Απάντηση του Ανώνυμου στο "Κρυφό Σχολειό"

Αγαπητό ιστολόγιο Π.Π.,

Είδα την ανάρτηση σας και σας στέλνω την απάντηση μου σε όσα γράφει το ιστολόγιο Κρυφό Σχολειό (εδώ).

Κατ’ αρχήν πρέπει να σας ζητήσω συγγνώμη. Μάλλον σας έκανα κακό που σας έστειλα στοιχεία ανώνυμα. Παρακαλώ όμως να σεβαστείτε την ανωνυμία μου. Εδώ που ζω είναι η κοινωνία κλειστή και δεν θέλω κι άλλα προβλήματα. Πάντως αυτό που λένε οι Γ.Ο.Χ. ότι εγώ ανήκω στο ιστολόγιο είναι ψέμα. Όμως τα στοιχεία που σας στέλνω δεν είναι δικά μου και ανώνυμα αλλά ιερέων και μελών της ΡΟΕΔ. Οπότε δεν καταλαβαίνω  τους πανηγυρισμούς και τις ειρωνείες των Γ.Ο.Χ. Ασχολούμε εδώ και καιρό με την ΡΟΕΔ και ξέρω ότι δεν έχουν εδώ και πολλές δεκαετίες κοινωνία μαζί τους. Τί λοιπόν, πανηγυρίζουν; Για την ΡΟΕΔ είνια σχισματικοί.

Σας παραθέτω λοιπόν άλλο ένα κείμενο της ίδιας αγγλικής ενορίας της ΡΟΕΔ (http://orthodoxengland.org.uk/rocorold.htm) όχι «ανώνυμο» αλλά με το όνομα του ιερέα (πρωτοπρεσβύτερος Andrew Phillips, που όπως λέει ο ίδιος ξέρει τα πράγματα από προσωπική εμπειρία), που λέει πχ. ότι ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς δεν ήθελε από το 1950 να υποστηρίξει τους Γ.Ο.Χ. και ότι η σχισματική τους φύση έγινε σε πολλούς που δεν είχαν το πνευματικό επίπεδο του Αγίου κατανοητή αρκετά αργότερα «To St John of Shanghai it was clear in the 1950s and he refused to help the old calendarists. But St John was an utterly spiritual man. To the not so spiritual, the nature of old calendarism often did not become obvious until later.»

Ο ιερέας ρωτάει επίσης το αυτονόητο που πολλοί λένε και στην Ελλάδα. Γιατί οι Γ.Ο.Χ. δεν ακολούθησαν τους φωτισμένους γέροντες Φιλόθεο Ζερβάκο, τους ρουμάνους Κλέοπα, Αρσένιο Μπόκα, που παρέμειναν στην Εκκλησία παρόλο που διαφωνούσαν με το ημερολόγιο; «Old calendarists attempt to justify themselves. For example, they quote that Elder Philotheos Zervakos was for them. But which Church did the Elder Philotheos belong to? The Church of Greece (new calendar). All this is self-justification for disobedience. The Romanian Elders Cleopa and Arsenie (Boca) and many others expressed the Orthodox understanding - as did other Elders in other countries.»

Λέει επίσης ότι υπήρχαν και φυσικά θαυμαστές των Γ.Ο.Χ. στις τάξεις της ΡΟΕΔ και κυρίως ο Γραμματέας της Συνόδου επίσκοπος Γρηγόριος ο οποίος με συνοδικήαπόφαση έπαψε να τελεί ως γραμματέας και διωχθηκε. Αυτοί έκαναν κακό και επηρέασαν καταστάσεις ακόμα και τον αγ. Φιλάρετο. Μετά κατάλαβε το λάθος του και τους αποκήρυξε.Ακόμα και ο προαναφερόμενος Γραμματέας της Συνόδου το ομολογεί σε επιστολή του προς τον μητροπολίτη Βιτάλιο http://www.roacusa.org/htdocs/7.html  με ημερομηνία Μάρτιος 24 / Απρίλιος 6, 1994 στην οποία λέει ότι ο μητροπολίτης Φιλάρετος το 1985 (δηλ. τα χρόνια που αναφέρει ο κ. Μάννης) κατηγορήθηκε στην σύνοδο ότι δεν έλαβε υπόψη του τον 34^ο αποστολικό Κανόνα , αλλά αυτό είναι μικρότερο παράπτωμα (αλλά παράπτωμα και μάλιστα για τον γραμματέα αντικανονικό) σε σχέση με αυτά που κάνουν άλλοι επίσκοποι που ανακατεύονται σε άλλες δικαιοδοσίες:

«...Remember, Vladyko, your reproachful speech against Metropolitan Philaret, when in 1985 you for ten minutes non-stop fulminated against him for transgressing the 34th Apostolic
canon. The crimes of Metropolitan Philaret seem to me to be miniscule by comparison with what is happening now. He only occasionally gave awards to clergy of other dioceses at the request of his cell-attendant, but never interfered in the affairs of the dioceses of his brothers. But that is what both you personally and certain of our Bishops have begun to do. Fr. Nikita was not able to get the reposed Metropolitan Philaret to commit those uncanonical acts in which the activity of Bishop Barnabas and certain other bishops abound with the silent agreement of you as the First Hierarch, who must know all these circumstances well.»

Ο π. Andrew λέει μάλιστα αναφερόμενος και στον γραμματέα, ότι η Σύνοδος της ΡΟΕΔ καταδίκασε τις χειροτονίες γοχικών επισκόπων ως αντικανονικές, γιατί έγιναν χωρίς την έγκρισή της και ότι ο αγ. Φιλάρετος ήταν αγίας βιωτής και αγίου φρονήματος αλλά αδύναμος στην διοίκηση και στην ακακία και καλωσύνη και αγάπη για την Ορθοδοξία που τον διέκρινε ότι έκανε το έκανε για να βοηθήσει τους Γ.Ο.Χ. να επιστρέψουν στην κανονικότητα, χωρίς όμως να το καταφέρει: «Some people try and make out that ROCOR as a Church was old calendarist. That is not true, but it is true that some individuals in ROCOR were very tempted by it. We should not confuse individuals with the Church and her catholic (soborny) conscience. Such people refer to the generation between the 60s and the early 90s, when the Secretary of the ROCOR Synod in New York and his family came to power and tried to impose extreme views on ROCOR. Notably, great power was amassed during the time of Metropolitan Philaret, a saintly monk but weak administrator, who in his innocence consecrated the Secretary bishop. The Secretary’s end was tragic indeed, for, like his son, he died outside the Church. He himself forbade anyone from ROCOR to attend his funeral. Most ROCOR people and clergy (centred at the true heart of ROCOR in Jordanville) patiently defied him, his politicking and his encouragement of old calendarism. Indeed, the error of consecration by ROCOR bishops of an old calendarist to the episcopate had already before the time of the Secretary been condemned as uncanonical by the Synod itself, without whose canonical authority it had taken place. The bishops concerned had been severely censured. It is true that some old calendarists had other admirers in ROCOR, but they were few. In the Western European Diocese we were prohibited from having anything to do with any old calendarists – not that the prohibition was necessary, we had no desire to do so. Thus, when some Romanian old calendarists tried to interrupt the glorification of St John in San Francisco in 1994, they were not allowed to concelebrate. As one ROCOR bishop present said at the time: ‘If they are allowed to concelebrate, then I shall not’. These Romanian old calendarists are today among one of three small warring groups to have canonised Metr Philaret in an attempt to justify themselves and give themselves authority. His relics of course remain with ROCOR. Indeed, his possible canonisation has, if anything, been delayed by his ideological promotion by groups with which he had nothing to do and one of which did not even exist until two years ago.

Τά ίδια με τον ιερέα λέει και το πνευματικό τέκνο του φωτισμένου π. Σεραφείμ Ρόουζ και μεγαλόσχημος ιερομόναχος της ΡΟΕΔ Αβέρκιος ( πρίν Alexey Young) γνωρίζοντας από τον πνευματικό του τα πράγματα μιλώντας για τον πονηρό ρόλο ως συμβουλάτορα και επίσημο όργανο της ΡΟΕΔ που έπαξε το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως στην Μασσαχουσέτη και το οποίο κατέληξε να γίνει και αυτό όπως οι Γ.Ο.Χ. σχισματικό (οι Παντελεημωνίτες) «the association of ROCOR and Holy Transfiguration Monastery resulted in deep damage to ROCOR (Articles for those who wish to know the Truth about the Panteleimonite Schism and the so called "Holy Orthodox Church in North America", December 28, 2007).

Αυτοί λοιπόν καταδικάστηκαν από την ΡΟΕΔ και μαζί τους καταδικάστηκαν όσοι κοινωνούσαν με αυτούς (δηλ. Όπως θα δούμε οι όποιες παρατάξεις των Γ.Ο.Χ. «On December 1/14, 1986, the Synod of Bishops of the ROCOR sets forth an Official Statement from the Chancery of Bishops. August 19/ September 1, 1987, the ROCOR Synod officially deposes Fr. Panteleimon, Fr. Isaac, and all the partisan clergy that followed HTM into schism. The ROCOR Synod advises all the ROCOR faithful that, “...all the clergymen who have withdrawn with Archimandrite Panteleimon who dare to celebrate the divine services, ignoring their suspension, and thus violate the canons and pronounce upon themselves a sentence of condemnation," i.e., deprive themselves of their rank, depose themselves from the priesthood. Cf. Canons 28 and 38 of the Council or Carthage, they also violate Canons 12, 15 and 16 of the Holy Apostles. Canon 31 of the Holy Apostles states: “If any presbyter, despising his own bishop shall collect a separate congregation, and erect another altar, not having any grounds for condemning the bishop with regard to religion or justice, let him be deposed for his ambition; for he is a tyrant. In like manner also the rest of the clergy, and as many as join him: and let laymen be excommunicated....»

Που βρήκαν καταφύγιο οι καταδικασμένοι; Μα στους Γ.Ο.Χ. Ακάκιο Διαυλείας και Γαβριήλ Κυκλάδων «The Panteleimonites then came under two independent Bishops, Akakios of Diavlia and Gabriel of the Cyclades» (Fr. Alexey Young The Russian Orthodox Church Outside Russia: A History and Chronology, The Borgo Press, 1993), και έτσι και αυτοί μέσω της κοινωνίας τους με αυτούς υποπίτπουν στην καταδίκη από την ΡΟΕΔ all the clergymen who have withdrawn with Archimandrite Panteleimon who dare to celebrate the divine services, ignoring their suspension, and thus violate the canons and pronounce upon themselves a sentence of condemnation.

Το κρυφό σχολειό και ο κ. Μάννης (δεν τον γνωρίζω προσωπικά τον άνθρωπο) που πανηγυρίζει για τα στοιχεία του και αναφέρει ως κανονικό επίσκοπο τον Αυξέντιο θα ἐπρεπε να πρόσεχε λίγο γιατί με τα στοιχεία που θα παραθέσω παρακάτω φαίνεται το αντίθετο. Η αλήθεια είναι ότι ομολογώ ότι δεν βγάζω άκρη με όλα αυτά τα ονόματα και τις παρατάξεις των Γ.Ο.Χ. που καθαιρούσαν η μία την άλλη. Και εδώ είναι το πρόβλημα γενικά αγαπητή Π.Π. με τους Γ.Ο.Χ. Μέσα στο χάος που έχουν προκαλέσει αναμεταξύ τους ότι και να πει κανείς θα βρούν κάτι να το αντικρούσουν, χωρίς όμως αυτό να αποκαθιστά την αλήθεια. Στα επόμενα στοιχεία π.χ. από την HOCNA για τους ρώσους Γ.Ο.Χ. που ανήκαν πριν στην ΡΟΕΔ ο Αυξέντιος χαρακτηρίζεται μάλιστα ως “garbage-pit of Orthodoxy” «ΣΚΟΥΠΙΔΟΝΤΕΝΕΚΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» από τους ίδιους τους Γ.Ο.Χ. του Παντελεήμονα και παράλληλα φαίνεται το χάος (μια με τον αυξέντιο μια με τον Ακάκιο κλπ.) και τα σκάνδαλα (ἔλλειψη κανονικότητας, αντιπαλότητα παρατυπίες παρατάξεις, ομοφυλοφιλία κλπ.) που επικρατούν στις τάξεις τους και με τις πληροφορίες περί ατόμων που πήγαιναν και ερχόντουσαν και άλλαζαν συνεχώς. Παραθέτω λοιπόν επίσημες επιστολές και στοιχεία που αποδεικύουν τα παραπάνω και το χάος στις τάξεις των Γ.Ο.Χ. Επιστολή του Ακακίου (του Νεώτερου) Αττικής και Παιανίας που καταδικάζει κάθε σχέση με τον Αυξέντιο, μιλάει για αντικανονικότητα άκυρες χειροτονίες που μετά αναγνωρίστηκαν από άλλους (π.χ. Μάξιμος Κεφαλλονιάς) άκυρες πράξεις και για σκάνδαλα (τώρα μπορεί να χαρεί ο πατέρας Παίσιος Παπαδόπουλος μια και θέλει να τους μοιάσει;) και λέει ότι ο Αυξέντιος υπηρετεί τον διάβολο. Άντε να βγάλεις άκρη. Φαίνεται όμως πως λειτουργούν οι Γ.Ο.Χ.:

Sacred Monastery of Saint Nicholas Paiania, Attica, Greece Tel. 66-42-3671
Protocol No. 287
In Paiania, Attica on July 1, 1987
(Received in the U.S. on July 7/20, 1987)

Fathers and Brethren:

Bless!

While we were preserving vividly and indelibly the wonderful image of all that we saw and heard during our recent visit to your Orthodox parishes, suddenly, the information came, like a lightning bolt out of a clear sky, that a few of your spiritual leaders are thinking of going under the irrevocably fallen former Archbishop Auxentios. We hope that it is only some malicious rumor designed to defame your Orthodox ecclesiastical communities before all Orthodox everywhere and to render futile the struggle you have waged in behalf of exactness of Orthodoxy. That is what we believe, for only the utmost madness and morbid recklessness would otherwise explain the subjugation of a movement in behalf of piety and the preservation of the traditional genuineness of our Holy Orthodoxy under a leader who so tragically failed and brought the Church of the True Orthodox in Greece into contempt and disrepute. A multitude of un-canonical actions and illegal ordinations done with total disdain for the authority of our Holy Church, the lack of fear of God in the trampling down of the Sacred Canons, and the devious manner of the “ordination to the episcopacy”of the piteous and miserable Dorotheos Tsakos render k. Auxentios guilty before divine and human justice, as well as before the impartial and un-bribable judgment of history itself. Can it be that you seek refuge in such a wreckage of a house? Shudder, O Sun and groan, O Earth! If that be the case, with your own hands, you will destroy your own work and raze your spiritual edifices to the ground. Moreover, you will offer to your enemies' arguments against yourselves which they never expected. These are much more shaking than the arguments with which they presently seek to sully the reputation of pious and virtuous clergymen who, at the present moment, head up your struggle! And, above all, such a thoughtless and frivolous action will sever the unity of your ecclesiastical communities because those among you whose souls have a more acute sense of smell will not be able to tolerate the stench of the condemned and illegal actions of that devious failure k. Auxentios. It is out of a pained heart that we write the above so that the beacon of Orthodoxy will not be so ignominiously extinguished, the beacon which is kept lit by the exactness of your Orthodoxy and your blameless ecclesiastical ethos. And beyond all that we've said previously, as long as you came freely and unconstrained by anyone and committed the episcopal supervision of your parishes to me, I condemn any discussions with Auxentios as divisive acts and I advise you to cut them off completely. Do not forget that “he who acts in secret from his bishop serves the devil,”according to Saint Ignatius the God-bearer. Moved by love and respect, we propose that a Congress of all the parishes be called for the purpose of discussing a number of matters, among which is also the ecclesiastical-episcopal organization of your God-loving parishes. At a Congress of this type, which is the only appropriate one that can make a decision regarding the above matter; we would have no objection to responsibly presenting our views.

With both fatherly cautions against suicidal solutions and with prayers and blessings, we remain,
Akakios of Attica and Diavleia

HTM disregarded the hierarchal admonition, and even disregarded Fr. Panteleimon's previous opinion of Archbishop Auxentios, when he (Fr. Panteleimon) called Auxentios, in writing, the “garbage-pit of Orthodoxy”, because of his innumerable un-canonical actions when he was head of the GOC of Greece. HTM then came under Archbishop Auxentios, who had been deposed by his own Synod for ordaining a “notorious person”(i.e. a homosexual) Dorotheos Tsakos, to the episcopacy for an undisclosed amount of money. Indeed, Fr. Panteleimon and company did not choose Auxentios at the beginning of their rebellion because they were accused of homosexual lawlessness and would be perceived guilty if they ran to a disposed bishop who promotes homosexuality because of which he was deposed.

Maximos of Kephalonia replaces the reposed Auxentios on January 7, 1995. Maximos asks the ROCOR for the same official documents that were sent to Metropolitans Akakios and Gabriel, because Maximos knew that Auxentios received HTM without any valid investigation, and Maximos had a better reputation than Auxentios for maintaining “some”canonical order. After receiving these documents Maximos determines these clergy are all guilty and separates himself from them, leaving them only to “create”their now incorporated “HOCNA”. By that time, however, Auxentios had already "ordained" bishops for HTM, and the departure of Maximos was of little consequence, due to the fact they had what they “needed”now, which was immunity from any type of investigation or prosecution into the guilt of all the schismatic clergy of HTM.

(http://hocna.info/ChronologyEvents.shtml)

Έτσι εξηγείται λοιπόν πως πολλοί επίσκοποι της ΡΟΕΔ παρασυρόντουσαν αφού βοβμαδίζονταν από επιστολές από τις διάφορες παρατάξεις των Γ.Ο.Χ. για το ποιός είναι κανονικός και ποιός όχι και εμπλέκονταν κι αυτοί στο γοχικό χάος. Στο τέλος όμως όσοι παρέμειναν στην ΡΟΕΔ αποκύρυξαν τους Γ.Ο.Χ. και την κοινωνία μαζί τους.Ο π. Αλέξιος το πνευματικό τεκνο του π. Σεραφείμ Ρόουζ γράφει σε μία συνομιλία του με έναν πιστό που απορούσε γι’ αυτά τα πράγματα αλλά κατάλαβε από τις επιστολές του π. Σεραφείμ Ρόουζ ότι δεν πρέπει να πιστεύει και πρέπει να απομακρυνθεί τους Γ.Ο.Χ. (http://orthochristian.com/81732.html):

—No! But then I read the collection of letters from Fr. Seraphim that you published,and I saw how he handled the whole ordeal with the Boston monastery, and that was really what caused me to get over any interest in the [Greek] Old Calendarists. And it was really just cold logic. It was all a head thing.

—It’s a huge temptation in Orthodox today. Fortunately, a lot of lay people in the pew don’t know about these things, or they know very little about them, but the people who are doing research and reading and going online can find all this very easily. And all of a sudden they plant a seed of doubt about what you’re doing and where you are.»

Δηλαδή λέει ο π. Αλέξιος ακολουθώντας την διδασκαλία του π.  Σεραφείμ Ρόουζ ότι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πέφτουν εύκολα θύματα και απορούν. Αυτοί όμως που θέλουν να μάθουν και ψάχνουν μπορούν εύκολα να βρουν την αλήθειια και να ξεφύγουν από την πλάνη.

Ο αέιμνηστος π. Σεραφείμ έλεγε για τους Γ.Ο.Χ. «Αυτοί πολεμούν ακόμη και με τον αέρα με την ιησουίτικη λογική τους και δικαιολογούν την “καθαρότητά” τους, ενώ αυτό που απαιτείται είναι καρδιές που αγαπούν και είναι πρόθυμες να βοηθήσουν τους βασανισμένους και αυτούς που αναζητούν και να τους φέρουν κοντά στον Χριστό». «Η Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς μπορεί να συνεχίσει να είναι ένας σηματοδότης για τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες – αλλά δεν θα είναι έτσι, εάν γίνουμε μια σέκτα όπως (η “υπέρ-ορθή” ομάδα) θέλει να μας κάνει να είμαστε (μια σέκτα που θα πολεμάει μόνο μαζί με άλλες μικρές “σέκτες” που βρίσκονται στην Ελλάδα» (ιερομόναχος Δαμασκηνός, π. Σεραφείμ Ρόουζ, Η ζωή και τα έργα του, μφτρ. μοναχός Παίσιος Νεοσκητιώτης, Μυριόβιβλος 2008, τ. Γ΄, σελ.., σελ. 341-342).

Και για να μην παρεξηγηθώ με όσα έγραψε περί χάους των Γ.Ο.Χ., ο π. Σεραφείμ έγραψε σε κάποιον κατηχούμενο, μεταξύ άλλων: «Η προσκολλημένη στις παραδόσεις Εκκλησία (των Παλαιοημερολογιτών) στην Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε χάος εξαιτίας αυτού· η μια παράταξη αντιπαλεύει την άλλη και αναθεματίζει την άλλη με βάση την “ακρίβεια των κανόνων” και χάνουν από τα μάτια τους ολόκληρη την παράδοση μέσα απ τον τονισμό των “υπέρ-ορθών” σημείων» (σελ. 143).

Παρακαλώ τον . Μάννη να αναιρέσει τον π. Άντριου τον π. Αβέρκιο (πριν Αλέξιο) αφού ξέρει τα πράγματα καλύτερα από τον πνευματικό του πατέρα π. Σεραφείμ Ρόουζ και τον ίδιο τον π. Σεραφείμ . Παρακαλώ επίσης τον π. Παίσιο να μας πει από που είναι σε θέση να γνωρίζει τόσο καλά τα πράγματα και να πανηγυρίζει εις βάρος μας; Εγώ έστειλα μόνο αυτά που λένε οι άνθρωποι της ΡΟΕΔ. Ας τα βάλουν με αυτούς.

Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σκανδάλισα κανέναν.