Την "ανοχή", το διάλογο, τη συνύπαρξη υπό τον ένα Θεό της πανθρησκείας διδάσκει ο Πατρ. Βαρθολομαίος!!

Τὸ μεγάλο ἐρώτημα εἶναι: Διάβασε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ποτέ του τὸ Εὐαγγέλιο; Ἀπὸ ποῦ βγάζει αὐτὰ τὰ συμπεράσματα; Γιατί “τσουβαλιάζει” καὶ τὴν Ἐκκλησία μαζὶ μὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες; Δὲν κατάλαβε ὅτι αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ «διαφορὰ» εἶναι ἡ αἰτία τῶν πολέμων; Ὅτι ἡ ρίζα τῆς δυσφημήσεως τῆς θρησκείας (π.χ. τῶν Μουσουλμάνων) δὲν εἶναι κάποιοι φανατικοί, ἀλλὰ ἡ ἴδια ἡ θρησκεία τους;  Ὅτι ἡ λύση δὲν εἶναι ὁ διάλογος γιὰ συνύπαρξη, ἀλλὰ τὸ κάλεσμα γιὰ ἀποδοχὴ τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ μόνο ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ «εἰρήνη ἡμῶν»;

Καὶ τὸ ἀκόμα μεγαλύτερο: Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, καὶ μάλιστα Ποιμένες ποὺ αὐτόν τὸν μεγάλο διαστροφέα τοῦ Εὐαγγελικοῦ μηνύματος τὸν ἀποδέχονται, τὸν δοξάζουν καὶ κοινωνοῦν μαζί του!

Ἂν τὰ ἴδια ἔλεγε κάποιος στὴν ἐποχὴ τῶν Πατέρων, θὰ τὸν ἀναγνώριζαν ὡς ἱερέα Θεοῦ;

Μ. Βασίλειος: «Δὲν ἀναγνωρίζω ὡς ἐπίσκοπον οὔτε θὰ συγκαταριθμήσω μεταξὺ τῶν ἱερέων τοῦ Χριστοῦ ἐκεῖνον ποὺ σκοπεύει τὴν κατάργηση τῆς πίστεως».

 Πηγή

Tα...hot spots Βαρθολομαίου

για διάλογο και συνύπαρξη

Ποικίλα μηνύματα περιελάμβαναν οι ομιλίες του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στη Σμύρνη όπου βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες. Ιδιαίτερες οι αναφορές στο διάλογο και την συνύπαρξη. αλλά και το προσφυγικό ζήτημα... Δείτε τα...hot spots των ομιλιών του όπως τα συγκέντρωσε το ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE:

Α) Η διαφορά εις την θρησκείαν δεν είναι δυνατόν να αποτελή αιτίαν η αφορμήν οιουδήποτε πολέμου και οιασδήποτε πράξεως βίας. Αι εκδηλώσεις φανατισμού δεν είναι δυνατόν να συνάδουν με την πίστιν εις οιανδήποτε θρησκείαν, διότι αποτελούν προσβολήν και δυσφήμησιν της θρησκείας και της εις αυτήν πίστεως. Αι οδυνηραί συνέπειαι των πολέμων με πρόσχημα την θρησκείαν, και των τρομοκρατικών ενεργειών με την επίκλησιν δήθεν του ονόματος του Θεού, ας διδάξουν όλους τους ανθρώπους ότι είναι προτιμότερον να αναζητούμε την λύσιν εις τας μεταξύ αλλήλων αντιπαραθέσεις εις τον διάλογον και την συνεργασίαν με αμοιβαίαν κατανόησιν και σεβασμόν των πιστευμάτων ο εις του ετέρου, ως το περιγράφει ο αγαπητός κύριος Συριανόγλου εις το ωραίον αφήγημα αυτού.

Β) Ημείς, οι σύγχρονοι συνεχισταί και οροφύλακες των αξιών τούτων (σ.σ. τοῦ Μωαμεθανισμοῦ;) έχομεν ιστορικήν ευθύνην και χρέος, υπερβαίνοντες μεγαλοψύχως και εν πνεύματι αγαθής συνεργασίας και αγάπης τας αντιπαλότητας και τραγωδίας του παρελθόντος, να συνεχίσουμε την ειρηνικήν και δημιουργικήν συνύπαρξιν, προς κοινόν όφελος και κοινήν πρόοδον. Είναι προτιμότερον να στρέψωμεν την προσοχήν μας εις όσα μας ενώνουν και να δείχνουμε την ανοχήν μας εις την ετερότητα της ταυτότητος, εις την διαφορετικότητα του 

Γ)Η εποχή μας χρειάζεται, όσον ποτέ άλλοτε, τον διάλογον με όλους. Το αποδεικνύουν αυτό τα σύγχρονα δραματικά γεγονότα. Έχουμε ανάγκην από κοινωνίαν, η οποία θα σέβεται όλους και θα κυβερνάται με δικαιοσύνην, ισότητα και αδελφοσύνην. Ουδείς είναι ανεπιθύμητος και περιφρονητέος. Ουδείς περισσεύει. Όλοι χωρούν εις την αγκάλην του Θεού, αρκεί να το θελήσουμε και να κατανοήσουμε όλοι οι άνθρωποι,  α ν ε ξ α ρ τ ή τ ω ς  φυλής και γένους, εθνότητος ή καταγωγής, γλώσσης ή θρησκείας, ότι ο Θεός «αγάπη εστίν», όπως το διεκήρυξε προ δύο περίπου χιλιετηρίδων ο όχι μακράν της πόλεως ταύτης διαβιώσας Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης.

Δ) Η διαχείρισις ενός προσφυγικού ρεύματος τοιούτων διαστάσεων δεν είναι

ασφαλώς εύκολος υπόθεσις διά την Ευρώπην, αλλά η δυσκολία αυτής δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται από ένα έκαστον λαόν υπό την προοπτικήν των συμφερόντων αυτού. Θεωρούμεν και ημείς αναγκαίαν την κατά το δυνατόν ταχείαν επίλυσιν του προβλήματος εις την Συρίαν, ως και την αντιμετώπισιν του προσφυγικού προβλήματος ως μεγίστης ανθρωπιστικής κρίσεως και προκλήσεως, η οποία δεν είναι δυνατόν να συνεχισθή υπ᾽ αυτάς τας συνθήκας, ούτε επί τη βάσει ιδιωτικής τινος πρωτοβουλίας.

Θεωρούμεν, όμως, εξόχως αξιέπαινον και συγκινητικήν την πρωτοβουλίαν πλείστων όσων μεμονωμένων ατόμων, κατοίκων των πλησιοχώρων νήσων του Αιγαίου, ναυτικών και μελών του λιμενικού σώματος, οι οποίοι με αυτοθυσίαν συμβάλλουν εις την διάσωσιν των κινδυνευόντων προσφύγων(;) και μεριμνούν διά την περίθαλψιν και ενίσχυσιν αυτών παντοιοτρόπως. Διό και κατά την παρελθούσαν εβδομάδα ηνώσαμεν και ημείς την φωνήν μας με όλους εκείνους, τας πολλάς χιλιάδας, οι οποίοι ζητούν να απονεμηθή εις τους νησιώτας του Αιγαίου το Νόμπελ ειρήνης διά την μεγάλην προσφοράν των εις τους πρόσφυγας, και ελπίζομεν ότι η μεγάλη αυτή κινητοποίησις των υπέρ τας εξακοσίας χιλιάδας ανθρώπων θα εύρη την δέουσαν ανταπόκρισιν υπό της Επιτροπής των βραβείων Νόμπελ και, επί πλέον, θα ευαισθητοποιήση τους ηγέτας των χωρών της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής προς επίλυσιν του μεγίστου αυτού προβλήματος και επίτευξιν της ειρήνης εις την περιοχήν.