Ένας καθρέπτης για να καθρεπτίσουν οι πιστοί τους Επισκόπους και Ποιμένες τους (γιατί οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες ἔχουν σπάσει ὅλους τοὺς καθρέπτες, γιὰ νὰ μὴν ἀντικρύζουν τὴν ὁμολογιακή-ποιμαντική τους ὄψη).
Ἴδιον ἱερωσύνης καὶ τοῦ σεμνοῦ τῶν Χριστιανῶν ἐπαγγέλματος σωφροσύνη καὶ ἐπιείκεια καὶ πρό γε πάντων ὁ τῶν ὁσίων δογμάτων θεσμὸς καὶ ἡ θεσπεσία τῆς πίστεως παραφυλακή, ἐφ’ ᾖ καὶ ὁ τῶν μακαρίων πατέρων ἀοίδιμός τε καὶ σεβάσμιος χορὸς ἄνωθεν ἔκ τινος ἀνεπιλήπτου διαδοχῆς ἀκηράτοις λογισμοῖς ρυθμὸν ἐναρμόνιον εἰσηγήσατο ταῖς ἀγαθαῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς πρὸς ἁγιασμὸν μυσταγωγίας. Μεμαθήκαμεν γὰρ ἀπὸ τῶν θείων λογίων βοᾶν μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἱ σεβάσμιοι πατέρες κρατύνοντες καὶ φῶς ἀγαθὸν ταῖς ἐκκλησίαις πρυτανεύοντες, ὅθεν ἔμεινεν ἀδιάφθορα τὰ μέλη τῶν ἐκκλησιῶν…, ἕως ὅτε πρὸ φανεροῦ τινος χρόνου νεώτερος κατὰ τῶν ἐκκλησιῶν καινισμὸς εἰσηνέχθη.
(Concilia
Oecumenica (ACO): Synodus Constantinopolitana et Hierosolymitana anno 536: Tome
3, page 93, line 18).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.