Περιέργως ύποπτη η απόφαση του Λαρίσης να «τιμήσει» με τον τρόπο του τον μακαριστό Γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο.

      Ο Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος είναι ένας σύγχρονος άγιος στη συνείδηση του λαού και δή των Λαρισαίων με παγκόσμιες διαστάσεις μιας και οι εμνευσμένες ομιλίες του ακούγονται  σ’ όλο τον κόσμο και ως εκ τούτου τα χιλιάδες πνευματικά του παιδιά εστιάζουν το ενδιαφέρον τους  σε ό,τι αφορά την τιμή του.    

   

  Κάθε χρόνο τον Μάϊο, γινόταν στο μοναστήρι στο Στόμιο, όπου και ο τάφος του γέροντα, το ετήσιο μνημόσυνο. Συγκεντρωνόταν πλήθος κόσμου απ’ όλη την Ελλάδα.
Φέτος ο δεσπότης μετά τον θόρυβο που έγινε τελευταία με τους Ρόταρυ, αποφάσισε να «τιμήσει» τον φοβερό πολέμιο των μασόνων και των Ρόταρυ κάνοντας το μνημόσυνό του στην πόλη, μακριά από τον τόπο «όπου έστησαν οι πόδες αυτού», μακριά από το χώρο του σκηνώματός του, παρά την επιθυμία του.

   Στο ναό που του απαγόρευσαν το κήρυγμα, που ζήτησαν τη συνδρομή της αστυνομίας εναντίον  των πνευματικών του παιδιών που έκαναν κάθε Τρίτη το Απόδειπνο,  που κλείδωναν τον ναό από νωρίς το μεσημέρι, ώστε οι χριστιανοί να το κάνουν στο προπύλαιο, σαν Εβραίοι στο τείχος των δακρύων!!!!

Είναι γνωστή η αρχή του Γέροντος ότι δεν επέστρεφε εκεί που τον εκδίωκαν κατά το Ευαγγελικό: 

  

«καὶ ὃς ἐὰν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἢ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ὑμῶν». Ματθ. 10,14 

            

Και όποιος δεν θα σας δεχθή και δεν θα θελήση να ακούση το κήρυγμά σας, όταν βγαίνετε από το σπίτι εκείνο ή από την πόλιν εκείνην, τινάξατε τελείως την σκόνην που έχει καθίσει εις τα πόδια σας (δια να δείξετε έτσι ότι δεν έχετε πλέον καμμίαν επικοινωνίαν με αυτούς).

  Τον προϊστάμενο του ναού, νεαρούλη αρχιμανδρίτη που εξεδίωξε από το γραφείο τον ηλικιωμένο πνευματικό του πατέρα ο οποίος αναλώθηκε στην ανέγερση του μεγαλοπρεπέστατου Ναού, δυστυχώς τον πήρε σύντομα ο Θεός (σε λίγους μήνες από καρκίνο του στόματος). Κανείς μας όμως, δεν πήρε το μάθημα. Η παρέα, που ακόμα υπάρχει και ίσως θα είναι παρόντες στο «τιμητικό» μνημόσυνο, συνέχισε. Κατέστησε έγκλειστο και απομονωμένο στο μοναστήρι τον Γέροντα. Η υγεία του κλονίσθηκε, αλλά ο πόλεμος σκληρός: «Πατάξω τον ποιμένα και διασκορπίσω τα πρόβατα».

Τους έταξαν πλούσιες ενορίες, για να προδώσουν, να δημιουργούν προβλήματα και τελικά να εγκαταλείψουν την μοναστική κοινότητα.
«Ανάξια τέκνα ενός άξιου πατρός» ξέφυγε από το στόμα κάποιου.
Τον πρόδωσαν, τον πλήγωσαν, σκανδάλισαν τους χριστιανούς. Πολλά χρόνια είχαν να σκύψουν να προσκυνήσουν στον τάφο του,… από ενοχή; από ντροπή;…
Ο Γέροντας έθετε αυστηρές προϋποθέσεις για τους ιερείς που θα ήταν στο θυσιαστήριο της μονής, πράγμα που τηρείται μέχρι σήμερα. Μετρούνται στα δάκτυλα της μιας παλάμης…
Στο μνημόσυνο οι πύλες θα’ ναι ορθάνοιχτες…πόσο θα λυπηθεί ο γέροντας μ’ αυτή την ακαταστασία!!!..
Φοβάμαι μήπως δούμε κάποιο σημάδι, όπως τότε στην Κωνσταντινούπολη, που ο αυτοκράτορας υποχρέωσε τον πατριάρχη να συλλειτουργήσει με αιρετικό!!!
Το μνημόσυνο θα γίνει Σάββατο, γιατί την Κυριακή είχε άλλος προτεραιότητα, πιο μεγάλος από τον Αθανάσιο. Και διερωτώμαι, στους Χαιρετισμούς, για τους εργαζόμενους γινόταν και δεύτερη ακολουθία. Εδώ, γιατί δεν επιτρέπει και την πραγματοποίηση μνημοσύνου στο μοναστήρι, όπως παραδοσιακά γινόταν κατά την επιθυμία του Γέροντος;…
Η τιμή αγίου είναι η μίμησης του αγίου. Θα δεχόταν ο γέροντας την τιμή από Εβραιοσιωνιστές Ροταριανούς και φίλους αυτών;
Έξι μήνες και πλέον τώρα με το νέο Δεσπότη στη Λάρισα και 23 χρόνια από τον Ιγνάτιο στον εκκλησιαστικό ραδιοφωνικό σταθμό και στο περιοδικό της Μητροπόλεως Λάρισας, ομιλίες του π. Αθανασίου δεν προγραμματίστηκαν ούτε δημοσιεύτηκαν ποτέ, ή μη μόνο αν διαλάθη από αναμετάδοση από τον Ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής εκκλησίας. Εξακολουθεί την ίδια τακτική και ο νέος διάδοχος με το απαγορευτικό που επέβαλε ο μοιχεπιβάτης Ιγνάτιος Λάππας. Τα κηρύγματά του είναι απαγορευμένα στη Λάρισα σαν τα τραγούδια του Θεοδωράκη κατά την επταετία!!! . Αλλά τί να πει ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος… μπροστά σε τόσους λαλίστατους αρχιμανδρίτες ρήτορες ραδιοπαραγωγούς;
Βέβαια υπό τέτοιες συνθήκες ούτε ο ίδιος ο Γέροντας θα ήθελε, αλλά και τα πνευματικά του παιδιά δεν θα ζητούσαν, ούτε ζήτησαν ποτέ κάτι τέτοιο. Και αυτό το αναφέρω, μιάς και προτάσσεται εμφαντικά- υποκριτικά η τιμή του προσώπου του Γέροντος.
Πιστεύω πως είναι ο Δούρειος Ίππος για την κατάλυση του μοναστηριού. Ό,τι δεν κατάφεραν με τον πόλεμο, θα το καταφέρουν με τις κολακείες και τους επαίνους, όπως κάνουν οι γριές γύφτισσες μέχρι να σου πάρουν το κομπόδεμα!!!!
Εγώ δεν θα’ μαι εκεί, και φαντάζομαι πως δεν θα ισχύσει το «ανάγκα και….μοναχοί πείθονται»…

   Ασκληπιάδης