Σχόλια και ερώτηση στην ομιλία του π. Σάββα Λαυριώτη (Πτολεμαΐδα 25-1-2019):

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ἔναντι τῶν αἱρέσεων (ἐδῶ) 

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀποτειχίσεώς μας δηλώσαμε ὅλοι ὅτι δὲν δημιουργοῦμε σχίσματα, μένουμε στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν προσχωροῦμε ἢ συμβαδίζουμε μὲ κάποια παράταξη τῶν Γ.Ο.Χ. ἢ μὲ τοὺς γλυκοκοιτάζοντες αὐτές. Καθῆκον μας, λοιπόν, εἶναι ὄχι μόνο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νὰ τηρήσουμε τὴν δήλωσή μας αὐτή, ἀλλὰ καὶ νὰ καταδείξουμε κάθε προσπάθεια ποὺ φανερὰ ἢ κρυφὰ θὰ ἔστρεφε, θὰ προωθοῦσε ἐμᾶς ἢ ἄλλους ἀδελφοὺς σὲ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση.

Πολλοὶ τήρησαν μέχρι τώρα αὐτὴ τὴν ὑπόσχεση. Ἄλλοι ἀνακάλυψαν ξαφνικὰ τὴν «γνήσια ἐκκλησία» καὶ προσχώρησαν στοὺς Γ.Ο.Χ. Καὶ ἄλλοι μιλοῦν μὲν ἐναντίον τους, ἡ ἐπιχειρηματολογία τους ὅμως δείχνει τὸ ἀντίθετο, καθὼς αὐτὰ ποὺ διδάσκουν εἶναι πανομοιότυπα μὲ αὐτὰ τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ ἔτσι εὐλόγως γεννιοῦνται ἐρωτήματα ποὺ

ὀφείλουν νὰ ἀπαντηθοῦν. Αἰτία τῶν ἐρωτημάτων ἀποτελοῦν ἡ ὁμιλία ποὺ ἔκανε ὁ π. Σάββας Λαυριώτης καὶ ἡ νέα(;) του ὁμάδα, στὴν Πτολεμαΐδα καὶ στὴν Ρουμανία.

Στὴν Πτολεμαΐδα:

Στὴν ἐρώτηση: «Ποιά ἦταν ἡ ἀπαρχὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κι ἂν ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου εἶναι καινοτομία», ἀπάντησε ὁ π. Εὐγένιος, τὸ νέο(;) μέλος τῆς ὁμάδας, ποὺ διαφημίζεται ἀπὸ τὰ γοχικὰ ἱστολόγια:

«Ἡ ἀπαρχὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ 1902-1904 τοῦ Ἰωακεὶμ τοῦ Γ΄… Αὐτὸ δὲν ἔμεινε ἐκεῖ· εἴχαμε συνέχεια ἔκτοτε… Τώρα, ὅσον ἀφορᾶ ἂν τὸ Ἡμερολογιακὸ ἦταν καινοτομία. Χρειάζεται καὶ ρώτημα; Βεβαίως καὶ εἶναι καινοτομία. Ποῦ ἦταν ἡ καινοτομία; Ἦταν στὸ Ἡμερολόγιο ἢ στὸν συνεορτασμό; Δηλαδή, ἔχουμε μιὰ παράδοση 2000 χρόνων στὸ συνεορτάζει ἡ Ἐκκλησία κι αὐτὸ ἀποτυπώθηκε μέσα στὰ Μηναῖα. Ὅταν ἔρχεται τὸ Μηναῖο, στὶς 1 Ἰανουαρίου, ἐπὶ παραδείγματι, καὶ ὁρίζει ὅτι πρέπει νὰ ἑορτάσουμε τὴν ἑορτὴ τοῦ Μ. Βασιλείου. Μπορεῖ κάποιος νὰ διανοηθεῖ νὰ τὴν ἑορτάσει 2 Ἰανουαρίου ἢ 3; Χωρὶς νὰ πᾶμε 13 μέρες. Τὸ θέμα λοιπὸν εἶναι ὁ συνεορτασμὸς τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι τὰ Ἡμερολόγια. Ἔτυχε νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ Ἡμερολόγιο. Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι κάποιο ἄλλο. Ὁ σκοπὸς καὶ ὁ στὸχος τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τὸ 1920 μὲ τὴν Ἐγκύκλιο… Ἐμᾶς μᾶς ἐνδιαφέρει ὁ δόλιος σκοπὸς ὁ ὁποῖος ἐπετεύχθη μέσῳ αὐτῆς τῆς κινήσεως. Δηλ., εἶχε λόγο ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀλλάξει τὸ Ἡμερολόγιο σ’ αὐτὴ τὴ φάση; Αὐτοὶ προφασίστηκαν ὅτι γιὰ ἐπιστημονικοὺς λόγους, κι ἔχει μιὰ καλυτέρευση. Ἀλλὰ δὲν εἶναι τὸ θέμα τῶν ἡμερῶν. Τὸ θέμα εἶναι νὰ συνεορτάζει ἡ Ἐκκλησία. Ὁ σκοπός τους ἦταν νὰ σχίσουν τὴν Ἐκκλησία στὰ δύο…».

Ὁ π. Εὐγένιος, ὅπως ὁ π. Χαρίτων στὸ βιβλίο του, ὀνομάζει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου καινοτομία, δηλ. κακοδοξία, αἵρεση. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ὀνομάζει αἵρεση μιὰ κακόδοξη θεωρία, ἐκπεφρασμένη. Καὶ βέβαια κατόπιν ἐνδελεχοῦς ἐλέγχου καὶ καταδείξεώς της. Ὄχι τὸν μὴν ὁμολογούμενο σκοπὸ καὶ στόχο. Οὐδεὶς τῶν Ἐπισκόπων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς (ἐκτὸς βέβαια ἀπὸ τοὺς ἕνα, δυὸ, τρεῖς πρωτοστάτες ποὺ ἴσως γνώριζαν καὶ δὲν ἐκτελοῦσαν ἐντολές), ἐδέχετο ὅτι συμφωνεῖ νὰ ἀλλάξει τὸ Ἡμερολόγιο γιὰ νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τοὺς Παπικούς. Δὲν ὑπάρχει καμία ἀπόδειξη γιὰ ἕναν ἀντίθετο ἰσχυρισμό. Ἀντιθέτως ἀκόμα καὶ ὁ σήμερα ἀποδεδειγμένος μασόνος πατριάρχης Ἰωακεὶμ Γ΄ στὴν ἐγκύκλιο τοῦ 1904 (τὴν ὁποία ἐπαινεῖ ὁ π. Χαρίτων στὸ βιβλίο του) ἔγραψε: «Περὶ δὲ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἡμερολογίου τοιαύτην ἔχομεν γνώμην αἰδέσιμον καὶ ἔμπεδον καὶ ἀμετακίνητον τὸ ἀπ’ αἰῶνος καθωρισμένον καὶ κεκυρωμένον δὲ τῇ διηνεκεῖ τῆς Ἐκκλησίας πράξει Πασχάλιον, ὡς οὐκ ἐξὸν περὶ τοῦτο καινοτομῆσαι». Ὑποκείμενο τοῦ ἀπαρεμφάτου «αἰδέσιμον (εἶναι) κλπ.», εἶναι τὸ Πασχάλιον κι ὄχι τὸ Ἡμερολόγιον. Καινοτομία εἶναι νὰ ἀλλάξει τὸ Πασχάλιο. Τὰ μασωνικὰ σχέδια ποὺ ὑπῆρχαν, δὲν ἦταν τότε σὲ ὅλους γνωστά. Σήμερα βέβαια, αὐτὸ ἀποκαλύφθηκε, ἀλλὰ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ! Ὁπότε μόνο τὸ σχίσμα ἔμεινε καὶ ὁδεύει πρὸς αἵρεση. Ἔπεσε στὴν παγίδα τῶν Παπικῶν καὶ τοὺς ἔκανε τὸ χατήρι, παρὰ τὶς σώφρονες φωνὲς ΟΛΗΣ τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ποὺ παρέμεινε Ἑνωμένη ἀνεξαρτήτως ἡμερολογίου. Καὶ ἂν ὁ ἑορτασμὸς σὲ διαφορετικὲς ἡμερομηνίες ἀποτελεῖ καινοτομία, τότε ἡ Ἐκκλησία καινοτομεῖ 2000 χρόνια καθὼς καὶ ὁ πιὸ ἀδαὴς χριστιανὸς γνωρίζει, ὅτι ὁ ἑορτασμὸς διαφόρων γιορτῶν, καὶ ἐπὶ Ἰουλιανοῦ, διέφερε ἀπὸ τόπο σὲ τόπο καὶ ἀπὸ μονὴ σὲ μονή, ἀνάλογα τὸ τυπικὸ καὶ τὶς τοπικὲς παραδόσεις.

π. Σάββας: «Ἐμεῖς δὲν μιλᾶμε γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο, γιατὶ δὲν θεωροῦμε ὅτι οἱ 13 μέρες εἶναι δογματικὴ διαφορά, δὲν εἶναι δόγμα πίστεως. Ἄσχετα ἂν ὑπάρχουν 3 πανορθόδοξες Σύνοδοι, οἱ ὁποῖες καταδικάζουν κι ἀναθεματίζουν αὐτοὺς ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ νέο ἡμερολόγιο».

Εἶναι νὰ ἀπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν ἐπιμονὴ τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν νὰ ἐπιμένουν σὲ κάτι ποὺ τόσες δεκαετίες καὶ ἀπὸ πολλοὺς πνευματικοὺς καὶ ἐγκυρότατους ποιμένες ἀποδείχθηκε ὡς λάθος: Καμιὰ Σύνοδος δὲν κατεδίκασε τὸ διορθωμένο Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο (Νέο) ἀλλὰ τὸ παπικὸ Γρηγοριανό, λόγῳ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Οἱ Σύνοδοι αὐτὲς κατεδίκασαν τὸ παπικὸ ἀλλαγμένο Πασχάλιο. Ρωτοῦμε, λοιπόν, εὐλόγως, γιατὶ ὁ π. Σάββας, ἡ ὁμάδα του, ὅπως καὶ οἱ Γ.Ο.Χ. δὲν θέλουν νὰ τὸ καταλάβουν; Ποιές ἀναιρέσεις ἔφεραν ἐναντίον τῶν ἀποδείξεων αὐτῶν; Τί σκοπεύει ἡ ἀδιάκριτη συνεχὴς ἀναφορὰ τῆς ψευδοθέσεως αὐτῆς;

Καὶ ἂν ὑποθέσουμε ὅτι τὸ Νέο καταδικάσθηκε, ποὺ δὲν καταδικάσθηκε, αὐτοὶ τότε γιατὶ λένε ὅτι δὲν ἔχουν πρόβλημα μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο, ἀφοῦ αὐτὸ κατὰ τοὺς λόγους τους, εἶναι ἀναθεματισμένο;

π. Σάββας:  Ὁπότε ἐμεῖς, δὲν εἶναι δικό μας αὐτὸ ποὺ λέμε… Τώρα πρέπει νὰ ἀφυπνισθεῖ ὁ κόσμος γιὰ νὰ γίνει διακοπὴ μνημοσύνου, εἴτε εἶναι ἀπὸ τὰ Παλαιό (δηλ. ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε Ἁγιορεῖτες), εἴτε εἶναι ἀπὸ τὸ Νέο, νὰ ἀντισταθοῦμε στὸν Οἰκουμενισμό… Ἐμεῖς λέμε ὅτι κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γυρίσουμε πρὶν τὸ 1924. Γιατί; Πρὶν τὸ 24 δὲν ὑπῆρχε ἡ ἀλλαγὴ Ἡμερολογίου, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτό· δὲν ὑπῆρχε ὁ διχασμὸς τῶν Ὀρθοδόξων, ὑπῆρχε Μία Ἐκκλησία, δὲν εἶχε εἰσέλθει ὁ Οἰκουμενισμὸς στὴν Ἐκκλησία κι ὅλα ἦταν καλύτερα.

Τραγικὸς ὁ π. Σάββας! Ἀποκαλύπτει τὴν σκοπιμότητα τῶν λόγων του καὶ τὴν ἀνεπίσημη συστράτευσή του μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ. Δὲν ὑπολογίζει τὴν αἱρετικὴ Ἐγκύκλιο τοῦ 1902, τοῦ 1920, ἀλλὰ τὸν πειράζει καὶ γι’ αὐτὸ ἀναφέρει τὸ 1924 ποὺ εἶχε γίνει ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ὡς ἡμερομηνία εἰσαγωγῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ὁπότε γιὰ μία ἀκόμα φορὰ ἐπαναλαμβάνει ὁ π. Σάββας τὸ λάθος αὐτό, ποὺ δείχνει ὅτι τὸν ἐνδιαφέρει τὸ Ἡμερολόγιο κι ὄχι ἡ αἵρεση ποὺ προϋπῆρξε καὶ ὑπάρχει. Καὶ ἐρωτοῦμε: Ἄν, π. Σάββα, πρὶν τὸ 1924 ὑπῆρχε Μία Ἐκκλησία, τώρα τί ὑπάρχει; Πολλές; Γιὰ αὐτὸ τὸν λόγο ἐκδώσατε κείμενο ποὺ θέτει ὑπὸ ἀμφισβήτηση τὴν ἐκκλησιολογία τοῦ Νέου; Ἐσεῖς μεγαλώσατε πρὶν γίνετε μοναχὸς σὲ μία Ἐκκλησία, σὲ πολλές, σὲ καινοτομία, σὲ σχίσμα σὲ τί τέλος πάντων; Εἶναι τραγικὸ νὰ μὴν ξέρετε ποὺ ἀνήκετε! Καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι μετὰ τὸ 1924, Ἕλληνες καὶ ξένοι, μὲ τὸ Παλαιό καὶ τὸ Νέο, ποὺ κοινωνοῦσαν μεταξύ τους ἐκτὸς τῶν Γ.Ο.Χ., δὲν ἀνῆκαν στὴ Μία Ἐκκλησία;

π. Χαρίτων: «Μιὰ ἁπλὴ ἐρώτηση. Ἐσὺ ἀναπαύεσαι, ποὺ ἐσεῖς ἔχετε Χριστούγεννα κι ἐμεῖς ἔχουμε τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος; Ἐμεῖς νηστεύουμε κι ἐσεῖς τρῶτε. Αὐτὸς δηλ. ὁ διχασμός».

π. Σάββας: «Εἶναι καινοτομία ἡ ἀλλαγὴ Ἡμερολογίου, γιατί; Γιατὶ ἔγινε σχίσμα στὴν Ἐκκλησία. Οἱ Ἁγιορεῖτες στὸ βιβλίο τους τὸ ἔχουν ἐξηγήσει καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνεται αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Εἶναι ὅτι δὲν μιλᾶμε γιὰ Ἡμερολόγια. Ἐσεῖς -κι ὄχι ἐμεῖς- μιλᾶτε γιὰ Ἡμερολόγια».

Νὰ καὶ ἡ ἀπόδειξη, τώρα πιεσμένος ἀπὸ τὶς ἐρωτήσεις τὰ λέει ξεκάθαρα: (Δὲν τὸν πειράζει τὸ ἡμερολόγιο) ἀλλὰ ἦταν καινοτομία ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου!!! Ἔγινε σχίσμα στὴν Ἐκκλησία. Ποιό σχίσμα, πάτερ; Αὐτὸ τῶν Γ.Ο.Χ.; Ἂν ἐννοεῖτε αὐτὸ γιατὶ δὲν τὸ ξεκαθαρίζετε λεκτικά; Φοβᾶστε μὴν θυμώσουν καὶ χάσετε τὴν εὔνοιά τους; Καὶ ἂν δὲν ἐννοεῖτε αὐτό, ἀλλὰ θεωρεῖτε τὴν Ἐκκλησία σχισματική, τότε πλανᾶσθε οἰκτρῶς. Γιατὶ ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν εἶναι σχισματική. Γιατὶ κανεὶς Ἅγιος, ἰδιαίτερα τοῦ 20^ου αἰῶνος, καὶ μάλιστα αὐτοὶ ποὺ ἀναφέρετε συνέχεια στὶς ὁμιλίες σας, ὅπως π.χ. ὁ ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, δὲν ἄφησε νὰ ἐννοηθεῖ ἢ ὀνόμασε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Νέου σχισματική, οὔτε τὴν κατάσταση μετὰ τὸ 1924 κατάσταση σχίσματος. Ἐμεῖς καταλαβαίνουμε, ἐσεῖς ἐπιμένετε σκανδαλωδῶς καὶ αὐθαιρέτως στὰ λάθη τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ στὰ λάθη τοῦ βιβλίου ποὺ ἀναφέρατε, τὰ ὁποῖα ἀναιρέθηκαν ὁλοσχερῶς καὶ ἐσεῖς δὲν ἀπαντήσατε, οὔτε θετικὰ οὔτε ἀρνητικά, ὡς ὀφείλατε. Ἐσεῖς μιλᾶτε συνέχεια γιὰ ἡμερολόγια καὶ διασπᾶτε τὸν ἀγῶνα. Ἔτσι δικαιολογημένα ἐρωτοῦμε:

Ἀφοῦ δὲν σᾶς ἐνδιαφέρουν τὰ ἡμερολόγια, π. Σάββα, γιατὶ δὲν παύετε νὰ ὁμιλεῖτε γιὰ αὐτὰ καὶ γιὰ ἐπιστροφὲς πρὶν τὸ 1924, ἀφοῦ αὐτὸ εἶναι θέμα συνόδου; Γιατὶ δὲν καταδικάζετε ἀνοιχτά, δημόσια καὶ σταράτα, ὅλες τὶς σχισματικὲς παρατάξεις; Γιατὶ σὲ κάθε ὁμιλία σας μπλέκετε τὴν ἀποτείχιση μὲ τὸ θέμα τοῦ ἡμερολογίου; Γιατὶ ἀρνεῖστε βιβλία ποὺ ἀποδεικνύουν τὰ λάθη τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ τὴν ἀδικαιολόγητη συνέχιση τοῦ σχίσματός τους; Γιατὶ μιλᾶτε γιὰ ἀναθεματισμοὺς τοῦ Νέου καὶ γιὰ διχασμό, ὅταν οἱ περισσότεροι ἀποτειχισμένοι δήλωσαν ὅτι δὲν προχωροῦν σὲ σχίσμα ἢ παρατάξεις καὶ δὲν θεωροῦν τὸ ἡμερολόγιο αἰτία διχασμοῦ;

                   Γιατί; 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου