Κηδεία και μετά αποτέφρωση με τις "ευλογίες" μητροπολίτη;

Χαρά-Ανδριάνα Λιαναντωνάκη

Αρκούν τα δημόσια συλλυπητήρια της Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας για την σωτηρία της ψυχής του εκλιπόντος ηθοποιού Γιάννη Βόγλη;

Διαβάσαμε για τον θάνατο του ηθοποιού Γιάννη Βόγλη και για την επιθυμία του να αποτεφρωθεί μετά θάνατον. Προφανώς ο ίδιος δεν ήθελε να έχει χριστιανικά τέλη και να ταφεί ως χριστιανός. Αυτό αποτελεί δικαίωμά του σεβαστό και αναφαίρετο, αξιοθρήνητο όμως, ιδίως μάλιστα για μια ανθρώπινη ψυχή που «φεύγει» μόλις λίγες μέρες πριν το Μέγα Πάσχα, επιλέγοντας να μείνει εκτός νυμφώνος του μεγάλου πάνδημου εορτασμού της νεκρώσεως του θανάτου από τον Κύριό μας  Ιησού Χριστό … 

Αν αυτό επέλεξε, όσο ζούσε, ο εκλιπών Γιάννης δεν θα γευθεί την Βασιλεία του Θεού, ούτε θα συγχαίρει η ψυχή του ακούγοντας τον πασχαλινό ύμνο. Όμως η Εκκλησία μας είναι σαφής: Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!

Υπάρχει ανάστασις ζωής και ανάστασις κρίσεως, και η διαφορά είναι αβυσσαλέα. Οι υπέροχοι ζωηφόροι εξόδιοι ύμνοι της Εκκλησίας μας το διαλαλούν στους ιερούς ναούς των κοιμητηρίων, που κάποιοι επιμένουν να τα ονομάζουν νεκροταφεία, ίσως γιατί δεν έχουν συνειδητοποιήσει την αβυσσαλέα διαφορά που χωρίζει τον θάνατο από την ζωή….

Οι οικείοι του νεκρού Γιάννη Βόγλη δήλωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν την επιθυμία του, μεταφέροντας τη σορό του στη Βουλγαρία, μετά τη σημερινή (Παρασκευή, προ των Βαΐων) κηδεία σε εκκλησία του Παγκρατίου, στην Αθήνα.

Εδώ μένουμε άναυδοι! Εύλογη και μεγάλη είναι η απορία μας, πώς είναι δυνατόν ένας Ορθόδοξος ιερέας της Εκκλησίας μας να τελέσει τέτοια κατ΄ ουσίαν ανορθόδοξη κηδεία, αφού κατά την σοφή και σαφή τάξη των ιερών κανόνων  αυτής η κηδεία είναι ασυμβίβαστη με την αποτέφρωση; Δεν επιτρέπεται, ακόμη κι αν οι πρόσφατες αντιεκκλησιαστικές νομοθετικές παρεμβάσεις της πολιτείας στο καθαρά εκκλησιαστικό αυτό ζήτημα το επιτρέπουν και το «ευλογούν»…

Αίφνης η αντιεκκλησιαστική, πλήν δια νόμου επιβεβλημένη, αποτέφρωση εισβάλλει στη νόμιμη πρακτική της Εκκλησίας. Με ανάλογο αυθαίρετο τρόπο, πλαγίως πλήν «νομίμως», θα ξεφυτρώσουν οσονούπω στους χώρους των χριστιανικών κοιμητηρίων τα αποτεφρωτήρια. Όπως είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος «δεν είναι επιθυμητή η ανάμιξη των αποτεφρωτηρίων με τα χριστιανικά κοιμητήρια, παρότι η Εκκλησία δεν επιδιώκει να επιβάλλει την άποψη της, …δεν είναι χωροφύλακας»… 

Μάλιστα! Όμως αυτή είναι ο φύλακας των ιερών Παραδόσεων της Ορθοδοξίας, γιατί αν δεν είναι η αγία Εκκλησία, τότε ποιος μας φυλάει;

Οι ιεράρχες και οι ιερείς έχουν την ευθύνη και υποχρέωση να διαφυλάξουν την ιερά παρακαταθήκη. Απ’ αυτή την άποψη μας λύπησε πολύ η συλλυπητήρια για τον θάνατο του Γιάννη Βόγλη ανακοίνωση της μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφίας. Εκφράστηκαν από τη μητρόπολη καλά λόγια, τα συνήθη και στον δημόσιο βίο σε ανάλογες περιπτώσεις, για τον «αείμνηστο ηθοποιό μεγάλου βεληνεκούς και άνθρωπο με σπάνιο και εξαίρετο ήθος». Όμως τα λόγια αυτά είναι πολύ φτωχά, τι ουσιαστικό αποτέλεσμα έχουν πλήν της παρηγοριάς;  Αλλά και πάλι, πώς μπορεί να παρηγορήσει αληθινά η Εκκλησία όταν μια ψυχή χάνεται αληθινά, όταν αυτή καταλήγει με τη θέλησή της να γίνει στάχτη; Μπορεί όμως να προλάβει η Εκκλησία μ’ έναν λόγο αληθείας το έσχατο κακό, την απώλεια της ψυχής. Ένας εκκλησιαστικός λόγος από τον μητροπολίτη, ξεκάθαρος και διαυγής, επί του θέματος της αποτεφρώσεως και αποκαλυπτικός του τραγικού διαβήματος που ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν οι οικείοι του νεκρού Γιάννη θα ήταν αποτελεσματικός, μάλιστα προς όλους τους ακούοντες στον δημόσιο βίο.

Ένα μήνυμα της έμπρακτης αγάπης του Θεού που σώζει μόνον όποιον το θέλει, ένα μήνυμα αναστάσιμου ήθους στον αντίποδα του νεκρώσιμου πένθους, θα ήταν η θεολογική επικύρωση της ευχής «είθε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του», στην οποία κατέληξε κλείνοντας βιαστικά η ανακοίνωση της μητροπόλεως Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφίας.

Ο Νικητής του θανάτου Κύριος Ιησούς Χριστός έρχεται πραγματικά , για όσους όπως ο άγιος Λάζαρος, του οποίου τη μεγαλειώδη ανάσταση εορτάζουμε αύριο Σάββατο προ των Βαΐων, πιστεύουν πραγματικά εις Αυτόν και Τον ομολογούν δημοσίως. 

Πηγή: "Ἀκτίνες"