Γιατί ο Μεσσηνίας θολώνει τα νερά;

"Δίδει  μαθήματα δεσποτοκρατικής

νοοτροπίας, λικνίζοντας τις

...ρητορικές του δεξιότητες"!

Με τις ευλογίες του Ιερώνυμου το συλλαλητήριο για το Σκοπιανό στην Αθήνα

Την Σύνοδο εκπροσωπεί ο Σύρου Δωρόθεος

Γιατί ο Μεσσηνίας θολώνει τα νερά;

katanixis.gr: Είναι από τις λίγες φορές που θα προτιμούσαμε να μη διαβάσετε τι γράφει ο άνθρωπος!

Αποφαίνεται αφ' υψηλού και προκαταβολικώς για τον κίνδυνο εκκοσμίκευσης

και εκπροτεσταντισμού, ο ασφαλής σύμμαχος και πρωτεργάτης του οικουμενισμού και του εκπαπισμού.

Καταγγέλλει τους άγνωστους διοργανωτές και δεν καταγγέλλει τους ανύπαρκτους, μειοδότες και ολετήρες της πατρίδος μας!

Κάνει ταμείο για τα τότε συλλαλητήρια και τη στάση της διοικούσης Εκκλησίας, με το φλέγμα της λεπτής ειρωνείας της ακαδημαϊκής αυθεντίας και περιφρονεί την ανέκφραστη για μια δεκαετία εθνική, οικονομική, κοινωνική, ηθική και πνευματική προδοσία και εγκατάλειψη του απλού λαού, που εκτονώνεται ως ανάγκη. Μια ανάγκη τόσο μακριά από το δικό του κοσμοείδωλο που φανερώνει και την τεράστια ψυχική απόσταση από τον λαό.

Χρησιμοποιεί με τον πιο φτηνό επικοινωνιακό τρόπο, αόριστες και ανώνυμες καταγγελίες κατά αγνώστων, επισημαίνοντας τον κίνδυνο για το λαό, ενώ ο ίδιος δίδει την ίδια στιγμή μαθήματα δεσποτοκρατικής νοοτροπίας.

Λικνίζει και δειγματίζει, τις ρητορικές του δεξιότητες, για να εξουθενώσει τον απλό παπά, στο "πρόσωπο" το ΙΣΚΕ, μόνο που αυτό συνιστά κατά πρόσωπο εκφοβισμό και εκβιασμό, που συναντάται μόνο στη "ρητορική" της νύχτας και της πιο σκληρής Σισιλιάνικης μαφίας.

Το πιο θλιβερό από όλα είναι πως όλα αυτά τα πρεσβεύει γιατί απλά ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ.

Συνειρμικά από τα όσα αναφέρει περί "θολών" συλλαλητηρίων, είναι η συμμετοχή του κόσμου και ένα πονεμένο τραγούδι σαν διάγνωση:

Στο θολωμένο μου μυαλό

ο κόσμος είναι μια σταλιά,

κάτι σκιές απ’ τα παλιά

και κάποιο πάθος μου τρελό.

Και κάποιο πάθος μου τρελό,

στο θολωμένο μου μυαλό.

Μητροπολίτης Μεσσηνίας:«Τι γυρεύει η Εκκλησία στο θολό "παζάρι" των συλλαλητηρίων...;»

Τον τελευταίο καιρό και με αφορμή την αναζωπύρωση των διπλωματικών κινήσεων προς επίλυση των διμερών διαφορών της Ελλάδος με το κράτος των Σκοπίων (FYROM) (αλυτρωτισμός, ονοματοδοσία, erga omnes και άλλα τινά εξίσου σοβαρά που ίσως δεν πολυσυζητούνται δημοσίως) γίνεται επίσης αρκετή συζήτηση ως προς την διοργάνωση συλλαλητηρίων και τη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος έναντι αυτών.
Ο καταιγισμός δηλώσεων, υποδείξεων, προτροπών, «αναταράξεων» εκκλησιαστικών, συνηγορούν ή μάλλον επιβεβαιώνουν, ότι -δυστυχώς- και παρά τις όποιες διευκρινιστικές προσεγγίσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 26ης Ιανουαρίου ε.έ., κινούμεθα στο επικίνδυνο όριο της εκκοσμίκευσης και του εκπροτεσταντισμού του εκκλησιαστικού μας ήθους. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος:
Η Εκκλησία της Ελλάδος, πράγματι, και κατά το παρελθόν οργάνωσε συλλαλητήρια ή λαοσυνάξεις και μολονότι θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, ότι τότε, τόσο ο λόγος όσο και ο τρόπος της οργάνωσής τους Της παρείχαν κάποια δικαιολογία, εντούτοις τις “εξαργύρωσε”, αρκετές δεκαετίες αργότερα, πολύ ακριβά.
Δεν αδικώ μάλιστα την ιστορική ακρίβεια, εάν ισχυριστώ, ότι το ανταποδοτικό “όφελος” ήταν αρκετά χαμηλό σε σχέση προς τον “αγώνα” και η ζημία αρκετά υψηλή σε σχέση προς τις επιδιώξεις Της.
Στην παρούσα όμως συγκυρία, σύνολη η διοργάνωση των συλλαλητηρίων είναι παντελώς διαφορετική και ξένη προς τον όλο θεσμό της Εκκλησίας. Η οργάνωσή τους κινείται σε ένα θολό περιβάλλον, εκμετάλλευσης της αδιαμφισβήτητης και αμετακίνητης θέσης του ελληνικού λαού  ως προς τη μη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» για το γειτονικό κράτος των Σκοπίων.
Γι’ αυτό και τολμώ να θέσω καλόπιστα κάποια ερωτήματα και προβληματισμούς:
- Ποιοι είναι άραγε οι “άθεσμοι” οργανωτές των συλλαλητηρίων; Πρόεδροι οργανώσεων και ομάδων, οι οποίοι προφανώς εκπροσωπούν μια μερίδα του λαού μας.
 Επιτρέπεται, συνεπώς, να σταθεί θεσμικά δίπλα τους η Εκκλησία, ως “θεραπαινίδα”; Ξεχνάμε, ότι η Εκκλησία εκφράζει το όλον και όχι το μέρος, με το οποίον δεν μπορεί να ταυτίζεται;
- Ποιους εκπροσωπούν οι “άγνωστοι” συνδιοργανωτές, οι οποίοι επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη θεσμική Εκκλησία και να την “καπελώσουν“ για την ικανοποίηση δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων, άλλοθι και επιδιώξεων ;  
- Ποιοι είναι οι ανεύθυνοι εκείνοι ομιλητές, τους οποίους μάλιστα εξουσιοδοτούν επιπόλαια και ανεπίγνωστα κάποιοι επίσκοποι, για να διαβάσουν προς τον λαό το προσωπικό τους μήνυμα και τι τάχα εκπροσωπούν ή με ποια ιδιότητα απευθύνονται με τρόπο προκλητικό προς τον Προκαθήμενο και την Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας προσκαλώντας τους να συμμετάσχουν στα δικά τους συλλαλητήρια;
- Ποιος είναι όμως και εκείνος ο εκκλησιολογικά ανυπόστατος συνδικαλιστικός οργανισμός ιερέων - κληρικών, ο οποίος προτρέπει τους κληρικούς να συμμετάσχουν σε ένα συλλαλητήριο για το οποίο η Εκκλησία θεσμικά έχει ήδη αποφανθεί; Πού βρίσκεται άραγε η κανονική συγκατάθεση των επισκόπων, στους οποίους ανήκουν κανονικά και εκκλησιολογικά οι εν λόγω κληρικοί; Δεν διαβλέπετε, αγαπητοί μου, ότι η κατ’ αυτόν τον τρόπο αντιμετώπιση του όλου θέματος εκφράζει έναν αμιγώς εκκλησιολογικό εκπροτεσταντισμό πρεσβυτεριανού και συγχρόνως δημοσιοϋπαλληλικού τύπου ιερωσύνης, η οποία ιεροκανονικά είναι μετέωρη;
Θεωρώ, όπως όλοι άλλωστε, δεδομένη και σεβαστή την επιθυμία κάθε Έλληνα πολίτη  να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε συλλαλητήριο, προκειμένου να εκφρασθεί με τον πλέον δυναμικό τρόπο η λαϊκή βούληση για το συγκεκριμένο ζήτημα της ονοματοδοσίας. Πρέπει όμως να αναζητείται η θεσμική στήριξη της Εκκλησίας και μάλιστα με την συμμετοχή  και παρουσία των επισκόπων Της; Μια τέτοια έκφραση αποτελεί καθαρά μια εκκοσμικευμένη αντίληψη λειτουργίας του ίδιου του εκκλησιαστικού σώματος μέσα στα “του κόσμου πράγματα”. Όταν μάλιστα αυτή η εκκοσμίκευση συνεπάγεται και τον -έστω δυσδιάκριτο για κάποιους- εκπροτεσταντισμό του εκκλησιαστικού μας ήθους, τότε κινδυνεύουμε να αλλοιωθούμε εκκλησιολογικά και να εκφυλιστούμε σε μια “θεραπαινίδα” διαφόρων ομάδων, πολλές φορές άγνωστης ιδεολογίας, τοποθέτησης και αρχών αλλά και επιδιωκόμενων σκοπιμοτήτων.
Θεωρώ, επομένως, ότι οι οποιεσδήποτε ενθουσιαστικές τάσεις θα πρέπει να περιοριστούν, προκειμένου να διαφυλάξουμε τον θεσμικό ρόλο της Εκκλησίας μέσα στην κοινωνία.Ο ιστορικός, αποφασιστικός και πρωτοποριακός ρόλος της Εκκλησίας στους αγώνες του Έθνους δεν αναγνωρίζεται, ούτε καταξιώνεται στα συλλαλητήρια. Αρκεί και υπεραρκεί η επιβίωση του και  η αναγνώριση του από την ίδια την Ιστορία, διαχρονικά.
Όταν μάλιστα τα συλλαλητήρια αυτά διοργανώνονται, προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσωπα και σκοπιμότητες “έξωθεν και έσωθεν”, τότε η Εκκλησία δεν μπορεί να έχει λόγο συμμετοχής, ούτε και τρόπο παρουσίας.
Ας προβληματιστούμε λίγο περισσότερο και ας αναλογιστούμε το μέλλον του θεσμού και όχι την εξέλιξη και ικανοποίηση των προσωπικών μας επιδιώξεων και οραματισμών !!!

ΚΑΛΑΜΑΤΑ 30-1-2018
+ Ο  Μεσσηνίας Χρυσόστομος

Πηγή

 Με τις ευλογίες του Ιερώνυμου το συλλαλητήριο για το Σκοπιανό στην Αθήνα

Στροφή 180 μοιρών από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ο οποίος σήμερα έδωσε τις ευλογίες του για το συλλαλητήριο για το Σκοπιανό που θα γίνει στην Αθήνα την ερχόμενη Κυριακή.

Σήμερα βρέθηκαν στην Αρχιεπισκοπή οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου της Αθήνας, στους οποίους ο κ. Ιερώνυμος είπε ότι η εκκλησία θα συμμετέχει επίσημα, εφ΄ όσον διασφαλιστεί ο ειρηνικός και χωρίς πολιτικούς και κομματικούς χρωματισμούς χαρακτήρας της συγκέντρωσης.

Συγκεκριμένα, στο συλαλλητήριο του Συντάγματος, ο Μητροπολίτης Σύρου θα διαβάσει την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ενώ δίπλα του θα είναι  οι Μητροπολίτες Δράμας και Χίου.

Οι διοργανωτές ζήτησαν από τον Αρχιεπίσκοπο να παραστεί, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Ο Αρχιεπίσκοπος με τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου:

Η ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής:

«Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο επισκέφθηκαν σήμερα το μεσημέρι στο γραφείο του στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών οι επίσημοι διοργανωτές του συλλαλητηρίου των Αθηνών της 4ης Φεβρουαρίου. Οι διοργανωτές - η κυρία Νίνα Γκατζούλη, συντονίστρια των Παμμακεδονικών Ενώσεων υφηλίου, ο κ. Παναγιώτης Μπαλτατζής, Γενικός Γραμματεάς του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου και ο κ. Μιχάλης Πατσίκας, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του συλλαλητηρίου των Παμμακεδονικών Ενώσεων υφηλίου - υπέβαλαν τα σέβη τους στον Αρχιεπίσκοπο και ζήτησαν την ευχή του.

Ο Μακαριώτατος επισήμανε στους διοργανωτές την ξεκάθαρη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως αυτή έχει διαχρονικά διατυπωθεί, περί της μη αποδοχής του όρου "Μακεδονία" ή παραγώγου του ως συστατικού του ονόματος του κράτους των Σκοπίων και τους ανέλυσε τη σημαντική εκκλησιαστική παράμετρο του ζητήματος. Τόνισε μάλιστα ότι η Εκκλησία, με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής Της ευθύνης, πρώτη διατύπωσε τη σαφή άποψή Της, συμμεριζόμενη απόλυτα την εύλογη αγωνία και των ιεραρχών, που διαποιμαίνουν τις Ιερές Μητροπόλεις στη Μακεδονία μας, αλλά και τις δικαιολογημένες ανησυχίες του κυρίαρχου Λαού και σύσσωμου του Οικουμενικού Ελληνισμού σε αυτό το εξαιρετικά ευαίσθητο εθνικό θέμα. Περαιτέρω ο Αρχιεπίσκοπος, υπενθύμισε στους διοργανωτές του συλλαλητηρίου, το τελευταίο ανακοινωθέν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σύμφωνα με το οποίο η Εκκλησία της Ελλάδος, πρωτοπόρος διαχρονικά στους αγώνες του Έθνους, θεωρεί ότι κάθε έκφραση υπερασπίσεως των δικαίων της Μακεδονίας μας είναι επαινετή, αρκεί αυτή να είναι γνήσια, ανιδιοτελής και πηγαία, και πάντα στο πνεύμα μίας νόμιμης και δημοκρατικής εκδήλωσης.

Υπογράμμισε δε ότι στο πλαίσιο της ελευθερίας εκφράσεων των κληρικών και λαϊκών μελών Της, η Εκκλησία σέβεται το δικαίωμα αυτών να πράττουν κατά συνείδηση, με σύνεση και υπευθυνότητα.  Καταλήγοντας, ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε ότι, με την τήρηση των ως άνω προϋποθέσεων, που θα διασφαλίζουν τον ειρηνικό και χωρίς πολιτικούς και κομματικούς χρωματισμούς χαρακτήρα του συλλαλητηρίου των Αθηνών, η Εκκλησία της Ελλάδος θα συμμετάσχει σε αυτό, δια του αντιπροέδρου της Δ.Ι.Σ., Σεβ. Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου, ο οποίος και θα αναγνώσει το σχετικό ανακοινωθέν της Δ.Ι.Σ., πλαισιουμένου από τους Σεβ. Μητροπολίτες Δράμας κ. Παύλο και Χίου κ. Μάρκο».

ΠΗΓΗ