Μην τα βάζεις με τον Θεό, Σεβασμιώτατε Δημητριάδος, κ. Ιγνάτιε Γεωργακόπουλε!

Ιγνάτιος (Βόλου):

«Όποιος αρνείται την προσφορά στους πρόσφυγες δεν είναι ούτε Έλληνας, ούτε Ορθόδοξος»!

Μόνο ἕνας Οἰκουμενιστής-διεθνιστής θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ μὲ ἀπόλυτο τρόπο τέτοια λόγια. Καὶ δυστυχῶς ἀπὸ δαύτους ἔχει πολλοὺς ἡ χώρα μας! Τοὺς ἔχει ἐκθρέψει ἡ ἀριστερή καὶ τελευταῖα καὶ ἡ δεξιά νεοφιλεύθερη ἰντελιγκέντσια, καὶ τοὺς ἔχει ἀγκαλιάσει ἡ οἰκουμενιστικὴ “πεφωτισμένη” ἀ-πνευμάτιστη δεσποτοκρατία! Ἕνας τραγικὸς «ἀχταρμὰς» νεοταξιτῶν, πολιτικάντηδων τῆς ντροπῆς χωρὶς <τσίπα>, ἀλλὰ καὶ οἰκουμενιστῶν ἱερωμένων, βάλθηκαν νὰ ἀλλάξουν «τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας» τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς «προστεταγμένους καιροὺς» ποὺ ὅρισε ὁ Κύριος (Πράξ. 17, 26). Πολὺ εὔστοχα ὁ εἰδικὸς ἐπιστήμονας ἐπὶ τῶν τεκταινομένων ὑπὸ τῶν Τούρκων, ὁ κ. Νικόλαος Χειλαδάκης ἔγραψε:

Ποιός νοιάζεται «για ένα λαό που χάριν της αγαπητικής του διάθεσης, παραχωρεί τον εθνικό του χώρο στους απέναντι που τρίβουν τα χέρια τους… και ετοιμάζονται για την ολοκληρωτική ισλαμοποίηση της χώρας μας»;

Ὥστε λοιπόν, κατὰ τοὺς κ.κ. Ἰγνάτιο (ἀλλὰ καὶ ἄλλους ἱερωμένους, ὅπως τὸν κ. Ἱερώνυμο, τὸν κ. Σεραφεὶμ κ.λπ.), πρέπει σημειολογικὰ νὰ ἀποδεχόμαστε ἐπίσημα τὸν σατανικὸ σχεδιασμὸ ἀφανισμοῦ τῆς Ἑλλάδος; Πρέπει νὰ νομιμοποιοῦμε ἐπίσημα, καὶ νὰ ἐνθαρρύνουμε ἐπίσημα τοὺς Νεοταξίτες καὶ τοὺς Τούρκους νὰ συνεχίζουν νὰ στέλνουν τὸν λαθραῖο μουσουλμανικὸ στρατό τους (ποὺ στὴν πλειονότητά του εἶναι νεαροὶ μέχρι 30 ἐτῶν), γιὰ νὰ ἀλλοιώσουν ὅ,τι ἐθνικὸ καὶ χριστιανικὸ ἔμεινε σ’ αὐτὸν τὸν τόπο; Πρέπει νὰ τοὺς ταΐσουμε ἐπίσημα –μὲ τὶς κάμερες νὰ καταγράφουν τὴν φιλανθρωπία μας–, αὐτοὺς ποὺ αὔριο μὲ ἄνεση θὰ μποροῦσαν (ὑπακούοντες στὸ «Ἅγιο Κοράνιο») νὰ μᾶς σφάξουν ἀνελέητα; 

(Ἀσφαλῶς ἡ διακριτικὴ βοήθεια κάποιων ἀπ' αὐτοὺς ποὺ ἔχουν πραγματικὴ ἀνάγκη καὶ δὲν πετοῦν τὰ προσφερόμενα -ὅπως καταγγέλθηκε- στὸν πιὸ κάτω κάλαθο τῶν σκουπιδιῶν, εἶναι ἄλλο πρᾶγμα). 

Ὅμως, διαφορετικὰ μᾶς δίδαξε ὁ Θεὸς στὶς Ἅγιες Γραφές. Ἡ ὑπεράσπιση τῆς πατρίδος καὶ τῆς Πίστης εἶναι καθῆκον γιὰ τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν παλαιὸ Ἰσραὴλ καὶ τὸν νέο. Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς ἀλλόθρησκους καὶ τοὺς αἱρετικούς, εἶναι καθῆκον καὶ ἀνάγκη γιὰ τὴν διατήρηση τῆς πατρίδος καὶ τῆς Πίστης κι ὄχι τὸ ἀντίθετο, μὲ τὴν δικαιολογία τῆς φιλανθρωπίας ἀποδοχὴ τῆς ἐθνικοθρησκευτικῆς μας ἀλλοτριώσεως!

Ἀλλὰ ἡ οἰκουμενιστικὴ ἀνοχὴ καὶ μεταπατερικὴ σκοτόμαινα, κ. Ἰγνάτιε, δὲν σᾶς ἀφήνουν νὰ συλλογίζεσθε λεύτερα καὶ ἀληθινά ἐν Χριστῷ!

Καὶ κάτι ἀκόμα· «Όποιος αρνείται την προσφορά στους πρόσφυγες (λέτε) δεν είναι ούτε Έλληνας, ούτε Ορθόδοξος»! Καὶ ποιός εἶστε ἐσεῖς ποὺ τὰ λέτε αὐτά; Μηπως εἶστε ἐκεῖνος ποὺ καταπατεῖ αἰώνιες θεϊκὲς Ἐντολές, ποὺ εἰσάγει τὴν μεταπατερικὴ κακοδοξία στὸ χῶρο τῆς ὀρθοδοξίας· ποὺ γράφει στὰ ὑποδήματά του τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ συνευφραίνεται μὲ τοὺς ἀλλόδοξους· ποὺ ψηφίζει ἐναντίον ἄρθρων τοῦ Συνόλου τῆς Πίστεως στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, στὸ Σάμπεζυ καὶ ἀλλαχοῦ· ποὺ εἰσηγεῖται στὴν τελευταία Σύνοδο τῆς Ἱεραρχία ὑπὲρ τῶν κακοδόξων εἰσηγήσεων τῶν Παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν; Καὶ μιλᾶτε ἐσεῖς γιὰ Πίστη καὶ ὀρθοδοξία;

Ὅσο γιὰ μᾶς, μὴν ξεχνᾶμε· ἀφοῦ κι ἐμεῖς (στὸ ποσοστό ποὺ μᾶς ἀναλογεῖ) συντελέσαμε στὴν δημιουργία αὐτῆς τῆς νέας τραγικῆς ἐθνικῆς περιπέτειας (ὅπως ἐξελίσσεται), καὶ οἰκοδομήσαμε προϋποθέσεις θεο-ἐγκατάλειψης –μὲ τὴν ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τὸ Νόμο Του–, ἐμεῖς πρέπει μὲ τὴν μετάνοιά μας νὰ προσπέσουμε καὶ πάλι στὸν φιλάνθρωπο Κύριο καὶ νὰ τὸν παρακαλέσουμε διὰ τῆς Θεοτόκου:

«Δέξαι τὴν τεκοῦσαν σε Θεοτόκον πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ σῶσον, Σωτὴρ ἡμῶν, λαὸν ἀπεγνωσμένον».

Καὶ βέβαια, δὲν πρέπει νὰ ἀρνούμαστε διακριτικὰ καὶ μὲ σύνεση τὴν βοήθεια στοὺς ἔχοντας ἀνάγκη, χωρὶς νὰ ξεχνᾶμε "ότι δίπλα σε όλους αυτούς τους απρόσκλητους εισερχομένους, υπάρχει ένας γηγενής λαός που δεν έχει ούτε δουλειά, ούτε χρήματα για το ηλεκτρικό, ούτε ιατρική περίθαλψη" (Ν. Χειλαδάκης).

Στὴν συνέχεια τὸ κείμενο τοῦ κ. Ἰγνάτιου: 

 "Οποιος αρνείται την προσφορά σε κατατρεγμένο πρόσφυγα, δεν είναι Χριστιανός"

Τεράστια η προσφορά της Εκκλησίας 
«Η μεγαλύτερη δεξαμενή εθελοντισμού στην Ελλάδα είναι η Εκκλησία, είναι η φύση της. Το ξέρουν οι άνθρωποι που ...
προσφέρουν και ετοιμάζουν το φαγητό, (για την βοήθεια που δίνει η Εκκλησία στους πρόσφυγες). Το έλλειμμα συντονισμού δείχνει χάος αλλά εμείς τρέξαμε σε αυτούς τους ανθρώπους. Στις επαρχίες οι πρώτοι που έτρεξαν (να βοηθήσουν τους πρόσφυγες) ήταν οι ιερείς. Όταν είδα να ανοίγουν παρεκκλήσια στα νησιά για να μπουν οι άνθρωποι, ήταν η αγιότερη πράξη που υπήρξε. (σ.σ.: Ἀλήθεια, κ. Ἰγνάτιε; Ἀντὶ νὰ βροῦν οἱ νησιῶτες κάποιο ἄλλο κατάλυμα -ποὺ ἀσφαλῶς ὑπῆρχε- βρίσκετε ὡς τὴν ἁγιότερη πράξη τὴν εἴσοδο τῶν Μουσουλμάνων μέσα στοὺς Ἱερούς μας Ναούς, ποὺ τοὺς βεβήλωναν κάνοντας ἐκεῖ μέσα, ἀπὸ ὑπερβάλλοντα μουσουλμανικὸ σεβασμό, τὶς ἀνάγκες τους!). Ακόμα και την φυσική εικόνα, το ξύλο, όπου και αν την βρούμε, θα την πάρουμε, θα την καθαρίσουμε και θα την βάλουμε σε ένα καλό σημείο του σπιτιού μας. Έτσι είναι και ο άνθρωπος. Βεβαίως έχει πόνο, κόπο. Όσο και αν μας λοιδόρησαν εμάς τους Έλληνες, δικαίως τώρα στρέφουν όλοι τα μάτια και λένε ότι οι Έλληνες είναι άνθρωποι. Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Για μένα αυτός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε Ορθόδοξος. Η Ορθοδοξία περιθάλπει όποιον άνθρωπο από όπου και αν είναι Αυτό σημαίνει Χριστός. Όσο θα κηρύττουμε τον Χριστό αυτό θα το κάνουμε πράξη» δήλωσε στον Alpha 989 ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος και πρόσθεσε ότι «στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ο Χριστός σήμερα. Αυτόν τον Χριστό διδάσκουμε. Θα είμαστε υπόλογοι αν δεν τον υποδεχτούμε. Μόνο με αυτόν τον Χριστό μπορούμε να γιορτάσουμε πραγματική Ανάσταση το Πάσχα».

Απαντώντας στις φωνές που θεωρούν ως απειλή για τον Χριστιανισμό την έλευση Ισλαμιστών στην Ευρώπη, ο κος Ιγνάτιος είπε: «Και εγώ ανησυχώ αλλά στο όνομα της ανησυχίας δεν μπορείς να αφήσεις ένα παιδί νηστικό. Εμείς 400 χρόνια σκλαβιάς και δεν χαθήκαμε, θα χαθούμε τώρα; Και τώρα θα αντέξουμε. Η Ευρώπη κινδυνεύει γιατί έχασε τον Θεό. Τους προέκυψε το Ισλάμ και τρέχουν να βάλουν θρησκευτικά στα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά τί είναι Θεός και τί τζαμί. Αν πάμε φοβικά, θα κάνουμε τα μεγαλύτερα λάθη. Η Εκκλησία όποτε χρειάστηκε έδωσε τα πάντα» και πρόσθεσε χαρακτηριστικά «στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή των Αθηνών διδαχτήκαμε το Ισλάμ. Έδωσα μάθημα για το Ισλάμ. Είναι λάθος να πούμε ότι όλο το Ισλάμ είναι τζιχαντιστές και θέλει «ιερό πόλεμο». Βεβαίως, υπάρχουν στοιχεία που όποιος τα παραφράσει ή τα πάρει στα χέρια του για πολιτικούς λόγους, μπορεί να το μετατρέψει σε πολεμική μηχανή. Και το Ευαγγέλιο του Χριστού όμως δεν απέτρεψε τις Σταυροφορίες. Η παρερμηνεία έφερε αίμα. Ως βιβλίο πολιτισμού ο καθένας πρέπει να διαβάσει το Κοράνι και δεν έχει να χάσει τίποτα, γιατί όμως ένας Ευρωπαίος όταν διαβάζει το Κοράνι γίνεται τζιχαντιστής; Έχει χάσει το νόημα της ζωής και μέσα από το Κοράνι που ευκολύνει τα πράγματα νομίζει ότι μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του. Εμείς οι Έλληνες έχουμε παράδοση, μυστικισμό, έχουμε την αλήθεια».

Ο κος Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «χάσαμε την «κοινότητα». Είναι αυτό που έχει χάσει και η Εκκλησία πολλές φορές. Εκκλησία είναι η πρόσκληση γύρω από ένα τραπέζι να φάμε μαζί. Είναι ο Χριστός στην Αγία Τράπεζα. Παίρνω ένα ψίχουλο και μία σταγόνα, όχι για να ζήσω αλλά για να είμαι με τον Θεό. Η Εκκλησία ήταν αγάπη γύρω από μία τράπεζα, που γινόταν αγάπη σε ένα τραπέζι. Δεν γίνεται όταν κοινωνώ από ένα ποτήρι, να μην έχεις να φας εσύ και εγώ να τρώω. Στην κοινωνία γίνομαι ένα με τον συνάνθρωπό μου, που κοινωνούμε μαζί. Δεν γίνεται να είσαι ξένος και να παραμένεις ξένος για μένα. Στις μικρές εκκλησιαστικές κοινότητες, η μικρή ενορία, που συγκροτείται από τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση, αναπληρώνει το κενό της κοινωνίας μας. Αν έχουμε χάσει την κοινωνία μεταξύ μας, ο ατομισμός κυριαρχεί και η μοναξιά οδηγεί στην κατάθλιψη».

Σε ερώτηση για το θέμα που δημιουργήθηκε σχετικά με τις επισκέψεις ιεραρχών στα σχολεία, ο κος Ιγνάτιος απάντησε χαρακτηριστικά: «την ώρα που στην Αθήνα υπήρχε η ένταση αν ένας Μητροπολίτης πρέπει να είναι στα σχολεία, εγώ ήμουν στο Λύκειο της Αργαλαστής στο Νότιο Πήλιο, παρουσία του νέου προϊσταμένου της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για μικροκαταστάσεις από κάποιους που θέλουν να οδηγήσουν κάπου. Στη Μαγνησία έχουμε αναλάβει τα παιδιά που υποσιτίζονται. Αυτό λειτουργεί εδώ και χρόνια. Ας μην βγάζουμε συμπεράσματα από έκτακτα γεγονότα. Όσο υπάρχουν τέτοιου είδους αντιδράσεις (για τοποθετήσεις ιεραρχών) σημαίνει ότι ο λόγος της Εκκλησίας ακόμα έχει έδαφος και πέραση σε αυτό το λαό. Θα ανησυχήσω εντελώς, όταν τα πράγματα σιγήσουν τελείως. Στην Εκκλησία ξέρουμε από Σταύρωση, μην φοβάστε για εμάς. Εδώ τον Χριστό σταύρωσαν. Πάντοτε θα υπάρχουν οι Φαρισαίοι. Αυτή είναι η Εκκλησία, εμείς έχουμε μάθει από αυτά. Ο λόγος μας πρέπει να είναι λόγος της αλήθειας».

Πρόσθεσε ότι «πολλές φορές διαλεγόμαστε με έναν τρόπο που μπορεί να δείχνουμε στα μάτια κάποιου υποτονικοί. Να μην χαθεί η ελπίδα για τον Έλληνα, ότι μπορεί να υπάρξει κάτι πιο σωστό και αληθινό. Είμαι γεννημένος το 1956, παραλάβαμε καλύτερη Ελλάδα, τώρα εμείς είμαστε υπεύθυνοι να επαναφέρουμε τα πράγματα στη σωστή πορεία. Εμείς «προδώσαμε». Εμείς έχουμε την μεγάλη ευθύνη, η δική μας γενιά. Εύχομαι να προλάβουμε να φέρουμε το καλύτερο αλλιώς φορτώνουμε στα παιδιά μας μεγάλα βάρη. Και εμείς είμαστε άνθρωποι, ευχηθείτε να μπορούμε να κάνουμε κάθε φορά αυτό που πρέπει».

Για τους πολιτικούς είπε χαρακτηριστικά: «Θέλω να εμπιστεύομαι τους πολιτικούς, αγαπώ το δημοκρατικό πολίτευμα. Βεβαίως τα πρόσωπα πολλές φορές μας διαψεύδουν. Μην ξεχνάτε ότι εμείς τους επιλέγουμε. Γιατί ο λαός μας είναι έτοιμος να ακούσει το εύκολο ψέμα και γιατί ο λαός μας εμπιστεύεται ανθρώπους που είναι καλοί στην τέχνη τους αλλά δεν σημαίνει ότι μπορούν να διοικήσουν την Ελλάδα. Μακάρι να αναδειχτούν άνθρωποι. Οι αξιοπρεπείς άνθρωποι δεν θέλουν να μπουν στην πολιτική. Κάποτε έμπαινε κάποιος στην πολιτική πλούσιος και έβγαινε φτωχός».

Για τον ρόλο της Εκκλησίας ανέφερε ότι «δεν μας αρμόζει εμάς η εξουσία. Εμείς ως Εκκλησία μπορούμε μόνο να εμπνέουμε, να διακονούμε. Σε έκτακτες περιπτώσεις η Εκκλησία ανέλαβε εθναρχικό χαρακτήρα. Εμείς είμαστε για να διακονήσουμε τον τόπο. Μη μας χαρίσετε σε κανέναν, η Εκκλησία θα παραμείνει μάνα. Λέω στους πολιτικούς πως αν οδηγήσουν τα πράγματα σε ακραία κατάσταση μπορεί να μετατρέψουν την Εκκλησία σε ένα κόμμα, που όπως συμβαίνει στο Ισραήλ, οι ορθόδοξοι Εβραίοι ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Δεν της αξίζει της ελληνικής Εκκλησίας αυτό. Κρατήστε την ως ενοποιό δύναμη. Την πίστη και την ενότητά μας να μην χάσουμε».

Αναφερόμενος στα έργα που γίνονται από την Εκκλησία είπε χαρακτηριστικά: «Συμβαίνει το εκπληκτικό: η Εκκλησία να ξεκινά τα έργα χωρίς χρήματα και τα έργα να ολοκληρώνονται. Το κράτος ξεκινά τα έργα με χρήματα και τα έργα ποτέ δεν ολοκληρώνονται, τα χρήματα τελειώνουν».

Για την εκκλησιαστική περιουσία είπε ότι «είναι μεγάλος «μύθος». Υπήρχε Υπουργός που πίστευε ο έρμος ότι αρκεί η εκκλησιαστική περιουσία για το χρέος του ελληνικού κράτους. Κάναμε μάθημα για να του εξηγήσω τί είναι η Εκκλησία και η περιουσία της. Το κράτος πήρε από την Εκκλησία το 96% της περιουσίας της με μόνη υποχρέωση την μισθοδοσία του κλήρου. Το υπόλοιπο που έμεινε δεν είναι 100% της Εκκλησίας. Εμείς κρατάμε ζωντανή την Εκκλησία με το 1%. Η Εκκλησία προσφέρει περισσότερο από κάθε άλλον τομέα. Έχουμε αντικαταστήσει το κοινωνικό κράτος».

Αναφερόμενος στις σχέσεις των ζευγαριών, είπε ότι «συγκεκριμένες μέρες του μήνα δέχομαι νέους που έρχονται να τους μιλήσω για τον γάμο, πριν παντρευτούν. Έχω μιλήσει πολλές φορές για τις σχέσεις των ανθρώπων. Τους λέω αν έχουν μάθει να ακούν πραγματικά ο ένας τον άλλο. Με ακούν με έκπληξη αλλά στο τέλος εισπράττω το χαμόγελό τους. Η σχέση θέλει πότισμα, φροντίδα, καθημερινό αγώνα. Δεν αρκεί μόνο ο έρωτας, πρέπει να γίνει μια αγάπη, να νιώθεις τον άλλο και να τον κατανοείς. Να μοιράζεσαι. Θέλουμε οι άνθρωποι να έχουν ενότητα με σώμα και ψυχή. Και το σώμα θέλει μια φροντίδα. Πράγματα απλά. Τα λέω γιατί είναι παιδιά μου και τους δίνω μια ευχή για να ξέρουν τί τα περιμένει».

Σε ερώτηση για το Σύμφωνο Συμβίωσης, ο κος Ιγνάτιος είπε ότι «η Εκκλησία δεν βάζει βέτο στο έργο της νομοθετικής εξουσίας. Σε τί μπορεί να βάλει όριο η Εκκλησία; Σε τίποτα απολύτως. Τη γνώμη της όμως επιβάλλεται να την πει. Η Εκκλησία θέλει να διαφυλάξει βιώματα αυτού του λαού. Όπως τα έχει ζήσει με ιερότητα και όπως τα έχει θεσμοθετήσει η παράδοσή μας και η πίστη μας. Αυτό που υπήρξε ως αντίδραση (για το σύμφωνο συμβίωσης) ήταν «προς τί η θεσμοθέτηση» που εξισώνει τον έγγαμο βίο με κάτι που δεν είναι αυτό που είναι ο γάμος. Η Εκκλησία εξέφρασε την άποψή της, τουλάχιστον ακούσαμε να λένε πως δεν θα επιτραπεί η υιοθεσία. Κάθε φορά κρύβονται πίσω από το δάχτυλο και εκπροσωπούν τάσεις που θα φέρουν την Ευρώπη σε αδιέξοδο. Θα έχει τίμημα. Παραμένουμε εμείς που θα υποδεχτούμε κάθε άνθρωπο με τον πόνο του και πάντα θα τον αγκαλιάζουμε, δεν μπορούμε ποτέ όμως να συμφωνήσουμε με αυτό που θεωρούμε αμαρτία. Δεν τα βάζουμε με τους ανθρώπους, μπορούμε όμως να έχουμε μία γνώμη. Εμείς θα έχουμε πάντα την αλήθεια του Θεού».

Για το ζήτημα της καύσης των νεκρών είπε πως «επιτέλους στην Ελλάδα πρέπει να σταματήσουμε τις εύκολες λύσεις. Εμείς θα παραμείνουμε πιστοί στην ταφή του ανθρώπου και θα ιερολογούμε γι’ αυτούς που επιλέγουν να ταφούν. Για όσους θέλουν και η θρησκεία τους το επιβάλλει, η πολιτεία πρέπει να βρει μία λύση ούτε εγώ θέλω να τους βλέπω να ξενιτεύονται».

Για τη χρήση της τεχνολογίας ο κος Ιγνάτιος είπε: «Ένα πράγμα θέλω, να μην μας υποδουλώσει η τεχνολογία. Χρησιμοποιώ όλα τα μέσα. Έχω την δυνατότητα ο λόγος μου να φτάνει στα πέρατα του κόσμου. Έχουμε την μοναδική ορθόδοξη θεολογική βιβλιοθήκη. Τα βιβλία της και τα περιοδικά της ξεφυλλίζονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης επειδή είναι στο διαδίκτυο. Αξιοποιούμε τα μέσα, δεν τα αφήνουμε να μας χρησιμοποιούν».

Σε ερώτηση για την επιτυχημένη εκπομπή «Αρχονταρίκι», που παρουσίαζε ο ίδιος είπε πως «το «Αρχονταρίκι» δεν ήταν εμπορικό και δεν δημιουργούσε θεαματικότητα. Η τηλεθέασή του ήταν σημαντική, δεν έπεφτε κάτω από το 25%. Όσο δύσκολα ξεκινάει κάτι τόσο δύσκολα σταματάει. Έκανα έναν κύκλο και απέκτησα εμπειρίες. Δεν επιδιώκω συνέχεια αν και δεν έχω αρνηθεί, αν κληθώ, να συνεχίσω. Ξεκίνησα από το New Channel στη Θεσσαλονίκη, ανιδιοτελώς. Πίστευαν ότι το κανάλι είναι δικό μου αλλά δεν είχα καμία άλλη ευθύνη για τη συνέχεια των προγραμμάτων» και πρόσθεσε «ήρθε το τούρκικο σίριαλ και ρώτησα τις γυναίκες που το βλέπουν γιατί το βλέπουν. Μου είπαν ότι εκεί ξαναβρίσκουν την οικογένεια, την παράδοση, την τιμή. Χρειαζόταν να έρθει το τούρκικο σίριαλ για να ξαναδώσει αξίες και τιμή. Εδώ υπάρχει μια νοσηρή κατάσταση. Δεν είμαι ο αρμόδιος να δώσω λύσεις ή να το εξηγήσω αυτό, μια διαπίστωση κάνω. Στην Ελλάδα και οικογένειες έχουμε και πίστη και αλληλεγγύη αποδεικνύουμε ότι έχουμε. Δεν ξέρω αν τα ΜΜΕ εκφράζουν αυτή την αλληλεγγύη τελικά, τελευταία κάτι πάνε να κάνουν. Η τηλεόραση εύχομαι να αναδεικνύει πρόσωπα που τα έχουμε ανάγκη. Η τηλεόραση έχει θέμα με τους νέους πλέον. Το διαδίκτυο φοβάμαι πολύ και την εξάρτηση από τα νέα μας παιδιά. Θα πρέπει να προσέχουν. Έχουμε παγιδευτεί. Χρειαζόμαστε παιδεία, να μορφωθούμε, να αποκτήσουμε τη δίψα για αλήθεια».
Ο κος Ιγνάτιος είπε επίσης ότι: «Είμαι εναντίον του φανατισμού, απλώς οι άνθρωποι έχουν αισθητήριο της ειλικρίνειας, όταν κάνεις κάτι με αγάπη. Σεβόμουν πολύ, σε ό,τι κι αν έκανα, τον συνομιλητή μου. Σεβόμουν και άκουγα τί μου έλεγε. Καμιά φορά ρωτάμε και έχουμε στο νου μας την απάντηση, που δεν είναι τελικά η σωστή με την ερώτηση. Προσπάθησα να δίνω τη δυνατότητα στους ανθρώπους να πουν την αλήθεια τους. Είναι η αλήθεια ένα πολύ μεγάλο γεγονός. Το ερώτημα τί είναι αλήθεια δεν έχει απαντηθεί, για μας είναι ο Χριστός. Αν θέλει να διακονήσει ο δημοσιογράφος την αλήθεια πρέπει να είναι με ελευθερία. Αλλιώς γίνεται μερική αλήθεια. Χρειάζεται προσφορά και θυσία. Στην κοινωνία μας ξεχαστήκαμε σε μια ζωή που κυριαρχούσε η διαφήμιση και ζούσαμε σε μια εποχή του εύκολου κέρδους. Να αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας για να ξαναβρούμε την αλήθεια. Ξεχάσαμε τί είμαστε και μετρήσαμε με το τί έχουμε. Μετράμε σήμερα με την ταχύτητα, μια εικονική πραγματικότητα που οικοδομήσαμε πάνω στην άμμο. Σε αυτό μας έλειψε η παιδεία και ο ελληνικός πολιτισμός του μέτρου. Δεν μπορέσαμε να οικειοποιηθούμε την ορθόδοξη παράδοση με μέτρο τον θεάνθρωπο Ιησού, για να μας δώσει την ανθρώπινη φύση μας, όχι όπως την παραφράζουμε υποχωρώντας στα πάθη μας. Να γίνουμε αλληλέγγυοι. Τον τελευταίο καιρό οι Έλληνες παίρνουμε σε αυτό καλές βαθμολογίες».

Για τον Μακαριστό Χριστόδουλο, του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης, είπε χαρακτηριστικά: «Όσοι τον γνωρίσαμε, έχουμε την αίσθηση ότι ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε να μιλά στην καρδιά του Έλληνα. Είχε ταλέντα από τον Θεό. Αγαπούσε την πατρίδα. Ήταν και αποτελεσματικός, χαρισματικός. Το τί θα συνέβαινε (αν ζούσε σήμερα), δεν θα ήταν καλό να το πούμε. Σήμερα έχουμε έναν άλλο αρχιεπίσκοπο εξίσου αποτελεσματικό. Όχι με θόρυβο, με τον δικό του τρόπο. Πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη των οραμάτων του Χριστόδουλου. Να υπερασπιζόμαστε την Ορθοδοξία. Ο ίδιος έλεγε πράγματα, αναρωτιόταν ποια ήταν η θέση μας στην Ευρώπη. Πρέπει να ξαναβρούμε τη σοβαρότητά μας και να αναρωτηθούμε».