ΣΧΙΣΜΑ
[προς νεο-αποτειχισμένους]
υπό π. Νικολάου Δημαρά
Ὅταν ἀναφέρεται ὁ Μέγας Ἅγιος Νικόδημος στήν διάρρηξη τῆς συντροφίας καί "τό νά χωρίζει τινάς τόν ἑαυτόν του ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον, καί
κατηγορίας ἄξιον, καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί
τιμωρίαν " δέν ἐννοεῖ σέ καμμία περίπτωση αὐτά τά ὁποῖα παρερμηνεύουν
διαστρεβλώνοντας τούς λόγους τοῦ Ἁγίου οι Νεοημερολογίτες!
Ἡ κοινή σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἡ σύνοδος τῶν καινοτόμων σχισματοαιρετικῶν Νεοημερολογιτῶν, πού ἔλαβε παράνομες καί ἀντικανονικές ἀποφάσεις, ἀντίθετες στό γράμμα καί στό πνεῦμα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἄλλαξε τό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας!
Ἡ διάρρηξη τῆς συντροφίας καί ὁ χωρισμός ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας συνίσταται, κατά τόν Ἅγιον, στήν ἀθέτηση καί στήν περιφρόνηση τῶν ἀποφάσεων τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου!
Τοῦτο εἶναι ξεκάθαρο στήν αὐτήν ὑποσημείωση στόν Ζ΄ Ἀποστολικόν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου: "ἀλλ' ἐπειδή εἰς τήν πρώτην σύνοδον ἐσυνάχθησαν οἱ Πατέρες καί ἐδιώρισαν πότε νά γίνεται
τό Πάσχα, τιμῶσα ἡ Ἐκκλησία πανταχοῦ τήν συμφωνίαν καί ἕνωσιν, ἐδέχθη τόν διορισμόν ὁποῦ ἐκεῖνοι ἔκαμαν. Λοιπόν, ἔπρεπε, κατά τόν
Χρυσόστομον, νά προτιμήσουν οἱ Λατῖνοι τήν συμφωνίαν καί ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας, περισσότερον ἀπό τήν παρατήρησιν τῶν χρόνων, (τῆς ἰσημερίας δηλ. ὁποῦ ἐκατέβη τώρα εἰς τάς 11. Μαρτίου, οὖσα ἐπί τῆς πρώτης συνόδου εἰς τάς κα΄ Μαρτίου), καί νά ἑορτάζουν τό Πάσχα μέ ἡμᾶς τούς Γραικούς, καί ὄχι νά ἀτιμάζουν τούς τριακοσίους ἐκείνους θεοφόρους καί πνευματοφόρους Πατέρας, ὅπου ἐνομοθέτησαν τοῦτο κατά θεῖον φωτισμόν"!
Ἡ παρατήρηση τῶν χρόνων καί ἡ δῆθεν ἀστρονομική ἀκρίβεια ἦταν ἡ πρόφαση τῶν Καινοτόμων Νεοημερολογιτῶν, γιά τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, γιά νά
συνεορτάζουν μετά τῶν προσφιλῶν τους αἱρετικῶν τῆς Δύσεως, ὅπως ὁριζόταν στήν πρώτη διάταξη τῆς αἱρετικῆς ἐγκυκλίου τοῦ 1920. Αὐτοί διέρρηξαν, λοιπόν,
τήν συντροφίαν καί χώρισαν τούς ἑαυτούς τους ἀπό τήν κοινήν σύνοδον, (τήν Α΄ Οἰκουμενικήν), τῆς Ἐκκλησίας!
Καί πάλιν σημειώνει ὁ Ἅγιος Νικόδημος στήν ὑποσ. 1 τῆς ἑρμηνείας του στόν Ζ΄ Ἀποστολικόν: "Ὁ γάρ ἰσαπόστολος μέγας Κωνσταντῖνος, κοντά εἰς τά ἄλλα καλά ὁποῦ ἔκαμε, καί τοῦτο προσέθηκε, τό νά
παρακαλέσῃ τήν οἰκουμενικήν α΄ σύνοδον, νά
διορίσουν νά ἑορτάζηται τό ἅγιον Πάσχα εἰς ὅλην τήν οἰκουμένην ἐν μιᾷ καί τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. Δέν ὑπέφερε γάρ ὁ μακάριος νά βλέπῃ διά τήν ἑορτήν ταύτην τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ διηρημένην".
Ἑπομενως σχισματικός δέν εἶναι ὅποιος χωρίζεται ἀπό τήν σύνοδον τῶν ψευδοποιμένων-ψευδεπισκόπων καί καινοτόμων Νεοημερολογιτῶν, ἀλλά ὅποιος ἀντινομοθετεῖ στούς 318 Θεοφόρους Πατέρας τῆς Α΄ Οικουμενικής Συνόδου τῆς Νικαίας καί στήν κοινή παράδοση καί τῶν ἄλλων Οἰκουμενικῶν καί Πανορθοδόξων Συνόδων.
Ὅποιος, λοιπόν, διαστρέφει τό νόημα τῶν λόγων τοῦ Μεγάλου θεολόγου, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἱκανοποιεῖ τήν ψευδαίσθησή του, ὅτι τάχα κάνει ἀγῶνα ὑπέρ τῶν παραδόσεων καί τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔστω καί ἄν ἀποτειχίζεται, ἀλλά ἀκολουθεῖ τό Νέον Καλενδάριον, πού
εἶναι ἰσοδύνομον μέ τήν
παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπό θεολογικῆς ἀπόψεως. Βλασφημεῖ στό Πνεῦμα τό Ἅγιον, προσβάλλοντας τό 9ο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, ἀφοῦ σχίζει τήν Ἐκκλησία.
ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ
Σχόλιο: Καλά, οἱ ἄνθρωποι τὰ ἔχασαν τελείως! Ὅπου τὰ κείμενα γράφουν ΠΑΣΧΑ, αὐτοὶ τὸ μεταφράζουν ὡς ...Ἡμερολόγιο! Τέτοια τυφλότητα! Παρουσιάζουν κείμενα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς, τοῦ ἁγίου Νικοδήμου κ.λπ., ποὺ ἀναφέρονται στὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, κι ΟΧΙ στὸ Ἡμερολόγιο ὡς ἐπιχείρημα, ἐνῶ καὶ οἱ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἑορτάζουν τὸ Πάσχα ἀπὸ κοινοῦ μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ. σύμφωνα μὲ τοὺς ὁρισμοὺς τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς: "ἐν μιᾷ καί τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ"! Καὶ θάβουν τὸ γεγονός ὅτι, ἐνῶ ΟΛΕΣ οἱ Ἐκκλησίες ποὺ δὲν ἦσαν τότε Οἰκουμενιστικές (κι ἄρα ἀποτελοῦσαν τὴν Μία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία) καὶ ποὺ ἐπὶ πλέον ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο (τὴν δεκαετία τοῦ 1920), συνέχιζαν νὰ κοινωνοῦν μὲ τὴν νεοημερολογίτικη Ἐκλησία τῆς Ἑλλάδος, κι ὄχι μὲ τοὺς σχισματικοὺς Γ.Ο.Χ., οἱ ὁποῖοι τότε χώρισαν "τόν ἑαυτόν του ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας", ὄχι γιὰ τὸ Πάσχα, ἀλλὰ γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο! Καὶ τότε τὸ Ἡμερολόγιο δὲν ἦταν αἵρεση κηρυττόμενη "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ", ὥστε να δικαιολογεῖται ἀπόσχιση ἀπὸ τὴν Ἐκλησία, οὔτε κἂν ὁ Οἰκουμενισμὸς ὑπῆρχε ὡς αἵρεση, ποὺ θὰ μποροῦσε ἡ Ἐκκλησία νὰ καλέσει τοὺς ἡγέτες της καὶ νὰ ἐξετάσει τὶς κακόδοξες τυχὸν θέσεις, ὅσων τὴν διακινοῦσαν (ὅπως ἀπαιτοῦν οἱ Κανόνες), ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ ἦσαν ὑποψίες, οἱ ὁποῖες δὲν δικαιολογοῦσαν τὸ σχίσμα! Ἀλλά, "στοῦ κουφοῦ τὴν πόρτα, ὅσα θέλεις βρόντα"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.