Δήλωση υποστηρίξεως Ομολογιακής Επιστολής Πατέρων Αγίου Όρους

.

  Σεβαστοὶ πατέρες τοῦ Ἁγιοβαδίστου  Ὄρους  Ἄθωνος

              Χριστός Ἀνέστη!

       Ἔλαβα καὶ ἀνέγνωσα μὲ μεγάλη χαρὰ καὶ συγκίνηση τὴν ὁμολογιακὴ ἐπιστολὴ σας, ὅπως ἐδημοσιεύθη στὸ ἀγωνιστικὸ ἱστολόγιο «Ἀποτείχιση καὶ Πατερικὴ Παράδοση» (ἐδῶ) τὴν 13^η τοῦ Μηνὸς Μαΐου  τρέχοντος ἔτους. Ἄν και ὁ ἀριθμὸς σας λιγοστὸς ἐν τούτοις ἐδηλώσατε εὐθαρσῶς ὅτι δὲν θὰ παραβλέψετε οὔτε θὰ ἀναγνωρίσετε τὶς κατὰ πάσαν πιθανότητα αἱρετικές ἀποφάσεις τῆς προκειμένης νὰ συνέλθη Συνόδου πού, κατά τὰ φαινόμενα, οὔτε Ἁγία, οὔτε Οἰκουμενική, ἀλλὰ οὔτε καὶ Ὀρθόδοξη θὰ εἶναι· ἀλλά, ἀκολουθώντας τὴν γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων, θὰ προχωρήσετε σὲ ἀποτείχιση καὶ διακοπὴ μνημοσύνου ὅλων τῶν ἱεραρχῶν ποὺ θὰ συντελέσουν μὲ τὴν ψήφο τους στὴν ἀναγνώριση ὅλων αὐτῶν τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν πρὸς ὄλεθρον τῶν ψυχῶν τοῦ ἀμαθοῦς καὶ εὑρισκομένου στὸ σκοτάδι ποιμνίου.

Εὑρίσκομαι στὸ πλευρὸ σας, σεβαστοὶ πατέρες, καὶ δηλώνω ὅτι προσυπογράφω καὶ ὑποστηρίζω ἐν λευκῷ τὴν στάση καὶ θεολογικὴ τοποθέτησή σας καθότι καὶ ἡ ταπεινότης καὶ ἁμαρτωλότης μου διατελῶ ἐν ἀποτειχίσει ἀπὸ ὅλες τὶς «Ὀρθόδοξες» ἀρχιεπισκοπὲς τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου (Θυατείρων καὶ Μ. Βρεταννίας, Πατριαρχείου Μόσχας, Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς, Ἐξαρχείας τοῦ Πατριαρχείου Άντιοχείας, Πατριαρχείου Ρουμανίας) ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 2013, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐνορία στὴν πόλη τοῦ Μπελφάστ (Belfast) εἰς τὴν ὁποία ζῶ ἀπὸ τὸ 2002 ποὺ ἦρθα στὴ χώρα αὐτὴ. Ἐπικοινωνῶ μόνον καὶ ὑπόκειμαι στὸν σεβαστὸ Ὀρθόδοξο ὁμολογητὴ ἱερομόναχο π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ εἰς τὸν ὁποῖον καὶ ὑπακούω, ἐξαγορεύομαι, καὶ μεταλαμβάνω τῶν φρικτῶν Μυστηρίων ὅποτε ἐπισκέπτομαι τὴν πατρίδα μας. Ἄν καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν ἐβοήθησα καὶ συνετέλεσα εἰς τὴν ἀνάπτυξη πολλῶν ἐκ τῶν προαναφερθεισῶν ἐνοριῶν στὸ Μπελφάστ, τώρα, καὶ εἰδικὰ μετά τὴν ἀποτείχισή μου, δὲν θέλει νὰ μὲ ξέρει κανείς. Βέβαια αὐτὸ οὐδόλως μὲ πτοεῖ, σεβαστοὶ πατέρες, καθότι ἐβαπτίσθηκα εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ τάδε ἤ τοῦ δεῖνα ἐπισκόπου, οἱ ὁποῖοι αὐτή τὴν στιγμή βλασφημοῦν τὸ Πανάγιον Ὄνομά Του μὲ τὴν συμμετοχὴ τους σὲ κάθε λογῆς Οἰκουμενιστικῶν δραστηριοτήτων σὲ πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποίες ὑπῆρξα αὐτόπτης μάρτυς.

Δὲν θὰ μακρηγορήσω ἄλλο, σεβαστοὶ πατέρες, διότι καὶ πένης στὸ λόγο εἶμαι, ὅπως καὶ στὴν ψυχικὴ καθαρότητα καὶ στὴν θεολογία· ἐπίσης δέν εἶμαι σὲ θέση νὰ σᾶς διδάξω, ἀλλ’ ἐγὼ χρείαν ἔχω διδαχθεῖναι ὑφ’ ὑμῶν. Θέλω μόνο νὰ κατακλείσω μὲ ἕνα λόγο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ (τὸν ὁποῖο λόγο σίγουρα θὰ ἐνθυμεῖσθε) γιὰ νὰ ἀφήσω νὰ μιλήση ἡ φωνὴ τῆς ἐκκλησίας τὴν ὁποία ἀποφάσισα νὰ ακολουθῶ ἔστω καὶ τελευταῖος καὶ καταϊδρωμένος:

«Ποῖος κλῆρος, ποία μερίς, τίς γνησιότης πρὸς τὴν Χριστοῦ ἐκκλησίαν, τῷ συνηγόρῳ τοῦ ψεύδους, ἐκκλησίαν ἥ στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας κατὰ Παῦλον ἐστιν, ἥ καὶ μένει χάριτι Χριστοῦ διηνεκῶς ἀσφαλῆς καὶ ἀκράδαντος, ἐστηριγμένη παγίως οἷς ἐπεστήρικται ἡ ἀλήθεια; Καὶ γὰρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσί, καὶ τοσοῦτο μᾶλλον, ὅσον ἄν καὶ σφῶν αὐτῶν καταψεύδοιντο, ποιμένας καὶ ἀρχιποιμένας ἱεροὺς ἑαυτοὺς καλοῦντες καὶ ὑπ’ ἀλλήλων καλούμενοι· μηδὲ γὰρ προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καὶ ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα» (Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου Ἀντιοχείας, ΕΠΕ 3, 606).

Νικόλαος Κυριακίδης, BEng Electrical and Computer Engineering, MSc Telecommunications

Belfast, UK

Email: perseas1975@gmail.com