Του π. Διονύσιο Ταμπάκη - Ναύπλιον
Συγκινήθηκα πολύ, όταν χθές μιλώντας με μία νέα κοπέλα που είπε:
-Πάτερ, κάθε χρόνο που περνά, μετράω και όλο λιγότερους φίλους.
-Μπήκες στην στράτα του Θεού. Της απαντώ.
-Και ποια είναι αυτή;
Η Αγία απογοήτευση!
Σε εγκαταλείπουν τα πάντα, οι αγάπες, τα όνειρα, οι πατρίδες, οι φίλοι, οι χαρές σου, τα χρήματα, η υγεία, οι ελπίδες, όλες οι ανθρώπινες σιγουριές και βεβαιότητες, η ίδια η ζωή, το παρελθόν και το μέλλον σου…
-Και μετά;
-Μετά σε περιμένει η αγκαλιά Του Χριστού, η γλυκιά Του Αγάπη.
Άμα δεν σε απογοητεύσουν οι άνθρωποι δεν γίνεται να σε γοητεύσει ο Χριστός.
Είσαι σε καλό δρόμο!
-Και ποια είναι αυτή;
Η Αγία απογοήτευση!
Σε εγκαταλείπουν τα πάντα, οι αγάπες, τα όνειρα, οι πατρίδες, οι φίλοι, οι χαρές σου, τα χρήματα, η υγεία, οι ελπίδες, όλες οι ανθρώπινες σιγουριές και βεβαιότητες, η ίδια η ζωή, το παρελθόν και το μέλλον σου…
-Και μετά;
-Μετά σε περιμένει η αγκαλιά Του Χριστού, η γλυκιά Του Αγάπη.
Άμα δεν σε απογοητεύσουν οι άνθρωποι δεν γίνεται να σε γοητεύσει ο Χριστός.
Είσαι σε καλό δρόμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.