναι ἀρχιμανδρῖτες θά φοροῦν καί τό ἐπανωκαλύμαυχο;
    Θά ἐπιτρέπεται στούς γαμβρούς ἱερεῖς νά διαλέγουν νύφη ἀπό τίς πνευματοκόρες τους;
     Πῶς θά ἀντιμετωπίσει ὁ παντρεμένος πνευματικός πατέρας τίς πολλές ἄλλες ἀντίζηλες πνευματικοθυγατέρες ἐλεύθερες καί παντρεμένες δυσαρεστημένες πού θά εἶναι ἕτοιμες νά τόν κατασπαράξουν γιατί δέν τίς προτίμησε;
     Μήπως θά προσπαθήσει «κατ’ ἄκρα οἰκονομία» νά ἱκανοποιήσει διαδοχικά καί τίς ἄλλες «ἐν κρυπτῷ καί παραβύστῳ» ὑπήκοντας στίς ἀδυσώπητες ἐρωτικές πιέσεις τους;
    Μήπως ἡ Δ.Ι.Σ. θά βάλει ὅριο ἡλικίας τῆς ὑποψήφιας νέας δεύτερης πρεσβυτέρας γιά νά περιορίσει τό σκανδαλισμό τῶν πιστῶν;
     Θά ἐπιτρέψει ἡ Δ.Ι.Σ. στόν ὑποψήφιο γαμβρό ἱερέα νά βελτιώσει τήν οἰκονομική του κατάσταση διαλέγοντας τήν ὡραιότερη, τήν καλύτερη καί τήν πλουσιώτερη γιά νά ἀντιμετωπίσει τά νέα ἔξοδα γάμου, ἄλλων παιδιῶν κτλ; Μήπως ἡ Δ.Ι.Σ. θά ζητάει φορολογική δήλωση καί τό Ε9 γιά νά ἀναχαιτίζει τήν πλεονεξία τῶν ὑποψηφίων ἱερέων;
     Πῶς θά ἀντιμετωπίσει τό ποίμνιο τῶν ἀνδρῶν συζύγων ὁ φερόμενος ὡς ὑποψήφιος γαμβρός καί ταυτόχρονα πνευματικός πατέρας, ὅταν θά διαπιστώνει (ἤ δέ θά εἶναι εὔκολο νά διαπιστώνει)  τούς φοβερούς ζηλότυπους λογισμούς καί τά ἀδηφάγα αἰσθήματα ἐναντίον του, ἀφοῦ θά τρομάζουν (ἄν ἀγαποῦν τίς συζύγους τους) οἱ σύζυγοι μήπως ξελογιασθοῦν αὐτές μέ τόν πνευματικό τους πατέρα;
15.   Εἶναι προφανέστατο ὅτι ἄν θεσμοθετηθεῖ ὁ δεύτερος γάμος τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν κατά μείζονας εὔλογους λόγους θά θεσμοθετηθεῖ καί γιά τούς διϊσταμένους διαζευγμένους.  Ἀναλογίζεσθε τά μαχαίρια πού θά βγάλει ἡ «ἀδικημένη» πρώην πρεσβυτέρα ἐνάντια στήν καινούργια καί τανάπαλι;  Ἡ Δ.Ι.Σ. δέ γνωρίζει τά μίση πού δημιουργοῦνται στούς χωρισμένους; Ἡ Δ.Ι.Σ. ζεῖ σέ ἄλλον πλανήτη;
16.   Ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος ἔχουν ὡς πρότυπο στή θεολογία καί δογματική διδασκαλία, στό ὀρθόδοξο ἦθος κληρικῶν καί λαϊκῶν, τή συμμετοχή τοῦ λαοῦ στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί σ’ ὅλους τούς θεανθρώπινους θεσμούς, ἤθη καί ἔθιμα πού ἐνέπνευσε καί ἐξακολουθεῖ νά ἐμπνέει ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία.  Ὅταν ἀργά ἤ γρήγορα πληροφορηθοῦν τήν ἀλλοτρίωση πού θεωρητικά καί πρακτικά διδάσκει ἡ Δ.Ι.Σ. τῆς Ἑλλάδος στό πιό ἱερό κύτταρο τῆς ζωῆς, τῆς κοινωνίας καί τῆς Ἐκκλησίας, τί θά ποῦν, τί θά σκεφθοῦν, τί θά κάνουν, πῶς θά ἀντισταθοῦν στίς θανατηφόρες ἀθεϊστικές-ἀγνωστικιστικές-πανθρησκειακές-παγκοσμιοποιητικές πιέσεις τῆς Νέας Ἐποχῆς πού σαρώνει μέ κάθε τρόπο ὅλες τίς ἀξίες, ὅλες, τίς συνειδήσεις, ὅλους τούς θεσμούς; Εἶναι τόση ἀνάγκη νά δείξει ἡ Δ.Ι.Σ. τό «ἐκσυγχρονιστικό» της πρόσωπο σέ τόσο νευραλγικό πόστο τῆς Ἐκκλησίας πού σχετίζεται καί ἀλληλοπεριχωρεῖται μέ τή φλέγουσα (πυρός φλόγα)  ἱερωσύνη, μέ τή χριστιανική οἰκογένεια καί μέ τήν εὐρύτερη οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας πού μᾶς προετοιμάζει γιά τή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία;
17.   Ὕψιστη φιλανθρωπία τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας ἀποτελοῦν οἱ διακριτικότατοι ἱεροί κανόνες, πού δέν ἐπιτρέπουν στόν ἱερέα τό δεύτερο γάμο.  Τόν προφυλάσσουν ἀπό μιά ἀτέλειωτη δυστυχία καί ἀπό μιά κόλαση, πού παραπάνω τολμήσαμε χωρίς φόβο καί πάθος νά περιγράψουμε ὡς πολλά παθόντες, ἀπό τήν πρώιμη χηρεία ἀλλά καί μέγιστα εὐεργετηθέντες καί ἀπίστευτα δικαιωθέντες τόσο ἡ ἐλαχιστότητά μου, ὅσο καί τά ἀπορφα-νισθέντα τέκνα μου.  Ζήσαμε βαθύτατη ὀδύνη ἐκ τοῦ πένθους τῆς γήινης στερήσεως τῆς ἁγίας πρεσβυτέρας, μητέρας καί συζύγου, πού ἡ μνήμη της παραμένει καί θά παραμένει ἄσβεστη τόσο στά μεγάλα πλέον παιδιά, ὅσο καί στή δική μου ἀσημαντότητα.  Δέν εἶναι φιλάνθρωποι οἱ ἱεροί κανόνες πού μᾶς ἐκπαιδεύουν ἔτσι, ὥστε τό πολίτευμά μας νά μήν καρφώνεται μόνο ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά λίγο λίγο νά γίνεται καί πολίτευμα κατά τό θεῖο Παῦλο, ἐν Οὐρανοῖς;  Πάθαμε, ἀλλά καί μάθαμε, χῆρος ἱερέας πατέρας καί ὀρφανά παπαδοπαίδια, ὅτι ἡ μητέρα πρεσβυτέρα βρίσκεται ἐν οὐρανοῖς καί ὅτι ἡ οἰκογένειά μας ἐκτείνεται, ὡς ἔδοξε τῷ Κυρίῳ, στή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἐν Οὐρανοῖς.
Αὐτά δέν τά πιστεύει ἡ Δ.Ι.Σ. ; Γιατί θέλει νά ἀλλάξει αὐτόν τόν ὀρθόδοξο τρόπο ζωῆς πού ἑτοιμάζει πολῖτες τοῦ οὐρανοῦ καί ὄχι κυνηγούς τῶν χαμαιρπῶν δαιμονιωδῶν ἡδονῶν;
                             Εὐλαβῶς ἀσπάζομαι τήν δεξιάν Σας
                           ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
                           ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
ἐφημέριος Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου"
[1] «…δεῖ οὖν τόν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι μιᾶς γυναικός ἄνδρα…» πρός Τιμόθ. γ΄ 3,2
«… Διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικός ἄνδρες» πρός Τιμόθ. γ΄ 3,12
Δές ἐπίσης πρός Τιμ. Α΄ ε΄,4-16
«… καί καταστήσεις κατά πόλιν πρεσβυτέρους… εἴ τίς ἐστίν ἀνέγκλητος, μιᾶς γυανικός ἀνήρ…» πρός Τίτον α΄,5-6

4 σχόλια:

  1. Πάτερ Σαράντη με πολύ σεβασμό και πόνο εφόσον βλέπετε τι γίνεται γιατί μνημονεύεται τους οικουμενιστες η συγκοινωνουντες με οικουμενιστες αντιοικουμενιστες επισκόπους;Σας εύχομαι ολόψυχα να πράξεται την αποτειχιση για να διεκπεραιωθούν οι αγώνες σας με θυσία με ομολογία και ακόμη ακόμη με μαρτύριο αν επιτρεψει ο Χριστός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με τον αδελφό Ιωάννη .Δυστυχώς αυτά και άλλα πολλά δεν πιστεύει η ΔΙΣ και η Ιερά Σύνοδος εν γένει πάτερ, αλλά
    ακόμη τους μνημονευετε. Θα έπρεπε να κηρυξετε την Εκκλησία σε διωγμό και να αφυπνιζετε το ποίμνιο διαρκώς αφού πρωτίστως προβαινατε στην ευλογημένη αποτειχιση. Τώρα δυστυχώς για ακόμη μια φορά διαμαρτυρεσθε χαρτοπολεμικως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευσέβιος Μπούκουρας30/1/19, 11:32 π.μ.

    Δεν θα επιχειρούσα να γράψω αυτό το κείμενο αν οι μεγάλοι θεολόγοι μας, οι καταρρίψαντες την νομική θεολογία της Δύσης, δεν έθαβαν τα αυτιά τους στην άμμο και μιλούσαν για το νομικό αυτό ζιζάνιο στην θεραπευτική θεώρηση της Εκκλησίας.
    Οι επηρεασμένοι από τη δυτική θεολογία θεολόγοι είδαν, όπως κάθε πράγμα, και τα κωλύματα της ιερωσύνης με τα γυαλιά των προϋποθέσεών τους: «Οι εκκλησιαστικοί κανόνες», είπαν, «ορίζουν όποιος είχε εξωσυζυγικές σχέσεις ή διέπραξε φόνο να μη γίνεται κληρικός κι αν είναι ήδη να καθαιρείται».
    Οι άνθρωποι αυτοί δεν γνώρισαν ούτε το πραγματικό νόημα, ούτε τα λόγια των εκκλησιαστικών κανόνων.
    Κατ’ αρχήν οι κανόνες δεν είναι αναλλοίωτοι, αλλά ανανεώνονται διαρκώς κατά το περιεχόμενο. Μένοντας σε αναλλοίωτους κανόνες, κινδυνεύουμε να αποδιοργανώσουμε την Εκκλησία και πολεμούμε το βαθύτερο θεολογικό και πρακτικό περιεχόμενό τους (βλ. Νίκος Α. Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β, εκδ. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 407-408). Οι κανόνες θεσπίστηκαν κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες και αλλάζουν κάθε φορά που οι συνθήκες αυτές μεταβάλλονται, με κριτήριο πάντα το πνευματικό συμφέρον των ανθρώπων.
    Στην συνείδηση της σκληρής κοινωνίας των περασμένων αιώνων, η μοιχεία και ο φόνος ήταν κάτι το ασυγχώρητο, κατά κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσαν να αποδεχθούν έναν φονιά ή έναν μοιχό ως ιερέα τους (θα τον έβλεπαν πάντα με περιφρόνηση και καχυποψία), ούτε ακόμα έναν που είχε γυναίκα μοιχαλίδα ή δούλα ή θεατρίνα. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που δημιουργήθηκαν αυτοί οι κανόνες.
    Οι κανόνες αυτοί αναφέρουν ως κωλύματα όχι μόνο τις εξωσυζυγικές σχέσεις και τον φόνο αλλά και πολλά άλλα.
    Ο η΄ κανόνας π.χ. της συνόδου της Νεοκαισαρείας ορίζει πως αν η γυναίκα κάποιου περιπέσει σε μοιχεία, δεν μπορεί αυτός να γίνει κληρικός, αν είναι δε ήδη, για να παραμείνει κληρικός πρέπει να την χωρίσει.
    Ο ιζ΄ κανόνας των Αγίων Αποστόλων και ο γ΄ κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου απαγορεύουν να χειροτονείται όποιος έχει παντρευτεί χήρα, χωρισμένη, πόρνη, δούλα ή θεατρίνα.
    Μπορούμε σήμερα να δεχθούμε την νομική εφαρμογή των ανωτέρων κανόνων –και μάλιστα χωρίς την δυνατότητα οικονομίας–, όπως θέλουν οι σχολαστικοί θεολόγοι μας, και να πούμε ότι έχουν διαχρονική ισχύ;
    Μπορούν οι επηρεασμένοι από το νομικό πνεύμα της Δύσης να εξηγήσουν θεολογικά –και όχι κοινωνικά– γιατί είναι κώλυμα να παντρευτεί κανείς χήρα, δούλα, θεατρίνα ή μη παρθένα; Μήπως μολύνεται από την χήρα ή από την κοινωνική θέση της δούλας;
    Αλλά και αν ακόμα μπορέσουν αυτό να το δικαιολογήσουν, πώς θα εξηγήσουν τον ι΄ κανόνα του αγίου Ιωάννου του Νηστευτή, ο οποίος λέει πως αν κάποιος αυτοϊκανοποιείται χωρίς να θεωρεί πως είναι κώλυμα μπορεί να γίνει κληρικός, ή αν είναι ήδη, μετά από το σχετικό επιτίμιο να επανέλθει στα καθήκοντά του; Είναι δηλαδή αυτό καλύτερο από μια φυσιολογική ερωτική σχέση;
    Τα κωλύματα της ιερωσύνης δεν είναι νομικά, ούτε απαραβίαστα. Δημιουργήθηκαν λόγω των κοινωνικών συνθηκών και τώρα που αυτές έχουν αλλάξει επιβάλλεται να καταργηθούν.
    Είναι αδιανόητο στις ημέρες μας να τίθεται ο κανόνας πάνω από τον άνθρωπο. Να απαγορεύουν –επιλεκτικά και ως δικαιολογία– σε νέους να χειροτονηθούν επειδή είχαν σχέσεις με την αγαπημένη τους. Να μην επιτρέπεται ελεύθερα –αλλά μόνο επιλεκτικά και μόνο σε έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου– ο δεύτερος γάμος στους χήρους και τους διαζευγμένους κληρικούς.
    Μια τέτοια υποκριτική νομική θεώρηση που καθαιρεί έναν κληρικό επειδή μαθεύτηκε πως είχε μια κρυφή σχέση, αντί να του επιτρέπει να την νομιμοποιήσει, είναι αντιχριστιανική και θα έπρεπε από πρώτους τους ποιμένες μας να είχε απορριφθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ, δεν συμφωνούμε με τις θέσεις σας. Οι λόγοι είναι πνευματικοί κι όχι κοινωνικοί ή νομικοί. Ένας νέος που έχει σχέσεις μπορεί, αν μετανοήσει να γίνει άγιος, αλλά όχι ιερέας. Αυτό λένε οι Πατέρες. Ως προς τους δούλους, σήμερα δεν υπάρχουν, οπότε δεν τίθεται θέμα. Αν η Εκκλησία εν Αγίω Πνεύματι (κι όχι κάποια Σύνοδος εν Κολυμπαρίω πνεύματι), αποφασίσει κάποια οικονομία θα την δεχθούμε. Έως τότε δεν μπορούμε να συζητάμε μια υποθετική αλλαγή της Εκκλησίας, τουλάχιστον στο ιστολόγιό μας, μιας και ο κύριος σκοπός μας είναι το θέμα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, οι υπηρέτες του οποίου μάλιστα (οι Επίσκοποι δηλ. που συγκρότησαν την Κολυμπάρια Σύνοδο) ευνοούν αυτές τις αλλαγές, διαστρέφοντας τους Ιερούς Κανόνες, καταργώντας Ιερούς Κανόνες, και αποδεικνύοντας ότι ΟΧΙ μόνο δεν ενεργούν εν Πνεύματι Αγίω, αλλά καθοδηγούνται από αλλότριο πνεύμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.