Απανωτά χτυπήματα από παντού δέχεται η νέα ουκρανική εκκλησία. Από την μια το “σχίσμα” και οι διαρκείς καταγγελίες του Φιλάρετου, από την άλλη η μαζική συμμετοχή εκπροσώπων 11 Αυτοκέφαλων Εκκλησιών στους εορτασμούς του Μητροπολίτη Ονούφριου της κανονικής Εκκλησίας και οι δηλώσεις στήριξης, έχουν προκαλέσει πυρετό σε Φανάρι και Κίεβο.
Αλλά και στην Ελλάδα κάτι κινείται. Αυτές τις μέρες βρέθηκε στην χώρα μας το Νο2 του Πατριαρχείου Μόσχας και είχε συναντήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμου και τους Συνοδικούς.

Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, μάλιστα έστειλε και σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση στο 25ο διεθνές επιστημονικο-θεολογικό συνέδριο για τον Απόστολο Παύλο που διεξήχθη στην Βέροια.
Παρουσία και εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχου δήλωσε: “Η Ρωσική Εκκλησία και οι άνθρωποι που αγαπούν το Χριστό μας, αγαπούν τους αιώνιους αδελφικούς δεσμούς που μας ενώνουν με τον ελληνικό λαό και την Ελληνική Εκκλησία. Ελπίζουμε για το έλεος του Θεού, προσευχόμαστε ότι αυτή η ενότητα του πνεύματος στην ενότητα του κόσμου (Εφ. 4: 3) παραμένει ακλόνητη ενάντια στα εχθρικά στοιχεία αυτού του κόσμου και διατηρείται αλώβητη στις συνθήκες των δύσκολων δοκιμασιών που αντιμετωπίζει σήμερα η Ορθοδοξία”.
Την ίδια στιγμή η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου ξεκινά τη συλλογή υπογραφών στην Ευρώπη για να υποβάλει αγωγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υποστήριξη της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (UOC), όπως δήλωσε ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας.
«Χιλιάδες Ορθόδοξοι Ουκρανοί πολίτες έχουν απελαθεί από τις εκκλησίες τους και υποφέρουν από διωγμούς και βιαιοπραγίες από τους συμπατριώτες τους. Εμείς στον κόσμο της Ορθοδοξίας και ιδιαίτερα στα ευρωπαϊκά ορθόδοξα έθνη ανησυχούμε πολύ για αυτές τις παραβιάσεις των θρησκευτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν στην Ουκρανία εναντίον των αδελφών μας”, αναφέρει. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Εκκλησία της Κύπρου διαμαρτύρεται για τις διώξεις της κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία, μαζί με εκατομμύρια Ορθοδόξων σε όλο τον κόσμο.
Επιπλέον με αφορμή τους εορτασμούς για την επέτειο ενθρόνισης Ονούφριου στο Κίεβο, οι εκπρόσωποι των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών μίλησαν με συγκινητικά λόγια για τον Μητροπολίτη Κιέβου και την προσωπικότητά του.
Ο μητροπολίτης Ησαΐας για παράδειγμα δήλωσε ότι «ο Μητροπολίτης Ονούφριος είναι μια από τις πιο πνευματικές προσωπικότητες του Ορθόδοξου κόσμου. Διότι με την ταπεινοφροσύνη του, με τη μοναστική του ζωή, με την αγάπη του, αποτελεί παράδειγμα για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο, ένα πρότυπο για ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο” και συμπλήρωσε πως παρά τις δοκιμασίες που διέρχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ο Ονούφριος»δεν έχει καταδικάσει ποτέ ούτε έχει πει κακή λέξη για άλλους ανθρώπους. Είναι παράδειγμα ενός ατόμου πνευματικής ζωής, ενός ανθρώπου με ταπεινότητα και υπομονή”.
Επιπλέον, ο Κύπριος Ιεράρχης είπε ότι η παρουσία εκπροσώπων 11 Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Μητροπολίτη Ονούφριου «είναι μαρτυρία της ενότητας των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο όνομα του Ιησού Χριστού».
“Πατριαρχείο Κιέβου”: η συμφωνία Ποροσένκο-Φαναρίου παρέμβαση στις εκκλησιαστικές υποθέσεις

Την ίδια στιγμή οι επιθέσεις από τον Φιλάρετο συνεχίζονται.
Το “Πατριαρχείο Κιέβου” θεωρεί τώρα απαράδεκτη τη συμφωνία που υπέγραψε ο πρώην Πρόεδρος της Ουκρανίας και ο επικεφαλής της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
“Η συμφωνία μεταξύ του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Πόροσενκο και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου της Κωνσταντινούπολης είναι άμεση κρατική παρέμβαση στη ζωή της Εκκλησίας”, αναφέρθηκε στη σελίδα του UOC KP στο Facebook.

Βέβαια στην περίπτωση αυτή όλος ο ντόρος γίνεται για τα…αργύρια. Καθότι το “Πατριαρχείο Κιέβου” διατείνεται πως διατηρεί την ιδιοκτησία σε Σταυροπήγια και ναούς, ενώ όπως έγινε γνωστό η συμφωνία Ποροσένκο-Βαρθολομαίου προσέφερε σε αντάλλαγμα για τον Τόμο ιδιοκτησίες στο Φανάρι.
Πορίσματα Θεολογικής ημερίδος: «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου»

Τέλος το περασμένο Σάββατο διοργανώθηκε και Θεολογική Ημερίδα με τον ως άνω τίτλο, την οποία διοργάνωσαν στο ξενοδοχείο PORTO PALACE της Θεσσαλονίκης τρία χριστιανικά σωματεία της πόλεως και η «Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών».

Μετά τις εισηγήσεις οκτώ ειδικών επιστημόνων και τον προβληματισμό για τον διαφαινόμενο κίνδυνο να επεκταθεί η σχισματική κατάσταση στην Ουκρανία σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία προέκυψαν τα εξής βασικά πορίσματα:
1. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας εἶναι κανονικὸ ἔδαφος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας μὲ πανορθόδοξη μέχρι σήμερα ἀναγνώριση, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἡ γνώμη ὅτι ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ὀφείλεται σὲ παρερμηνεία καὶ ἀπόκρυψη ἐγγράφων.
2. Ἡ ὑπερόρια εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως σὲ δικαιοδοσία ἄλλης αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας ἀποτελεῖ βαρύτατο κανονικὸ παράπτωμα.
3. Οὔτε ὁ θεσμὸς τοῦ ἐκκλήτου δικαιολογεῖ τὴν ὑπερόρια ἐπέμβαση, διότι ἰσχύει μόνον γιὰ τοὺς κληρικοὺς ποὺ ἀνήκουν στὴν δικαιοδοσία τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
4. Ἡ ἀποκατάσταση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ἀπό την Κωνσταντινούπολη εἶναι ἄκυρη καὶ ἀνυπόστατη, διότι ἔγινε χωρὶς τὶς ἀπαιτούμενες κανονικὲς προϋποθέσεις· δὲν ὑπῆρξε δήλωση μετανοίας τῶν σχισματικῶν· πολλοὶ ἐξ αὐτῶν δὲν εἶχαν Ἱερωσύνη γιὰ νὰ ἐπανέλθουν εἰς αὐτήν, ἀφοῦ ἦσαν αὐτοχειροτόνητοι. Καὶ τὸ σημαντικότερο· ἡ ἀποκατάσταση ἔπρεπε νὰ γίνει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία τοὺς καθήρεσε καὶ τοὺς ἀναθεμάτισε, καὶ ὄχι ἀπὸ ἄλλη ὑπερόρια ἐξουσία ποὺ σφετερίζεται ξένη δικαιοδοσία.
5. Ἐπειδὴ οἱ σχισματικοὶ τῆς Οὐκρανίας παραμένουν σχισματικοί, ὅσοι ἀναγνωρίσουν τὸ ψευδοαυτοκέφαλο καθίστανται καὶ αὐτοὶ σχισματικοὶ καὶ ἀκοινώνητοι.
6. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο μέχρι σήμερα καμμία ἀπὸ τὶς αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες δὲν ἀναγνώρισε τὴν αὐτοκεφαλία τῶν σχισματικῶν. Ἀναγνωρίζουν ὡς κανονικὸ μητροπολίτη Κιέβου τὸν ὑπαγόμενο στὴν δικαιοδοσία τῆς Μόσχας μητροπολίτη Ὀνούφριο, ὁ ὁποῖος δὲν ζήτησε αὐτοκεφαλία, καί, ἂν ζητήσει, θὰ τὸ πράξει μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, στὴν δικαιοδοσία τῆς ὁποίας ἀνήκει.
7. Ἡ ἀντισυνοδική, αὐθαίρετη καὶ αὐταρχικὴ ἐνέργεια τῆς Κωνσταντινουπόλεως να χορηγήσει αὐτοκεφαλία στοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας δημιουργεῖ παράλληλη ἐκκλησία καὶ δικαιοδοσία στὸν ἴδιο τόπο. Αὐτὸ ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀντιβαίνει στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν ὕπαρξη δύο ἐπισκόπων στὸν ἴδιο τόπο, προκαλεῖ μεταξὺ τῶν δύο μερῶν συγκρούσεις καὶ ἔριδες. Ἤδη ἔχουν καταγραφῆ καὶ δημοσιοποιηθῆ διώξεις καὶ βιαιότητες ἐκ μέρους τῆς νέας ψευδοαυτοκέφαλης ἐκκλησίας εἰς βάρος ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ ἐνοριτῶν τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας, τῇ συνεργίᾳ ἀκραίων ἐθνικιστικῶν κύκλων. Ἀντί νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἑνότητα αὐξάνουν οἱ διαιρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ἀκόμη καὶ ἐντὸς τῆς ψευδοαυτοκέφαλης «ἐκκλησίας» τῶν σχισματικῶν, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀποσχίσθηκε πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ὁ πρωτοστήσας στὴν χορήγηση τῆς ψευδοαυτοκεφαλίας «πατριάρχης» Φιλάρετος Ντενισένκο.
8. Αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ εἰκόνα γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση στὴν Οὐκρανία, τὴν ὁποία προσπαθοῦν νὰ συγκαλύψουν μὲ ψευδῆ ἐπιχειρηματολογία καὶ ψευδεῖς εἰδήσεις (fake news) οἱ στρατολογημένοι ἀπὸ τὸ Φανάρι ἱστορικοί, θεολόγοι καὶ κανονολόγοι, ἐνθαρρυνόμενοι ἀπὸ ἰσχυρὰ πολιτικὰ κέντρα μὲ ἐμφανεῖς γεωπολιτικοὺς στόχους. Ὅσοι προβάλλουμε τὴν ἱστορικὴ καὶ ἱεροκανονικὴ ἀλήθεια, στρατευμένοι στὴν Φίλη Ὀρθοδοξία, καὶ μεταδίδουμε ἀληθινὲς εἰδήσεις (real news) διωκόμεθα καὶ ὑβριζόμεθα.
9. Τὸ Φανάρι, μὴ ἔχοντας τώρα σύμμαχο τὸν Χριστιανὸ Ὀρθόδοξο αὐτοκράτορα, ὅπως συνέβαινε στὴν ἔνδοξη Ρωμηοσύνη τοῦ Βυζαντίου, βρῆκε σύμμαχο τὸ βαθὺ κράτος τῆς Ἀμερικῆς, τὸ ὁποῖο κατευθυνόμενο ἀπὸ ἐχθρικὲς πρὸς τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία δυνάμεις, ἐπιδιώκει νὰ διαλύσει τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων καὶ νὰ ἀποδυναμώσει τὸ μόνο ἰσχυρὸ ὀρθόδοξο κράτος τῆς Ρωσίας, γιὰ νὰ κατευθύνει ἀνεμπόδιστα τὴν ἱστορία σὲ ἀντίχριστη καὶ ἀντορθόδοξη πορεία. Τὸ ἐνδιαφέρον Ἀμερικανῶν ὑπουργῶν καὶ πρέσβεων ὑπὲρ τῆς ψευδοαυτοκεφαλίας τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ἀποδεικνύει τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές, ὅπως ἔγινε ἄλλωστε καὶ μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης.
10. Ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχουν ὀρθόδοξες βάσεις καὶ ἱεροκανονικὰ θεμέλια στὶς ἐνέργειες τοῦ Φαναρίου, διεμόρφωσε μὲ τοὺς θεολόγους του νέα ἐκκλησιολογία μὲ δύο βασικὰ αἱρετίζοντα γνωρίσματα. Κατήργησε στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰσήγαγε μέσα εἰς αὐτὴν παλαιοὺς καὶ νέους αἱρετικούς, καὶ ἀποδυνάμωσε τὴν συνοδικότητα, μεταβάλλοντας τὰ «πρεσβεῖα τιμῆς» τοῦ πρώτου, τοῦ πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, σὲ «πρωτεῖο ἐξουσίας» κατὰ τὰ παπικὰ πρότυπα. Ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δὲν εἶναι πλέον ὁ «πρῶτος μεταξὺ ἴσων» (primus inter pares), ἀλλὰ «πρῶτος ἄνευ ἴσων» (primus sine paribus). Ξεπέρασε καὶ τὸν πάπα στὴν πρωτειομανία, διότι, ἐνῶ ἐκεῖνος θεμελιώνει τὸ πρωτεῖο του στὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ἡ βλάσφημη φαναριώτικη ἐκκλησιολογία θεμελιώνει τὸ πρωτεῖο τοῦ πατριάρχη στὸ πρωτεῖο τοῦ Πατρὸς μέσα στὴν Ἁγία Τριάδα. Ἡ ἐνδοτριαδικὴ μοναρχία τοῦ Πατρὸς εἶναι τὸ ἀρειανικὸ πρότυπο τοῦ μονάρχη τῆς φαναριώτικης ἐκκλησιολογίας.
11. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ μόνη ἀπὸ τὶς αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες ποὺ δὲν ἔχει μιλήσει γιὰ τὸ Οὐκρανικό «αὐτοκέφαλο», μολονότι καὶ αὐτὴ μέχρι τώρα δὲν τὸ ἔχει ἀναγνωρίσει. Ἂν κάνει τὸ λάθος καὶ ἀκολουθήσει τὴν γνώμη τῶν δύο συνοδικῶν ἐπιτροπῶν, στὶς ὁποῖες παρέπεμψε τὸ θέμα, καὶ οἱ ὁποῖες, ὅπως ἔγινε γνωστόν, προτείνουν τὴν ἀναγνώριση τῆς «αὐτοκεφαλίας», θὰ βλάψει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, θὰ ὑποστεῖ μεγάλη ζημία καὶ ἡ ἴδια καὶ θὰ συντελέσει στὴν παγίωση ἑνὸς μεγάλου πανορθοδόξου σχίσματος. Θὰ βλάψει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, διότι θὰ τὸ ἐνθαρρύνει νὰ ἀκολουθήσει τὸ δρόμο τῆς ἀπομόνωσης καὶ τῆς γιὰ πρώτη φορὰ ἀμφισβήτησης τοῦ συντονιστικοῦ του ρόλου, λόγῳ τῶν «πρεσβείων τιμῆς». Θὰ βλαβεῖ ἡ ἴδια, διότι θὰ ἐνεργήσει μὲ ἐθνοφυλετικὰ καὶ ὄχι μὲ ὀρθόδοξα ἐκκλησιαστικὰ κριτήρια καὶ θὰ ὁδηγήσει ἄλλες αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἀπὸ τὸ δικό της ποίμνιο, σὲ διακοπὴ κοινωνίας καὶ ἀποτειχίσεις. Θὰ δυσαρεστήσει ἰδιαίτερα τὸ μεγάλο, ἰσχυρὸ καὶ ὁμόδοξο ἔθνος τῶν Ρώσων μὲ δυσμενεῖς συνέπειες καὶ γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα. Θὰ καταστεῖ ἐπίσης συνένοχη καὶ συνυπεύθυνη γιὰ ἕνα μεγάλο πανορθόδοξο σχίσμα, μὲ φοβερὲς σωτηριολογικὲς συνέπειες. Ἂν οἱ Ἱεράρχες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας σταθοῦν στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ σηκώσουν τὸ «βάρος τῆς ἡμέρας», εὐθυγραμμιζόμενοι μὲ τὴν πανορθόδοξη θέση, τὴν πατερικὴ καὶ ἱεροκανονικὴ Παράδοση, θὰ βοηθήσουν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο νὰ ἀνακρούσει πρύμναν, νὰ ἀναγνωρίσει τὸ λάθος του καὶ νὰ ἐπανέλθει στὴν ὀρθὴ ἐκκλησιολογικὴ γραμμή, ἀποκρούοντας τοὺς ἔξωθεν πειρασμοὺς τῶν γεωπολιτικῶν σχεδιασμῶν καὶ τῶν παπικῶν πρωτείων.
12. Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ ἐπιβάλλεται ἡ ἀπόσυρση τοῦ δῆθεν ἑνωτικοῦ τόμου τῆς αὐτοκεφαλίας, ἡ ἀποκατάσταση τῶν σχισματικῶν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ποὺ τοὺς ἐτιμώρησε μὲ προηγούμενη δήλωση μετανοίας, καὶ ἡ ἐκ νέου ἔναρξη τῆς διαδικασίας γιὰ τὴν χορήγηση αὐτοκεφαλίας κατὰ τὸν κανονικὸ τρόπο, μὲ αἴτημα καὶ πρωτοβουλία τῆς κανονικῆς ὑπὸ τὸν μητροπολίτη Ὀνούφριο Ἐκκλησίας, ἀποδοχὴ τοῦ αἰτήματος ἀπὸ τὴν Μητέρα Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας καὶ διαβίβασή του πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ πανορθόδοξη συναίνεση καὶ ἀναγνώριση. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δικαιοῦται καὶ πρέπει νὰ λάβει αὐτοκεφαλία, ἀλλὰ αὐτὸ πρέπει νὰ γίνει μὲ καλὸ καὶ κανονικὸ τρόπο, κατὰ τὰ πανορθοδόξως ἰσχύοντα καὶ ἀποφασισθέντα. Τὸ καλὸ τῆς ἑνότητας πρέπει νὰ ἐπιτευχθεῖ καὶ μὲ καλὸ τρόπο. Στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση δὲν ἰσχύει τὸ ἀξίωμα τῶν Ἰησουϊτῶν «ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα», ἀλλὰ καὶ τὰ μέσα πρέπει νὰ εἶναι καλὰ καὶ ἅγια, διότι «τὸ καλὸν οὐ καλόν, ὅταν μὴ καλῶς γένηται». (Ζωναρᾶς, Ἑρμηνεία 66ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος)