Αξιότιμε κ. Δήμαρχε των Τρικάλων,
Δεν
κατάγομαι από την πόλη σας αλλά την επισκέπτομαι συχνά και έχω δει ότι
μεταμορφώνεται με όμορφο τρόπο. Σας εκτιμώ γιατί είστε ένας νέος
άνθρωπος με νέες ιδέες και μιλάτε για συναίνεση και όχι κομματικό
διχασμό. Είμαι μια απλή δασκάλα δημοτικού που θα ήθελε να σας απευθύνει
μερικά ερωτήματα.
Επισκέφτηκα το πανέμορφο θεματικό πάρκο «Μύλος των Ξωτικών – Ταξίδι στα Χριστούγεννα του Κόσμου» στο οποίο είστε συνδιοργανωτής και πέρασα μια υπέροχη μέρα με την οικογένειά μου. Έψαχνα
όμως μία φάτνη για να εξηγήσω στον τετράχρονο γιο μου ότι η γιορτή αυτή
γίνεται για να τιμήσουμε τη γέννηση του μικρού Χριστού. Δε βρήκα. Όταν βάλθηκα να εξηγώ, ο μικρός με αποστόμωσε «Μαμά, κάνεις λάθος. Ο Άγιος Βασίλης γεννήθηκε και μοίρασε τα δώρα».
Προβληματίστηκα. Κοίταξα τριγύρω μου και συνειδητοποίησα ότι το παιδί δεν παρανόησε τυχαία. Ο δημόσιος χώρος «μιλά». Αποδομήσαμε τα Χριστούγεννα. Κρατήσαμε τον Άγιο Βασίλη, τους ταράνδους, τα δώρα, τα ξωτικά, τα φώτα, τους κουραμπιέδες, τις ευχετήριες κάρτες αλλά κάναμε έξωση στο Χριστό, στην Παναγία, στη φάτνη, στα ζώα της αλλά και στους μάγους με τα αληθινά δώρα. Σας μιλά μια γυναίκα που σέβεται και πιστεύει, αλλά δεν επιλέγει να πηγαίνει στην εκκλησία κάθε εβδομάδα.
Το γνωρίζετε ότι ανάμεσα σε εκατοντάδες έλατα και κάθε λογής διακοσμητικά δεν υπάρχει ούτε μία φάτνη; Αποτελεί παράλειψη ή συνειδητή επιλογή;
Είναι μονάχα καθήκον του γονέα πλέον να μιλήσει για το Χριστό; O
δημόσιος χώρος, ο κοινός μας χώρος – γεωγραφικά, πνευματικά, ιστορικά –
γιατί γιορτάζει Χριστούγεννα χωρίς Χριστό; Τι μήνυμα στέλνουμε στα παιδιά μας;
Ενδιαφέρομαι
για τη γνώμη σας , των άλλων γονέων αλλά και της ευρύτερης τοπικής
κοινότητας, για αυτό το λόγο επέλεξα να αποστείλω την παρούσα επιστολή
στον τοπικό τύπο. Θέλω να πιστεύω πως εάν ένα πράγμα πρέπει να μας
διδάξει όλους η κρίση, είναι να βασιζόμαστε σε αληθινές αξίες και στη
βαθιά μας παράδοση, γιατί αλλιώς η ευμάρεια που περιμένουμε μπορεί να
αποβεί μονάχα απατηλό lifestyle.
Με τιμή,
Έλενα Παππά
Κυρία Παππά τα ξωτικά είναι δαιμόνια και δεν μπορούν να συνταιριαστούν με την φάτνη του Χριστού. Εάν πραγματικά θέλετε να διδάξετε τον Χριστό στο παιδί σας, να το συνηθίσετε στον συχνό εκκλησιασμό, να του διαβάζετε βίους Αγίων και κυρίως να βλέπει σε εσάς ότι ζείτε στην πράξη την σχέση σας με τον Χριστό. Η δυτικόφερτη εμπορική εκμετάλλευση των ξωτικών-δαιμονίων δεν έχει σχέση με τα Χριστούγεννα και τον Χριστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στη δασκάλα αυτή που τόλμησε να υψώσει τη φωνή της. Μας εκπροσωπει κι εμάς ο προβληματισμός της. Όσο για τα ξωτικά, καλικατζαρακια κλπ.ειναι μέσα στην λαϊκή παράδοση μας όπως και τα παραμύθια του Αισώπου και οι άθλοι του Ηρακλή κι όλη η μυθολογία που δεν πρέπει όμως να συγχέονται με την πίστη μας και την ορθόδοξη παράδοση μας. Και τα παραμύθια ειναι φανταστικα αλλά τα διαβάζουμε στα παιδιά μας. Ας μην επικρίνουμε και κατακρίνουμε αμέσως κάθε καλοπροαίρετη προσπάθεια! Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή