Καταλαβαίνετε τώρα γιατί οι οικουμενιστές (όπως ο Δημητριάδος Ιγνάτιος) θέλουν την δημοτική για τις ευχές και τους Ψαλμούς;

 Λύσσα καί κατά τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματικῆς

    Ἡ ὑποτίμηση τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας εἶναι πλέον ἀπροκάλυπτη. Φέτος ὑπῆρξαν σχολεῖα στά ὁποῖα δέν μοιράσθηκε κἄν στήν Α΄ Γυμνασίου τό βιβλίο τῆς γραμματικῆς τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Τά δύο προσχήματα πού ἀκούσθηκαν ἦταν: 1) στό βιβλίο τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας ὑπάρχουν ὀργανωμένες γραμματικές ἐπεξηγήσεις, ὁπότε δέν χρειάζεται καί ξεχωριστό βιβλίο γραμματικῆς καί 2) σέ δεύτερη φάση θά σταλοῦν συμπληρωματικές παραγγελίες στά σχολεῖα, ὁπότε μέ τήν ἀναμονή θά τελειώσει αἰσίως ἄλλη μία σχολική χρονιά.

     Πουθενά βέβαια σέ καμιά σοβαρή μέθοδο ἐκμάθησης γλώσσας, δέν μαθαίνει κανείς μόνο μέσα ἀπό ἕνα βιβλίο κειμένων μέ τή βοήθεια μόνο τοῦ δασκάλου. Ὁ μαθητής ἀπαραιτήτως χρειάζεται ἕναν μπούσουλα μέ συγκεκριμένα παραδείγματα γραμματικῶν φαινομένων, κλίσεως οὐσιαστικῶν, ρημάτων, ἀντωνυμιῶν καί ἐπιθέτων.

     Ὅλα αὐτά ὁ καθηγητής τά ἐπισημαίνει μέσα στά κείμενα, τά κατηγοριοποιεῖ, ὥστε νά γίνονται εὐκολότερα κατανοητά ἀπό τόν μαθητή.

     Ἐπιπλέον ἔρχεται νά ἐπιτείνει τό πρόβλημα καί ἡ νέα φωνητική γραμματική στά δημοτικά, σύμφωνα μέ τήν ὁποία τά ἴδια τα γράμματα τῆς ἀλφαβήτου, ἡ ρίζα, ὁ κορμός καί τό περιεχόμενο τῶν λέξεων διά τῶν ὁποίων ἐπικοινωνοῦμε καί σχετιζόμαστε, κοινωνικοποιούμαστε καί ἀναπτυσσόμαστε, ἐκμαθαίνονται ὄχι ὡς ἄλφα, βήτα, γάμα, δέλτα... ἀλλά ὡς α, βου, γου, δου...

      Ἡ πρόσφατη στή συνέχεια ἐκδίωξη τῶν λατινικῶν πρός τό παρόν, τῶν θεμελίων δηλ. ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν, τά ὁποῖα ἀλλοῦ τά μαθαίνουν ἤδη ἀπό τό γυμνάσιο, προσθέτει λάδι στή φωτιά γιά νά καεῖ στήν τελική κάθε ἀρχαῖο, φιλοσοφικό, ἱστορικό, θεολογικό καί ἐπιστημονικό κείμενο-σύγγραμμα, γραμμένο στή λατινική ἤ στήν ἀρχαία ἑλληνική, ἐφ᾿ ὅσον δέν θά γίνεται κατανοητό, ἀπό τή νεώτερη γενιά.

     Παρατηροῦμε δηλ. μία ἔντονη συστηματική θεσμική πολεμική ὄχι μόνο κατά τοῦ Θεοῦ τῶν Χριστιανῶν καί τῆς Ἐκκλησίας, τῆς παιδείας καί τοῦ πολιτισμοῦ ἀλλά καί κατά τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ὁποίου θέλουν νά συντρίψουν τά θεμέλια. Κανονικά ἔπρεπε νά ἀντιδράσουν ὄχι μόνο οἱ δάσκαλοι καί οἱ φιλόλογοι, οἱ ἱστορικοί καί οἱ θεολόγοι, ἀλλά ὅλος ὁ ἑλληνικός λαός. Νά μή φωνάζει ὁ λαός καί νά ἀπεργεῖ μόνο ὅταν τοῦ μειώνουν τό μισθό καί τίς συντάξεις. Ὀφείλουμε ὅλοι μας ἕνα σῶμα μιά γροθιά νά κατεβοῦμε μέ σημαῖες καί πανώ στούς δρόμους, ὅπως γιά τό μακεδονικό, νά κλείσουν ὅλες οἱ λεωφόροι, νά γίνει σαματάς καί θόρυβος, μήπως καί ταραχθοῦνε οἱ ἐγκέφαλοι, οἱ ψυχές μας καί τά σώματα, νά σταματήσει τό κακό. Ἀλλά καί ἐπί τοῦ πρακτέου ὡς ἀντίσταση στά σχολεῖα οἱ φιλόλογοι ἐντέχνως μέ δική τους πρωτοβουλία νά μοιράζουν μέ δική τους πρωτοβουλία γραμματικές στούς μαθητές τους γιά νά δοῦν αὔριο ἀξίους λειτουργούς τῆς πατρίδος τους.

     Μά κυρίως χρειάζεται μετάνοια, ἀλλαγή νοός, ἀλλαγή μυαλῶν καί καρδιᾶς.

                                                                                                                       Ὄρθρος

Πηγή