Ποιό τὀ ὄφελος;

Η ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Καταγγελία τῆς αἱρέσεως, ἀλλὰ

...παραμονὴ στοὺς αἱρετικούς Ἐπισκόπους!

Μένει ἐκστατικὸς κάθε Ὀρθόδοξος ποὺ πονάει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου καὶ σέβεται τὸν ἑαυτό του, καθὼς ἔρχεται ἀντιμέτωπος συνεχῶς μὲ τὴν ἑξῆς πραγματικότητα: σὲ καθημερινὴ βάση ἱερωμένοι, θεολόγοι, χριστιανικὰ ἱστολόγια ἀποκαλύπτουν καὶ

α) μιὰ καινούργια κακοδοξία σὲ κάποιο ἄρθρο, ὁμιλία, Ἐγκύκλιο τῶν ἡγητόρων τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Πατριαρχῶν καὶ Ἐπισκόπων καὶ ἀκαδημαϊκῶν, συνήθως, θεολόγων,

β) μιὰ νέα ἐσκεμμένη συμπροσευχή, Ἡμερίδα, διαχριστιανικὴ ἢ διαθρησκειακὴ συνάντηση καὶ συμφωνία Ὀρθοδόξων καὶ αἱρετικῶν,

γ) κάποια νέα λειτουργικὴ κοινὴ ἐκδήλωση, κοινὸ γάμο, intercommunio καὶ «ἕνωση» μὲ τὶς διάφορες ὁμάδες τῶν αἱρετικῶν ὁμολογιῶν,

ἀλλά, ἡ ἀντίδραση ὅλων αὐτῶν ποὺ ἀποκαλύπτουν αὐτὲς τὶς προδοτικὲς γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐνέργειες εἶναι μηδενική. Μένουν ἱκανοποιημένοι μὲ τὴν ἀποκάλυψη, ἀρκοῦνται σ’ αὐτή, χωρὶς νὰ καταλαβαίνουν, οἱ ἀφελεῖς, ὅτι αὐτὴ ἡ ἀποκάλυψη τοὺς ἐκθέτει ἀνεπανόρθωτα, ἐφόσον δὲν ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση, ποὺ αὐτὴ ἡ δημοσιογραφική τους ἐπιτυχία γεννᾶ:

Τὴν ἀπομάκρυνση δηλαδή, ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ψευδεπισκόπους, ψευτοποιμένες καὶ ψευτοθεολόγους ποὺ προάγουν τὴν ἐσχάτη αἵρεση τῆς ἱστορίας, τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ἀμφισβητεῖ τὴ μοναδικότητα τοῦ σωτηριολογικοῦ ἔργου καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ.

 Ἐνοχλοῦνται μὲ λέξεις ὅπως "Ἀποτείχιση", "Διακοπὴ Μνημοσύνου", ἐπειδὴ οἱ ἔννοιες αὐτὲς ἔχουν ἀπὸ κάποιους κακοποιηθεῖ, καὶ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν οὐσία ποὺ ἐκφράζει μὲ λίγες λέξεις ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης: "Καὶ χαίρειν (τοῖς αἱρετικοῖς) μὴ λέγητε"! Πόσο μᾶλλον νὰ κοινωνᾶτε ἀπὸ τὰ χέρια τους!
  Δημοσιεύουμε στὴ συνέχεια ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου «Κατάνυξις», ποὺ ἀποκαλύπτει τὴν αἱρετικὴ δράση τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας, μὲ τὸν ὁποῖο ἐπι-κοινωνοῦν ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ οἱ Ἐκκλησίες, ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι καὶ κάποιος  (Ἱ. Μ. Πειραιῶς) ποὺ ἐπανειλημμένως ἔχει δηλώσει (τὴν μία φορὰ σὲ συνέντευξη στὸ Amen) ὅτι θὰ Διακόψει τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν, ὅταν ἀντιληφθεῖ intercommunio (διακοινωνία)!

   

Καθοδηγητής της Νέας Τάξης

και οικουμενιστικής προπαγάνδας

ο Πατριάρχης Αντιοχείας

Συνταχθέν υπό των διαχειριστών του Ιστολογίου katanixis.gr 

Σε μέγα πρόμαχο και καθοδηγητή της Νέας Τάξης και οικουμενιστικής προπαγάνδας, εξελίσσεται η Α.Θ. Μακαριότης, ο Πατριάρχης της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας, Συρίας, Αραβίας, Κιλικίας, Ιβηρίας τε και πάσης Ανατολής κ. Ιωάννης. 

Είναι βέβαιον πως το Πατριαρχείο Αντιοχείας, τις τελευταίες δεκαετίες, με την πολιτική του μακαριστού πατριάρχου Ιγνατίου, έχει απεμπολήσει το γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα της αγιοπατερικής παράδοσης και το έχει αντικαταστήσει με το αλλότριο πνεύμα της αιρέσεως, της πλάνης και της κακοδοξίας.

   Συναγωνίζεται ακόμη και αυτό το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε συμπροσευχές με τους πάσης φύσεως αιρετικούς, σε κοινωνία Ενώσεως με τους αχαρίτωτους παπικούς και τους βλάσφημους Μονοφυσίτες. Ιδίως
η πολιτική του Πατριαρχείου Αντιοχείας με τους Κόπτες, τους Συροϊακωβίτες και όλους τους υπόλοιπους αιρετικούς Μονοφυσίτες, το αναδεικνύουν σε Πατριαρχείο πρώτης γραμμής σε πρακτικές υποδούλωσης της Ορθοδοξίας στα σχέδια της πανθρησκείας και του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών – Αιρέσεων.
Στη γραμμή των προκατόχων Πατριαρχών, ο νυν Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης χαράζει τη δική του οικουμενιστική γραμμή, πιο βαθειά, πιο ξεκάθαρα, πιο δυνατά. Δεν έχει περάσει ένας χρόνος ακόμα από την εκλογή του στον πατριαρχικό θρόνο και οι πράξεις του χαρακτηρίζονται από υπερβάλλοντα ζήλο ενότητας με τις αιρέσεις. Οι επαφές και οι δηλώσεις του από τις πρώτες ημέρες της πατριαρχίας του είναι χαρακτηριστικές. Ήδη στις 17/12/2012 μετά την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο έδωσε το στίγμα του: 
"Πιστεύουμε στον διάλογο. Αυτός είναι ο σκοπός στον οποίο προσβλέπουμε όλοι, στην Συρία και εκτός της χώρας… Η σχέση μας με τις άλλες εκκλησίες είναι πολύ σημαντική για μας και εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση αυτή με τους αδελφούς μας μουσουλμάνους… Είμαστε μία μόνο οικογένεια και η τύχη μας είναι κοινή"1.

Κατά την ενθρόνισή του στον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό στις 10/2/2013, στην αντιφώνησή του ο νέος Πατριάρχης Ιωάννης, παρουσίασε το περίγραμμα των στόχων της Πατριαρχίας του. Σημαντική ήταν η αναφορά του στην ανάγκη προώθησης του διαλόγου και της συνεργασίας σε διαχριστιανικό επίπεδο: «Ο Ιησούς δακρύζει όταν γίνεται μάρτυρας των διαιρέσεων στον Χριστιανικό κόσμο, και της απόστασης μεταξύ των μελών του, όπως επίσης και από την πρόσφατη αποδυνάμωση της οικουμενικής προσπάθειας». Επισήμανε ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η προσπάθεια για την επίτευξη αρμονικής σχέσης μεταξύ Ανατολικών και Δυτικών Εκκλησιών και να ενδυναμωθεί η συνεργασία σε ζητήματα ποιμαντικής μέριμνας. «Πρέπει να ενθαρρύνουμε το διάλογο, να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα και να λάβουμε τολμηρές θρησκευτικές πρωτοβουλίες έτσι ώστε να έρθουμε πιο κοντά, όταν έλθει ο καιρός, στην κοινωνία στο κοινό ποτήριο».
Ωστόσο ο Πατριάρχης Ιωάννης δεν παρέλειψε να στείλει και ένα σαφές μήνυμα στους μουσουλμάνους της χώρας. «Εμείς, οι Αντιοχειανοί, είμαστε μια ανατολική Εκκλησία. Οι ρίζες της πηγαίνουν βαθειά στην ιστορία της περιοχής μας. Μαζί με τους μουσουλμάνους αδελφούς μας, είμαστε οι γιοι και οι κόρες αυτής της καλής γης. Ο Θεός θέλει εμάς εδώ να μαρτυρούμε το Άγιο όνομά Του, και εδώ πρέπει να παραμείνουμε, ενθαρρύνοντας την αξιοπρεπή και με αλληλοσεβασμό συνύπαρξη, αρνούμενοι κάθε είδους μίσους, φόβου και αλαζονείας. Στους Μουσουλμάνους αδελφούς μας δηλώνω πως δεν απολαμβάνουμε μόνον τη ίδια γη και το πεπρωμένο της, αλλά μαζί οικοδομήσαμε τον πολιτισμό αυτής της γης και μοιραστήκαμε τη δημιουργία της κουλτούρας και της ιστορίας. Αφήστε λοιπόν να εργαστούμε από κοινού για τη διατήρηση αυτής της πολύτιμης κληρονομιάς».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του κάλεσε κλήρο και λαό να εργαστούν μαζί για την εκπλήρωση της επιθυμίας του Χριστού. «Η Αντιοχειανή Έδρα είναι μία και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε να παραμείνει ενωμένη, να συνεχίσει να λάμπει όλο και πιο φωτεινά. Οι Αρχιεπισκοπές μας είναι και θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι ανοιχτές και να συνεργάζονται σε όλα τα επίπεδα. Θα πρέπει να είναι ανοικτές στις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, στις αδελφές Χριστιανικές Εκκλησίες, και σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης».
Στην ενθρόνιση παρέστησαν ο Νούντσιος του Βατικανού, ο Πατριάρχης της Εκκλησίας των Μαρωνιτών, ο Πατριάρχης Γρηγόριος εκ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Αντιπροσωπεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας, Επίσκοποι της Αρμενικής Εκκλησίας, Επίσκοποι της Συρο-Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Πρωθυπουργός και μέλη της Κυβερνήσεως, ο Πρόεδρος και μέλη του Κοινοβουλίου2.

Το συγκλονιστικότερο αλλά και αποκαλυπτικότερο γεγονός όλων των οικουμενιστικών του παρεμβάσεων και ενεργειών, είναι τα όσα απίστευτα και ανορθόδοξα διατύπωσε στην ποιμαντορική του εγκύκλιο της 17ης Φεβρουαρίου 2013. Συνεργάτης του Ιστολογίου μας μετέφρασε την εγκύκλιο και παραθέτουμε στην αγάπη σας τις πολύ σημαντικές παραγράφους 9 και 10. Στο τέλος μπορείτε να δείτε ολόκληρη την εγκύκλιο.

Pastoral Letter

In Grace we grow,

In service we transcend

And in love the structure is strengthened

With the Mercy of God

John X

Greek Orthodox Patriarch of Antioch and all the East

………………… 9. Προς μία πλήρη Μυστηριακή Ενότητα των Χριστιανών

Εμείς, ως Αντιοχείς, γνωρίζουμε την οδυνηρή πληγή, που προκλήθηκε στο σώμα του Χριστού, από το σχίσμα μεταξύ των πιστών. Το γεγονός αυτό οδήγησε την Εκκλησία της Αντιοχείας να συμμετάσχει ενεργά δεκαετίες σε κάθε διάλογο για την άρση των εμποδίων, που μπλοκάρουν το δρόμο για την αποκατάσταση της ενότητας των χριστιανών του κόσμου. Θα είμαι πάντα πιστός στην πολιτική των προκατόχων μου. Επιμένω σχετικά με τη σημασία της διατήρησης του απολύτου σεβασμού μεταξύ των Εκκλησιών, αγνοώντας οποιαδήποτε υπεροψία, ανάθεμα και σχίσμα. Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι η Ορθοδοξία, η οποία είναι η βάση κάθε αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε εμάς και άλλες Εκκλησίες, είναι ένας ενοποιός και όχι ένας διχαστικός-διαιρετικός παράγοντας. Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι το να συμμετέχουμε σ’ αυτό είναι ο σωστός τρόπος. Με αγάπη και ταπείνωση ενισχύουμε τα κοινά στοιχεία, που μάς ενώνουν όλους μαζί. Θα υπάρχουν αναμφιβόλως διαφορές, αλλά όχι στα ουσιώδη, και αυτές αποτελούν πηγή ευμενούς ποικιλομορφίας. Αυτό πρέπει να θεωρείται ένας πλούτος για εμάς, και όχι απόκλιση κατά την προσήλωσή μας στον Χριστό.

Ως εκ τούτου, ελπίζουμε να ολοκληρώσουμε όλα τα βήματα προς την πλήρη μυστηριακή ενότητα με τους αδελφούς μας των Ανατολικών μη Χαλκηδονίων Εκκλησιών, με βάση αυτά που έχουμε συμφωνήσει στο Σαμπεζύ (Chambesy), ως θετικό αποτέλεσμα ενός μακρού και εκτενούς διαλόγου. Αν το πραγματοποιήσουμε αυτό, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αποδείξουμε ότι έχουμε προσφέρει ένα ζωντανό παράδειγμα για την αξιοπιστία των προσπαθειών μας, για την επίτευξη της ενότητας και για να μαρτυρήσουμε την πίστη μας στον Κύριο. Με την ευκαιρία αυτή, πρέπει επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι θα συνεχίσουμε όλους τους διαλόγους, που λαμβάνουν χώρα σήμερα μεταξύ των διαφόρων Ανατολικών και Δυτικών Εκκλησιών, επιδιώκοντας να δείξουμε την απεριόριστη ετοιμότητά μας, να δείξουμε το πρόσωπο της νύμφης, που είναι η Εκκλησία. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να επιβεβαιώσουμε τη σημασία της ζωντανής μαρτυρίας που εμείς, ως Χριστιανοί, θα πρέπει να αποδείξουμε, ζώντας την αγάπη για όλο τον κόσμο στο όνομα του Χριστού Ιησού. Κάνουμε έκκληση για διαβούλευση μεταξύ μας, ως χριστιανικές Εκκλησίες, για τα διάφορα ζητήματα, που εγείρονται από τον σύγχρονο κόσμο, δίνοντας έμφαση στα θέματα, που μάς ενώνουν και αποτελούν κοινό παρονομαστή. Αυτοί οι κοινοί παρονομαστές μπορούν να προσφερθούν στον άνθρωπο του σήμερα ως παρηγοριά από τον Κύριο.

10. Ο διάλογος των θρησκειών

Αυτό, που έχουμε πει για τις σχέσεις μας με τις άλλες χριστιανικές Εκκλησίες, ισχύει και για τις σχέσεις μας με τις άλλες θρησκείες, ειδικά σε μια εποχή, που οι θρησκείες χρησιμοποιούνται, για να κατηγοριοποιήσουν τους ανθρώπους και να σπέρνουν συγκρούσεις και διαιρέσεις μεταξύ τους. Η Αντιοχειανή ιστορία μας είναι γεμάτη από παραδείγματα, που δείχνουν ότι πάντοτε έχουμε απορρίψει οποιεσδήποτε τέτοιες κατηγοριοποιήσεις και διαιρέσεις με άλλες θρησκείες, ή με τους συμπατριώτες στην ίδια χώρα. Στο πέρασμα των αιώνων εμείς, ως Εκκλησία της Αντιοχείας, πιστεύουμε στην κοινή συμβίωση. Και εφαρμόζουμε αυτή την πεποίθηση πλήρως. Επειδή ο άνθρωπος είναι το επίκεντρο όλων των θρησκειών, πρέπει να γαλουχήσουμε μέσα του την αγάπη για τον άλλο και όχι μόνο την αποδοχή του….

    Ως διαχειριστές του Ιστολογίου Κατάνυξης, συλλυπούμαστε βαθύτατα τον Πατριάρχη Αντιοχείας για το οικογενειακό του δράμα, το τραγικό γεγονός της απαγωγής του αδελφού του μητροπολίτου Χαλεπίου κ. Παύλου. Πονούμε και προσευχόμαστε με τις μικρές μας δυνάμεις για αίσιο τέλος και κατά Θεόν κατάληξη αυτής της συγκλονιστικής περιπέτειας. Ταυτοχρόνως όμως λυπούμαστε τον Πατριάρχη γιατί σε τέτοια δύσκολη και δεινή δοκιμασία, αντί να κατηχήσει το ποίμνιό του και τους Ορθοδόξους απανταχού της γης, με το παράδειγμά του ως μιμητής των αγίων και να στραφεί στους αδελφούς του Ορθοδόξους, ζητώντας τις προσευχές τους, αυτός εστράφη από την πρώτη στιγμή σε όποιον αιρετικό, βλάσφημο, αρνητή του Θεού και πολέμιο της Εκκλησίας μας έβρισκε, επικαλούμενος προσευχές και βοήθεια. Από τη πρώτη στιγμή της δοκιμασίας διοργάνωσε μια απαράδεκτη οικουμενιστική αγρυπνία για την οποία το ιστολόγιό μας αφιέρωσε την ανάρτηση με τίτλο «Οι Οικουμενιστές εκμεταλεύονται τον ανείπωτο πόνο για την στερέωση της πλάνης τους»3.

Αλλά η πραγματικά απροκάλυπτη ενέργεια του Αντιοχείας που προκάλεσε φοβερό σκανδαλισμό στους πιστούς είναι η αντίχριστη πράξη του να προστρέξει για βοήθεια στον αρχηγό της παπικής εκκλησίας, τον Ποντίφικα, Πάπα Φραγκίσκο. Ήδη από τις 16/3/2013 έδειξε προς τον Πάπα τις "αγαθές" προθέσεις του όταν του απέστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα με αφορμή την εκλογή του στον Θρόνο της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας. "Με ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζουμε την εκλογή σας στην Αποστολική Έδρα της Ρώμης, και σας στέλνουμε τα ειλικρινή συγχαρητήριά μας… Γνωρίζουμε ότι σας αποκαλούν πατέρα των φτωχών, από την εποχή που ήσασταν Καρδινάλιος στην Αργεντινή. Η επιλογή του ονόματος του Αγίου Φραγκίσκου και τα πρώτα λόγια μετά την εκλογή σας, επιβεβαιώνουν την πεποίθησή μας ότι ο Κύριος δεν θα εγκαταλείψει την Εκκλησία"4. 
Όμως κατά τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Πατριάρχης Αντιοχείας, επισκέφθηκε προσωπικά τον Ποντίφικα. Η φράση του προς τον Πάπα που μας άφησε άναυδους και αμήχανους είναι η εξής: «Να μας έχετε στις προσευχές σας». Αναρωτιόμαστε και μεις όπως και ο φίλος σχολιαστής του ιστολογίου μας: «Είναι δυνατόν να ζητά τις προσευχές του δικέρατου θηρίου της αποκαλύψεως, ένας ορθόδοξος Πατριάρχης;»5.

Ελπίζαμε, ο νέος Αντιοχείας να έχει το σθένος, τη διάθεση και την Πίστη να ομοιάσει στους μεγάλους Αγίους Πατριάρχες της Ορθοδοξίας. Με ομολογιακό και μαρτυρικό Πνεύμα να πορευτεί και να αντιτάξει, στο οικουμενιστικό περιβάλλον όλων σχεδόν των άλλων Πατριαρχείων, μία φωνή και μια στάση Ορθόδοξη και αγέρωχη με την οποία θα προασπίζεται την Εκκλησία του Χριστού. Αντί αυτών δυστυχώς, βλέπουμε έναν Πατριάρχη προσηλωμένο στην παναίρεση του οικουμενισμού, ερωτοτροπόντα με την πανθρησκεία και υπηρέτη της Νέας Τάξης και Νέας συγκριτιστικής Εποχής. 

Λυπούμαστε για το κατάντημα του πατριαρχείου Αντιοχείας. Λυπούμαστε για τους αδελφούς μας ορθοδόξους  που αντί να διδάσκονται από την επίσημη Εκκλησία τους το πατροπαράδοτον Σέβας, μετέχουν στον οικουμενισμό και στην αιρετική γραμμή των εκάστοτε Οικουμενιστών Πατριαρχών τους. 
Παρακαλούμε θερμά τον Κύριον Ιησού Χριστόν και την Μητέρα Του Κυρία Θεοτόκο, να βοηθήσουν ώστε να εγκαταλείψει ο Αντιοχείας τις φιλοαιρετικές του πρακτικές και να συνέλθει εγκαίρως, φοβούμενος και ευλαβούμενος τον Θεό και τους Αγίους του.- 
Ιστολόγιο Κατάνυξις 
________________________________________ 

1 http://www.romfea.gr/patriarxeia/patriarxeia/patriarxeio-antioxeias/14885-2012-12-17-20-37-46

2 http://www.amen.gr/article12405

3 http://katanixis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_6502.html

4 http://www.romfea.gr/patriarxeia/patriarxeia/patriarxeio-antioxeias/16039-2013-03-16-11-32-10

5 http://katanixis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_9404.html