Μετά τον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο τη σκυτάλη πήρε ο π. Σάββας!

Σήμερα ὁ π. Σάββας Λαυριώτης  ἔβγαλε μιὰ ἀνακοίνωση στὴν ὁποία ἀπάντησε ὁ κ. Ρίζος (ἐδῶ). Σ' αὐτὴ μὲ μεγάλη εὐκολία ἀλλὰ καὶ χωρὶς τεκμηρίωση μιλᾶ περὶ «δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως συκοφαντία» τῆς “Π.Π.”  καὶ δηλώνει ὅτι «οἱ κατηγορίες ποὺ κυκλοφοροῦν εἰς βάρος μας, τὸ ὅτι ὁδηγοῦμε τόν ἀγῶνα πρὸς τὶς παρατάξεις τῶν Γ.Ο.Χ., κυρίως ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ ἰστολογίου “Πατερικὴ Παράδοση”, εἶναι ὅπως εἴπαμε παραπάνω, μία δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως συκοφαντία».

Ὁ π. Σάββας ὀφείλει νὰ μᾶς παρουσιάσει καὶ νὰ στοιχειοθετήσει τὴν κατηγορία του κι ὄχι «απλῶς –γενικὰ καὶ ἀόριστα– νὰ καταγγέλλει. Ἐμεῖς, μιᾶς καὶ σχολιαστὴς μᾶς τὸ ζήτησε μὲ σχόλιο νὰ δημοσιεύσουμε παλαιότερες δημοσιεύσεις, παρουσιάζουμε δύο ἄρθρα ποὺ ἐπώνυμα γράψαμε μὲ τίτλο «Δυστυχώς, προωθείται από Αγιορείτες ο Παλαιοημερολογιτισμός!» καὶ «ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ». Σ’ αὐτὰ δὲν ἀκολουθοῦμε τὸ δρόμο τῆς ἐμπάθειας, ἀλλὰ τεκμηριώνουμε καὶ δικαιολογοῦμε τὴ στάση μας στὶς βασικὲς θέσεις τῶν τριῶν Ἁγιορειτῶν μὲ συγκεκριμένα στοιχεῖα. (Γράψαμε τῶν τριῶν Ἁγιορειτῶν, γιατὶ ὡς γνωστὸν οἱ περισσότεροι ἀποτειχισμένοι Ἁγιορεῖτες δὲν συμφωνοῦν μὲ τὶς θέσεις τους).

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ"

Τρίτη, 21 Νοεμβρίου 2017

Ἀναδημοσίευση ἀπὸ ἐδῶ: https://paterikiparadosi.blogspot.com/2017/11/blog-post_486.html

 Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔκδοση δύο βιβλίων

(κατὰ σειρὰ χρονικῆς ἐμφάνισης)

Τοῦ βιβλίου:

«Οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες»

τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου,

καὶ τοῦ βιβλίου:

«Τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἡ διαχρονική του στάση ἔναντι τῶν αἱρέσεων»

τοῦ Ἁγιορείτου π. Χαρίτωνος, Ἱερομονάχου

    Τον Μάϊο του 2017 δημοσιεύσαμε  (ἐδῶ), τὴν ἀναγγελία τῆς ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου «Οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες».

Τὸ βιβλίο πολεμήθηκε ἔντονα, τόσο παρασκηνιακά, ὅσο καὶ δημόσια ἀπὸ τὴν ὁμάδα Ἁγιορειτῶν, σύσσωμες τὶς παλαιοημερολογίτικες παρατάξεις καὶ ἀπὸ πολύχρωμους σχολιαστές. Καὶ τί δὲν εἶπαν γιὰ τὸν συγγραφέα! Ἀπὸ τὸ ὅτι εἶναι πλανεμένος, δαιμονισμένος, συκοφάντης ἕως ὅτι διασπᾶ τὸν ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ ἀγώνα! Ὅτι εἶναι οἰκουμενιστής,  ἐγκάθετος ἢ ἀκόμα ὅτι, συνέγραψε τὸ βιβλίο, χωρὶς νὰ «πάρει εὐλογία» ἀπὸ τούς …Ἁγιορεῖτες, μὲ τοὺς ὁποίους εἶχε τακτική (ἕως τότε) ἐπικοινωνία!

Καὶ ἐνῶ, ὁ συγγραφέας συνεργαζόταν μὲ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες –ποὺ εἶχαν τὴν εὐαισθησία νὰ ἀκολουθήσουν τὶς ἀποτειχίσεις τῶν ἐν τῷ κόσμῳ– καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες διατηροῦσαν στενὴ σχέση καὶ συνεργασία μαζί του, τὸ βιβλίο αὐτὸ ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ἀλλάξουν στάση ἀπέναντί του.

Ἀπορούσαμε γιὰ τὸ γεγονός! Ἡ πληροφορία ὅτι αἰτία αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς στάσεως τῶν Ἁγιορειτῶν ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ κ. Ρίζος δὲν «πῆρε εὐλογία»(!) γιὰ τὴν συγγραφὴ τοῦ βιβλίου, φαινόταν ὑπερβολική, ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ διότι γιὰ θέματα αἱρέσεως, Πίστεως, ἀκόμα κι ἂν δὲν δίδεται εὐλογία, ἡ συνείδηση καθενὸς εἶναι ὑπεύθυνη ἀπέναντι στὸν Θεό, ἂν θὰ ὁμολογήσει καὶ πῶς θὰ ὁμολογήσει.

Ὅταν ὅμως κυκλοφόρησε τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος,  τότε καταλάβαμε τὴν αἰτία αὐτῆς τῆς στάσεώς τους ἀπέναντι στὸν κ. Ρίζο. Διαπιστώσαμε ὅτι –δυστυχῶς– τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος (ποὺ προλογίζει καὶ ἐπαινεῖ ὁ π. Σάββας Λαυριώτης) εἶναι διαμετρικὰ ἀντίθετο μὲ τὶς θέσεις ποὺ ἐξέθετε τὸ βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου, στὰ θέματα τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου!

Συγκεκριμένα· τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος, ὄχι μόνο δὲν ἀποδέχεται τὰ ἀδιάσειστα ἱστορικά-ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα τοῦ
βιβλίου τοῦ κ. Ρίζου (πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι πρωτότυπα στὴν Ἑλληνικὴ βιβλιογραφία),  ὄχι μόνο δὲν  ἐπιχείρησε τουλάχιστον νὰ τὰ ἀναιρέσει, ἀλλὰ οὐδεμία ἀναφορὰ κάνει στὸ βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου, (αὐτὸ ποὺ τόσο τὸ πολέμησαν) σὰν αὐτὸ νὰ μὴν ὑπῆρξε! Εἶναι αὐτὴ χριστιανική, ἐπιστημονική, ἀνθρώπινη στάση; Περιορίστηκε ὁ π. Χαρίτων ἁπλὰ στὴν ἀνεξέταστη ἀντιγραφή ἱστορικῶν ψευδῶν καὶ τὴν τυφλὴ υἱοθέτηση κακόδοξων ἐκκλησιολογικῶν θέσεων παλαιοημερολογίτικων βιβλίων.

Πολλοὶ ἀδελφοί –ποὺ παρακολουθοῦν τὶς ἀναρτήσεις τοῦ ἱστολογίου– μᾶς κατηγόρησαν, ἐπειδὴ δημοσίευουμε τέτοιες ἀντιπαραθέσεις πού –κατὰ τὴν γνώμη τους– χαλοῦν τὴν εἰκόνα ἑνότητας τοῦ μετώπου ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως.

Τὸ ἐρώτημά μας πρὸς αὐτοὺς εἶναι:

     Προτιμοῦν τὴν «εἰρήνη», ἔστω κι ἂν αὐτὴ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ἀποδοχὴ πρακτικῶν καὶ δοξασιῶν ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων μας; Μποροῦμε νὰ πολεμήσουμε τὸ ψεῦδος τῆς αἱρέσεως, συμμαχοῦντες μὲ ἄλλες ἡμερολατρικὲς ψευδολογίες; Καὶ ἐπίσης· γιὰ ποιά ἑνότητα ὁμιλοῦν; Ἡ ἑνότητα στὴν περίπτωση αὐτὴ εἶναι τὸ ζητούμενο. Καὶ ἀπὸ τὴν μεριά μας τὴν ἐπιδιώκουμε ἐμπόνως, χρόνια τώρα· ἀλλὰ ὄχι ὁποιαδήποτε ἑνότητα, ἀλλὰ ἐκείνη ποὺ εἶναι σύμφωνη μὲ τὴν ἁγιοπατερική μας Παράδοση!

Τὸ ὅτι δὲν μᾶς εὐχαριστεῖ, ἀλλ’ ἀντίθετα μᾶς λυπεῖ ἡ ὅλη κατάσταση, φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν τὴν δημιουργήσαμε. Ἀντίθετα χαρήκαμε γιὰ τὶς ἀποτειχίσεις τῶν Ἁγιορειτῶν καὶ τὰ δύο τελευταῖα χρόνια προβάλαμε καὶ ὑποστηρίζαμε ὅλες τὶς δραστηριότητες τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων σταθερά.

Ἀσφαλῶς καὶ δὲν εἶναι εὐχάριστο καὶ γιὰ μᾶς ἡ δημοσίευση τέτοιων ἀντιπαραθέσεων, ἀλλὰ στόχος μας, σκοπὸς καὶ ἐπιδίωξή μας, δὲν εἶναι νὰ τὰ ἔχουμε καλὰ μὲ ὅλους, ἀλλὰ πρωτίστως καὶ κυρίως μὲ τοὺς Ἁγίους μας. Ἡ ὕπουλη εἰσχώρηση ἑνὸς Σχίσματος στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Αἱρέσεως καί, μάλιστα, στὸν χῶρο τῆς Ἀποτειχίσεως, θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀφήσει ἀδιάφορους;

Ἢ θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν κρύψουμε κάτω ἀπὸ τὸ χαλί;

Ἐξυπηρετώντας τελικά ποιόν;

Ἡ παρουσίαση, λοιπόν, αὐτῶν τῶν καταστάσεων ἔγινε καὶ γίνεται μὲ καλὴ προαίρεση. Ἔχουμε στὸ μυαλό μας μόνο τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη κι ὄχι ἀτομικές βλέψεις καὶ ἐπιδιώξεις ὁμάδων  καὶ ὁμαδαρχῶν.

Ποιός δὲν κατανοεῖ ὅτι εἶναι ἀδύνατη ἡ συμπόρευση μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ. ποὺ ἔχουν ἀποκαλέσει πολλοὺς ἀπὸ μᾶς ἀναπόδεικτα ὡς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ; Ποιός δὲν κατανοεῖ ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ ἀνεχθοῦμε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες –καὶ ὅσοι ἱστολόγοι καὶ Ἀρχιμανδρίτες τοὺς ὑποστηρίζουν– νὰ ἀποκαλοῦν αἱρετικούς, πλανεμένους καὶ σατανοκίνητους, ἀδελφούς μας, ἐπειδὴ ἑστιάζουν τὴν προσοχή τους καὶ ἐξετάζουν (παρὰ τὰ ὅποια λάθη) μὲ μελέτες τους τὸ καίριο πρόβλημα τῆς συνεργασίας μὲ τοὺς Παλαιοημερολογῖτες; (ἐκτὸς καὶ ἐντὸς παρατάξεων). Τοὺς Παλαιοημερολογῖτες ποὺ ἀπαιτοῦν ἀπὸ μᾶς, ὡς ἀπαραίτητο ὅρο συνεργασίας μαζί τους τὴν προσχώρησή μας στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο;

Εἶναι δυνατὸν νὰ συνεργασθοῦμε καὶ συναγωνιστοῦμε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ ἀνθρώπους ποὺ δὲν θέλουν νὰ ἔχουν ἐκκλησιαστική κοινωνία μαζί μας, ἂν δὲν ἀκολουθήσουμε τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο; Καὶ συγχρόνως νὰ ἐξαπατοῦν ὅτι τάχα δὲν ἔχουν ἀναγάγει σὲ ΔΟΓΜΑ Πίστεως τὸ Ἡμερολόγιο; Γιατὶ εἶναι γνωστό, πὼς μόνο ἂν ὑπάρχει διαφορὰ σὲ Δόγματα Πίστεως, δὲν μποροῦμε νὰ κοινωνοῦμε μὲ ἄλλους χριστιανούς, γιατὶ τότε δὲν εἶναι Χριστιανοί, ἀλλὰ αἱρετικοὶ ἢ σχισματικοί!

Καὶ δὲν ἀρκοῦνται μόνο σ’ αὐτό, ἀλλὰ μᾶς κατηγοροῦν ταυτόχρονα ὅτι διασποῦμε τὸν ἀγώνα, ἐπειδή, θέλουμε μὲν νὰ συνεργαστοῦμε μαζί τους, ἀλλὰ μὲ ἐκκλησιολογικὴ ἀκρίβεια καὶ ἐν Ἀληθείᾳ, μὲ βάση τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων κι ὄχι μὲ βάση παλαιοημερολογίτικες ἰδέες καὶ πρακτικές!

Δυστυχῶς αὐτοὶ οἱ κύκλοι ἀπορρίπτουν –χρόνια τώρα– τὴν μόνη ρεαλιστικὴ καὶ σοφὴ πρόταση τοῦ π. Εὐθυμίου, ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀναγάγει τὴν Ἡμερολογιακὴ διαφορὰ σὲ Δόγμα καὶ ὑποστηρίζει ἁπλὰ ὅτι:

Ἐφ’ ὅσον ἔχουμε τὴν ἴδια Ὀρθόδοξη Πίστη, ἂς ἑνωθοῦμε ὅλοι· ἐμεῖς τοῦ Νέου, ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διὰ τῆς Ἀποτειχίσεως· ἐσεῖς τοῦ Παλαιοῦ, ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ  τὶς ἀντιμαχόμενες Συνόδους σας καὶ ὅσες καινοφανεῖς ἐκκλησιολογικές θέσεις. Τὸ Ἡμερολόγιο, μποροῦμε στὴ συνέχεια ἀπὸ κοινοῦ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε μὲ διάκριση καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν πορεία τοῦ ἀγώνα.

     Θὰ  ἀποτολμήσουν μιὰ τέτοια κίνηση;

___________________________

 Δυστυχώς, προωθείται από Αγιορείτες ο Παλαιοημερολογιτισμός!

Ἀναδημοσίευση ἀπὸ ἐδῶ: https://paterikiparadosi.blogspot.com/2017/11/blog-post_3.html

    Παρουσιάζουμε σήμερα μερικὲς σελίδες ἀπὸ τὸ νεοεκδοθὲν βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος Καρεώτη, οἱ ὁποῖες ἀναφέρονται στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο καὶ οἱ ὁποῖες μᾶς ἐξένισαν.

    Τὶς παρουσιάζουμε γιατὶ ἔτσι νομίζουμε πὼς ἀποκαθίσταται μία ἀδικία ἐναντίον πιστῶν ἀδελφῶν μας ἀποτειχισμένων, οἱ ὁποῖοι κατηγορήθηκαν ὅτι –μὲ ὅσα περὶ Ἡμερολογιακοῦ ἔγραψαν– παρανόησαν καὶ παραποίησαν τὶς θέσεις τῶν ἀποτειχισμένων Ἁγιορειτῶν Πατέρων ποὺ ἀναφέρονταν στὴν Ἀποτείχιση καὶ στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο· ὅτι ἦταν λάθος κίνηση ἡ κριτικὴ κατὰ τῶν Ἁγιορειτῶν, ἀφοῦ τοὺς ἀπέδωσαν θέσεις ποὺ δὲν εἶχαν, καὶ ἄλλα παρόμοια. Δυστυχῶς, ἔγινε ἀκριβῶς τό ....ἀντίθετο!!!

   Ἐπειδή, λοιπόν, συκοφαντήθηκαν ἄνθρωποι ἄδικα, δημοσιεύουμε -σὲ πρώτη φάση- μερικὲς φωτοτυπίες ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος (κάποιες φωτοτυπίες μᾶς ἐστάλησαν ἀπὸ ἀδελφοὺς ἀπὸ τὴ Β. Ἑλλάδα) καὶ ὅταν θὰ ἔχουμε ὅλες τὶς φωτοτυπίες στὰ χέρια μας, ἴσως χρειαστεῖ νὰ ἐπανέλθουμε.

    Στὸ ἐν λόγῳ βιβλίο, λοιπόν, καὶ στὸ ΙΒ΄ κεφάλαιο, ἀπὸ τὴν σελίδα 203 καὶ ἑξῆς, ὑπάρχει ἀναφορὰ ἐκτεταμένη στὴν ἱστορία τοῦ Ἡμερολογιακοῦ προβλήματος. Διαβάζοντάς την κανείς,
νομίζει ὅτι τὸ βιβλίο τὸ ἔχουν γράψει Παλαιοημερολογίτες!

  Ἔτσι ἀρχίζει τὸ κεφάλαιο αὐτὸ ὁ π. Χαρίτων. Στὴν δεύτερη παράγραφο αὐτῆς τῆς σελίδος τοῦ βιβλίου του (σελ. 203) εἶναι φανερὴ ἡ πρώτη σοβαρὴ παραπληροφόρηση! Ἐνῶ εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν ὅρισε ΚΟΙΝΟ Ἡμερολόγιο, ἀλλὰ ΚΟΙΝΟ Πασχάλιο, ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου, μᾶς δίνει τὴν πληροφορία ὅτι μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο «ἴσχυε ἀδιατάρακτα ὁ ἀποστολοπαράδοτος κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία»!  Μὲ αὐτὰ ποὺ γράφει, ὅμως,

    α) ἀποπροσανατολίζει ἀπὸ τὸ πρόβλημα τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου, ποὺ δὲν εἶναι τὸ Πασχάλιο, ἀφοῦ Νεοημερολογίτες καὶ Παλαιοημερολογίτες ἔχουμε  ΚΟΙΝΟ Πασχάλιο, ἀλλὰ οἱ 13 ἡμέρες καὶ

    β) ἀποκρύπτει τὴν ΑΛΗΘΕΙΑ (αὐτὴ ποὺ κυρίως μᾶς ἐνδιαφέρει), ὅτι πολλοὺς αἰῶνες μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο διατηροῦσαν οἱ Ὀρθόδοξοι καὶ  ἄλλα  Ἡμερολόγια ἐκτὸς τοῦ Ἰουλιανοῦ καὶ ἄρα ἡ ἀλλαγὴ δὲν εἶναι θέμα δογματικό! Τοῦτο τὸ ἔχουν ἀποδείξει περίτρανα ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς μὲ τὴ σχετική  –γνωστὴ στὸ συγγραφέα–  μελέτη του, ἀλλὰ καὶ οἱ πρόσφατα συκοφαντούμενοι ἀπὸ τοὺς Ἁγιορεῖτες λαϊκοί!

    Στὴ συνέχεια γράφει (σελ. 205-206):

    

   Ἐδῶ μᾶς ἀναφέρει γιὰ τὴν ἄρνηση τοῦ Πατριάρχη Ἱερεμία τοῦ Τρανοῦ νὰ δεχθεῖ τὸ Παπικὸ Ἡμερολόγιο. Ἀλλὰ στὴν ἀπάντηση τοῦ Ἱερεμίου –ποὺ παραθέτει– παρατηροῦμε ὅτι ὁ Πατριάρχης δὲν ὁμιλεῖ γενικὰ γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο, ἀλλ' ἑστιάζει τὸν λόγο του στὸ Πασχάλιο! Καὶ τοῦτο εἶναι φυσικό, γιατὶ ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος περὶ Πασχαλίου κανόνισε κι ὄχι περὶ Ἡμερολογίου! Ἀλλὰ καὶ ἡ Σύνοδος τοῦ 1593 (πάλι ὑπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱερεμία) «ἀπέκρουσε τὸ Γρηγοριανὸ Ἡμερολόγιο, δίνοντας καὶ πάλι ἔμφαση στὸ πασχάλιο καὶ μνημονεύοντας τὴν ἀπόφαση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ δὲν καθόρισε Ἡμερολόγιο, ἀλλὰ Πασχάλιο! Ἄρα κι ἐδῶ ὁ λόγος του εἶναι παραπλανητικός.

  Ὁ συγγραφέας, ὅμως, στοιχώντας στὶς θεωρίες τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, συμπεραίνει(!) ὅτι «ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν δέχεται τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου»! Κι ὅμως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία –ὅπως στοὺς πρώτους αἰῶνες μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο– ἐφάρμοζε πέραν τοῦ ἑνὸς Ἡμερολόγια, καὶ ἐκεῖνο ποὺ πρωτίστως τὴν ἐνδιέφερε ἦταν τὸ Πασχάλιο· καὶ ἡ ὕπαρξη δύο Ἡμερολογίων δὲν ἐπέφερε διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας τῶν χρησιμοποιούντων διαφορετικὰ Ἡμερολολόγια Ἐκκλησιῶν· ἔτσι καὶ στὴν περίπτωση τοῦ 1920-1923: παρὰ τὴν σκόπιμη καὶ πραξικοπηματικὴ εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, δὲν διέκοψε ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ τὴν κοινωνία μετὰ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπειδὴ ἄλλαξε τὸ Ἡμερολόγιο! Οἱ μόνοι ποὺ διέκοψαν τὴν κοινωνία μὲ ΟΛΕΣ τὶς Ἐκκλησίες –χωρὶς οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες τότε, οὔτε Οἰκουμενιστικὲς νὰ εἶναι, οὔτε νὰ ἀλλάξουν Ἡμερολόγιο– ἦσαν οἱ Παλαιοημερολογίτες!

    Καὶ συνεχίζει ὁ π. Χαρίτων νὰ καταθέτει στοιχεῖα, ὄχι γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο, ἀλλὰ στοιχεῖα γιὰ τὸ Πασχάλιο, ποὺ δὲν ἰσχύουν γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο!

       Στὴ σελίδα 213, τώρα, ὁ π. Χαρίτων μᾶς παραθέτει τὴν ὀρθὴ ἀπόφαση ποὺ ἔλαβαν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες τὸ 1927. Ἀλλὰ θρηνεῖ, στὴ συνέχεια, κατακρίνοντας καὶ ἐπιρρίπτοντας τὴν κατηγορία σὲ ἐκείνους ποὺ παρέμειναν ἐνσωματωμένοι στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, κι ὄχι σὲ ἐκείνους ποὺ ἀποκόπηκαν ἀπὸ αὐτή! Καθαρὰ ἡ θέση τῶν Παλαιοημερολογιτῶν!!! Καὶ ὀνομάζει τοὺς παραμείναντας στὴν Ἐκκλησία "καινοτόμους" (δηλαδή, καινοτόμοι εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς! Ἔτσι μᾶς χαρακτηρίζει ὁ π. Χαρίτων, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς χαρακτηρίζουν καὶ οἱ Παλαιοημερολογίτες), ἐνῶ θεωρεῖ Ὀρθόδοξους τοὺς σχισματικοὺς Παλαιοημερολογίτες!

    Ὑπ' ὄψιν, ὅτι μιλᾶμε γιὰ τὴ δεκαετία τοῦ 1920, ποὺ δὲν εἶχε στοιχειοθετηθεῖ αἱρετική-δογματικὴ παρέκκλιση (ποὺ νὰ δικαιολογεῖ ἀπόσχιση ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία), οὔτε ἀπὸ τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, πολλῷ μᾶλλον ἀπὸ τὶς ἄλλες τοπικὲς Ἐκκλησίες ποὺ εἶχαν κρατήσει τὸ παλαιὸ Ἡμερολόγιο! Ἡ μονομερὴς εἰσαγωγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ἔγινε δεκτή, ἕως ὅτου κάποια Σύνοδος τὴν ἐξετάσει, ὅπως ζητοῦσε καὶ ὁ τότε Μητροπολίτης τοῦ Παλαιοῦ Φλωρίνης Χρυσόστομος καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ἔκρινε, ὅτι δὲν ἔθιγε τὸ Δόγμα, ὅπως δὲν ἐθίγη τὸ Δόγμα καὶ τοὺς πρώτους –μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο– αἰῶνες, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο ἄλλα Ἡμερολόγια. Γράφει ὁ π. Χαρίτων:

  Εἶναι φυσικό, λοιπόν, ἀφοῦ ἀκολουθεῖ τὴν λογικὴ τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, νὰ ἀποκαλεῖ καινοτόμους τοὺς Νεοημερολογίτες καὶ αἱρετικὸ τὸν τότε Πατριάρχη, μόνο καὶ μόνο γιὰ τὴν Ἡμερολογιακὴ ἀλλαγή, κι ὄχι γιὰ κάποια αἵρεση!!! Τοῦτο συμπεραίνεται ἀπὸ τὶς δηλώσεις τῶν ἴδιων τῶν Παλαιοημερολογιτῶν· οἱ ἴδιοι οἱ Παλαιοημερολογίτες δηλαδή, ἐρωτώμενοι, γιατί, οὔτε μιὰ φορὰ ἐπὶ δεκαετίες, δὲν ἀναφέρεται στὰ κείμενά τους ἡ δικαιολογία ὅτι ἀποσχίστηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία λόγῳ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν δηλώσει ὅτι τότε δὲν γνώριζαν αἵρεση μὲ τὸ ὄνομα Οἰκουμενισμός!

    Γράφει ὁ π. Χαρίτων, κάνοντας λόγο γιὰ τοὺς τότε μοναχοὺς καὶ τὸν τότε Πατριάρχη καὶ τὰ ἑξῆς:

    

    Καὶ στὴ συνέχεια, δὲν διστάζει νὰ ἀκολουθεῖ τὴν ἰδεολογία τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν γιὰ καινοτομία (=αἵρεση) τῶν Νεοημερολογιτῶν, γράφοντας ὅτι ἔκαναν τὴν διακοπὴ μνημοσύνου οἱ Παλαιοημερολογίτες, «ὅπως ὁρίζουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἐν καιρῶ αἱρέσεως»!

    

     Ξέχασε ὁ π. Χαρίτων τὴν ὀρθὴ ἀπόφαση τοῦ Ἁγίου Ὄρους ποὺ παραθέτει στὸ βιβλίο του (καὶ παρουσιάσαμε πιὸ πάνω) τὴν ὁποία δὲν ἔχει καταγγείλει καὶ ὡς Ἁγιορείτης δέχεται, ἀφοῦ δὲν ἀνῆκε σὲ ζηλωτικὴ ὁμάδα, ὅπως ὁ συνυπογράφων τὸν ἐναντίον μας λίβελλο π. Ἐπιφάνιος Καψαλιώτης.  Φαίνεται πὼς ὑπέκυψε στοῦ π. Ἐπιφάνιου τὴν Ἐσφιγμενίτικη ἐπιστημοσύνη (μαζὶ μὲ τὸν π. Σάββα ποὺ προλογίζει τὸ βιβλίο του) καὶ ὅποιων ἄλλων κύκλων τὶς μηχανοραφίες καὶ τὴν ἐπιρροή.

    Ἐπειδὴ ὁ π. Σάββας δήλωσε ὅτι δὲν ἔχει τὶς προθέσεις ποὺ τοῦ ἀποδίδονται ἀπὸ κάποιους, δημοσιεύουμε καὶ τὴν ἀρχὴ τοῦ Προλόγου τοῦ π. Σάββα στὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος, καὶ τὸν παρακαλοῦμε νὰ διαχωρίσει τὴν θέση του ἀπὸ αὐτόν, στὸ θέμα ποὺ συζητοῦμε, γιατὶ ἀπὸ τὸν πρόλογο φαίνεται ὅτι συμφωνεῖ κατὰ πάντα.

Γέρων Σάββας Λαυριώτης: 

                                             

Σχόλιο  Ανώνυμος 3/11/17, 7:59 μ.μ.

Πριν από κάποιες ώρες έλαβα από τον κ. Μάννη ένα Εμαιλ που ζητούσε την προσωπική μου γνώμη/απάντηση σε σχέση με ένα άρθρο του κ. Μάννη από το 2016(!!!) σχετικά με την διδασκαλία του μακαριστού π. Σεραφείμ Ρόουζ (τον οποίο μάλιστα μοναχός από την γνωστή τελευταία τριάδα του Αγ. Ορους σε τηλεφωνική επικοινωνία, που είχαμε, χαρακτήρισε ασταθή και υπερόπτη). Εγώ αφελέστατα θεώρησα το Εμαιλ αυτό ως μία προσπάθεια επί προσωπικού να ανταλλάξουμε απόψεις και φυσικά του απάντησα (χωρίς βέβαια να πάρω την ανάλογη ανταπάντηση). Τώρα όμως βλέπω ότι το Εμαιλ αυτό δεν στάλθηκε σε μένα μόνο προσωπικά αλλά και σε άλλους, εν είδει εκστρατείας (πάλι) υπεράσπισης των θέσεων του κ. Μάννη. Γι' αυτό τον λόγο παραθέτω την απάντηση που έστειλα στον κ. Μάννη ως σχόλιο στο σχόλιο του, μιας και βλέπω, ότι ούτε τα προσχήματα δεν κρατιούνται. Στο ερώτημα που έθεσα στον κ. Μάννη στο τέλος του σχολίου μου απάντηση ακόμα δεν πήρα:
Αξιότιμε κ. Μάννη, όσον αφορά το Εμαιλ που μου στείλατε έχω να σας πω τα ακόλουθα
Α) Ο π. Σεραφείμ, τον οποίο πράγματι ευλαβούμαι, ποτέ δεν διέκοψε την εκκλησιαστική του κοινωνία με ιερωμένους του Νέου. Παραδείγματα γι' αυτό υπάρχουν πολλά. Σημειωτέον είναι μάλιστα, ότι ούτε είχε τέτοια εντολή από τον πνευματικό του Άγ. Ιωάννη Μαξίμοβιτς ούτε άφησε στον αδελφικό του φίλο π. Αλέξιο καμία ανάλογη παρακαταθήκη.
Β) Ο π. Σεραφείμ γράφει, ότι δεν πρέπει να κρίνουμε του αδελφούς μας του Νέου. Άρα το πρόβλημα βρίσκεται σε αυτούς που αναδεικνύουν το ημερολογιακό σε δόγμα και διακόπτουν γι' αυτό την εκκλησιαστική κοινωνία. Άρα το Εμαιλ αυτό δεν πρέπει να σταλεί σε μας αλλά σε αυτούς που πράττουν αναλόγως.
Γ) Ο π. Σεραφείμ δεν ευλόγησε ποτέ το σχίσμα λόγω ημερολογίου. Ούτε χαρακτήρισε ποτέ τους του Νέου "αναθεματισμένους".
Δ) Κανείς σοβαρός πιστός του Νέου δεν θεώρησε τον τρόπο που αποφασίστηκε η αλλαγή ημερολογίου ως σωστό και πρέπον, Ως εκ τούτου προς τί η αναφορά;

Ε) Εσείς κ. Μάννη είστε έτοιμος να κοινωνήσετε σε αποτειχισμένο, μην συμβιβασμένο με την αίρεση, ιερέα του νέου; Εγώ είμαι έτοιμος να κοινωνήσω σε ιερέα του Παλαιού που έχει όμως εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς του Νέου, διότι έτσι πρέπει να γίνει σε έναν αντιαιρετικό αγώνα.
ΣΤ) Στο πόνημα του «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος» στὸ κεφ. 8, σελ. 225 ff. «Τεκνία, έσχάτη ώρα εστί» (Α’ Ἰω. 2,18) γράφει ο π. Σεραφείμ: «Ὁ Κύριος ὁ Θεός...ἔχει διατηρήσει στὸν κόσμο, ὅπως στοὺς καιροὺς τοῦ Προφήτη Ἠλία, ἑπτὰ χιλιάδες ἄνδρες ποὺ δὲν ἔχουν κλίνει γόνυ στὸν Βάαλ (Ρωμ. 11, 4) - ἕναν ἄγνωστο ἀριθμὸ πραγματικῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν... Δὲν παρασύρονται ἀπὸ τὸ κίνημα τῆς ἀποστασίας... ἀλλὰ συνεχίζουν ριζωμένοι στὴν ἱερὴ καὶ σωτήρια πίστη τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μέσα στὴν παράδοση ποὺ τοὺς μεταβίβασαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, προσέχοντας τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν καὶ προχωρώντας στὴ στενὴ ὁδὸ πρὸς τὴν σωτηρία. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ποὺ ἔχουν μείνει καὶ στὶς ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, πικραμένοι γιὰ τὴν ὅλο καὶ πιὸ φανερὴ ἀποστασία τῶν ἱεραρχῶν τους καὶ πασχίζουν νὰ κρατήσουν τὴ δική τους Ὀρθοδοξία ἀνέπαφη. Αὐτοὶ οἱ ἑπτὰ χιλιάδες εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς μελλοντικῆς καὶ μοναδικῆς ὡς Ὀρθοδοξίας τῶν ἐσχάτων καιρῶν... Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συνεχίζει τὴν προειδοποίηση γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἀντιχρίστου μὲ αὐτὴν τὴν ἐντολή: «Ὥστε λοιπόν, ἀδελφοί, σταθεῖτε σταθεροί, καὶ κρατᾶτε τὶς διδασκαλίες ποὺ διδαχθήκατε ἀπὸ μᾶς, εἴτε διὰ λόγου, εἴτε δι’ ἐπιστολῆς (Β’ Θεσ. 2, 15)». «Ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ σᾶς ταράζουν καὶ θέλουν νὰ διαστρέψουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλὰ κι ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἢ κάποιος ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ σὰς κηρύξει διαφορετικὸ εὐαγγέλιο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ σᾶς κηρύξαμε αὐτὸς ἂς εἶναι ἀνάθεμα... (Γαλ. 1, 8-9). Στὸ Εὐαγγέλιο ανάθεμα για ημερολογιακούς λόγους δεν κηρύττεται.
Αν διαβάσουμε τα λόγια του π. Αλεξίου Γιάνγκ (Γ' τόμος σελ. 444 ἑλλην. ἔκδοση) διαβάζουμε για τον π. Σεραφείμ: «Ἦταν ὁ ἴδιος ἕνας «ζηλωτής» ἀλλὰ ὄχι στὸν ἐξοβελισμὸ τοῦ ἐλέους καὶ τῆς φιλανθρωπίας».
Μετά από τόσες ύβρεις που μας εκφράσατε, ακόμα και ότι δεν είμαι καλός φιλόλογος γιατί δεν πρόσεξα ότι στην απάντησή μου για το κείμενο σας ότι το κείμενο είχε κακώς (ορθογραφικά) "εφ' ίσοις όροις" και όχι "επ' ίσοις όροις", πράγμα που μπορεί να συμβεί στον καθένα, που είναι το έλεος και η φιλανθρωπία σας;
Γιατί κατά τον Άγ. Νεκτάριο "Ο κατ’ ἐπίγνωση ό,τι κάνει το κάνει με αγάπη και αὐταπάρνηση..."
Εγώ κ. Μάννη και η οικογένεια μου ζούμε εδώ και δυόμισι χρόνια απομονωμένοι, εγκατελελειμένοι από τους ποιμένες και ακοινώνητοι στην Γερμανία για την πίστη μας, παρά τις αμαρτίες μας, εις δόξα Θεού. Κάνω κατά την γνώμη σας καλά ή να πω στην οικογένεια μου, ότι όλες οι θλίψεις που ζουν είναι μάταιες, ότι ο αγώνας μας είναι αγώνας πλάνης, γιατί δεν είμαστε με το παλαιό;
Αδαμάντιος Τσακίρογλου