Προς σχολιογράφους τινές

  Κάποιοι ἀδελφοί, ἔχουν ἐπιλέξει νὰ συντάσσονται μὲ τοὺς ὑποστηρίζοντες τὶς κακόδοξες θεωρίες περὶ «ἀχρικαιρισμοῦ», περὶ κακῆς «οἰκονομίας», περὶ δυνητικότητας τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου, περὶ μὴ ἰσχύος τῆς Πατερικῆς διδασκαλίας ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἐστί», περὶ τοῦ ὅτι δὲν νοεῖται ἀποτείχιση, χωρὶς τὴν ἔνταξη τῶν ἀποτειχισμένων στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο.

         Δικαίωμά τους.

     Τὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση» ἔχει παρουσιάσει χιλιάδες Πατερικὰ κείμενα, ἱστορικὰ στοιχεῖα, μελέτες καὶ ἄρθρα, διὰ τῶν ὁποίων καταδεικνύεται ὅτι αὐτὲς τὶς θεωρίες καὶ τοποθετήσεις τὶς καταδικάζουν ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Ἄρα εἶναι κακόδοξες θεωρίες ποὺ ἀντίκεινται στὴν Ἱερά μας Παράδοση καὶ ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ κριτικὴ κατ’ αὐτῶν, εἶναι ἐξίσου ἐπιβεβλημένη, ὅπως καὶ ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ κριτικὴ κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ ἡ ἀνοχὴ πρὸς αὐτές, οὐσιαστικὰ σημαίνει τὴν σιωπηρὴ υἱοθέτησή τους καὶ τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ ἀγώνα ποὺ κάνουμε ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ μέθοδοι εὐνοοῦν τὴν περαιτέρω ἀνάπτυξη, καὶ ἐπέκταση, καὶ ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

     Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ καταλάβουν οἱ ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπηρεάσουν ἢ ἐκβιάσουν μὲ ἀστήρικτες σκέψεις-σχόλια, μὲ ἐπανάληψη θέσεων ποὺ ἔχουμε πολλάκις ἀναιρέσει, μὲ ἐκβιαστικὰ διλήμματα, μὲ ὑβριστικὰ σχόλια, μὲ ἀπειλές, μὲ σχόλια-κατάρες-ἐκφοβισμό, ὥστε νὰ παραιτηθοῦμε τοῦ ἀγῶνος ποὺ κάνουμε (καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τέτοια σχόλιά τους δὲν δημοσιεύουμε).

     Ὅσο ἐπιτρέπει ὁ Θεός, καὶ ἐφ’ ὅσον ἀρνοῦνται νὰ ἀπαντήσουν ἐπώνυμα μὲ ἄρθρα ἀναιρετικὰ σὲ βασικὲς ἐσφαλμένες θέσεις ποὺ τυχὸν διατυπώσαμε, θὰ συνεχίσουμε τὸν ἀγώνα μας.

    Δυστυχῶς οἱ ἡγέτες-πατέρες τοὺς ὁποίους ὑποστηρίζουν, ἀποφεύγουν νὰ ἀρθρώσουν θεολογικὰ λόγο σὲ ὅσα λάθη τους καταδείξαμε, ἀντίθετα τὰ ἐπαναλαμβάνουν, χωρὶς νὰ αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη ἀναίρεσής τους (ὡσὰν νὰ ἔχουν τὸ παπικὸ ἀλάθητο), καὶ ἐπὶ πλέον ἀποφεύγουν νὰ μᾶς συναντήσουν, παρὰ τὶς ἐπὶ χρόνια ἐκκλήσεις μας –ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ διαχωρίσαμε τὴν θέση μας ἀπὸ αὐτούς καὶ ἀποτειχιστήκαμε. Καὶ ἀντὶ ὡς ποιμένες –ποὺ θέλουν τὸ καλὸ τῆς Ἐκκλησίες καὶ φροντίζουν πατρικὰ τὸ καλὸ τῶν κατ’ αὐτοὺς πλανωμένων– νὰ σπεύσουν πρῶτοι αὐτοὶ νὰ μᾶς συναντήσουν καὶ νὰ διορθώσουν τὰ λάθη γιὰ τὰ ὁποῖα μᾶς κατηγοροῦν (ὅπως ὁ "καλὸς Ποιμήν"), ἀντίθετα, ἀποφεύγουν πεισμόνως μιὰ τέτοια προσωπικὴ ἐπικοινωνία καὶ ταυτόχρονα ἀνέχονται καὶ ἐπιτρέπουν νὰ διασπείρονται φῆμες ἀνυπόστατες καὶ κατηγορίες ἐναντίον μας.

Σημάτης Παναγιώτης