Από πατρολόγο προς πατρολόγο

 Ἄλλη μιὰ κατάδειξη τῶν ἐπικίνδυνων περὶ «Οἰκονομίας» θέσεων

Ὁ πατρολόγος Στυλιανὸς Παπαδόπουλος καταρρίπτει τὰ περὶ Οἰκονομίας τοῦ πατρολόγου Θεοδώρου Ζήση καὶ υἱοῦ

Ἔχουν τεθεῖ τόσα ἐρωτήματα μὲ ἀποδείξεις ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ  τὴν ἁγιοπατερικὴ παράδοση (στὸ … μέρος τῆς μελέτης ἐδῶ  κι ἐδῶ), ποὺ δείχνουν, ὅτι Οἰκονομία, ἔτσι ὅπως τὴν ἐννοοῦν ὁ π. Θεόδωρος καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ π. Σεραφεὶμ Ζήσης, δὲν ὑπάρχει, ἢ μᾶλλον εἶναι μιὰ κακὴ Οἰκονομία.

Εἶναι μιὰ νεόκοπη, ἀντιπατερικὴ καὶ μετα-πατερικὴ ἐφεύρεση, ποὺ μὲ πεῖσμα (παρὰ τὴν κατάδειξη τῆς ἀλήθειας) τὴν ἀκολουθοῦν καὶ τὴν διδάσκουν. Καὶ φυσικά, τὴν ἐπικαλοῦνται ὡς μία φτηνὴ δικαιολογία πρὸς ἱκανοποίηση τῶν σχεδίων τους.

Δυστυχῶς τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ ποὺ ἀπὸ πολλοὺς ἐτέθηκαν, δὲν ἀπαντήθηκαν ποτέ. Οἱ πατέρες αὐτοὶ δὲν ἀπαντοῦν, μᾶλλον γιατί —σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς— μᾶς θεωροῦν παιδιὰ ἑνὸς κατώτερου Θεοῦ. Ἀντιθέτως ἀπαντοῦν μόνο σὲ ὅσους τοὺς ἐπαινοῦν καὶ τοὺς κολακεύουν. Ἔτσι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν νεόκοπη Οἰκονομία, ἔχουμε καὶ μία νεόκοπη ποιμαντική, στὴν ὁποία καταδικάζουμε ὡς ζηλωτὲς ἐκείνους ποὺ ζητοῦν τὴν Ἀκρίβεια καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν σωτηρία τους καὶ κοινωνοῦμε μὲ αὐτοὺς ποὺ π.χ. κοινωνοῦν μὲ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς τύπου Θεσσαλονίκης Ἄνθιμο(!) καὶ Μεσσηνίας Χρυσόστομο, οἱ ὁποῖοι κάνουν «χριστιανικές» δηλώσεις τύπου «όσοι είναι Αντιοικουμενιστές, δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ Πτυχίο» (Δήλωση Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου στην Θεολογική Σχολή του Ε.Κ.Π.Α).

Ἀφοῦ ὅμως δὲν ἀπαντοῦν σὲ μᾶς, ἂς ἀπαντήσουν ὥς ἴσοι πρὸς ἴσο, στὸν ἀείμνηστο, ἀναγνωρισμένο καὶ καταξιωμένο πατρολόγο, Στυλιανὸ Παπαδόπουλο. Γράφει ὁ ἀείμνηστος Καθηγητὴς στὸ

βιβλίο του «ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ» (ἐκδ. Οὐρανός, Ἀθήνα 2014, σελ. 43) ἐξηγώντας τὰ περὶ Οἰκονομίας καὶ μὴ Οἰκονομίας στὴ στάση τῶν Κολλυβάδων:

«Διέθεταν και σύνεση και θεολογικό αισθητήριο για να κατανοήσουν την ανάγκη οικονομίας στο θέμα των μνημοσύνων... διέκριναν με σαφήνεια, ότι το ζήτημα των μνημοσύνων, όσο σημαντικό και αν είναι, δεν ταυτίζεται με την ίδια την θεία αλήθεια, και το σωτηριώδες έργο της... Στην περίπτωση που θα οδηγούσε το μνημόσυνο της Κυριακής σε ἀμφισβήτηση ή και συσκότιση της αλήθειας, δεν θα χωρούσε οικονομία. Στη θεία αλήθεια είναι τελείως αδύνατη η εφαρμογή οικονομίας. Αντίθετα, στις άλλες περιπτώσεις, που αφορούν το λειτουργικό τυπικό, τον πνευματικό αγώνα, τους τρόπους προσευχής είναι, με προϋποθέσεις βέβαια, ανεκτή η οικονομία».

Σταράτα, ξεκάθαρα λόγια από πατρολόγο προς πατρολόγο.

Εἶναι ὡς ἐκ τούτου δυνατόν, νὰ ἔχει κάποιος τόσο θράσος —ἐκτὸς ἂν εἶναι Οἰκουμενιστής— ὥστε νὰ ὑποστηρίξει, ὅτι ἡ κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς τῶν πολλῶν ἐκκλησιῶν, τῶν πολλῶν βαπτισμάτων, τῶν προσώπων στὴν Ἁγία Τριάδα, τοῦ Π.Σ.Ε. κλπ. δὲν ὁδηγεῖ «σε ἀμφισβήτηση ή και συσκότιση της αλήθειας»; Ὅτι δὲν ἀλλοιώνει τὴν δογματικὴ εὐαισθησία τῶν πιστῶν; Ὅτι δὲν ἀποτελεῖ καίριο σωτηριολογικὸ θέμα;

Ἄρα, λοιπόν, στὸ θέμα ποὺ μᾶς ἀφορᾶ, τῆς κοινωνίας μὲ αἱρετικούς, ποὺ μάλιστα Συνοδικὰ προωθοῦν τὴν κακοδοξία τους, ποὺ ἀποθρασυνόμενοι προχωροῦν σὲ ἄλλες ὀλέθριες ἀντικανονικὲς ἐνέργειες, ὁδηγώντας σὲ διαίρεση καὶ σχίσμα τὴν ἤδη τραυματισμένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ τὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας,  «είναι τελείως αδύνατη η εφαρμογή οικονομίας». Καλύτερα· θανάσιμο λάθος μὲ ἀπρόβλεπτες καταστρεπτικὲς συνέπειες γιὰ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀρκεῖ μόνο νὰ εἰπωθεῖ, ὅτι ἂν μετὰ τὴν ψευτοσύνοδο εἶχε ἐφαρμοστεῖ ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀντιδροῦντες ἡ Ἀκρίβεια ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐν ὁμονοίᾳ, ποτὲ δὲν θὰ φτάναμε στὶς σημερινὲς τραγικὲς ἐξελίξεις.

        Ἀπόδειξη; Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ πρὶν ἀπειλοῦσαν καὶ φοβέριζαν τώρα ἡσυχάζουν καὶ συνεχίζουν τὸ ἀνίερο ἔργο τους. Τὴν δουλειά τους τὴν κάνουν... ἄλλοι.

Ἀπαντήστε, λοιπόν, πατέρες μιᾶς καὶ σὲ κατώτερούς σας δὲν ἀπαντᾶτε, σὲ ἕναν ἰσάξιό σας. Ἀπὸ πατρολόγο πρὸς πατρολόγο. Ἐσεῖς τότε πῶς τὴν ὑποστηρίζετε;