Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Με αφορμή ανάρτηση της «Κατάνυξης»: Να ελέγχουμε, ναι! Να ελεγχόμαστε, όχι!


Βλέπουμε ἐδῶ καὶ κάποιες μέρες ὅτι τὸ ἱστολογιο «Κατάνυξις» διατηρεῖ ὡς πρώτη, τὴν ἴδια ἀνάρτηση, καὶ μᾶς δημιουργήθηκε ἡ ἀπορία: Γιατί ἐπὶ τόσες μέρες (ἀπὸ τὶς 12-17 Αὐγούστου), διατηρεῖ πρῶτο θέμα τὴν Οἰκουμενιστικὴ στάση τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου μὲ τὴν φωτογραφία του, ὑποβαθμίζοντας ἀκόμα κι αὐτὴ τὴν γιορτὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου; Δὲν ἐπέμεναν ὅτι εἶναι ἐκλεκτὸς καὶ «εὐσεβὴς» ὁ Ναυπάκτου, ὅταν τόσοι ἄλλοι ἐδῶ καὶ χρόνια ὑπεδείκνυαν τὴν διβουλία του; Δὲν τὸν ἐπαίνεσε πρὶν λίγους μῆνες γλοιωδῶς τὸ μέλος τῆς ὁμάδος Ζήση, ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, ἀνακηρύσσοντάς τον (μαζὶ μὲ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση) ὡς …παγκόσμιες(!!!) μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὡς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως; Δὲν τὸν καλοῦσαν στὶς Ἡμερίδες τους; Τί ἄλλαξε τώρα;

Εἶναι γνωστό, βέβαια τί ἄλλαξε. Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος κατηγορεῖ τοὺς ἡγέτες τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, ὑπερασπιζόμενος ἔμμεσα μονομερῶς καὶ κακῶς τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαῖο, ἀλλὰ ταυτόχρονα καταδεικνύει καὶ τὶς δικές τους φιλορωσικὲς τοποθετήσεις –γνωρίζοντας ἴσως κάποιες ἄλλες ἄγνωστες σὲ μᾶς διεργασίες– καὶ ἀποκαλύπτει τὶς παλινωδίες τους!

Βέβαια ὁ ἔλεγχος γιὰ τὴν στάση σκοπιμότητας τοῦ Ναυπάκτου ὡς συνηγόρου τοῦ  πατρ. Βαρθολομαίου, θεωροῦμε ὅτι καλῶς γίνεται. Αὐτὸ ἔλειπε, νὰ ἀφήνεται κάθε ὑποστηρικτὴς τοῦ παναιρετικοῦ Βαρθολομαίου ἀνεξέλεγκτος νὰ κάνει τὸ παιχνίδι του! Καλὰ ἔκαναν, λοιπόν, καὶ κατέδειξαν τὴν πλάνη τοῦ κ. Ἱεροθέου. Ἐκεῖνο ποὺ θέλουμε νὰ δείξουμε εἶναι πὼς οἱ περὶ τὴν «Κατάνυξη» λειτουργοῦν μὲ δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά. Θεωροῦν ὅτι αὐτοὶ μποροῦν νὰ ἐλέγχουν τὸν καθένα –καὶ ἕναν Ἐπίσκοπο γιὰ ὅ,τι νομίζουν ὡς λάθος του· ὅταν ὅμως οἱ ἄλλοι ἐλέγχουν τὰ δικά τους λάθη, τότε ἐξανίστανται, καὶ χαρακτηρίζουν ὅσους θίγουν τὶς θέσεις τους ὡς δειλούς, πλανεμένους καὶ δαιμονισμένους! Γράφει σήμερα συνεργάτης τους στὴν «Κατάνυξη» ἀπευθυνόμενος στὸν Ναυπάκτου: «Να μη σε ελέγξουμε σε θέματα πίστεως; Όχι, θα σε ελέγχουμε. Γιατί σε λυπεί αυτό; Να σε χαροποιεί διότι είναι για το καλό σου»! («Κατάνυξις», ἐδῶ).  Δὲν ἀνέχονται, λοιπόν, νὰ ἐλέγχουν οἱ ἄλλοι τὰ δικά τους λάθη, τὴν δική τους ἀντιπατερικὴ καὶ καταστροφικὴ τοῦ ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνα στάση! Ὅσοι ἐλέγχουν αὐτὴ τὴν στάση τῆς «παρέας» τους ἔχουν, χαρακτηριστεῖ ἔμμεσα ἢ ἄμεσα «δαιμονισμένοι» ἀπὸ τὸν π. Μάξιμο Καραβᾶ καὶ τὴν ὁμάδα του, τὸν π. Νικόλαο Μανώλη καὶ τοὺς δικούς του! Ὁ τελευταῖος μάλιστα, ἐπὶ πλέον, ὅταν ἐλέγξαμε τὴν περὶ δυνητισμοῦ καὶ ἀχρικαιρισμοῦ στάση τοῦ κ. Λιβανοῦ (ἐδῶ) καὶ ἀπαντήσαμε πάλι (ἐδῶ), ὁ π. Ν. Μανώλης ἔσπευσε νὰ γράψει σχόλιο γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὸν κ. Λιβανό, ποὺ συμφωνοῦσε μὲ τὶς θέσεις τους, καὶ νὰ συκοφαντήσει τὸν γράφοντα, ὁ ὁποῖος (μαζὶ μὲ ὅσους εἶχαν ἀποτειχιστεῖ τότε) εἶχε πνευματικὸ ἐκεῖνον, γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ π. Θ. Ζήσης εἶχε πεῖ σὲ ὁμιλία του στὸ Βόλο: «Ὁ π. Εὐθύμιος κράτησε μόνος στὶς πλάτες του τὸ βάρος τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγώνα»!
Τὸ συγκεκριμένο σχόλιό του στὸ ἄρθρο τοῦ Χρ. Λιβανοῦ, (Ἀπάντηση στον αποτειχισθέντα θεολόγο Σημάτη Π.) εἶναι τὸ ἑξῆς:
Χριστός Ανέστη αδελφέ μου Χρήστο. Πάρα πολύ ξεκάθαρο το άρθρο σου από πλευράς Ορθοδοξης Πίστης και ζωής. Ελπίζω να βοηθήσει κάποιους δειλούς και πλανεμένους που παρασυρμένοι από λόγια πλάνα κάποιων, απέμειναν αποτειχισμένοι δήθεν, χωρίς πνευματικό όμως, που αυτό όπως πολύ καλά εξηγείς, είναι πνευματική αυτοκτονία. Σε ασπάζομαι εν Κυρίω, παπα Νικόλας Μανώλης.       http://katanixis.blogspot.gr/2015/05/blog-post_91.html

Ὁ ἔλεγχος, λοιπόν, γι’ αὐτοὺς ἀπαγορεύεται, γιατὶ οἱ αὐθεντίες π. Θεόδωρος καὶ π. Νικόλαος δὲν εἶναι δυνατὸν οὔτε κατὰ διάνοιαν νὰ ἔχουν λαθέψει στὴν θέση «οἰκονομίας» ποὺ πῆραν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Πόσο φοβερό, ὅσοι κατηγοροῦν τὸν Πάπα γιὰ τὸ Πρωτεῖο νὰ πράττουν καὶ αὐτοὶ τὸ ἴδιο στὸ δικό τους χῶρο!
                  [Ὡς ἐν παρόδῳ: Εἶναι τόσο σωστὴ ἡ στάση οἰκονομίας, ὥστε ὁ τρίτος τῆς ὁμάδος (π. Φώτιος Βεζύνιας) ἐνῶ ὁ μητροπολίτης του συνεχῶς σκανδαλίζει μὲ τὶς οἰκουμενιστικὲς ἐνέργειές του καὶ ἐσχάτως μὲ τὶς ἐπαναλαμβανόμενες δόλιες ἐνέργειές του νὰ σιγοντάρει τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας, ὁ π. Φώτιοςσιωπᾶ σκανδαλωδῶς! Νὰ ὑποθέσουμε ὅτι ἔχει κάνει κάποια συμφωνία μὲ τὸν μητροπολίτη ἀπὸ τὸν ὁποῖο “ἀποτειχίστηκε”; Καὶ οἱ συνοδοιπόροι του στὴν ἀποτείχιση, ποὺ ἀποκαλύπτουν τὰ αἴσχη τοῦ Λαγκαδᾶ γιατί τὸν καλύπτουν;].
Πρὶν 2-3 χρόνια εἶχε πεῖ ὁ π. Νικόλαος Μανώλης: Θὰ ἀποτειχιζόμουνα νωρίτερα, ἀλλὰ ἐπειδὴ μὲ πίεζαν αὐτοί (οἱ δαιμονισμένοι τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀποτείχισης!) ἀντέδρασα! Δὲν τὸν ἐνδιέφερε, λοιπόν, πρωτίστως ἡ ἁγιοπατερικὴ Ἐντολὴ ποὺ ἔπρεπε νὰ ἐφαρμόσει, ἀσχέτως μὲ τὸ τί κάνουν οἱ ἄλλοι, ἀλλὰ τὸ πρόβλημά του ἦταν νὰ μὴν κάνει ἐκεῖνο, ποὺ κάποιοι ἄλλοι τοῦ ὑπαγόρευαν, κάτι ποὺ ἄλλοι ἔκαναν πρὶν ἀπ’ αὐτόν! Καὶ ἀπὸ ἀντίδραση καθυστεροῦσε τὴν ἀποτείχιση καὶ τῆς ἄλλαξε μάλιστα καὶ τὴν προοπτική (μαζὶ μὲ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση): ἀφαιρώντας κακοδοξότατα τὸ σωτηριολογικὸ στοιχεῖο! Τῆς ἔδωσε μόνο δυνητική-«οἰκονομιστικὴ» χροιά, βοηθητικὴ τοῦ ἀγῶνα κατὰ τῆς αἱρέσεως, προχώρησε σὲ μιὰ ἀποτείχιση ἀνάπηρη καὶ ἀναποτελεσματική. Θέλει λοιπόν, τὴν ἀποτείχιση μὴ ὑποχρεωτική, γιὰ νὰ μὴν κοστίζει!
Ἐπειδὴ τὴν ἴδια καραμέλα ἀκόμα πιπιλίζουν τὰ πνευματικά του τέκνα καὶ οἱ συνεργαζόμενοι μαζί του, ἂς κάνουμε μιὰ ἀκόμα μικρὴ ἀπόπειρα νὰ τοὺς παρουσιάσουμε τὴν ἀλήθεια κι ἀφήνοντας στὴν ἄκρη θέματα, ὅπως οἱ μικτοὶ γάμοι, ποὺ ἔχουν σχέση καὶ μὲ τοὺς Ἱ. Κανόνες, τὴν ἠθικὴ καὶ μὲ τὸ δόγμα, θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν νηστεία.
Τί διδάσκετε γιὰ τὴ νηστεία, πατέρες; Εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἢ προαιρετική; Οἱ Κανόνες τὴ θέλουν ὑποχρεωτική, δίνοντας βέβαια στὸν πνευματικὸ τὴν ἄδεια νὰ τὴν ἐλαφρύνει ἀνάλογα μὲ τὴν περίπτωση. Ἡ νηστεία, λοιπόν, εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιὰ ὅποιον ἀσφαλῶς ἐπιθυμεῖ καὶ φροντίζει τὴν σωτηρία του; Στὰ κηρύγματά τους καὶ στὶς ἐξομολογήσεις τους λοιπόν, οἱ πατέρες αὐτοί, δὲν λέγουν: Ὅποιος μπορεῖ, ἂς νηστεύει, ὅποιος δὲν μπορεῖ ἂς μὴ νηστεύει. Δὲν λέγουν: Κι ἐκεῖνος ποὺ νηστεύει, κι ἐκεῖνος ποὺ δὲν νηστεύει, καλὰ κάνει!!! Ἀσφαλῶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λένε τέτοια πράγματα. Ἀλλὰ θὰ συμβουλεύουν ὅτι ἡ νηστεία εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τὴ θεραπεία μας, τὴ σωτηρία μας.
Ὁ ἡγέτης τῆς ὁμάδος τους, ὅμως, ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ἄλλα λέει γιὰ ἕνα πιὸ ζωτικὸ θέμα γιὰ τὴ σωτηρία μας (γιατὶ στὸ κάτω-κάτω ἡ νηστεία, εἴπαμε, οἰκονομεῖται ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς ἀνάλογα μὲ τὴν περίσταση). Γιὰ ἕνα, λοιπόν, πιὸ ζωτικὸ θέμα, ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία μας, ἀφοῦ ἡ αἵρεση ναρκώνει τὰ ὀρθόδοξα αἰσθητήρια, ὁδηγεῖ στὸν μολυσμὸ καὶ τὴν ἀπώλεια· γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν μολυσματικὴ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δίνει ἄλλη γραμμή, ποὺ ὅλοι τῆς ὁμάδος τους ἀκολουθοῦν στὴν πράξη. Δὲν λέγει ὅτι ἀπαιτεῖται (γιὰ ὅποιον θέλει καὶ φροντίζει τὴν σωτηρία του) ἡ ἀποτείχιση, ὅτι ἀποτελεῖ τὴν ὁμολογία Πίστεως στὰ συγκεκριμένα χρόνια, ὁμολογία ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριος ἀπὸ τοὺς πιστούς του, ἀλλὰ τὴν βλέπει δικαιϊκά, νομικά! Ξεχνώντας ΟΛΗ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Π.Δ. καὶ τὴν Κ.Δ., τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων, μένει στὸν ΙΕ΄ Κανόνας, ὁ ὁποῖος (ἐπειδὴ τὸ θέμα του εἶναι τὸ σχίσμα κι ὄχι ἡ ἀποτείχιση) δὲν ἐπιβάλλει τιμωρία γιὰ ὅποιον δὲν ἀποτειχίζεται. Ἄρα, τὸ συμπέρασμα α’πὸ τὰ λεγόμενα τοῦ Πατρολόγου καθηγητῆ Ζήση εἶναι, ὅτι ὁ μὴ ἀποτειχιζόμενος δὲν ἔχει πρόβλημα σωτηριολογικό! Λέγει: Ναὶ μέν, «ἐπαινοῦνται αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι κάνουν διακοπὴ μνημοσύνου, ἀλλὰ δὲν κατακρίνονται οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι δὲν κάνουν διακοπὴ μνημοσύνου»! Καὶ ἄρα μείνετε ἥσυχοι, μείνετε σὲ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, ὥσπου νὰ ἀποτειχιστοῦν κάποιοι Ἐπίσκοποι, κάποιοι ἱερεῖς, νὰ ἀποκτήσουμε ναούς! Κι ἂν αὐτὸ δὲν γίνει ποτέ; Κι ἂν ὥσπου νὰ γίνει αὐτό, οἱ πιστοὶ ποὺ δέχονται αὐτὸ τὸ κακόδοξο κήρυγμα-μήνυμα ἀναχωρήσουν γιὰ τὰ αἰωνίους μονάς; Δὲν θὰ πεθάνουν σὲ κοινωνία μὲ τὶς αἱρετικὲς ἰδέες, βουτηγμένοι στὴν αἵρεση; Καὶ δὲν εἶναι ἡ αἵρεση χωρισμὸς ἀπὸ τὸ Θεό; Κι ὅμως ὅλοι τους ἔχουν χρησιμοποιήσει τὸ παράδειγμα τοῦ ὁσίου Ἀγάθωνος:
Κάποιοι ἀδελφοὶ θέλησαν κάποτε νὰ δοκιμάσουν τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη του καὶ τὸν ρώτησαν:
«Ἐσὺ εἶσαι ὁ Ἀγάθων, ποὺ λένε πὼς εἶσαι πόρνος καὶ ὑπερήφανος;». 
-«Ναί, ἀδελφοί μου, ἐγὼ εἶμαι».
«Ἐσὺ εἶσαι o Ἀγάθων ὁ φλύαρος καὶ κατάλαλος;».
«Ναί, ἀδελφοί μου, ἐγὼ εἶμαι».
 «Ἐσὺ εἶσαι ὁ Ἀγάθων ὁ αἱρετικός;»
Καὶ ἐκεῖνος ὁ μακάριος ἀποκρίθηκε: «Τὶς ἀποδέχομαι ὅλες τὶς κατηγορίες, γιατί πολὺ ὠφελοῦν τὴν ψυχή μου οἱ διαπιστώσεις σας αὐτές. Μία ὅμως κατηγορία ἀρνοῦμαι: ὅτι εἶμαι αἱρετικός».
Οἱ ἀσκητὲς τὸν ρώτησαν νὰ τοὺς πεῖ, γιατί ὅσα τοῦ ἔλεγαν πρῶτα τὰ παραδεχόταν γιά τὸν ἑαυτό του, ἐνῶ τὸ λόγο τοῦτο, μὲ τὴν κατηγορία τοῦ αἱρετικοῦ, δὲν τὸν βάσταξε;
Καὶ ὁ ἀββὰς Ἀγάθων τοὺς ἀπάντησε:
«Αἱρετικός, χωρισμός ἐστιν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ οὐ θέλω χωρισθῆναι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή: Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς αἱρετικὸς ἀποτελεῖ χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ χωρισθῶ ἀπὸ τὸν Θεό! (Ἐδῶ https://paterikiparadosi.blogspot.com/2019/08/blog-post_37.html).
Δὲν εἶναι φανερὸ στὸ παράδειγμα αὐτὸ ποὺ ἔχουν πολυχρησιμοποιήσει ὅλοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, ὅτι ἐκεῖνο ποὺ προηγεῖται εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν αἵρεση; Ὅτι ἡ ἁμαρτία ἐξομολογούμενη συγχωρεῖται, ἐνῶ ὁ συμφυρμὸς μὲ τὴν αἵρεση ἐνέχει σὲ μεγαλύτερο βαθμὸ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸ Θεό, τὸ χωρισμὸ ἀπ’ αὐτόν;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.